Gebruikersavatar
Otello
Berichten: 2
Lid geworden op: 23 nov 2019 11:38

Obsessie met relatieverleden van mijn vrouw

Ik ben al meer dan 15 jaar samen met mijn vrouw van wie ik heel veel houd. We hebben 2 prachtige kinderen. Ikzelf ben een laatbloeier maar mijn vrouw heeft 3 lange relaties gehad voor mij. Ik tobde in mijn twintiger jaren met mijn zelfbeeld waardoor ik geen echte vriendinnetjes heb gehad. In mijn jeugd had ik een jaar lang een vriendinneje maar die wilde niet met mij naar bed.

De laatste weken spoken de relaties van mijn vrouw obsessief door mijn hoofd. Ik heb af en toe een goede dag of een paar uur maar verder voelt mijn leven volledig ontwricht door de beelden die door mijn hoofd spoken en ben ik vaak erg ongelukkig en radeloos. Ik denk daarbij aan de intimiteit die ze met andere mannen heeft gehad tot aan hele voor mij pijnlijke details toe. Het ontwricht mijn leven volledig en in de ergste momenten zie ik niet hoe ik hier ooit uitkom. Ik ben heel eerlijk tegen mijn vrouw en ze kent mijn probleem. Ze heeft me meerdere keren verzekerd dat ik de liefde van haar leven ben en dat ze niet vergelijkt en dat de seks met mij erg fijn is en dat ze niet beter heeft gehad. Dat doet me dan tijdelijk goed maar vanzelf komen de beelden weer en ga ik weer malen malen malen.

Ik heb 1 gesprek gehad met een psycholoog waar in eerste instantie een slecht zelfbeeld naar voren komt. Daar is geen reden voor. Ik ben gezond, sportief, slank, zie er goed uit, heb een goede carriere, draag mijn steentje bij in de samenleving, ik heb gevoel voor humor. Rationeel mag dat waar zijn, toch dringen de beelden uit haar verleden zich onbedwingbaar aan mij op.

Misschien is de onzekerheid die ik vroeger had weer terug. Mijn onvermogen om relaties aan te gaan heeft maken met mijn zelfbeeld welke werd gevoed door scheve tanden die ik op min 29e recht heb laten zetten en een flinke binding met mijn moeder. Die band is sterker geworden nadat mijn vader overleed toen ik zestien was. Ik was zonder twijfel moeders liefste. Mijn moeder is 3 jaar geleden overleden en daar heb ik nog steeds verdriet van. Misschien omdat ik nu wees ben dat mijn fundament weg is en ik onzeker word. In die buien voel ik me inderdaad niet als iemand waar vrouwen naar zouden kijken.

Ik hoop door dit te delen en eventuele reacties een begin te kunnen maken met hier van af te komen. Momenteel ben ik bij vlagen radeloos en depressief. Slapen gaat erg moeizaam al helpt een Oxazepam pilletje van de dokter wel om wat uurtjes te pakken. Maar dit is niet een situatie die ik vol kan houden en het heeft ook zijn weerslag op mijn gezin. En ik vrees bij vlagen ook voor mijn relatie ook al zijn we verknocht aan elkaar en is zij de vrouw die ik wil en niemand anders. Maar voor mij is het momenteel erg pijnlijk dat zij vriendjes heeft gehad en seksuele relaties. Terwijl dat jaren lang geen issue was ook al heb ik de ex vriendjes nooit een leuk onderwerp gevonden. Ik kan er niks tegenover stellen. Ik kan haar vorige seksuele relaties niet relativeren omdat ik die niet heb gehad.

Ik ben benieuwd naar reactie.
Laatst gewijzigd door volhoudertje op 23 nov 2019 17:24, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: alinea's toegevoegd
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15116
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Obsessie met relatieverleden van mijn vrouw

Otello schreef: 23 nov 2019 12:14 Ik heb 1 gesprek gehad met een psycholoog waar in eerste instantie een slecht zelfbeeld naar voren komt. Daar is geen reden voor. Ik ben gezond, sportief, slank, zie er goed uit, heb een goede carriere, draag mijn steentje bij in de samenleving, ik heb gevoel voor humor.
Rationeel mag dat waar zijn, toch dringen de beelden uit haar verleden zich onbedwingbaar aan mij op.
Voor dat slechte zelfbeeld zal waarschijnlijk weinig reden zijn, Otello. Ik neem aan dat je de nickname Otello niet zomaar gekozen hebt. Is het bedoeld als een verwijzing naar Shakespeare's toneelstuk? Shakespeare's toneelstuk wordt overigens als Othello geschreven, met een h als derde letter.

Jij plaatst jezelf dus in de rol van Othello, je bent gezond, sportief, slank, ziet er goed uit en je bent generaal in het Venetiaanse leger. Je hebt weinig ervaring met de de liefde en vrouwen en je bent getrouwd met de begeerlijke Desdemona.

Maar in jouw versie van deze tragedie is Othello geboren als een lelijk eendje, die zijn tanden later in zijn leven heeft laten recht zetten en ondanks zijn seksuele onervarenheid de mooie en begeerlijke Desdemona aan de haak heeft geslagen.

In jouw versie van Othello spelen echter ook Oedipale motieven een rol. Jouw Otello is naast minnaar van Desdemona ook nog altijd verliefd op zijn moeder. Otello heeft in jouw adaptatie van het toneelstuk bovendien behoorlijk veel last van het 'Madonna of hoer' complex. Otello kan niet accepteren dat zijn echtgenote een seksueel wezen is die eerdere seksuele relaties heeft gehad. Otello heeft niet alleen zijn moeder op een voetstuk geplaatst, maar ook zijn echtgenote. Hij zou het liefste, net als in een Griekse tragedie, al haar vorige minaars willen vermoorden, want Otello wil de enige man in haar leven zijn.

Otello's echte naam is Oedipus. Maar gelukkig is het werkelijke leven geen Griekse tragedie en hoeft Otello zich uit schaamte niet de eigen ogen uit te steken. Prijs jezelf gelukkig dat je een fijne vrouw gevonden hebt, die ook de moeder van je kinderen is.

Ik heb geen idee of jouw psycholoog op de klassiek Freudiaanse lijn zit, of liever jouw lage zelfbeeld wil benadrukken, ik zie duidelijk een Oedipaal element in jouw problematiek.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Otello
Berichten: 2
Lid geworden op: 23 nov 2019 11:38

Re: Obsessie met relatieverleden van mijn vrouw

Dank je voor je reactie, dat stel ik erg op prijs. Ik heb Otello gekozen omdat ik dan een mooie opera van Verdi vind (in het Italiaans is het zonder h) en ik het verhaal niet in detail ken maar wel dat Otello erg jaloers is. En het is ook niet zo dat ik de ex minnaars van mijn vrouw iets aan wil doen of dat ik mijn vrouw in een negatief daglicht zie vanwege haar verleden. Ik voel me met terugwerkende kracht buitengesloten van iets wat anderen wel hebben gehad. Misschien is mijn moederbinding ook een reden geweest voor mijn single bestaan in mijn twintiger jaren maar mijn moeder heeft mij altijd alles gegund. Misschien rouw ik diep van binnen wel om een periode in mijn leven die ik graag over zou willen doen als de persoon die ik nu ben. Dan zou ik er veel meer uit gehaald hebben. Ik weet ook wel, worrying about wasted time is more wasted time maar weten en voelen zijn verschillende dingen.

Het rare aan de situatie is dat ik hier sinds 4 weken in beland ben en het heeft mijn leven op zijn kop gezet. Mijn emoties gaan alle kanten op. Ik heb vrijwel elke dag een 'bui' van vele uren waarin de beelden zich aan mij opdringen. Dan zit ik ongelooflijk in de put en weet ik niet hoe het ooit nog goed komt. Maar af en toe knap ik op en dan ben ik overdreven blij, extravert, actief, verliefd. Al ruim een maand heb ik me geen moment als mijn oude zelf gevoeld. Op de goede momenten kan ik alle gedachten aan en begrijp ik ook dat mijn vrouw op zoek is geweest naar liefde en die ook heeft gevonden maar in mij heeft ze de liefde van haar leven gevonden. Dat zie ik dan op dat moment en accepteer ik en dan zijn we heel hecht en intiem. Maar dat trekt weer voorbij. Nu zit ik ook weer in zo'n bui en kan ik niet helder denken en voel ik een groot verdriet en radeloosheid. Ik leef van uur tot uur.

Ik spreek de psycholoog binnenkort weer.
Gebruikersavatar
wolfgirl
Berichten: 102
Lid geworden op: 16 nov 2013 23:47

Re: Obsessie met relatieverleden van mijn vrouw

Beste Otello hoe het nu gaat is niet te benijden. Een laag zelfbeeld komt dacht ik voort uit je jeugd en heeft niks te maken met uiterlijkheden of prestaties ( hoewel die je wel een iets beter gevoel kunnen geven).
Houd de goede gedachte vast dat ze in jou de liefde van haar leven heeft gevonden en jullie samen kinderen hebben gekregen. Dat is de overtreffende trap, daar gaat het om en dat moet niet op het spel komen te staan door het verleden.
Misschien is het makkelijk gezegd door mij als ik zeg richt je meer op het heden en de toekomst? Ik heb ook ervaring met obsessies en hoe lastig het is er uit te komen.
Een psycholoog helpt wel.
Sterkte en wijsheid.

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”