momo schreef:leuke beschrijving toch
en lang, dat komt nog niet in de buurt van lang, zolang het onderhoudend is en leuk om lezen.
Er zijn zinnen die een eeuw duren in vergelijking bij wijze van spreken.
Hartelijk dank Momo, voorts is dat ook een verschil met zoveel jaar geleden dat ik nu humor veel belangrijker vind. Eén van mijn belangrijkste waarden. Vroeger was ik veel serieuzer.
Het doet me bijv. denken aan dat ik als kind vroeger veel jommekes stripboeken las. Toen ik een jaar of 19- 20 was, heb ik die allemaal verkocht, omdat ik me te grooooot voor vond . Nu zoveel jaar later, koop ik weer terug diezelfde jommekes die ik toen verkocht had, maar als ik ze nu lees dan donder ik zo van het lachen dat ik moet oppassen voor de buren vanwege de dunne muren.
(geluidsoverlast)
Ik ben in ieder geval gevoeliger geworden voor de ludieke, speelse kant van het bestaan. Als ik zo op mijn leven tot nu toe terugkijk zijn ook de beste contacten met mensen waar er een flinke dosis humor in zat, deze mix tussen HUmanitas en aMOR. Heerlijk!!! De korste afstand tussen 2 mensen.
Ook een goed middel trouwens om een onaangename werkelijkheid te leren aanvaarden, doordat het in staat kan stellen in alle somberheid toch nog een lichtpuntje te zien.
Wat lengte forumbijdrage betreft, probeer ik wel voor te zorgen dat de onbekende lezers hier niet te veel in mijn bijdragen hoeven te scrollen.
In de tijd dat schrijfsels nog met pen en papier werden geschreven en bezorgd door de postkoets, en ik brieven heb geschreven naar West-Vlaanderen tot Limburg, soms naar Nederland ook, liet ik me vaak echt gaan, 7 tot 20 bladzijden soms. Maar die werden dan door niet meer dan 1 persoon gelezen en door 2 personen die elkaar op een bijzondere manier mogen, waarbij ik ook lange brieven terugkreeg. Maar dat is dan wel in een totaal andere context.
Toch vroeg ik me ook toen al af in het begin van een contact: Vind je mijn brieven niet te lang? Ik heb altijd het tegendeel gehoord.
Maar die angst mensen maar te vervelen, is altijd wel ergens gebleven merk ik nu. In die zin is mijn groei daarin nogal beperkt…