naamlooss

Verlatingsangst??

Verlatingsangst?

Ik ben 18, lesbisch, en ik ben net een nieuwe relatie begonnen. Dit is mn 2de relatie omdat ik niet zo ben voor al da flirtgedoe, ik wil graag gewoon een relatie zonder dat ik telkens bedrogen wordt.
In mijn 1ste relatie zat ik steeds met de angst dat ze me zou verlaten. Elke dag opnieuw had ik die angst. Die angst was wel terecht, omdat ze me al 2 keer bedrogen had, met andere flirtte, en heel wispelturig was. De ene keer wou ze me, dat andere keer stootte ze me af. Maar ik was verliefd en ik liet eigenlijk een beetje gebruik van me maken, ze moest maar met haar vingers knippen en ik maakte het naar haar zin. Het is dan uiteindelijk uitgeraakt doordat vrienden van mij me eens goed hebben wakkergeschud en zeiden dat ik voor mezelf moest opkomen, ze beschermde me tegen mezelf. Ik heb er hard van afgezien.
Ik ben er nu wel helemaal over, en ik heb een nieuwe relatie. Deze is echt totaal niet zo wispelturig, ik vertrouw haar, en ik weet dat evenveel van mij houd als ik van haar. Maar toch blijf ik de hele tijd met die angst zitten dat ze me gaat verlaten. Ik ben heel onzeker, ook al zou je dat niet van mij denken. Ik heb echt iemand nodig die van me houd en me aandacht geeft, anders voel ik me nog ongelukkiger en alleen. Maar door die constante angst dat ze me gaat verlaten, voel ik me niet goed in mn vel… ookal weet ik dat ik haar kan vertrouwen, die angst blijft ..

Wat kan ik hier aan doen.. ?
Bonifacius78

Re: Verlatingsangst??

Hoi,

Ben je buiten de liefdesrelatie wel iemand die blaakt van het zelfvertrouwen? Of merk je dat je ook in andere relaties zoals familie, vrienden, collega’s/klasgenoten, of situaties onzeker bent, dat je teveel bezig bent met wat “men” van jou denkt en vindt?

Vaak is het zo dat mensen die angstig zijn in hun liefdesrelatie ook angstig zijn in andere relaties, alleen wordt die angst in een liefdesrelatie logischerwijs als heftiger ervaren.

Verlatingsangst en bindingsangst vind ik echte “containerbegrippen”. Die termen worden te pas en te onpas gebruikt. Misschien makkelijk om te labelen, maar ik vind ook dat vaak de lading ermee niet gedekt wordt.

In die zin, ik heb ik ook last (gehad) van verlatingsangst. Door gebeurtenissen in het, inmiddels toch wel, verre verleden had ik in mijn vorige en de laatste relatie een ongezonde angst om alleen achter te blijven. Toen ik daar echt problemen mee kreeg en ik het uiteindelijk aandurfden om eens goed met mezelf aan de gang te gaan, met hulp van een therapeut, bleek al snel dat ik op alle vlakken een groot gebrek aan zelfvertrouwen had. Het had bij mij dus niet zo veel met liefdesrelaties aan zich te maken. Alleen in liefdesrelaties wordt een gebrek aan zelfvertrouwen zo ontzettend duidelijk.

Voor mijn (ex)vriendin (kan het ex deel nog echt niet geloven) gaat hetzelfde op. Je zou kunnen zeggen: ze heeft bindingsangst. Nou, ik zou het eerder levensangst willen noemen. Want wederom, haar probleem duikt echt niet alleen op in liefdesrelaties.

Tja naamlooss, veel tekst voor een simpele vraag: wat denk je? Zit er iets meer? Of heb je enkel en alleen angst om verlaten te worden, punt.

Hoe dan ook, je kunt nu niet zorgeloos genieten van de liefde, en dat is heel erg klote.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Verlatingsangst??

naamlooss schreef:Ik heb echt iemand nodig die van me houd en me aandacht geeft, anders voel ik me nog ongelukkiger en alleen.
Joint the club.
Van mensen zeggen we, -over onszelf - dat we sociale wezens zijn.
Bij dieeren hebben we het over kuddeinstinct (wat licht denigrerend klinkt) - maar zo IS het wel.
Zonder geod gezelschap en zonder voldoende bevestiging wordt ieder mens somber.
naamlooss schreef:Maar door die constante angst dat ze me gaat verlaten, voel ik me niet goed in mn vel… ook al weet ik dat ik haar kan vertrouwen, die angst blijft ..

Wat kan ik hier aan doen.. ?
Tja - er zijn verschillende opties.
Je zou kunnen kijken "of het slijt".
Je zou maatregelen kunnen nemen, waardoor je toch relatief goed in je vel komt te zitten. (Goed voor jezelf zorgen, veel positieve aandacht en bevestiging en je inprenten dat je dat kreng gelukkig kwijt bent - dat is het verleden.)

Of naar een therapeut stappen en een en ander vertellen. Denkbaar heb je toch een wond opgelopen van het kreng met wie je eerst een relatie had. (Of wie weet zit er nog wel weer ergens iets 'onder' waardoor zij zich zo krengig kon gedragen - en jij dat toeliet..????)
Want die wonden en mogelijke 'oude gewoontes' kun je kwijtspelen.

Terug naar “Jongerenforum”