Geloof jij in onbaatzuchtige liefde?
Om die vraag te beantwoorden wil ik je eerst laten luisteren naar het nummer 'Nature Boy’ gezongen door Nat King Cole.
Nature Boy, wie kent dat prachtige nummer niet? Ok, tegenwoordig moet je met zo’n vraag een beetje oppassen, want de klassiekers zijn vooral bij de jongeren niet meer zo bekend. Hier komt het:
Het gaat natuurlijk om de prachtige slotzin:
"The Greatest thing you'll ever learn, Is just to love and be loved in return."
Is lief hebben en liefde terug krijgen werkelijk het aller mooiste wat je ooit kunt leren? Ik zou zeggen van wel. Maar de auteur van het liedje, eden ahbez (hij gaf er de voorkeur aan om zijn naam met kleine letters te schrijven) had daar blijkbaar zo zijn twijfels over. Tijdens de opnames van het nummer vroeg hij of de laatste zin van het nummer niet veranderd kon worden in: "The Greatest thing you'll ever learn is to love and be loved, just to love, and be loved." Gelukkig liet ahbez zich er van overtuigen dat de gewijzigde tekst niet zou passen tegenover de melodie.
De oorspronkelijke tekst klinkt gewoon stukken beter en is ook poëtischer, maar ahbez was er niet gelukkig mee, omdat hij vond dat het daardoor leek of liefde een ruilhandel was. Tja, wat moet je daar nu van denken? Eerlijk gezegd vind ik het een beetje muggenzifterij van ahbez. [027] Bovendien heb ik er hoegenaamd geen bezwaar tegen als liefde een vorm van ruilhandel zou zijn. En ik geloof evenmin dat onbaatzuchtige liefde altijd beter zou zijn. Ik neem zelfs graag genoegen met een "mindere" vorm van liefde. De echte purist zal natuurlijk verklaren dat ik mij en een ander daarmee tekort doe, maar wat kan mij dat boeien? "All in love is fair" niet waar?
Als het er op aan komt, wat heb je liever? Onbaatzuchtige liefde, of toch een beetje ruilhandel?