Gebruikersavatar
Neville Lovegood
Berichten: 1
Lid geworden op: 04 okt 2018 01:52

Eenzaamheid, liefdesverdriet en ASS

Hey iedereen,

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik ben een jongen van 18 en zit nu in de eerste weken aan het unief. Ik ben iemand die op momenten heel gelukkig ben, bijna euforisch, maar 7/10 keren voel ik me erg ongelukkig. Ongelukkig omdat ik niet goed weet wat er mis is met me. Om een of andere manier, hoewel ik mijn best doe om sociaal te zijn en vaak het gevoel heb dat ik overeenkom met iemand, lijk ik nooit echte vrienden te vinden. Dit ligt niet echt aan unief of niet want hetzelfde gevoel was er ook in het middelbaar. Als ik dan even denk dat ik toch een band heb met een bepaalde persoon, kom ik bijna altijd bedrogen uit. Mensen die ik vertrouw vragen mij bijna nooit om iets samen met ze te doen en er is nooit iemand die mij nodig lijkt te hebben. Terwijl iedereen naar studentenwelkom gaat, zit ik hier alleen op mijn kot dit bericht te schrijven, simpelweg omdat ik niemand heb om te gaan. Als ik met mijn "vrienden" uit het middelbaar uit wou, moest ik ongelooflijk veel zagen om te weten wanneer ze gingen gaan en waar we zouden afspreken... Ik voelde me dan eerder "a pain in the ass", dan een vriend, zeker als je er in de vakantie niets meer van hoort maar wel verneemt dat ze geregeld samen afspraken zonder mij ... Misschien klink ik ongelooflijk whiny, maar het vreet me vanbinnen op. Ik heb ASS, maar wil dat dan zeggen dat ik een leven moet lijden zonder (échte) vrienden, een lief en elke avond alleen in mijn kamer? Ik vind wel veel troost in muziek, (find the river van R.E.M staat op), gedichtjes schrijven en films, maar dat is niets vergeleken met... Vrienden. Moest ik dan eens niet zo vlug gevoelens voor een meisje hebben zou het nog wat draaglijker zijn, maar nee, het onbereikbare-crush-scenario herhaalt zich keer op keer.

Maakt autisme me labiel, sociaal incapabel? Ik wil het niet geloven, maar elke teleurstelling geeft dit bevooroordeelde, depressieve plaatje meer kleur.

Mensen zeggen me constant dat ik hier in Leuven de tijd van mijn leven ga meemaken, volledig zal openbloeien, fantastische mensen zal leren kennen... En dat wil ik heel graag, maar ik voel me verwelken, meer en meer, elke dag. IK blijf hoop koesteren, maar voor hoelang nog? Ik denk niet aan zelfmoord, zeker niet! Maar de vraag: wat voor zin heeft zo'n leven, komt geregeld in mij op. Ik ben het stilaan beu, telkens weer het deksel op de neus te krijgen, altijd te moeten horen van anderen dat ik een toffe, lieve jongen ben en alles met me goed komt, maar dan wel te zien dat ze zich prima amuseren zonder die toffe, vriendelijke jongen en er nooit meer iets van te horen... Ik wil ook een coole, onvergetelijke jeugd beleven en niet eindigen als een oude verzuurde man (zoals mr. Heckels, voor de Friends fans). Ik wil ook ooit liefde kunnen ervaren met een meisje die mij even graag ziet als ik haar...

Pffff dat is me eventjes een post. Als je het hebt volgehouden door te lezen tot het einde... Super bedankt! Moest je enige tips hebben, of dezelfde gevoelens delen, voel je vrij om te reageren, het zou me écht deugd doen. Wie weet kunnen we elkaar wel helpen? En ik zal maar blijven hopen en dromen zeker... Opgeven helpt ook niet I guess.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Eenzaamheid, liefdesverdriet en ASS

Neville Lovegood schreef: 04 okt 2018 02:31 En ik zal maar blijven hopen en dromen zeker... Opgeven helpt ook niet I guess.
Dat helpt inderdaad niets. Voor alles wat je in je leven wilt bereiken geldt dat je er zelf moeite voor zult moeten doen.
Niet getreird, je hebt nog een heel leven voor je. Je moet zeker niet in de self fulfilling prophecy gaan geloven dat je
labiel en sociaal incapabel bent.

Als je naast je studie tijd over hebt, duik dan gerust eens het Leuvense uitgaansleven in en knoop eens een gescprek met iemand aan. Je kunt misschien ook lid worden van een studentenvereniging.
Proberen is het sleutelwoord.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”