Dag iedereen
Ik weet niet of mijn vraag hier thuis hoort maar ik zou graag jullie mening hebben over het volgende.
Ik zit al heel lang met iets en heb dit nog nooit aan iemand durven vertellen. Ik weet niet of ik mij aanstel met mijn verhaal of niet.
Maar nu moet het toch eens van mijn hart.
Ik ben een jonge vrouw van 25 en heb nog nooit seks gehad. Daar is op zich niks mis mee vind ik. Ik ben altijd van mening geweest dat ik pas naar bed ga met iemand als ik het gevoel heb dat deze persoon mij echt graag ziet en een relatie wil opbouwen met mij. Ik maak mij dus geen zorgen over het feit dat ik nog nooit seks gehad heb. Wel maak ik mij zorgen over het feit dat er misschien meer aan de hand zou kunnen zijn. Ik heb ook nog nooit een relatie gehad en dus zeker geen intieme relatie. Ik vraag mij af of er iets mis is met mij. Ik val (denk ik) op mannen want ik heb mij nog nooit aangetrokken gevoeld tot vrouwen. Wel tot mannen maar daar bleef het dan ook bij.
Ik maak mij echter zorgen over mijn kijk naar mannen en seks. Ik ga er steeds van uit dat mannen maar op 1 ding uit zijn en dat is seks. Ik heb dan ook hele strikte normen en waarden als het op relaties, seks en mannen aankomt.
Ik ben redelijk ouderwets opgevoed en had als kind nog nooit van seks gehoord, laat staan dit gezien. Toen ik op een avond mijn ouders hoorde ruzie maken, luisterde ik mee aan de deur. Mijn moeder had blijkbaar tal van pornografische websites gevonden op onze computer. Om een lang verhaal kort te maken: ze dreigde met het feit uit elkaar te gaan als ze dat nog eens zou vinden op onze computer. Als kind van 12 was ik natuurlijk bang dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan dus had ik er niks beter op gevonden om elke dag (voor mijn moeder thuis kwam van haar werk) de geschiedenis van onze computer te controleren. Daar zag ik regelmatig pornografische sites verschijnen. Mijn vader was dus niet gestopt met surfen naar deze sites. Wat ik vanaf toen deed was iedere dag de computer controleren en deze sites wissen bij de geschiedenis. Dit is een hele tijd zo gegaan. Ik werd geconfronteerd met al deze vieze en walgelijke beelden. Als kind van 12 hoor je dat niet te zien. Lang heb ik gedacht dat het mijn eigen schuld was dat ik geconfronteerd werd met al die pornografische filmpjes, ik koos er namelijk zelf voor om deze om onze computer op te zoeken en te verwijderen. Maar als kind wou ik gewoon voorkomen dat mijn ouders zouden scheiden of uit elkaar zouden gaan voor dit. Dus nam ik het heft zelf in handen.
Nu, al die jaren later, vind ik seks nog altijd vies, walgelijk en mag ik er niet aan denken om dit ooit te 'moeten' doen.
Ik weet even niet wat ik hiermee moet doen. Moet ik niet treuren en mij er gewoon over zetten? Is er toch iets aan de hand met mij? Heeft dit voorval van vroeger zoveel impact gehad op mij?
Wat is jullie menig hierover?
Alvast heel erg bedankt om mijn verhaal te lezen! Het heeft mij deugd gedaan om het eens van mij af te schrijven.