Psycholoog.net/forum

Ik heb dit bericht geschreven omdat ik denk dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb.

Waarom ik dit denk?
Ik krijg al vanaf dat ik elf ben opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd dat ik een steen ben, hiermee werd bedoelde diegene dat ik volgens haar harteloos ben. Ik kreeg gisteren weer te horen dat ik meer medelijden moet tonen als er iets slechts gebeurd met iemand. Ook heb ik geen moeite met liegen en dat soort dingen. Toen ik iets van twaalf was stal ik welleens dingen en daarmee bedoel ik geen snoepjes. Veel mensen zeggen tegen me dat mijn opmerkingen soms niet kunnen, maar zelf zie ik niet in wat ik verkeerd doe. Het is misschien raar om te zeggen maar ik vind het best fijn om rationeel te kennen blijven denken

Is dit alles een stoornis of heb ik gewoon een paar 'rare' trekjes?

Lisa schreef:Is dit alles een stoornis of heb ik gewoon een paar 'rare' trekjes?

Vertel eerst maar eens hoe oud je bent, dat schept al een hoop duidelijkheid.
Verder moet jij je niet zo heel druk maken om wat mensen over je zeggen, mensen hebben namelijk heel snel een mening over een ander. Ga daardoor vooral niet twijfelen en denken dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt, dat is in jouw geval een veel te zwaar begrip.
Snoepjes stelen hoort niet, dat weet je zelf ook wel, maar het is ook niet echt wereldschokkend. En er is helemaal niets verkeerd aan om rationeel te denken.

Ik bedoelde juist dat ik iets ergere dingen heb gestolen dan snoepjes

Lisa schreef:Ik bedoelde juist dat ik iets ergere dingen heb gestolen dan snoepjes

Daarom hoef je nog steeds geen 'persoonlijkheidsstoornis' te hebben, hoor.
Mag ik vragen hoe oud je bent?

Ik heb vaak de neiging om mensen pijn te doen
Ik heb woede beheersings problemen
Ik ben schijnbaar niet in staat om empathie te tonen
Ik heb nooit last van schuldgevoel
En toon bijna nooit emoties

Dat schijnt nogal raar te zijn
Ik ben 14

Lisa schreef:Dat schijnt nogal raar te zijn.

Nee hoor, ik zie het eerder als verschijnselen die te maken hebben met de puberteit.

Lisa schreef:Ik heb vaak de neiging om mensen pijn te doen
Ik heb woede beheersings problemen
Ik ben schijnbaar niet in staat om empathie te tonen
Ik heb nooit last van schuldgevoel
En toon bijna nooit emoties

Dat schijnt nogal raar te zijn
Ik ben 14

Wanneer komt die woede eigenlijk bij je op, bijvoorbeeld?

Meestal om redelijk kleine dingen bijvoorbeeld gisteren cancelde een vriendin onze plannen en daar werd ik al heel boos om. Maar meestal is het als ik ruzie heb met mijn vader dan moet ik echt me nagels in me hand duwen om me te beheersen, ik heb meestal de neiging om dan uit te halen in zo'n geval.

Lisa schreef:Meestal om redelijk kleine dingen bijvoorbeeld gisteren cancelde een vriendin onze plannen en daar werd ik al heel boos om. Maar meestal is het als ik ruzie heb met mijn vader dan moet ik echt me nagels in me hand duwen om me te beheersen, ik heb meestal de neiging om dan uit te halen in zo'n geval.

Ojee... geen goed idee om uit te gaan halen, want daar maak je het niet veel beter mee. Waar gaan die ruzies over?

Nee dat weet ik, ik heb me tot nu toe dan nog redelijk kunnen beheersen
De ruzies gaan meestal over eigenlijk hele kleine dingen in huis. Meestal iets waar ik niet heel goed op reageer en dan wordt het een ruzie

Omgaan met emoties en agressie regulatie is iets wat je moet leren, het is niet ongebruikelijk dat pubers en jong volwassenen daar moeite mee kunnen hebben. Het is niets waar jij je zorgen om hoeft te maken, het is een tijdelijk iets, wat van voorbijgaande aard is. Het is zéér zeker geen onderdeel van een
persoonlijkheidsstoornis, dat idee moet je laten varen.

Helemaal eens met Volhoudertje!

Als je op deze leeftijd bent is het gewoon allemaal nieuw en moeilijk. Ik ben een oude tante en je lijkt mij een prima tiener.

Succes met puberen, alleen op jouw leeftijd is dat mogelijk, en niet meer piekeren.

Knap van jou dat je nú al in staat bent om vraagtekens te zetten bij je eigen gedrag.

tantejan schreef:Knap van jou dat je nú al in staat bent om vraagtekens te zetten bij je eigen gedrag.

Zelfreflectie is inderdaad een vermogen wat je niet vroeg genoeg kunt ontwikkelen.

Oke in ieder geval bedankt voor de hulp

Lisa schreef:Oke in ieder geval bedankt voor de hulp

Je mag hier altijd je verhaal kwijt.

Ik vind het een beetje snel gekoppeld aan puberteit. Natuurlijk is het voor velen een turbulente levensfase waarbij je je afzet tegenover bijvoorbeeld je ouders. Wat jij benoemt, kan daar zeker mee te maken hebben maar dat hoeft niet per se. En het neemt al helemaal niet weg dat je het moeilijk mag vinden of er veel over nadenkt. Als dat zo is en je blijft er vragen over hebben zou ik aanraden om er met iemand over te praten. Iemand waarbij je je prettig voelt in je omgeving of misschien een mentor/ vertrouwenspersoon op school. Dat helpt je hopelijk om wat bewuster te worden over wie jij bent.