Gebruikersavatar
AnnaS
Berichten: 8
Lid geworden op: 02 mei 2018 08:47

Ik heb hulp nodig

Ik heb nogal wat onstuimige jaren achter de rug. Heb 15 jaar een relatie met een geweldige man en een samen hebben we een dochter van 13 jaar.
Vijf jaar geleden kreeg ik een Burn-out en dat was geen verassing was al jaren door mijn vriend al gewaarschuwd, maar zoal wat mijn probleem is dat ik moeilijk ergens gehoor aan geef of gewoon niet doordringt. Of waar ik nu voor bijna afgeronde diagnose GGZ toch een persoonlijkheidsstoornis is. En dan moet ik denken aan een ontwijkende of borderline stoornis. Mijn vriend heeft PTSS en is natuurlijk heel snel wantrouwend en natuurlijk heb ik hem heel vaak niet eerlijk behandeld. Dat is ook waar ik tegen aanloop. Steeds beloof ik beterschap alleen het voor mij omgekeerde wereld Juist als ik hem pijn heb gedaan dan dwing ik mij zo enorm op tegen hem zodat hij maar snel beter voelt. Wat ik nu weet dat het juist afstoot. En als juist alles goed gaat, ik hem uit mijn buurt houdt.

Ik ben daar wel heel erg van bewust, ik wil dat ook anders. Toch lijkt dat ik nog in die blokkade zit. Val heel vaak terug in het verleden wat mij pijn doet, zoal wat ik hem voor last zorg, maar ook wat ik voor pijn voel en het is al met al iets wat niet goed wil los wil laten. En ik wil dat niet meer. Ik moet nog wachten op de vaststelling van diagnose, maar het heeft nu al met al bijna een jaar geduurd en de maat is vol Druk word alleen voor mij hoger en hoger en mijn vriend loopt de emmer constant over en is er bijna altijd spanning. Gaat het goed dan ben ik toch wel weer diegene die het verpest door een opmerking of dat ik mijn grenzen niet ken hem er mee kwetst. Ik krijg nu inmiddels wel door wat wel en niet werkt. Toch gebeurd het in een opwelling dat ik steeds die fouten maak, terwijl ik dat niet eens wil.

Ik ben daardoor totaal mijn eigen zelfvertrouwen. Beloftes en afspraken lijken geen waarde te hebben, maar toch vind ik ze belangrijk, maar iedere keer vraag ik mij af: Hoe kan dat toch dat ik die fout maak? Al beloof ik aan mijzelf en aan het thuisfront dat ik het niet weer doe. Vertrouwen in mij en in mijzelf is ver te zoeken. Ik weet dat ik nu wel ontzettend hard werk aan om positiever denken en veel om moet denken als ik weer op de hobbel ga met mijn verkeerde gedachten. Ik ben al een een end op weg, maar wie heeft voor mij tips?

Mijn vriend heeft al tig keer gezegd dat ik moet schrijven alleen ben ik geen schrijver en geen lezer, het kost mij allemaal heel veel energie. Ik wil meer zelfvertrouwen, zelf dingen kunnen regelen en kunnen verassen. Mijn hoofd is nogal chaotisch al word dat al beter.
Laatst gewijzigd door Memories op 25 jul 2020 21:30, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Interpunctie en alinea's toegevoegd.

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”