Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Hey het gaat dit jaar redelijk...
de laatste tijd ben ik weer aan het piekeren over het thema vriendschappen.
Ik stel mezelf de vraag of je in deze wereld dat echt kan? Nou ik heb het echt geprobeerd..om hier mee te beginnen.
Nu heb ik een instagram profiel en er was leuk contact en de persoon deed ook heel aardig tegen me en liet blijken dat het wederzijds was.
We spraken veel over games.
En dit contact was een van de contacten die me wel vrolijkheid gaf. Omdat de meeste contacten wat vlakkig zijn zoals korte woorden of uitspraken die iedereen wel maakt. En alle contacten van de mensen die ik vast wilde houden zijn allemaal weg.
Nu is er nog zo’ n contact in mijn leven die als ik hem zie heel leuk is en dan zegt die uit zichzelf ‘’oh we moeten echt wat is doen’’
hij zegt wel vaak dat hij het druk heeft.
Toen ik er een keer was zei hij dat mn vrienden , wat dus wil zeggen dat hij me niet zo ziet?
Maar hij belooft veel alleen er gebeurt vaak niets.
En nu zijn er nog 2 andere contacten, maar ik word er niet blij van... eerder gestrest of zo?
Terwijl ze het echt goed bedoelen, want er is geen ruzie of zo…maar word er echt uitgeput van.

En nu zei een van de contacten tegen mijn moeder dat ik een einzelganger ben.
Maar GOED AAAARH DAT BEN IK HELEMAAL NIET!!!
Het is zo frustrerend!! Ik bedoel ik heb hier toch niet voor gekozen? Ik kan het ook niet bewijzen omdat het idd waar is ik heb geen contacten.
Ik heb toch niet gekozen dat ik afgekeurd thuis zit?
En als ik wel iets doe, dan is het zo van: Oh dat had ik niet van jou verwacht?
Ik word er zo moe van dat mensen me in een hokje plaatsen/me slecht inschatten van wie ik ben?
Terwijl ik niet zo ben maar tsja ik kan het ook niet bewijzen.
En heb dan wel wat vrijwiliggerswerk gedaan maar ik voelde me er niet goed bij, ik wil echt studie opleiding en zo.. Ik heb geen handicap.
Sorry maar voor mij was het niet weggelegd. Maar ik kom nergens anders.
En nu wil ik wel wat mensen appen om iets te doen maar het geeft zo’n angst…Omdat ik niet meer zeker ben van de contacten.
En ik wil niet wanhopig overkomen.
Ik doe zo veel en heb veel aan mezelf gewerkt maar toch ben ik niet verder,
en dan lig ik met een gespannen gevoel in bed en lijkt alles en iedereen verder verwijdert.
En nu weet ik al dat ik deze zomer thuis zit en alleen dingen met mn ouders doe.
En als ik wel iets doe moet ik het alleen doen. Ik kan hier niet meer tegen!
Maar goed ik ga door! :)
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

P.S. overigens hoop ik dat de persoon op instagram nog weer is iets laat horen :shock: :confused:
Maar goed ik ga niet teveel piekeren want zeg nou zelf , we hebben er niets aan als contacten wegvallen en om te piekeren...
En waarom wel of niet iemand geen conact meer legt...hoewel het soms pijn doet heeft het voor mij geen nut om die vragen op te halen.
Omdat ik er geen vraag over kan bedenken.

Maak een fijne dag jongens en meisjes :)
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15109
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Als mensen geen oprechte interesse in je hebben merk je dat snel genoeg. Dat soort mensen kun je beter kwijt dan rijk zijn.
Het kan moeilijk zijn om mensen in je leven te leren kennen die de moeite waard zijn, maar soms kun je het beste luisteren naar de siganlen die je krijgt, maar je moet de moed niet opgeven. Uiteindelijk blijven er heus een paar mensen over die waardevol voor je zijn en blijven.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Hey Volhoudertje ik snap wat je bedoelt maar voelde absoluut geen signalen of iets anders..
Dus het kan ook zijn dat die wel een keer reageert..

Maar goed ondertussen moet ik kijken naar iets in mijn leven een school opleiding ik ben er wel somber in omdat ik niet beschik over een diploma. .Ik ben visueel wel met tekenen een beetje. Maar een vrouw zei ooit van iets dat ze daar niets mee konden en kon daar alleen inpakwerk doen.
Ik probeer echt zo te vechten dat ik het anders wil en anders kan!!

Ik sta op dit moment echt op ontploffen ik kan al 2 weken niet meer relaxen. ..ooK kan ik niet eten. ..Dus val Veel af.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
xajaciedjex
Berichten: 2
Lid geworden op: 15 mar 2019 15:57

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Ik worstel hier ook mee. Ik ben zelf 21 jaar oud. Je mag me altijd een berichtje zenden!
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24416
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

xajaciedjex schreef: 17 apr 2019 14:30 Ik worstel hier ook mee. Ik ben zelf 21 jaar oud. Je mag me altijd een berichtje zenden!
Dat kan of je praat met elkaar gewoon in dit topic, zodat ook anderen er nog wat aan zouden kunnen hebben.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Memories schreef: 17 apr 2019 15:09
xajaciedjex schreef: 17 apr 2019 14:30 Ik worstel hier ook mee. Ik ben zelf 21 jaar oud. Je mag me altijd een berichtje zenden!
Dat kan of je praat met elkaar gewoon in dit topic, zodat ook anderen er nog wat aan zouden kunnen hebben.
@Memories, begrijp je mijn zorgen niet of voel je het niet aan?

@ajaxied wat lief thanks. Nou je bent dus niet alleen ;)
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24416
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Dat staat er toch helemaal niet? Ik geef alleen aan dat je ook in het topic kan blijven met elkaar, naast dat je met elkaar PBtjes stuurt.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Azaroth
Berichten: 259
Lid geworden op: 07 jan 2019 22:24
Locatie: Thuis.

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Als ik je zo lees dan is zelfvertrouwen en zelfwaardering een dingetje. Ook plaats je jezelf heel erg in hokjes op basis van wat anderen misschien van je zeggen. Mensen zeggen wat ze zeggen en ze vinden wat ze vinden. In veel gevallen stroken die twee niet eens met elkaar. Daarnaast hoeven hun gedachten zeer zeker niet de jouwe te zijn. Als iemand vind dat ik een eikel ben dan vind die persoon dat maar. Als hij een hele specifieke reden heeft om dat vinden ben ik nog bereid om naar zijn argumenten te luisteren ook, maar als ik het niet met hem eens ben, ben ik het er niet mee eens, punt. Omgekeerd werkt dat net zo. Er zijn genoeg mensen die zeggen dat ze me aardig vinden, maar er zijn er zeker een paar bij waarmee ik het niet eens ben over de redenen waarom ze me dan aardig vinden.
Jij bent wie je bent en daar zal je een eigen mening over moeten gaan vormen. Bij voorkeur eentje waar je gelukkig van wordt. Wanneer je dat lukt en je naar jezelf kan kijken met je positieve eigenschappen en je valkuilen kan je gaan werken aan de dingen die je wil bijschaven.

Diepe vriendschappen of BFF's is niet iets waar ik echt in geloof, in ieder geval niet op lange termijn. Dat wil niet zeggen dat er geen mensen in mijn leven verschijnen en verdwijnen waar ik voor dat moment veel aan kan hebben. In een mensenleven zullen de meeste mensen die je tegenkomt vroeg of laat verdwijnen en dat kan een enorm aantal aan redenen hebben, maar zelden leuke redenen. Soms is het jammer, soms is het emotioneel zwaar en soms kan het voelen als een opluchting. Iedere situatie met ieder mens is anders.
Maar, je eigen houding is heel belangrijk. Je bent in dit schrijven angstig ingesteld, wantrouwig misschien zelfs, want je twijfelt of je een vriendschap kan vinden waar je op kan bouwen. Onbewust straal je dat in non-verbale communicatie uit. Dat wordt (onbewust) opgepakt door je gesprekspartner en waarmee je eigenlijk gelijk al een (emotionele) afstand in stand werkt. Wanneer je in je zelf gelooft, al is het op zekere hoogte, maar ook vertrouwen hebt in je eigen kunnen, straal je ook dit onbewust uit en pakt de ander het net zo goed op.
Veel mensen vergeten vanuit hun eigen emotie dat de gesprekspartner de wereld ziet vanuit zijn perspectief en dus van nature al heel anders is dan de jouwe. Waar jij reageert op gedrag van een ander, reageert de ander op gedrag van jou. Als jij wil kunnen bouwen op de vriendschap met een ander, zal je de ander moeten laten ziet dat er gebouwd kan worden op jou. De wereld/natuur werkt met harmonie, de balans waarmee alles in evenwicht is. Vanuit dat oogpunt werkt echte vriendschap niet heel anders.

Daarnaast heb je nog de maatjes met wie je een biertje drinkt, de maatjes van het werk, of de maatjes die in dezelfde facebookgroep zitten. Het is ook maar net welke definitie je hebt van vriendschap en wat voor een contact je zoekt. Er zijn mensen met wie ik op werk prima kan opschieten en het vrijwel altijd erg gezellig heb, maar nooit zal toelaten in mijn "vriendenkring". Dat neemt niet weg dat ik geen waarde hecht aan hun aanwezigheid, hoe oppervlakkig misschien ook.
Je kan niet zeggen hoe een kattenmens zich moet voelen als je zelf een hondenmens bent.
Een leven is geen leven wanneer men leeft volgens de regels van een ander.
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Hey Azaroth ben idd wantrouwig geworden door bepaalde dingen die mensen gedaan hebben. Ik probeer nog steeds losgekoppeld te zijn.
Het stuk wat je schrijft vind ik zeer mooi overigens. :)

Maar hoe verander ik me houding en hoe kun je meer in jezelf geloven. Ik heb nog niet de tools daar voor.

Het contact heeft ook nog steeds niet gereageerd misschien vond die het wel uitputtend. En ik ken hem ook niet IRL.
Maar idd ik kan niets bedenken wat de reden is maar mooi gezegd ook dat het soms niet uitmaakt wat iemand van je vind.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
Azaroth
Berichten: 259
Lid geworden op: 07 jan 2019 22:24
Locatie: Thuis.

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

ben idd wantrouwig geworden door bepaalde dingen die mensen gedaan hebben.
Wantrouwen als je vaak gekwetst bent is heel menselijk. Het principe van vertrouwen is op zichzelf al een discussie waardig en een complex iets. In deze setting ga ik uit van het vertrouwen om niet gekwetst te worden en dan geef ik bij voorbaat al aan dat je hierin keer op keer teleurgesteld gaat zijn. Mensen maken fouten en wanneer er gevoelens of emoties aanwezig zijn is er snel sprake van kwetsing. Wanneer iets een "ongeluk" is moet je tot een zekere grens in staat zijn om te kunnen vergeven. Je eigen principes bepalen deze grens en dan is het aan jou om te bepalen hoever je die grens wil trekken in dat moment, maar iedere keus heeft emotionele consequenties en ook dan weer is het aan jou of je die wilt dragen.
Er is niks mis mee om teleurgesteld te zijn in een ander en ik ben van mening dat je in een evenredige relatie (vriendschappelijk, romantisch, etc) zowel je gevoelens als je gedachten hierover moet kunnen uiten (redelijkerwijs).
Maar, mensen zijn mensen en de praktijk leert dat die ruimte vaker niet dan wel aanwezig is omdat mensen (op dat moment) allerlei dingen denken en ervaren. Jouw emotie kan bijvoorbeeld voor de ander een trigger zijn, een probleem waar die persoon vaker tegenaan loopt. Die persoon voelt zich daardoor aangevallen en raakt in de verdediging. Jij voelt je niet gehoord, omdat de ander alleen maar bezig is met zijn verdediging, en doet steeds harder je best om gehoord te worden. Emoties lopen op, ruzies ontstaan en beide partijen zijn gekwetst. Gebeurd zoiets te vaak en het vertrouwen verdwijnt. Dit is een voorbeeld want er zijn allerlei variaties mogelijk, maar in mijn optiek zit het grootste probleem voornamelijk in zowel communicatie als emotie. Mijn ervaring is dat als je, je emotie kan loskoppelen van wat er nu eigenlijk gebeurd op dat moment en probeert in te schatten wat de beweegredenen zijn van de ander je vaak op langere termijn verder komt. Consequentie daarvan is wel dat je automatisch al minder ruimte creëert om je eigen emotie er simpelweg te laten zijn en dat kan evenredig net zo gevaarlijk zijn. Een balans hierin is het meest optimaal, maar ook erg lastig en op meerdere gebieden ook zeker afhankelijk van de andere partij.
Ik probeer het eenvoudig op te schrijven want vind het moeilijk om mijn gedachten over vertrouwen, kwetsingen en emoties kort en duidelijk te verwoorden, deels omdat het complex is, deels omdat ik een enorme pessimist ben, maar ook omdat het confronterend kan zijn.

Door te proberen objectief te zijn merk ik dat ik veel minder snel gekwetst wordt omdat ik vaak weet of kan inschatten waar iets vandaan komt. Al kan er zeker een gevoel van teleurstelling aanwezig zijn en geloof me als ik zeg dat ik lang niet altijd emotioneel bij machte ben om nuchter te blijven denken. Maar ook dan blijkt vaak achteraf dat ik meer gekwetst ben door mijn eigen handelen dan door gedrag van de derde partij.
Ik probeer nog steeds losgekoppeld te zijn.
En waarschijnlijk probeer je dat omdat je niet meer gekwetst wil worden. De keerzijde is dat je eigenlijk niet losgekoppeld wilt zijn en door dit steeds te proberen jezelf dus continu aan het kwetsen bent zonder dat daar ook maar een derde partij aan te pas komt. Waarschijnlijk wijs je met een spreekwoordelijke vinger naar allerlei gebeurtenissen in je verleden als reden en die zullen tot op zekere hoogte best begrijpelijk zijn. Maar uiteindelijk ben jijzelf nu de enige die jou kwetst omdat door steeds te proberen afstand te houden je ook niet zal gaan vinden wat je zoekt.
Maar hoe verander ik me houding en hoe kun je meer in jezelf geloven. Ik heb nog niet de tools daar voor.
Technisch gezien heeft iedereen die tools want het enige wat je nodig hebt is je denken. Je vraag komt zwart/wit neer op het maken van een keuze. Hoe wil je dat je houding is en wees dan zo. Als je in jezelf wilt geloven moet je dat doen, of niet, beiden zijn in principe goed als dat is wat je wilt. Dat je om wat voor redenen dan ook altijd te horen hebt gekregen dat je iets niet kan, of dat je het niet waard bent om in te geloven, wil niet zeggen dat dit ook zo is. Het is maar net vanuit welk perspectief je het zelf wilt zien. De munt heeft maar twee kanten, het is maar net welke kant je boven wil leggen.
De weg zelf is lastiger dan het zwart/wit, maar je basis ligt in het maken van die keuze.
Het contact heeft ook nog steeds niet gereageerd misschien vond die het wel uitputtend. En ik ken hem ook niet IRL.
Misschien ook niet. Misschien heeft hij het wel druk of misschien is hij wel ontvoerd door aliens. Alles is mogelijk wanneer je gaat invullen. Deductief denken kan helpen (en maakt aliens onwaarschijnlijk), maar zelfs dan blijven er genoeg mogelijkheden beschikbaar. Objectief kijken naar een situatie om te leren is goed. Een negatief beeld neerleggen om de cirkel waarin je zit te bevestigen is wat minder praktisch, tenzij het voor jou werkt natuurlijk. Chatcontact ben ik zelf geen fan van en kan er verder dus ook niets over zeggen. Leer eruit wat je kan. Hoop op het positieve, maar hou evenredig rekening met het negatieve ;).
Je kan niet zeggen hoe een kattenmens zich moet voelen als je zelf een hondenmens bent.
Een leven is geen leven wanneer men leeft volgens de regels van een ander.
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Iemand zegt niets meer tegen me, en me niet kunnen bewijzen!

Mooi gezegd over die munt haha maar het is echt in jezelf geloven dus? en op een gegeven moment hoef je dat ook niet vast te houden, want dat is er.
Want ik denk dat iedereen wel af en toe minder leuke dingen te horen krijgt. Maar dan nog gaat het dan om welke kant je de munt legt.
Heel mooi geilustreerd .

Wel je had gelijk Azaroth het contact wil nog wel contact met me maar had het druk en heeft nu een liefde in z'n leven.
Heb de persoon gefeliciteerd. Dus ben wel opgelucht.
Nu is het de vraag of dat die het ook nakomt maar zelfs als dat niet is vind ik het geen probleem.
Want ik maakte me weer druk om mezelf pfff zo van heb ik nu weer iets fout gedaan.

Nu is er pas weer iets gebeurt iemand zei : maar je hoeft echt niet onzeker te zijn er zijn veel lelijkere mensen. Hoe moet ik dit nu nemen?
Bedoelt ze dat ik lelijk ben en wat is voor haar lelijk? Ze zei dat ze zichzelf lelijk vond...maar dat is echt niet waar!
En weer merkte ik dat mijn munt op het negatieve lag.

Zo, en nu gaat het weer sinds gisteren.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”