Hoi iedereen,
om mezelf even voor te stellen: mijn naam maak ik niet bekend, maar ik ben een 16-jarige jongen.
Ik heb 2 broers en een zus, mijn moeder stierf iets langer dan een jaar geleden. Dus nu moet ik het met mijn vader doen. Ik heb een aantal problemen die ik al dan niet zelf veroorzaakt heb, of juist niet. Hier zijn ze:
1) Ik leerde een meisje kennen op kamp, maar alles liep niet zoals ik het had verwacht. We kamen goed overeen en we waren verliefd (nog geen koppel). Maar ik drong te veel aan om een relatie te beginnen en nam alles wat ze zei niet serieus, waardoor ik haar van me wegduwde. Nu negeert ze me al maandenlang en heb ik haar ook al maanden niet meer gezien of gehoord. Ik ben al over het feit dat ze me toch niet wil als vriendje, maar ik heb toch het gevoel dat ik iets goed te maken heb. Ik wil terug vrienden zijn, zoals vroeger. Ik heb een soort van bevestiging nodig dat ze me vergeeft. Het probleem is: ik weet niet hoe ik dit moet goedmaken, ik ben bang dat ik ze anders nog verder van me wegduw.
2) Ik raakte mijn beste vrienden op school kwijt tijdens een periode dat ik verliefd was op dat meisje en de reden hiervoor is onbekend. Ik heb nooit iets verkeerd gedaan en we kwamen zo goed overeen met elkaar. Maar plots op een dag, spraken ze minder tegen me en het draaide uit dat ze me nu ook compleet negeren en doen alsof ik nooit vrienden geweest ben. Het probleem is nu dat ik bijna geen vrienden heb op school. Ik ben geen nerd of zo, maar hoe het komt weet ik niet. Mijn ex-vrienden zitten nog steeds bij me in klas en ik zit altijd alleen op een bank. Als we samen gaan eten met de klasgroep en er is geen plaats genoeg aan tafel, moet ik soms alleen zitten. Het is een echte hel. Nu heb ik herexamens en ik heb ook geen zin om te studeren, maar ik moet! Ik blijf niet nog een jaar zitten op die school! Als ik slaag voor de herexamens moet ik nog 1 jaar doen. En dan verhuis ik naar het Hoger Onderwijs.
3) Mijn gezinssituatie is ook niet al te best. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik krijg nooit het respect dat ik verwacht. Als ik enkele taken doe, die van me verwacht worden, maar ik kan ze niet volbrengen -neem nu, ik moet altijd melk halen bij een boer, en soms hebben ze geen melk meer- dan steken ze de schuld op mij, terwijl ik wel de moeite heb gedaan om zo ver te fietsen om dan geen melk mee naar huis te hebben. Er is altijd ruzie voor het minste, ik ga nooit uit. Ik heb HEEL weinig kledij om aan te trekken omdat ik maar moet vermageren als ik in m'n oude kledij van het derde middelbaar wil geraken. En dat terwijl ik helemaal niet dik ben (???). Soms bedreigt mijn vader me en hij heeft me al meerder malen achtervolgt.
4) Ik wil graag wat spieren kweken en dus gaan fitnessen. Maar ik denk dat ik niet ga mogen van mijn pa, want ik mag bijna nooit iets. Hierbij moet ik veel eten kopen om aan te komen in spier en ik ben bereid hiervoor te werken. Ik durf het echter niet zeggen aan m'n pa omdat ik denk dat hij hier niet mee akkoord gaat.
5) Ik wil meer betekenen, ik wil een doel hebben, ik wil een personaliteit. Ik wil iets groots betekenen voor mensen, een symbool, een teken. Een legende, een voorbeeld. Ik wil tijd voor mezelf, mezelf ontwikkelen, ik wil op een rustige plaats mijn doen en denken ontwikkelen, trainen en dan terugkomen naar thuis. Ik wil een DOEL hebben!
Ik heb waarschijnlijk nog lang geen zo'n problemen als iemand anders, maar het voelt verschrikkelijk om eenzaam te zijn. Ik heb zo'n 2 echte goede vrienden, maar het voelt zo weinig. Het voelt verschrikkelijk om gewoon op deze planeet doelloos rond te zwerven. Mensen die jij geholpen hebt, die je door te tijd heen zien als een vreemdeling. Ik wil opstaan en een beter leven leiden. Het beste leven leiden, respect krijgen en me aan mijn principes houden. Ik wil iemand ZIJN...