Ik heb sinds kort een prille relatie met een jongen. We zijn allebij 17 jaar.
Vaak begrijp ik hem niet de ene keer is hij heel lief voor mij en zitten we gezellig samen op de bank en het volgende moment doet hij heel afstandelijk. Ook zegt hij vaak niet wat er in zijn hoofd omgaat of wat hij van iets vind.Of laatst op een feestje was die opeens weg zonder ook maar iemdand gedag te zeggen en toen ik heb belde bleek dat die in zijn eentje aan het rijden was op zijn scooter terwijl iedereen zich afvrieg waar die was. En de vragen over zijn school draait die omheen. Dat komt doordat hij op een speciale shool zit voor mensen met een vorm voor autisme. Dat heb ik trouwens niet van hem maar van een collega van mij die bij hem in de klas zit en ook op die school zit. Ik weet niet waarom die dat niet aan mij vertelt waarschijnlijk omdat die zich schaamt ofzo, terwijl dat helemaal niet nodig is want ik hou van hem met of zonder autisme.Hij heeft wel veel vrienden is grappig en ligt goed in de groep. Maar vaak heb ik het gevoel dat ik niet tot hem door kan dringen. Nu ik weet dat hij PDD-NOS heeft verklaart een hoop maar maakt het er niet makkelijker op. heeft misschien iemand advies hoe ik hem het best kan benaderen en hoe ik het er het best met hem over kan hebben?
groetjes lotte