Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Brief aan mijn ex baas


Hee koekwaus, ja jij. Want dat ben je , een laffe koekwaus. Jij zag een oude meneer ten onder gaan aan de pesterijen door de 'collega's'. Die oude meneer moest mij opleiden, twee maand lang en ik zag zijn verdriet en zijn vernedering door die achterbakse trut die alles verziekte op jouw kantoortje. Jij hebt dertig jaar het niet willen zien.
Je wist het wel...

Toen hij ging werd ik het mikpunt, maar dit mikpunt kon haar mondje wel roeren en ze wist dadelijk welk vlees ze in de kuip had.Jij daarentegen ging alle confrontatie uit de weg zolang je maar niks moest zeggen was alles goed voor jou. En dan had je nog het idee dat je goed bezig was. Ik heb het 8 jaar uitgezeten ,op het eind kon ik het niet meer opbrengen. Elke dag opnieuw met het misselijkmakende idee wat zal het vandaag weer zijn. En het had niet eens met het werk te maken.Toen je met napoleon complex behepte quasi debiele zoontje ook nog eens de scepter kwam zwaaien heb ik afgehaakt. Op mijn manier.Geen seconde spijt van.

Je hebt je kantoortje verkocht, ja de laatste laffe daad. Geld opstrijken en het zinkend schip verlaten.
En dan heb je nog het lef om af en toe eens te komen opdagen om te vragen hoe het met mij is. Maar niet meer want ik heb je nummer gewist en ben er niet meer voor jou.Starting yesterday.

Je hoeft niet te doen alsof het je kan schelen, ik ken je, je bent een lafaard en zo zul je doodgaan

Je beste ex kaderlid 8)
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Momo rules, momo my hero [applaus] [applaus] [applaus] [applaus] [applaus] [applaus] [applaus]
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Gebruikersavatar
katleen
Berichten: 2662
Lid geworden op: 01 apr 2012 22:43

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

hey spiegelbeeld ,
een maand geleden schreef ik je al : vol verdriet om hoe je eruit zag , met zoveel negativiteit , angst , onzekerheid , somberheid en moedeloosheid.
en nu kijk ik je weer eens heel bewust aan. en ik zie je ogen die weer stralen , ik zie een glimlach om je mond , ik zie een fiere houding.
spiegelbeeld , je bent weer `ik` en dat is goed , heel goed zelfs.
een kort berichtje , maar soms schieten woorden tekort ; en dit is zo`n moment.
Leeuwtjuh

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Voor jou love3

Toen ik je zag staan wist ik al gelijk met wie ik te maken had. Je staarde hopeloos voor je uit en je dacht dat niemand in jouw ogen zou kunnen aflezen wat er in jou om ging. Het was een ultieme genadeklap toen je er achter kwam dat mensen het wel zagen, het gewoon niets kon schelen en niets deden. Ik pakte je bij de hand en nam je mee naar een wereld waar alles anders was en gaf je daar wat je nodig had. Gewoon wij tweeën die samen door een wereld gingen en ons lieten meevieren in de realiteit terwijl je al dromerig met mij samen was en je wanhopig probeerde de invloeden van buitenaf niet binnen te laten komen. Wij werden twee personen, waarvan jouw buitenkant niets meer was dan een schim, niet langer echt, en wij van binnen leefden, voelden en genoten voor twee. We ruilden van plaats wanneer het nodig was om buitenstaanders geen kans te gunnen om door te breken. Alle mooiste dromen die je werden aangereikt als sterren vanuit de lucht, hopen/smachten/verlangen naar iemand om het mee te delen in totale vreugde. Samen zochten wij naar het licht, naar de kleinste flonkering in de duistere tijden en die vonden wij keer op keer en maakten er een stralende zon van. We vochten ons door allerlei duistere omgevingen heen, alles om maar een uitweg te vinden waarbij onze mooiste dromen realiteit konden worden. Als je het moeilijk had, hielden we elkaar vast. Wij deelden alles. Ik heb je nooit alleen gelaten. Wat iedereen ook mag oordelen over hoe wij dat toentertijd hebben aangepakt; wij zijn nu weer één geworden en onze dromen zijn zo goed als realiteit. Je bent en blijft mijn spiegelbeeld, en als ik nu in de spiegel kijk, zie ik onze vastberadenheid en dan weet ik dat ik ultiem blij ben dat we die zelfmoordpoging(en) niet hebben doorgezet. All i wanna do is make you happy, all i wanna do is make you happy, all i wanna do is make you happy. Love and hate eachother, if we can't get it together, we will never ever ever. Fix a heart, don't break it. Can you see the love around you? You are crazy not to take it.

Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Inzichten


Ik heb de laatste tijd veel nagedacht, ik heb geen idee maar de beelden vliegen me aan. Triggers overvallen je overal, in de auto, in het bos, zomaar ideeen en beelden van vroeger .
Met de bijbehorende gevoelens.

Ik vind de wereld niet leuk, ik snap de wereld niet. Oh , correctie, ik zie de schoonheid van sommige plaatsen en dingen heel erg goed. Het zijn mensen waar ik geen hoogte van krijg.Zij van mij wss ook niet...
Dikwijls kom ik dichtbij, zit ik met iemand op dezelfde lijn, is er iets herkenbaar.
Tot ik het nieuws lees, de tv aanzet , er iets gebeurd of buiten ga.
Dan ben ik weer the little alien op mijn planeetje.Tenminste zo voelt het

Ik gaf ooit een spreekbeurt (toen dat nog zo heette) in de tweede klas.
'Waarom ik niet in deze wereld pas'.
Het was inderdaad eens iets anders dan 'wat deed ik op kamp 'en 'mijn vakantie in spanje 'van de rest :p
Waarom ik nooit met de anderen meeliep, bang om te verdwalen of te worden achtergelaten.Waarom boeken en dieren mijn grootste vrienden waren en hoe ik de dingen zag.
Ik denk dat dat mijn laatste poging was om ergens uit te leggen waar ik me bevond en of iemand me kon vinden.

Het resultaat was een verbijsterde juf, een ouderavond die niet zo fijn eindigde en een heleboel klasgenootjes die een betere reden vonden om hun spot en hoon op te richten dan roodbruin haar met strikjes erin.(danku ma :roll: )

Ik heb geleerd dat anders zijn gewoon zo is.Hoe men het ook noemt nu, het is aan jezelf dat etiket te dragen. Het inzicht dat ermee komt is wel belangrijk vind ik. Het is geen keuze, er is geen schuld, het is wat het is.
Ik heb nooit spijt gehad over dingen die ik deed, nu wel een beetje over dingen die ik niet gedaan heb. Om tig redenen die toen zeer plausibel waren.Uitstellen is enkel voor de onsterfelijken en onkwetsbaren.

Ik geef niks meer om carriere, geld, materiele dingen, uiterlijk en alle schijntoestanden.Dat alles gaat toch met de tijd. Avec le temps passe, tout s'en va zoals ze zeggen ;)

Des te meer om alle dingen die niet te koop zijn.

en spreekbeurten zal ik niet meer geven, al is mijn hand nog steeds uitgestoken in die zoektocht naar de kleine dingen , woorden en gebaren die het hele zijn minder alleen maken.

xxx
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Leeuwtjuh

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Ik mis een vind-ik-leuk-knop op het forum. Post bovenstaand eens op FB ;)
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

:knuffel: love3 Mooi geschreven Mo
------------------------------------------------------------

Regelmatig zijn er hersenspinsels die een uitweg moeten vinden. Maar dan moet ik nog wel weten wat en hoe ik het opschrijf en wel zo dat mensen het enigszins kunnen volgen...of niet. Misschien kunnen ze het niet volgen. Maar als ik ruimte krijg in mijn hoofd door te schrijven, kan ik beter schrijven.

Ik ben mijn humor niet verloren. Maar ik begin me wel af te vragen of mijn humor niet ergens in een hoek ligt dood te gaan en of het nog wel mogelijk is het te redden. Het is inderdaad zo, dat je openingen moet vinden. Openingen om kleine dingen door te laten en erom te kunnen lachen. Ze zijn er niet zoveel. En ik kan mensen maar niet uitleggen wat er nu precies is. Ik kan men maar niet duidelijk maken, dat ik het niet duidelijk kan maken en dat men hoog en laag kan springen maar dat het nog niet komt. Misschien komt het voor sommige wel nooit. Net zoals sommige anderen heb ik ook beelden. Regelmatig zijn er gedachten. Ze belemmeren mijn zicht en mijn vermogen om net dat beetje meer helderder te denken.

Soms ben ik niet vooruit te branden. Mijn energielevel is laag en mijn humeur is niet vol te houden voor een ander. En toch krijg ik het voor elkaar om het met een heel klein beetje humor aan te kunnen. Ik heb geen andere keus. Ondanks dat de humor momenteel in een hoek ligt dood te gaan en ik niet veel licht zie. Ik snap soms gewoon niet wat er zo leuk is allemaal. Sommige hebben door dat ik in mijn schulp kruip en sommige hebben niets in de gaten. Wat ik liever heb weet ik niet. Wat ik wel weet is dat mijn hoofd het niet aan kan. Dat er momenteel teveel is.

Wat is er dan? Kan ik iets voor je doen? Kan ik helpen? Wil je ergens over praten? NEE! Behalve als je het echt meent en niet gelijk in een vooroordeel schiet. Want dan doen mensen gauw. Ik ook wel eens. Maar sommige expres. Ik wil mijn gedachten en gevoelens niet verdedigen. Ze zijn soms zelfs voor mij te heftig momenteel. Dus dan sluit ik me af in een tunnel... van en in gedachten... starend... Ik kom wel weer boven water. Dat is altijd zo gegaan en gelukt. Maar op dit moment niet. En dat moet kunnen... zelfs als gedachten en gevoelens te heftig zijn...te erg misschien...

Tja...ik blijf de gekte zelve. Een Memories. Een moderator. Maar bovenal en altijd mens....

En ik kom wel weer boven. ;)
Spoiler:
Zo even wat geschreven.. een wirwar. Maar als ik het maar snap.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Aan mijn ex-therapeute

Hey bitch,

Waar kwam die aura plots vandaan die mij het gevoel gaf dat ik op een andere wereld vertoefde wanneer je in mijn omgeving was?
Waarom versterkte je dat gevoel door jouw handpalm tegen de mijne te leggen om achteraf te besluiten dat ik de kleinste handen had?
Waarom streelde je mijn pink nu en dan met jouw vingers of een penseel om nadien te besluiten dat ik zo'n schattig kleine vingers had?
Je had twee lieverdjes totaal verschillend van elkaar.
De éne won jouw extra aandacht door zich schaapachtig en medelijdend te gedragen, de andere (ik) door jou te plagen en te doen lachen.
En je plaagde vrolijk terug op het flirtende af.
Je vernoemde niet voor niets tegen een stagiare die raar opkeek tijdens een plaagmoment tussen ons dat we een liefde-plaagrelatie hadden.
Ook al wist jij zo goed als ik dat het nooit verder zou gaan, want van in het begin wist jij hoe uniek en onvervangbaar mijn vriendin is voor mij en vertelde jij zo graag over jouw gezin.
Dus daar hoefden we ons geen zorgen om te maken en was het best wel fijn om zo met mekaar om te gaan.

Ontkennen heeft geen zin : heel de groep wist wie jouw lievelingetjes waren.
Sommigen hoorde ik soms klagen dat ze iets meermaals moesten vragen voor ze jou aandacht konden verkrijgen.
Was het mij een zorg?
Nee, ik zat in mijn euforietherapie de meest oppeppende therapie die ik ooit gekregen had.
Met mijn zorgen kwam ik niet naar jou toe, daarvoor stond je gevoelsmatig iets te dicht bij mij.
Toch heb ik het ooit verteld -die periode dat je zo bezorgd========================= was omdat ik heel afwezig was, droevig en stil- dat de herinneringen aan een overleden vriendin heel erg boven kwamen maar ik kon niet zeggen waardoor want het kwam door jou die me net hetzelfde gevoel gaf van die vriendschap die ik ooit met haar had.
Toch heb je toen heel goed geluisterd en meegeleefd ook al beefde ik terwijl ik mijn verhaal vertelde, en proberen te overtuigen dat ik geen schuld had aan haar overlijden.
Zelfs mijn boosheid dat ik ervaarde omdat ze afstand genomen had een jaar voordien begreep je.
Wel, begrijp je mijn boosheid nu t.o.v. jou?

Nee, je bent me al lang vergeten : je hebt genoeg mensen om je heen waar je die leegte kan mee opvullen.
Andere patiënten waar je wss ook wel iemand zal tussen gevonden hebben die je doet lachen en plaagt.
En al die mensen van de turnclub die je regelmatig omringen.

Wel waren die toen niet genoeg voor jou dat je toch voor mijn cd'tje een mooi plaatsje gevonden had in jouw kast?
Dat je het nodig vond om te vernoemen in jouw brief dat je zoveel had moeten wikken en wegen voor je de beslissing nam dat we met elkaar niet zouden afspreken na mijn ontslag.
Dat je het nodig vond om tegen mijn vriendin te vertellen dat je er nachten niet van geslapen had?
Dat je "per ongeluk" vernoemde dat je aan je man vertelde hoe blij je was dat we een nieuwe woonst hadden gevonden en hoe jij daar blij om was?
Dat je enkel kon uitleggen via over mijn jeans die ik droeg over de naden te wrijven op welke manier er moest gestikt worden.
En steeds mijn handpalmen streelde toen ik jou de sleutels van het lokaal terug gaf of jij ze me aanreikte.

Tweemaal na mijn ontslag heb je ons op therapie ontvangen met open armen (waarvoor dank), met kleine hints als : "zou jij me computerlessen kunnen geven?".
Nou, graag had je me niet geblokt op Facebook zonder boeh of bah.

En wat als we elkaar ooit nog eens tegenkomen?
Hoe ga je je dan gedragen?
Zoals die periode dat je zelf in de war was tussen "gewoon verder doen zoals voordien" of "afstand nemen" en plots een vreemde leek?
Nu dat had je toen nochtans wel gesnapt na een paar gesprekken met mij dat bepaalde zaken onomkeerbaar zijn.
Je kan je niet als een vreemde gedragen t.o.v. een persoon als je voordien close geweest bent, zonder die persoon in verwarring te brengen.

Maar wat maakt het uit?
Zoals ik reeds schreef ben je me al lang vergeten : jij kan close zijn met iemand en er nadien een kruis over trekken.
Genoeg andere mensen op de wereld die jouw pad kruisen.
Dus laat mij maar lekker zitten met het geworstel onder welk gevoel ik al deze herinneringen moet plaatsen.
Uiteindelijk hoef je er niet meer mee geconfronteerd te worden want je bent al lange tijd mijn therapeute niet meer.

Voor jou was het een kruispunt die je met één druk op de knop gewist hebt uit de GPS van jouw hart.
Een koelbloedige daad die ik nooit in jou had gezien [crying]
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Vooral die twee laatste zinnen zijn te herkenbaar omdat ook zo mensen (vele) mijn pad gekruist hebben

maar sinds ik niet mooi, jong ,gezond, succesvol ,bemiddeld en altijd grappig en vrolijk meer ben, mijn nummer verloren..
of het kon ze in het begin al niet schelen, maar ze haalden er een of ander voordeel uit waar ik me niet bewust van ben.

:knuffel:

Laat het je niet tegenhouden om (ooit) weer te vertrouwen...
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Jij niet grappig en mooi meer?
Dan zijn die mensen stekeblind en hebben ze geen gevoel voor humor :nod:
Maar ik snap wel wat je bedoelt hoor...

En inderdaad bij elke ontgoocheling voel ik dat m'n muurtje telkens breder wordt éénmaal het er op neer komt om mensen meer dan oppervlakkig toe te laten.
De angst vergroot dat wat mooi zou kunnen worden terug ooit wegvalt en er straks niets meer overblijft dan vragen over mezelf.
Toch is er nog een kiertje die niet dicht gemetseld is.
Dat heb ik gisteren nog gemerkt : er is iemand waar ik regelmatig aan denk bij wie het innerlijk kind zich ook niet verschuilt en toch was ik zelfs bang om er mee beginnen te chatten op Facebook.
Iemand waarvan ik denk dat het vriendschappelijk heel goed zou kunnen klikken, maar die wat ver woont.
En wat als ik me weer vergis = de angst.

Guess what? Toch heb ik gisteren de stap gezet om er eens mee te chatten ;) [AAI]
viooltje

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

lieve vriend

ik heb zielsveel van je gehouden
tot op het einde, een keus die mijn leven akkelijk eng was
welke keus ik ook naar toe ging, geen van beide was goed
geen enkel therapie kan deze mijn doen geloven
dat ik een goede keus had gedaan

ik mis je nog elke dag, jouw stem, jouw lach
je heb mij zoveels mooi gegeven
ik wil van jou alleen de goede momenten herinderen
maar deze geven mij nog een grotere gemis

al ik nu bekijk na al wat er gebeurd is na jou dood
voel ik mij zo gestraft door de keus die ik gemaakt heb
nog altijd, zeker nu
ik kan niet terug keren, jaren alleen met dat verdriet,
jaren alleen met zo groot schuldgevoel, en het leven moest verder

het spijt mij zo, dit had ik nooit gewild
het lukt mij niet om deze te verwerken, om het een plaats te geven
ik kan er zoveel over praten, niets help om mij de rust te geven zonder schuldgevoel
na zovele jaren, kom je nog elke dag in mijn gedachten

soms denk ik, bel eens en laat weten dat alles goed is met je
stom he, kei stom
vorige week liep er iemand acter mij, met zijn getikt van zij witte stok,
ik wou mij omdraaien maar durfte niet, ik wou dat getikt even horen met mij ogen dicht
je dicht bij mij voelen, wat heb ik verdomme gedaan, ik had nog een paar jaren met je kunnen zijn,
ik had tot het einde met je moeten zijn

ik had, ik had, had ...
met "had" ben ik niets mee
wat mijn nog verdrietig maakt en schuldig voel

...
Trouble

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Verlamde angst,

hierbij laat ik je los en wil ik je bedanken voor de niet zo een fijne tijd samen.
Ik begrijp dat je er toch moest zijn, door alles wat mij is overkomen in het verleden, maar ik ben nu volwassen genoeg om te zeggen dat ik je niet meer nodig heb. Ik wil graag verder zonder jou, en tegelijkertijd liefde in mijn armen sluiten.
Ik weet dat je niks met liefde kan, maar het gaat om mij.
Ik wil verder, zonder jou.
Angst, je hebt mij in je greep gehad, maar nu is het tijd voor liefde.
Vaarwel
Gebruikersavatar
Viooltje-senga
Berichten: 186
Lid geworden op: 13 okt 2013 18:46

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

angstig probeer ik jou te omschrijven

ja jij! ANGST

ik kom je dagelijks tegen, elke keer weer
je ben een deel van mezelf, van mijn denken,
van mijn voelen en handelen

dagelijks komt ik je meer maals tegen,
je ben een heel storende element
tuurlijk weet ik dat angst nodig is
maar overdrijf je nu niet?

ik kan je niet verstoppen door mijn lichaamstaal naar andere toe
die hoeve het toch niet te weten? dat jij er ben
je maak mij zwak, ik ben moe weet je?

altijd zo tegen je te vechten, over mijn grenzen heen te gaan,
je aanwijzigheid overal, je geeft mij geen vrijheid in mijn doen en laten

door jou zou ik het liefst alleen zijn, maar dan is die eenzaamheid die op komt en knaagt
de druk zit al zo hoog om verder te willen, om wat iedereen van mij verwacht,
door jou, ja, ik ken je heel goed en geeft jou de schuld van alles
wat ik nooit hebben kunnen waarmaken

nu geef ik jou de schuld, omdat jij zo aanwezig ben en je zo hevig voelt, hoe stoer ik ook voor komt,
de binnenkant ben ik heel klein in alles, zo kwetstbaar
ik doorbreekt alles verbeeldigen voor andere, van hoe ver ik ook komt tot nu,
ja de buitenkant laat zien dat ik heel sterk ben geworden en heel wat aan kan

schijn bedriegt
mijn verleden heeft nog altijd de bovenhand als het over jou gaat
dit is nu eenmaal zo, je ben niet te genezen en dat weet ik

oooo maar wat ben jij storend, jaloerze AGNST

ja :lol: dat is het, jij ben jaloers :roll:
tuurlijk daarom wil je niet dat ik communiseert, onder de mensen komt,
je laat mij dat echt voelen, hoe hard ik ook mij best doet, ik voel je telkens weer


je lijkt wel heel erg op mij ex, als ik er zo over nadenkt [zucht]

nee, angst is een storende element die ik niet zomaar kan wegstoppen, hoe hard ik ook mijn best doet,
ik probeerd ermee te leven, zoals veel andere storende psychisch elementen in mijn leven

hey ANGST het is wel over jou dat ik nu shrijft, zelfs tijdens het schrijven vol ik je, en als ik op verzenden ga drukken, ga ik twijfelen, de gangbare gevoelens die jij telkens laat voelen,
alleen lijk jij niet te weten dat ik niet naar jou luisterd, dus stopt ermee en dimmen
Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel.
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Hoi eerste pester,

Het is lang geleden. Tijd om mijn stilzwijgen te verbreken.
Jij was iemand met wie ik speelde. Ik ken je oude huis nog goed.
We speelden met waterpistools langs de weg in de polder.
Ik ken jou oude huis. Ik weet nog alles. Ik ken je zus, vader en moeder.
Bij feestjes werd ik uitgenodigd en aten we kroketten en frikandellen.
Samen met vriendjes en vriendinnetjes van school.
Ik ging regelmatig bij je spelen. En we verkleden ons ook.
Ik liep op hakken. Wat was ik nog klein. Jij een pet van ome willem.
Ik zat in groep 3 en we stonden samen voor Sinterklaas.

Maar ik betrek alles op mij. Jouw plagen werd serieus genomen.
Jouw plagen betekende voor mij pesten.
Ik voelde mij gepest op school.
Je hield je lach in zodat je mij expres kon storen. Ik hoorde dat.
Je maakte kwetsende opmerkingen.
Verdorie. Ik vertrouwde je. Waarom deed je mij dit aan?
Door jou moest ik van school af en ging ik naar een andere school toe.
Jij die later de zoon van de directeur werd, van school. Het lievertje.
Jij die er niets van begreep en keihard doorging, bij mijn vrienden en vriendinnetjes.

Ik heb het altijd erg jammer gevonden. Ik begreep het niet.
Waarom moest ik van die school af en niet jij?
Het zit mij tot vandaag nog erg dwars, maar dan meer uit nostalgie.
Later heb ik je nog gezien bij een zondagsbaantje waar je werkte in de vriezer.
Ik heb je nooit meer vertrouwd. Ik heb je altijd al een gruwelijk mens - zonder emoties gevonden.
Je hebt mij samen met een andere zogenaamde vriend gepest. Toen ook.
Jij leert het niet. Je weet niet goed wat je andere mensen aandoet.
Later zag ik je eens een keer op een metrostation. Ik heb je genegeerd.
Jij bent in mijn ogen geen contact meer waardig.

Ik wens je niets meer toe. Geen vervelend leven of alle ongeluk in de wereld.
Dat ben je niet waard. Zoek het maar lekker uit. Hoopje ongeluk uit mijn verleden.
En laat ik je nooit en nooit meer zien.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Boosheid,

Lang ben ik bang van je geweest. Ik durfde niet om boos te worden.
En als ik al boos werd dan werd dat als onredelijk gezien.
Maar echt boos worden, dat vind ik moeilijk.

Boosheid sluimert maar echt omarmen dat wil ik niet.
Ik ben bang dat het mij cynisch maakt.
En nee ik ben niet altijd lief en stil, ik wil ook graag schreeuwen.
Als ik het maar toelaat en mij niet laat beheersen door anderen.

Ik ben boos op mijn moeder. Ik heb je nooit echt begrepen, vermoedt ik.
Je uitvallen tegen mij, dat begrijp en begreep ik niet.
Dat je gestresst bent door werk, kan ik begrijpen maar vertel het ook!
Jij die je zin altijd moet doorzetten. Jij die je onnodig bemoeit met mijn leven.
Jij die niet echt kan luisteren en ook met verwijten naar mij toe komt.
Jij die mij tegenhoud.

Ik ben boos op mijn broer. Jij die je bemoeide in mijn rijbewijs periode.
Dat ik het zogenaamd moest halen voor mijn ouders.
En ik was zo stom dat te doen en het lukte niet.
Jij hebt verdorie ook ouders, ze zijn ook van jou! Als er een probleem is, ben jij het mobielst. Zoek het uit.
Jij die altijd boos naar mij keek en die mij niet begreep.
Jij stelde je altijd autoritair op. Jij die niet gevoelig bent.
Jij met wie ik altijd ruzie had.

Ik ben boos op mijn vader. Jij die altijd je zin moet laten doorschemeren.
Jij die zegt hoe ik mij moet voelen.
Jij die altijd gelijk moet hebben, terwijl ik soms ook wel eens gelijk heb.
Jij met je bas-stem en ik altijd mee moet leven. Ik ben het ook een keertje zat.
Jij die nooit aandacht aan mij schonk tijdens het avondeten en altijd lange verhalen zat te vertellen over je werk.

Ik ben ook boos op mijn baas.
Je loopt in eindeloze monologen te praten, ik kom er nauwelijks tussen.
Als je iets vraagt is dat in hele lange zinnen. Wees eenvoudig.
Waarom moet elk gesprek met jou zo ontzettend negatief zijn.
En waarom kan je niet mijn positieve punten vertellen? Waarom heb je daar zo'n moeite mee?
Ik snap je niet zo goed.

Dus nu heb ik even de boosheid losgelaten. Kijk wat er nu van komt.
Ik werk aan het boos zijn, ik wil boos mogen zijn.
Konden andere mensen maar begrijpen hoe ik mij soms voel.
Hoe het voelt om zo veel informatie in je hoofd te hebben en moeite te hebben om dat uit te spreken.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

:knuffel: Voor Senga en Koen.
Goed dat julle het zo hebben kunnen opschrijven. Is er nu ook opluchting? Heeft het geholpen?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

Er is opluchting. De frustraties jegens mijn baas is er nog ten dele. Ik moet maar eerst het komende gesprek weer overleven. Eerst maar eens cogbietieve gedragstherapie doen. Misschien kan ik dan wat dingen loslaten.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

the bear

There once was a little shy girl
with rusty brown hair and a bit of a curl
who looked at the world she didn't fit in
but tried and again, just hoping to win
a little love from parents and maybe from peers
someone to just play with, a share of the cheers

a bear also rusty with one crooked eye
drew that girls attention one day in july
it was at some fair, all loud and so bright
she wandered it lost when the bear caught her eye
he looked a bit odd in a bunch of pretty toys
not quite meeting standards as rest of the boys

she counted her money and went on her way
to the same busy playhouse for the remains of every day
at the end of the week, she just could not wait
was there in the morning before they opened the gate
and all of her winnings , every point she had saved
went proudly toward the owner as she collected her mate

They went home together, the girl and the bear
the entire way skipping and talking in his ear
'no hurry , don't worry my friend you will be
I 'll never desert you, for you and for me
it looks like the world is a cruel place to be
for crooked eyed bears and girls just like me
but we are so lucky to finally found a friend
who'll listen and love, every day 'till they end



the girl is now old(er) ,and so is the bear
their hair is a smudge greyish,you wouldn't call them fair
but he 's still her best friend, and always will be
for I will keep that promise
for you and for me..

:D mo
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
TheEmperor85

Re: Inspiratiekaartje 13: Schrijf van je af

[applaus] [applaus] [applaus]

Terug naar “Inspiratiekaartjes”