kelvinvdh98

Verschillende persoonlijkheden?

Hey,

Ik ben een jongen van 16 en de reden dat ik hier zit is omdat ik me soms vreemd voel/gedraag. Soms vraag ik me wel eens af of ik meerdere persoonlijkheden zou kunnen hebben, maar volgens de symptomen van de meeste persoonlijkheidsstoornissen zal dat niet... Maar toch doe ik mijn verhaal hier.

Ik merk dat ik gedurende een dag in verschillende "toestanden" bevind, maar dit kan ook per dag verschillen en dat ik gewoon voor een hele dag in dezelfde "toestand" zit. Ik heb autisme (syndroom van Asperger) en NLD. Sindskort (afgelopen kerstvakantie) ben ik begonnen met anti-depressiva (Sertraline) en Methylfenidaat. Omdat ik depressief werd vanwege "liefdesverdriet" ben ik dus met de Sertraline gestart.

Nu, voelt het alsof alles goed is en beter is, wat natuurlijk een fijn gevoel is (wat grotendeels door de medicatie komt). Minder stress met m'n examens, minder verplichtingsgevoel etc.

Als iemand zou vragen: Wat is je karakter? Dan zou ik hier geen duidelijk antwoord op kunnen geven.
Vroeger toen ik jonger was, was ik verlegen, stil, en vond het erg spannend om met meisjes op te schieten... Ook werd ik op de basisschool belachelijk gemaakt etc. Vanaf groep 8 ben ik dus therapie gaan volgen en ben veel geholpen door cursussen etc. en voel me nu veel beter dan eerst.

Nu, ben ik bijna klaar met de 4e klas en kan ik soms heel duidelijk zeggen wie ik ben, maar soms ook niet... Ik zal eerst wat meer over m'n "gewone" karakter vertellen: Ik kan veeeel beter met meiden opschieten, al heb ik meestal wel relatieproblemen... Ik ben open, spontaan, en kan met vreemde mensen ook goed praten. Ik heb soms echt veel zelfvertrouwen en weet dat ik dingen kan en ben ik zeker van mezelf. Op dit moment, nu ik dit bericht schrijf zit ik dus in m'n normale "toestand" en zul je misschien zien dat ik dit bericht op een zelfverzekerde manier schrijf dan wanneer ik in m'n andere "toestand" zit. Meiden die ik leuk vind en waar ik contact mee heb (dat zijn er maar 2 op dit moment) vinden me heel lief en hartstikke aardig en willen me altijd helpen als er wat is (wat natuurlijk fijn is).

Nu komt echter m'n andere "toestand":
Ik maak de dag mee, alsof het een droom is. Ik ben me bewust van m'n andere "toestand" en dat het niet de normale "ik" is. Ik denk anders over dingen en heb een andere mening over zaken dan wanneer ik in m'n normale toestand zit. Ik kom onverschillig over en ben vaak snel gestresst of boos. Ik ben niet depressief. Soms kan ik het niet laten om met een meisje te praten dat ik leuk vind en haar om hulp te vragen als ik in deze toestand zit omdat ik me raar voel. Later, in m'n normale toestand krijg ik spijt dat ik haar lastig val en soms "boos" tegen haar doe omdat ik dan weer in m'n andere toestand zit.

Soms heb ik dan ook een toestand dat ik juist heel blij ben, en om veel dingen kan lachen, waar ik in m'n andere toestand boos om zou kunnen worden... Ik en anderen begrijpen me niet en wil het aan mensen uitleggen zodat ze het begrijpen...

Maar wat is dit nou eigenlijk? Ik ben me gewoon bewust van de werkelijkheid, en dat ik in een andere toestand ben. Heeft iemand een idee?
Euler

Re: Verschillende persoonlijkheden?

Ik heb ook asperger, en ik herken deze droomtoestand die je beschrijft. Voor mij is het dan haast alsof de wereld niet echt is, en dan zweef ik door het leven. Dit komt en gaat, en soms houdt het wat langer aan dan anders. De ene keer is het ook wat extremer dan andere keren, het kan best heftig worden. Ik heb ook anti-depressiva, maar ook voordat ik die medicijnen slikte verkeerde ik regelmatig in de droomtoestand, dus dat zal geen oorzaak zijn. Ik vind het ook moeilijk om uit te leggen. Soms, als ik door de droomtoestand wat mis, probeer ik er een grapje van te maken en zeg ik iets als: "sorry ik was ff offline, wat is er?". Aan naaste familie en vrienden leg ik het echter op een directe manier uit, zoals jij ook in dit bericht doet. Wanneer er twijfel is of de sociale situatie geschikt is om hierover eerlijk te zijn, zeg ik meestal niets. Ik heb gemerkt dat de "ik" in mijn droomtoestand en de "ik" buiten de droomtoestand steeds dichter bij elkaar komen te liggen nu ik wat ouder wordt, misschien zal dat bij jou ook zo zijn. Ook ik ben in de droomtoestand sneller boos, ik kan dan veel minder hebben. Ik heb het vermoeden dat het in mijn geval een verdedigingsmechanisme is van het lichaam bij paniek door overprikkeling: het lichaam probeert prikkels zo veel mogelijk uit te schakelen, waardoor alles wazig wordt zoals in de droomtoestand. Er zullen ongetwijfeld verschillen zijn tussen onze droomtoestanden, maar misschien herken je iets. Trouwens, de cursus "Mindfulness bij autisme" heeft me een beetje geholpen bij het reguleren van de verschillende toestanden.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Verschillende persoonlijkheden?

Hoi Kelvin,
ik heb geen asperger en ik herken het "geschommel" ook.
Ken je het woord 'trigger' uit therapie...?
Het is een piepklein dingetje (het kan bijv zijn dat iemand een wenkbrauw optrekt) als je feitelijk naar het dingetje kijkt.
Maar emotioneel is de trigger een alarmsignaal - het kan nl zo zijn, dat in de tijd dat je gepest werd, een van de agressors eerst "precies op die manier" een wenkbrauw optrok (....of wat dan ook, maak je eigen vertaalslagen...) en dat je daarna in de ellende zat.
Om de "pret" compleet te maken: het deel van jouw hersenen dat op triggers let, staat buiten je dagelijkse bewustzijn. Het kan dus zijn, dat je iets hebt gehoord, geroken etc.etc. wat verbonden is met gevaar. En dus beland je in een minder aangenaam humeur, een toestand met veel stress en idd: iets waar je normaliter om zou lachen, wordt dan iets dat vreselijk irritant is, boosheid uitlokt, etc.etc.

Verder is het erg irritant, om zowel in de puberteit te zijn als de diagnose NLD te hebben. NLD is een toestand die vaak verholpen kan worden, omdat het doorgaans verbonden is aan ene minder ideaal functioneren van de koppeling tussen je evenwicht, het voelen waar je bent in de ruimte aan de ene kant en je spieren en je ogen en oren aan de ander kant. (Die koppeling hoort soepel en automatisch te gaan, maar als je NLD hebt, gaat dat dus nog "houterig".)
(Psychologen kijken alleen naar "gedrag" en hoe je praat en je voelt - ze kijken niet naar bewegen, evenwicht etc. en missen dus zowel de oorzaak als de behandeling. Kijk eens op de site http://www.novreflextherapie.nl/reactie ... acbehandel)
En een van aspecten van de puberteit is, dat je botten stevig groeien en dat iedere puber heel wat te stellen heeft met "mijn spieren en mijn evenwicht oeten zich opnieuw instellen op mijn nieuwe lengte" - en dan ben je er net aan gewend, groei je weer een stuk, kun je van voor af aan beginnen. Heel vermoeiend - en kan bijdragen aan extra stress.

(Dat de puberteit geen makkelijke fase is, daar zijn allerlei mensen het echt wel over eens. Maar het gaat niet alleen over hormonen, verliefd worden en de eerste stappen op gebied van sexualiteit. Dat is al moeilijk genoeg, hoor, daar niet van - maar er is meer werk aan de winkel.)

Terug naar “Persoonlijkheidsstoornissen”