Ik versta mijn broer niet meer (al een tijdje)

[Chorrol]

Mijn broer heeft gedragsproblemen , dat is zeker.

Hij is 19 jaar en gedraagd zich abnormaal, hij is gewoon zo onredelijk, hij heeft alles en iedereen de schuld van iets dat foutloopt, ookal is het gene dat foutloopt een kleinigheid, bv. tijdje geleden heeft hij voor een week niet gepraat, de reden is dat hij niet de gepaste schoenen vond in de schoenenwinkel en hij dus een halfuur zijn tijd heeft verspild. Daardoor heeft hij een week niet gepraat...

Ook heeft hij tussen de periode van kerstmis en nieuwjaar geen woord gerept, de reden: mijn vader had een groter stukje taart dan hem. het enigste wat hij zij tegen mij in verloop van tijd is dat ik een dikke egoist ben, de reden dat hij dat zij was omdat ik zonder hem een fles champange opendeed (maja ik zij het tegen hem maar hij hielt zijn smoel toe), die hij beweerde dat van hem was, en daardoor hij die heeft weggekapt voor mijn ogen, uit principe zij hij, uiteraard had hij de fles niet betaald...

Er zijn zoveel gebeurtenissen dat ik ze allemaal niet kan vertellen, het is gewoon zo dat hij over alles bezitterig doet over dingen waar hij de baas niet van is, ook is hij stik jaloers op vanalles en nochwat.

Als hij in de living bv. zit, en ik wil bv. een magazine lezen in de living , begint hij mij uit te kafferen dat ik moet weg gaan, zodat hij rustig tv kan kijken. Tussen mijn 14 en 16 heb ik dan ook na het school nooit in de living gezeten, omdat hij mij nooit tollereerde, ik moest mij content stellen met de tv in de keuken, ook mocht ik niet aan 'zijn' 2 computers komen, waardoor ik niet op het internet kom of taak voor school maken, terwijl mijn ouders die pc's hebben gekocht voor ons 2... hij was dan ook razend toen ik mijn pc kreeg, (die beter was dan de zijne, wat normaal is sinds technologie verbeterd en goedkoper word), hij stond erop zelfs dat ik geen internet op mijn pc kreeg, omdat hij het internet niet wou delen, maar daar is hij gelukkig niet in geslaagd.

Af en toe, als hij zijn bui heeft, zit hij wel te *** met de router zodat ik geen internet meer heb... . Als hij bv. iets koopt, en ik ben niet jaloers naar zijn goesting, kafferd hij mij gewoon uit. Hij is bezitterig over alles waar geen naam opstaat (om het zo te zeggen). Hij wil gewoon speciaal zijn, dat denk ik.

Ook heeft hij geen echte vrienden meer, het contact is gewoon op een gegeven moment verbroken en het enige sociale contact dat hij krijgt is het internet, voornamelijk msn , waar hij praat met engelstalige mensen, ik vrees dannook dat hij de realiteit verliest, sommige dingen waar hij mij mee uitmaakt passen alleen maar op 'flame' forums http://en.wikipedia.org/wiki/Flame_war, omdat ze te belachelijk zijn voor het echte leven. bv.

Hij was mij weer eens aan het uitkafferen en zij: als ge de dictator wilt uithangen ga dan naar pakistan. gewoon omdat ik eens tv wou zien in de living... Het is alsof hij een hond is die zijn gebied afgebakend heeft.

Ook wil ik nog kwijt dat hij een minachting heeft voor andere mensen, hij doet de laatste tijd veel uitspraken over allochtonen, maar ik weiger te geloven dat hij een racist is, als ik er echt een naam moet opplakken, denk ik aan xenofobie, ookal omdat dit niet alleen bij allochtonen blijft, maar bv mensen zonder diploma, mensen uit het beroeps onderwijs enzovoort. Ik geloof niet perse wikipedia, maar bij het artikel xenofobie is er een verwijzing naar hate speech, waar ik hem wel in herken... http://nl.wikipedia.org/wiki/Xenofobie

Mensen , ik apprecieer dat jullie dit gelezen hebben en ik zou het op prijs stellen dat jullie mij hier inzicht in geven, je kan mijn broer niet veranderen omdat hij niet om hulp zoekt, maar ik, ik wil het gewoon begrijpen... alvast bedankt

[Minerva]

Wat je broer precies mankeert, dat weet ik niet. Het gedrag wat hij vertoont is in ieder geval niet echt normaal te noemen. Ik vind het eigenlijk wel heel sneu voor jou.

Wat ik in je verhaal heel erg mis, is de rol van je ouders ? Hoe zit het met opvoeden ofzo ? Als het mijn zoon was, zou ik dit gedrag eigenlijk niet accepteren en zou hij echt problemen hebben bij mij. Ik denk dat ik hulp zou gaan zoeken om er achter te komen wat hij heeft, en hoe daar mee om te gaan en er voor te zorgen dat hij ook ziet wat er gebeurt en leert om op een normale manier met anderen om te gaan.

Sterkte Chorrol.. (ben je nou een jongen of meisje eigenlijk ?)

[Chorrol]

Ik ben een jongen. Ik ben trouwens al langer dan vandaag vertrouwd met dit forum. (niet dat het er toe doet )
Ik heb enkele dingen niet vermeld en die zal ik nu doen.
Ikzelf heb therapie ondergaan voor mijn gedragsproblemen, waar ik goed ben uitgekomen en het heeft mij veel dingen bijgeleert en heeft mij kortom; veranderd, voor het zelfde geld was ik ook zo als mijn broer zonder die therapie...
Het probleem ligt bij mijn vader mss, hij is geen tiran he, maar een goede vader is hij zeker niet, ik wil hem niet zwakzinnig noemen maar hij is gewoon roekeloos met geld, hij heeft veel geld (gehad maar heeft nog veel in verschiet) maar hij heeft het roekeloos besteed, maar hij heeft over het algemeen een rot karakter, en meer kan ik over hem feitelijk niet zeggen, ik kan het gewoon allemaal niet verwoorden maar dit is dus de essentie. Mijn moeder is een braaf mens, goede moeder, maar praat het gedrag van mijn broer altijd goed, let op, ze heeft geen voorkeur voor hem, ze ziet hem gewoon graag en kan zoals ze het doet bij mijn vader, naast mijn broer zijn minpunten kijken, ze probeert zijn gedrag dan ook altijd goed te praten.
Het is wel zo dat wij hier een nakomeling hebben, waartegen mijn broer zo fel gekant was , dat hij mijn moeder tot abortus probeerde te dwingen, hij had in die tijd zelf mijn kop zo zot gemaakt dat ik daar ook voor opteerde tegen mijn moeder. Een week daarna kreeg hij woede aanvallen toen hij nog maar het woord baby op tv hoorde enzovoort... Let op, sinds de komst van mijn broertje is zijn gedrag meer naar de voorgrond gekomen, maar in feite is hij altijd zo al geweest.

[Minerva]

En hoe oud is nu jullie jongste broertje ?

[Chorrol]

1 jaar en 5 maand

[Minerva]

O, das nog heel jong. Wat ik me een beetje afvraag is, hoe staan je broer en jij nu ten opzichte van dit jongere broertje.

Als ik het jaloerse gedrag van je broer zo lees dan vraag ik me af hoe hij zijn jonger broertje nu ziet en behandelt. En hoe ga jij met hem om ?

Waarom heb jij wel therapie gehad ? Was dit jou eigen keuze ? Of vonden je ouders het bij jou nodig en zo ja waarom dan wel bij jou en niet nu bij hem ?

[Chorrol]

O, das nog heel jong. Wat ik me een beetje afvraag is, hoe staan je broer en jij nu ten opzichte van dit jongere broertje.

Als ik het jaloerse gedrag van je broer zo lees dan vraag ik me af hoe hij zijn jonger broertje nu ziet en behandelt. En hoe ga jij met hem om ?

Waarom heb jij wel therapie gehad ? Was dit jou eigen keuze ? Of vonden je ouders het bij jou nodig en zo ja waarom dan wel bij jou en niet nu bij hem ?

Toen mijn moeder mij vertelde dat ze zwanger was , was ik feitelijk dolgelukkig, en in die zelfde periode van therapie heeft mijn broer zijn geboorte feitelijk mijn leven veranderd, ik weet het , het is niet mijn zoon, maar ik hou van hem alsof het mijn eigen zoon is. De reden dat mijn broer geen therapie gekregen heeft is omdat het opgelegde therapie was van het school, en in het school is mijn broer associaler dan ik, praat niet tegen veel mensen dus blijft op de achtergrond, maar ik ,ik bleef niet uit het vizier en liet mij soms meeslepen met medeleerlingen , en kortom, ik moest naar het centrum voor leerlingen begeleiding...

Mijn grote broer staat nu feitelijk wel goed tegenover mijn broertje, hij is geen complete onmens, maar soms merk ik dat mijn grote broer er tegen vecht, en liever emotionele afstand neemt van mijn klein broertje zoals de periodes dat hij iedereen kompleet negeert en geen woord spreekt. Maar in de periodes dat hij dit heeft, kan het hem allemaal niks schelen wat met mijn broertje gebeurt, hij mag vallen en wenen, hij zal zich niet rechtzetten, en daar kan ik dus niet tegen, dit is het bewijs voor mij dat het bij hem diep zit, mijn broertje is te jong om hem iets te misdoen, maar toch moet hij het ontgelden. Op de momenten dat ik en mijn broer overeen komen spreken we wel is tegen elkaar op msn, want mijn broer is niet zo happig om in het echt een gesprek met iemand te voeren, wat mij dus zorgen baart (verlies van realiteit) , maar toen we dat deden, zaten we altijd bezig over ons vader, die we bestempelde als borderline syndroom, we zijn het hier eigenlijk over eens, maar nu begin ik zelf te twijfelen of mijn broer hier 'toevallig' ook last van heeft, laat staan dat ik het zelf ook zou hebben...

[Minerva]

Tja moeilijk hoor allemaal.

Heb je het er met je broer wel eens over gehad.. over de periode dat jij hulp kreeg. Hoe je dat ervaarde en wat het voor jou gedaan heeft ? Heb je hem wel eens gevraagd waarom hij van die perioden heeft dat hij zich zo afsluit, dat het dan net lijkt alsof het hem allemaal niks kan schelen en dat hij dan gevoelloos lijkt te zijn ?

Heb je hem daar wel eens naar gevraagd ? Van goh ..jij doet dat zo en zo..toen.. waarom deed je dat eigenlijk zo ? Kan hij daar dan een verklaring voor geven, of vertellen hoe hij zich toen voelde ?

Als ik teveel vraag moet je het zeggen hoor. Ik probeer me alleen een beeld te vormen van wat zich tussen jullie afspeelt en hoe dat contact dan is.

[Chorrol]

Maar dat is het nu juist, het hene dat hij zegt klopt van geen kanten , bv. Toen hij tussen kerst en nieuwjaar niets zij gaf hij als reden dat mijn vader zijn stukje taart groter was. Hij maakt zich druk over dingen die een ander persoon niks fout mee ziet. En daarbij, hij is een heel gesloten persoon, en omdat hij zoveel mensen minacht kan hij feitelijk met niemand een degelijk gesprek voeren. Wat mij opvalt, is dat ik heb amper emoties heb zien uiten, ik heb in het lager vele jaren met hem gezeten in de zelfde school, en niet 1 keer heb ik hem zien ruzie maken, niet 1 keer heb ik hem zien wenen, gepest werd hij denkik niet, mss wel omdat zijn medeleerlingen hem zo raar vonden, stel u voor dat hij zo abnormaal deed (de stilte behandeling en kompleet negeren tot irritatie toe tegen over de leerlingen...) Het is wel zo dat sommige gebeurtenissen gepaard gaan met andere, bv. de periode tussen kerst en nieuwjaar kon even goed te maken hebben met zijn angst dat zijn vuurwerk niet ging doorgaan door weerstand van mijn vader. Het feit dat hij nu weer niet praat kan te maken hebben omdat hij vanaf volgende week weer op kot gaat en dus zijn studies herpakt, na een maand en een half thuis gezeten te hebben , ookal omdat hij voor al zijn exames gebuist was... . Mss ja , ik weet het niet, mss is het onmacht, mss is het dat hij zich afsluit van de rest van de wereld door angsten? Maar wat mij voorral irriteerd is dat hij mensen dingen kwalijk neemt die niet kwalijk te nemen vallen, en mijn moeder altijd persoonlijk probeerd te raken enzo. De dag voordat hij niet meer prate, was er wel een discussie over welke auto we zouden kopen als het geld van verkocht land zou toekomen, en ik steunde zijn mening niet, maja, dit is weer zo een ding waar een ruzie niet waard voor is, hij dacht ook die dag dat ik tegenover mijn moeder zijn mening zwart maakte, waarbij hij wss een lang tijdje aan de deur aan het afluisteren was totdat ik zijn 'droom auto' vernoemde en hij opeens de kamer kwam binnengestormd...

Alvast bedankt voor al je hulp mystica, maar ik zou toch liever nog meer mensen hun mening willen weten, alhoewel ik besef dat het een moeilijk onderwerp is...