Geen idee hoe ik het moet oplossen

[SilenceGirl]

Ik ben een meisje van 15, bijna 16 jaar.

Ik heb een vriend van 23, bijna 24 jaar. Het leeftijdsverschil is dus 8 jaar. Ik weet dat het erg veel is. Dat is ook een van de redenen waarom we eerst niks met elkaar wouden. Ik ging verder met mijn leven, hij ook. Maar: we houden gewoon van elkaar, we konden er niet omheen. Nu zijn we dus, bijna 1 maand samen. Alles gaat goed tussen ons en ik ben echt gelukkig met hem. Hij woont alleen verder weg, dus we moeten treinen. Mijn ouders zijn gescheiden, maar mijn vader heeft het goedgekeurd (samen met mijn opa en oma aan die kant. De rest van mijn familie ken ik niet echt.) maar, mijn moeder en de kant van mijn moeder doet er erg moeilijk over. vanwege het leeftijdsverschil. Ze roept steeds dat ze hem kan aangeven en dergelijke. Ik weet dat het niet mag eigenlijk, en dat het fout is. Maar ik houd gewoon van hem. Al klinkt dit vast erg stom uit de mond van een 15 jarige?

Hij heeft me het afgelopen jaar erg hard gesteund. Ik had een vriend, die me niet eerlijk behandelde en ik had veel problemen. Doordat ik mezelf niet begreep ging ik stomme dingen doen: onder andere mezelf snijden. Mijn 'ex' begreep dat dus nooit wat zorgde voor ruzies. Mijn 'huidige' vriend dus, hielp me altijd. Hij stond voor me klaar en gaf me altijd goede raad. We smste en belde geregeld. Mijn gevoelens voor hem begonnen alsmaar te groeien, ondanks dat het niet mocht. Mijn moeder denkt dat ik in een depressie zit, ik loop sinds kort ook bij een psycholoog vanwege verschillende redenen. Ze zegt telkens dat ze wil dat ik gelukkig ben en mijn eigen keuzens moet maken, het is tenslotte mijn leven. Behálve een ding: ik mag hem nit als mijn vriend. Ze weet het dus ook niet, want ze keurt het niet goed! ik mag hem al niet zien, wat me al pijn doet. Alleen mijn vaderskant weet het dus. Ik wil het haar gaan vertellen, want mijn vriend heeft het ook aan zijn ouders verteld maar ik weet niet hoe. Ze gaat onwijs boos worden en zeggen dat het niet mag en kan! Terwijl HIJ me gelukkig maakt. Ze keurt net niet goed!

De ene keer is zijn leeftijd het probleem, de andere keer zijn borderline. mijn vader heeft ook borderline, dus misschien dat dat daarom ook een afknapper is voor haar maar ze heeft ook slechte ervaringen met mensen met een persoonlijkheidsstoornis. Ze wil niet geloven dat hij erg lief is, en me geholpen heeft toen het slecht met me ging. Ik weet dus niet hoe ik het verder moet doen. Ze heeft door dat ik wat 'verboren'houd, maar ik kan het niet vertellen want ze keurt het niet goed. Maar, ik wil het wel vertellen.

Heeft iemand tips? Ik wil echt met mijn vriend verder, hij is erg lief voor me. En ondanks het leeftijdscverschil gaat het heel erg goed tussen ons!

[volhoudertje]

Ik vind het leeftijdsverschil eigenlijk best wel groot. Ik geloof niet dat er veel ouders zijn die het zullen toejuichen als blijkt dat hun dochter van 15 een vriend heeft die 8 jaar ouder is.
Ik zou er gewoon geen melding meer van maken dat je een relatie met deze jongen hebt en met hem verder wilt. Je bent op dit moment gelukkig met hem, het maakt dan niet uit of mensen er afwijzend tegenover staan. Wacht gewoon nog drie jaar, dan ben je wettelijk gezien volwassen. Tegen die tijd zie je wel hoe het leven en je relatie er voor staat, want je zult toch wel je eigen plan trekken, lijkt me.

[Dafje]

Ik vind het leeftijdsverschil ook erg groot en het feit dat jij nog maar 15 bent maakt het alleen maar erger. Ik snap wel dat je je aan hem vasthecht, maar pas wel een beetje op jezelf hè? Je bent in een kwetsbare periode van je leven en hij is een stuk ouder en wijzer en kan makkelijk misbruik van je maken. Niet dat hij dat doet hoor, maar toch... Ik denk dat je zelf wel weet wat het beste is, maar je moet gewoon goed op jezelf blijven letten.

[SilenceGirl]

Ik weet dat het leeftijdsverschil erg groot is..
En ik zal er echt wel op letten, daar niet van.

We zijn nu inmiddels een maand samen, mijn vader, opa en oma weten het.. maar de kant van mijn moeder niet, ook mijn moeder zelf niet. Ik wil het hun graag vertellen.. maar ik durf het niet. Aangezien, ze het er totaal niet mee eens zijn en ik hem eigenlijk niet mag zien.

Heeft iemand tips hoe ikhet aan kan pakken?

[Zoeza]

Leeftijd wil niet alles zeggen. Ik heb een dochter die toen ze 17 was een relatie kreeg met een man van 32. In eerste instantie was het even slikken maar na een goed gesprek met beiden kregen zij mijn goedkeuring mee hoor. Mijn dochter is ouder in haar doen en laten dan leeftijdsgenoten en hij is jonger dan zijn leeftijdsgenoten. Ik zie mijn dochter toch het liefst gelukkig en dat is ze ruim twee jaar met hem geweest.

[SilenceGirl]

Daar ben ik het mee eens, want zo denk ik ook..

Maar mijn moeder niet..
Ze vind wel dat ik gelukkig moet zijn, en ik mijn eigen dingen moet kiezen want het is tenslotte mijn leven. Béhalve dat.. Dus eigenlijk is het niet waar wat ze zegt.

Haar overtuigen is hééél erg moeilijk.