hallo,
ik volg de richting ergotherapie
richting van normaal 3 jaar maar ik doe het over 4 jaar omdat het te zwaar is.
nu heb ik al alle 3 de jaren herexamens en op het moment om deze te leren valt het mij altijd heel zwaar. ik krijg dan steeds huilbuien en voel me ontzettend dom.
Maar ik wil echt wel mijn diploma halen. volgend jaar is het vooral stage en dat ziet ik enorm zitten, maar zoals nu heb ik steeds het idee dat ik ontzettend dom ben en dat ik er nooit zal geraken.
soms weet ik gewoon niet hoe ik aan deze negatieve gevoelens weg kan geraken. want ze hebben ook invloed op mijn resultaten waardoor ik nog meer me dom ga voelen.
-
gwen
Re: herexamens
Hoi Gwen,
Dat jij je zo voelt is heel erg vervelend. Want het is hartstikke goed te begrijpen, dat jij je opleiding wilt halen en met een diploma op zak verder kan. Wat een positief punt aan je bericht is, is het feit dat jij de praktijk wel ziet zitten. Dat jij daar naar uit kijkt kan ik mij goed voorstellen. Dat is leuk om te doen en je leert er veel van.
Wat ik je zou willen meegeven- en goh, dat kan vreemd klinken, is dat jij niet dom bent. Het is van belang om eens te kijken hoe het kan dat jij die gevoelens hebt en waar dat door komt. Je schrijft dat jij telkens herexamens hebt. Dan is het misschien zaak om te kijken hoe jij je voelt als jij een examen in gaat. Ben je zenuwachtig en gespannen, ben je bang of onzeker? Dat jij telkens huilt omdat jij hiermee in de knoop zit, lijkt mij niet de bedoeling, het zijn rot gevoelens!
Heb je al eens gesproken met iemand hierover? Zou het kunnen zijn dat je last van faalangst hebt? Bang om dingen fout te doen? Je beginpost doet mij daar toch een beetje aan denken. Je kan altijd met iemand in gesprek gaan en aankaarten hoe jij ermee zit en wat jij voelt. Want- laten we eerlijk zijn- deze situatie is alles behalve fijn!
Dat jij je zo voelt is heel erg vervelend. Want het is hartstikke goed te begrijpen, dat jij je opleiding wilt halen en met een diploma op zak verder kan. Wat een positief punt aan je bericht is, is het feit dat jij de praktijk wel ziet zitten. Dat jij daar naar uit kijkt kan ik mij goed voorstellen. Dat is leuk om te doen en je leert er veel van.
Wat ik je zou willen meegeven- en goh, dat kan vreemd klinken, is dat jij niet dom bent. Het is van belang om eens te kijken hoe het kan dat jij die gevoelens hebt en waar dat door komt. Je schrijft dat jij telkens herexamens hebt. Dan is het misschien zaak om te kijken hoe jij je voelt als jij een examen in gaat. Ben je zenuwachtig en gespannen, ben je bang of onzeker? Dat jij telkens huilt omdat jij hiermee in de knoop zit, lijkt mij niet de bedoeling, het zijn rot gevoelens!
Heb je al eens gesproken met iemand hierover? Zou het kunnen zijn dat je last van faalangst hebt? Bang om dingen fout te doen? Je beginpost doet mij daar toch een beetje aan denken. Je kan altijd met iemand in gesprek gaan en aankaarten hoe jij ermee zit en wat jij voelt. Want- laten we eerlijk zijn- deze situatie is alles behalve fijn!
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
-
Leeuwtjuh
Re: herexamens
En wellicht is bijles altijd nog een bijkomstige gelegenheid zodat je kunt laten zien dat je niet dom bent 