Eigenlijk weet ik niet waar ik moet beginnen. Er zijn heel wat zaken die ik kwijt zou willen en waar ik jullie mening over zou willen weten. En waar jullie misschien een oplossing voor kennen. Bovendien ben ik onbekwaam als het aankomt op schrijven. Dus als ik niet helemaal duidelijk ben, vraag me dan maar gerust om verduidelijking.
Uiteindelijk komt het erop neer dat ik niet tevreden ben met mijn leven zoals het er nu uitziet. Ik vraag me ook af of ik dat ooit wel zal zijn. Het is al jaren dat ik mij heel ongelukkig/depressief voel en ik heb de hoop op beterschap dan ook begraven. Ik ben 24 jaar oud en heb nooit een erg sociaal leven gehad. Ik heb ook nog nooit een relatie gehad en heb nog maar één seksuele ervaring gehad. Ik val als jongen op andere jongens. Enkel mijn gezin en één vriend weten van mijn geaardheid. Zelf heb ik geen probleem met mijn geaardheid. Dit alles zorgt ervoor dat ik weinig zelfvertrouwen heb. Bovendien heb ik ook het gevoel dat mijn leven soms beheerst wordt door angsten. Zo hecht ik enorm veel belang aan de mening van mijn moeder en van anderen. De steun van mijn moeder is namelijk het enige wat ik heb. Hierdoor heb ik echter het gevoel dat ik nooit mezelf heb kunnen zijn. De rest zal ik nog wel zeggen als jullie me erachter vragen. Anders wordt het toch een saaie opsomming.