Hoi ik ben een vrouw van 34 met een prachtig gezin waar ik super gelukkig mee ben kom uit een gezin van een vader,moeder tweeling broer en een oudere broer die wonen allemaal bij elkaar in de buurt en ik twintig minuten van hen vandaan hun zien en spreken elkaar dus vaker. Het contact met iedereen is altijd heel oppervlakkig geweest als we bij elkaar waren zaten we gezellig te kletsen maar door de jaren heen is er redelijk wat gebeurt waardoor het contact tussen mijn broers niet meer zo hoefde van mij en dat komt vooral door mijn schoonzusjes die altijd samen gezellig doen en mij compleet negeren. Zo ook gewoon aan mijn moeder een high tea geven met alle vrouwen inclusief kids en mii daar buiten houden en zo zijn er nog veel meer dingen gebeurt.
echt een liefde volle band heb ik dus niet en ook nooit gehad ook niet met mijn ouders echt het houden van ken ik niet als ze bii mij binnen stappen kunnen het ook goed mijn buren zijn. Met problemen hoef ik niet te komen want daar praten ze nooit over. Hoe dit allemaal komt geen idee maar goed.
Nu is het contact met mijn ouders ook niet meer zoalsu het geweest is want ja hun gezin is helemaal uit elkaar gevallen nu dat is super erg echt waar maar ik heb het zo ook niet gewild. Nu is mijn jongste zoontje 28 mei jl 4 geworden en hun waren natuurlijk uitgenodigd mijn ouders maar die konden niet komen omdat mijn vader een tia heeft gehad maar tot op de dag van vandaag zijn ze nog niet geweest voor levi zijn verjaardag en mijn oudste broer heeft een baby gekregen op 28 juni en daar staan ze wel de eerst volgende dag aan bed. Dit maakt me vrij boos!! Wat moet ik hier nu mee het is z,n klote situatie ook hebben wij een nieuwe caravan aangeschaft waar ze ook niet naar komen kijken. Hun klein kind ons kind dus van 7 jaar weet dat ze overgaat naar groep 4 mijn ouders weten dit nog altijd niet ze vragen niks en bellen me ook niet. Ik ben degene die in de tweede week van juni gestuurd heeft is het misschien leuk als we langs komen maar dat kwam niet uit want mijn broer kwam al langs vervolgens hoor je ze niet meer ik heb ze daarna nog een keer opgebeld en even gesproken en toen is het stil gebleven.... wordt er echt verdriet van. Wat moet ik hiermee.
Re: geen vat meer op ouders
Hoi Lintje,
Dat moet vrij pijnlijk zijn als je ouders voor je gevoel weinig energie en aandacht in je stoppen lijkt me?
kinderen hebben een haast onbreekbaar loyaliteitsgevoel naar de ouders waardoor je vaak op zoek bent naar waardering en erkenning bij hen. Ik merk dat familie altijd heel gevoelig ligt bij mensen en dat ik soms moet oppassen wat ik zeg tegen mensen als het gaat om advies, zoals nu bij jou..
maar ik denk persoonlijk dat je je gevoel wel moet aankaarten bij je ouders, oprecht vertellen hoe jij dit allemaal ziet en of dit klopt. Ondanks dat het geen 'gevoelsmensen' zijn moet je hierover kunnen praten, het zijn je ouders. Schrijf desnoods een brief over hoe jij je voelt en lees dit voor aan je ouders, dit kan vaak zinvol zijn en veel losmaken.
Familie kies je niet uit helaas en ik denk dat je voor jezelf op een gegeven moment een streep voor jezelf moet trekken als er niks verandert, hoe moeilijk dit ook is!
Dat moet vrij pijnlijk zijn als je ouders voor je gevoel weinig energie en aandacht in je stoppen lijkt me?
kinderen hebben een haast onbreekbaar loyaliteitsgevoel naar de ouders waardoor je vaak op zoek bent naar waardering en erkenning bij hen. Ik merk dat familie altijd heel gevoelig ligt bij mensen en dat ik soms moet oppassen wat ik zeg tegen mensen als het gaat om advies, zoals nu bij jou..
maar ik denk persoonlijk dat je je gevoel wel moet aankaarten bij je ouders, oprecht vertellen hoe jij dit allemaal ziet en of dit klopt. Ondanks dat het geen 'gevoelsmensen' zijn moet je hierover kunnen praten, het zijn je ouders. Schrijf desnoods een brief over hoe jij je voelt en lees dit voor aan je ouders, dit kan vaak zinvol zijn en veel losmaken.
Familie kies je niet uit helaas en ik denk dat je voor jezelf op een gegeven moment een streep voor jezelf moet trekken als er niks verandert, hoe moeilijk dit ook is!
Als het niet gaat zoals je zou willen, herinner jezelf er dan aan dat alles stroomt en niets blijft. In welke situatie je ook zit, het is tijdelijk. Ook dit zal weer veranderen. Het leven is soms imperfect.
Re: Lintje: geen vat meer op ouders
heb je al eens je ouders verteld hoe je je hierbij voelt.
niet beschuldigend naar hun kant,maar vanuit jezelf?
ik denk dat dat het enige is wat je nu kan doen.
indien je dit niet ziet zitten,of het niets uithaalt,ja,dan kan je niet veel meer doen.
andere mensen kan je niet veranderen,je kan enkel je eigen kijk en omgaan ermee,veranderen.....
als ik naar mezelf kijk,heb ik ook geen super relatie met mijn ouders.
maar dat is al jaren zo.
in het begin zorgde dat bij mij voor heel wat gemixte gevoelens die heel moeilijk in balans te houden waren,maar ondertussen heb ik wel geleerd dat zij,zij zijn en ik,ik.
we liggen mijlen van elkaar en zullen nooit hetzelfde pad bewandelen.
dus waarom dan nog zoveel moeite doen om toch dichter bij elkaar te komen?
zij bewandelen hun pad,ik het mijne.
we zien elkaar enkele keren per jaar en dan blijft het bij wat oppervlakkige gesprekjes.
is nu prima voor mij,en brengt zelfs rust. De eeuwige tweestrijd verdwijnt hierdoor.
niet beschuldigend naar hun kant,maar vanuit jezelf?
ik denk dat dat het enige is wat je nu kan doen.
indien je dit niet ziet zitten,of het niets uithaalt,ja,dan kan je niet veel meer doen.
andere mensen kan je niet veranderen,je kan enkel je eigen kijk en omgaan ermee,veranderen.....
als ik naar mezelf kijk,heb ik ook geen super relatie met mijn ouders.
maar dat is al jaren zo.
in het begin zorgde dat bij mij voor heel wat gemixte gevoelens die heel moeilijk in balans te houden waren,maar ondertussen heb ik wel geleerd dat zij,zij zijn en ik,ik.
we liggen mijlen van elkaar en zullen nooit hetzelfde pad bewandelen.
dus waarom dan nog zoveel moeite doen om toch dichter bij elkaar te komen?
zij bewandelen hun pad,ik het mijne.
we zien elkaar enkele keren per jaar en dan blijft het bij wat oppervlakkige gesprekjes.
is nu prima voor mij,en brengt zelfs rust. De eeuwige tweestrijd verdwijnt hierdoor.