rainbow

autisme-diagnose nodig?

Hallo, ik ben nieuw hier en ik zit met wat vragen over autisme.
Ik heb sinds een half jaar een relatie met iemand waarvan ik vermoed dat zij een vorm van autisme heeft.
Van mezelf vermoed ik het al een hele tijd dat ik een milde vorm van asper heb.
Ik heb me er alleen nooit op laten onderzoeken, en durf ook niet zo goed een eventuele diagnose te laten vaststellen.
Want ik ben bang dat ik me dan neer moet leggen bij beperkingen die ik nu nog probeer te overwinnen.

Echter, de relatie die ik nu ben aangegaan zou ik heel graag tot een succes willen brengen.
Aangezien onze (vermoedelijke) autistische trekken dat niet heel makkelijk maken, zou ik wel meer willen weten hoe ik beter met deze wederzijdse makkes om kan gaan.

Kan iemand me vertellen of het altijd een meerwaarde betekent om het zeker te weten?
Heeft iemand meegemaakt hoe het was om een relatie te hebben voor en na een autisme onderzoek/diagnose?
En zijn er misschien mensen die negatieve gevolgen hebben gemerkt van de diagnose autisme?

Alvast bedankt voor de reactie.

Rainbow
Betty

Re: autisme-diagnose nodig?

Ik denk wel dat het een meerwaarde heeft als de diagnose gesteld is.

Je ziet nog wel eens in relaties dat er dingen helemaal mis gaan omdat men elkaar niet snapt.
Als dan later de diagnose asperger er uit is gekomen bijvoorbeeld kan dat toch een opluchting zijn.
iets van 'daarom doet hij dat'

Zeker met asperger kan je goed in staat zijn om te leren,verstandelijk leren begrijpen wat anderen zeg maar meer aanvoelen.
Ook kan er begeleiding komen met allemaal tips en trucjes waar je echt wat aan hebt.
Hoe dan ook autisme is geen schande,het is alleen maar anders en als je elkaar begrijpt is dat toch wel mee genomen dacht ik.

Ik zou zeggen,gewoon je laten testen.
AmarantH

Re: autisme-diagnose nodig?

Ik denk ook dat het laten stellen van een diagnose zin heeft. Want: er kan natuurlijk ook uitkomen dat je gewoon normaal bent - whatever that may be. Tegelijk: met de diagnose is het wellicht makkelijker hulp zoeken; niet alleen omdat er dan ook deuren open gaan die nu nog gesloten lijken, maar ook omdat het een stimulans kan zijn. Zeker als je een lichtere voirm van autisme hebt kun je met wat hulp veel bereiken wat nu misschien onbereikbaar lijkt.
Faker

Re: autisme-diagnose nodig?

rainbow schreef:Hallo, ik ben nieuw hier en ik zit met wat vragen over autisme.
Ik heb sinds een half jaar een relatie met iemand waarvan ik vermoed dat zij een vorm van autisme heeft.
Van mezelf vermoed ik het al een hele tijd dat ik een milde vorm van asper heb.
Ik heb me er alleen nooit op laten onderzoeken, en durf ook niet zo goed een eventuele diagnose te laten vaststellen.

Want ik ben bang dat ik me dan neer moet leggen bij beperkingen die ik nu nog probeer te overwinnen.

Echter, de relatie die ik nu ben aangegaan zou ik heel graag tot een succes willen brengen.
Aangezien onze (vermoedelijke) autistische trekken dat niet heel makkelijk maken, zou ik wel meer willen weten hoe ik beter met deze wederzijdse makkes om kan gaan.

Kan iemand me vertellen of het altijd een meerwaarde betekent om het zeker te weten?
Heeft iemand meegemaakt hoe het was om een relatie te hebben voor en na een autisme onderzoek/diagnose?
En zijn er misschien mensen die negatieve gevolgen hebben gemerkt van de diagnose autisme?

Alvast bedankt voor de reactie.

Rainbow
Waarom laten jullie je niet gewoon allebei testen?
Je wilt elkaar begrijpen toch, ik denk dat een diagnose en wat begeleiding daar heel goed bij kan helpen..



Waarom zou je geen beperkingen meer kunnen of mogen overwinnen na een vastgestelde diagnose?
Als je een diagnose krijgt weet je alleen zeker dat het dan " Asperger is" maar jij bent gewoon jij, net als toen je het nog niet zeker wist..
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: autisme-diagnose nodig?

Hoi Rainbow,
ik ben van het type "kennis is macht".
Ofwel: een goed diagnostisch onderzoek levert informatie op, waar je wellicht je voordeel mee kan doen. (En voor een psycholoog geldt dit ook: weet hij of zij, dat je asperger hebt, dan kun je daar de therapie op aanpassen: sommige dingen extra uitleggen, etc.)
Dat je je aanwezige beperkingen (..zo ervaar je dit kennelijk zelf...) probeert te overwinnen: alleen maar goed!!
Met een diagnose kunje daar extra steun in krijgen.

En: een diagnose heeft GEEN voorspellende waarde: we weten, dat sommige persoonlijkheidsstoornissen bijv. over kunnen gaan (al is dat geen standaard). Over autisme zijn nogal wat theorieen in omloop, waarvan we weten dat ze bij sommige mensne veel zoden aan de dijk zetten. (Bij anderen weer niet en wie wel en nwie niet - DAT is abra cadabra...met koffiedik.)

En: een goede psycholoog zal jou niet dwingen!
De beroepseed van een psycholoog luidt, dat hij/zij gehouden is, om de belangen van de client loyaal te verdedigen.


Voorbeeld: wellicht zal een psycholoog jou tegen willen houden, als jij met een stevige vorm van autisme een uiterst sociaal beroep zou willen kiezen - zoiets ZOU in jouw belang kunnen zijn, maar daarmee is dan ook alles gezegd.
Een psycholoog KAN je ook steunen in zo'n keuze, omder het mottto "Kijk gewoon, waar je grenzen blijken te liggen - prachtig als het wel lukt".
Ten allen tije: JIJ bent de baas over jouw leven!!

Ofwel: een psycholoog mag jou niet dwingen "om je ergens bij neer te leggen"!
(Voel je dat wel zo: maak benen!! Er zijn meerdere psychologen en meerder manieren om iemand met asperger te begeleiden.)
Een goede psycholoog hoort je na de diagnose adekwaat te begeleiden - hoe beter de diagnose is gesteld, hoe specifieker dit vaak kan.

Terug naar “Jongerenforum”