Yuzuki

Constant water (e.a.) willen drinken

Ik wist niet meteen in welk subforum dit thuishoort, dus mag het gerust verplaatst worden moest iemand denken dat het ergens anders beter past.

Wat eten zelf betreft heb ik namelijk helemaal geen probleem, maar hetgeen mij dwars zit is drinken (geen alcohol, want dat drink ik nooit, maar gewoon vocht in het algemeen).

Sinds een aantal jaar ben ik er altijd gefixeerd op dat ik veel drink, maar dan in een mate die er wat over is en mij zelf ook begint te storen. Als ik thuis ben, heb ik altijd een glaasje met een of andere drank naast mij. Dit kan water zijn, limonade, chocolademelk of wat dan ook. Zodra dit leeg is, neem ik het mee naar de keuken om het opnieuw te vullen.

Als ik het huis verlaat, neem ik altijd een flesje water mee. Dat heb ik nog nooit vergeten voor zover ik me herinner, maar het idee er geen mee te hebben zou me erg nerveus maken en me daar constant aan doen denken. Voor ik uit de auto stap (om bijvoorbeeld iemand te bezoeken, of naar een winkel te gaan) drink ik eerst een paar grote slokken uit dat flesje.

Naast mijn bed staan ook enkele flessen water en een glas, en voor ik effectief inslaap drink ik nog meerdere malen uit dat glas. Iedere avond lig ik een tijdje neer, doe ik dan het licht weer aan om nog wat te drinken, en dan weer uit. En dat verschillende keren. Soms gebeurt het dat ik ‘per ongeluk’ in slaap val voor ik de kans heb gehad om nog een extra slokje te nemen, iets wat me dan ’s morgens soms een beetje dwars zit.

Iets wat me toch wat doet twijfelen of er ook fysiek een probleem zou zijn, is het feit dat ik ’s morgens altijd wakker word met een kurkdroge mond (hoewel ik dus veel gedronken heb –soms zelfs een of anderhalve liter- voor het slapen). Dan moet ik toch echt een paar slokken hebben om weer normaal speeksel in mijn mond te voelen. De enige verklaring die ik hiervoor zou kunnen bedenken is iets wat mijn tandarts ooit heeft gezegd: mijn kaakbeenderen staan niet perfect op elkaar, waardoor ik als ik mijn mond sluit een vinger tussen mijn voor- en ondertanden kan stoppen (kan er niet volledig door, maar er is wel wat ruimte).

Hierdoor moet ik, ook volgens haar, meer moeite doen dan andere mensen om mijn lippen op elkaar te houden. En voor zover ik weet, krijgt iedereen vlugger dorst bij het door de mond ademen (want dan meteen de droge mond ’s ochtends zou verklaren). Maar overdag hou ik toch mijn mond gesloten, en er is toch altijd wel iets van vocht aanwezig. En dan vraag ik me ook af waarom het vroeger geen probleem was.

Iets wat zeker aantoont dat er ook psychologisch wat verkeerd zit, is dat het mij niet mogelijk is om het glas naast mijn bed te vullen, en dan het licht uit te doen en te gaan slapen. Ook niet nadat ik al verschillende keren heb gedronken. Ik moet eerst nog een slokje van dat nieuw ingeschonken glas hebben. Ook als mijn maag al pijn doet omdat ik teveel ineens gedronken heb, heb ik soms toch nog het gevoel dat mijn mond nog niet vochtig genoeg is en dat ik nog een extra slokje nodig heb. En in de keuken wat drinken, dan naar bed gaan en slapen zonder te drinken lukt ook niet. Ik moet eerst het water naast mijn bed drinken, dan pas slapen.

Ik heb een online kennis die moslim is, en ben daardoor ook onrechtstreeks in contact gekomen met de ramadan. Niet kunnen eten overdag lijkt mij geen probleem (het gebeurt zo soms al dat ik pas een stuk in de namiddag doorheb dat ik die dag nog niet gegeten heb), maar het niet kunnen drinken kunnen jullie waarschijnlijk al raden. Het lijkt mij een echte nachtmerrie, een ramp, zo erg zelfs dat het moeilijk voor mij is om met hem te praten tijdens deze periode. Ik wil er zo ver mogelijk van weg blijven, ben ook enorm bezorgd en aangezien dit voor hem niet begrijpelijk is, hou ik maar meer en meer afstand.

Een jaar geleden bedacht ik nochtans dat het misschien een oplossing voor me zou kunnen zijn om dit zelf eens te proberen – wie weet kon ik dat altijd-drinken dan wel van me afzetten. Helaas – na eerst, bij wijze van spreken, de hele Noordzee te hebben leeggedronken, voelde ik me na 30 minuten al rotslecht omdat ik wat te drinken wou. Ik heb dan nog even doorgebeten (en feitelijk werd dat gevoel daarna minder erg), maar ben er toch mee gestopt.

Ik heb ook nog gehad dat ik op de hogeschool was en me opeens realiseerde dat ik zes of zeven uur niks had gedronken. Dat kon ik amper geloven, en meestal moest ik na die realisatie ook zo snel mogelijk wat drinken. Ook examens die vier uur duren vind ik helemaal niet leuk aangezien ik in die periode niks kan drinken – voordien drink ik dan ook heel goed, maar soms heb ik net het examen in mijn handen als ik de drang voel om toch nog een slokje te kunnen nemen. Tja, te laat.

Ik vraag me trouwens ook wel af hoe de ‘gemiddelde’ persoon tegen het opnemen van vocht aankijkt en hoe vaak jullie iets drinken op een dag. En wat jullie doen als je het huis moet verlaten. Misschien kan ik dat als een maatstaf gebruiken.

Zoals jullie wel inzien is dit nogal storend en ik zou er dan ook graag van af raken, maar het lijkt me niet echt iets waar veel mensen last van hebben, en dus zie ik ook niet meteen hoe ik het zou moeten aanpakken - vandaar mijn post op dit forum. Commentaar en/of tips zijn zeker welkom, en hierbij ook bedankt om mijn lange post te lezen.
Tinkerbell

Re: Constant water (e.a.) willen drinken

Misschien een idee om dit eens met je huisarts te bespreken. Zou ook een fysieke oorzaak kunnen hebben. Diabetes of suikerziekte of misschien maak je wel door de een of andere reden te weinig speeksel aan, wat dorstgevoel geeft en zo zijn er meerdere mogelijkheden. Als het niks fysieks is kun je met hem/haar bespreken wat andere optie's zijn.

Hopelijk heb je hier wat aan.

:hug:
Tinkerbell

Terug naar “Eetproblemen”