Contact maken met mensen van mijn eigen leeftijd

[Happyface2016]

Hallo allemaal,

Sinds mijn jeugd heb ik altijd oudere vrienden. Door mijn seksualiteit (ik val op jongens) ben ik vanaf mijn 15e via het internet in contact gekomen met veel oudere mannen. Nu ben ik 26 en eigenlijk al mijn vrienden zijn rond de 45 jaar. Door de een of andere manier heb ik altijd het beste contact met mensen die ouder zijn. Naar mijn idee hebben we de beste gesprekken, delen we het meeste en voel ik mij op mijn gemak.

Er is echter een probleem: ik val niet op mensen die ouder zijn maar op jongens van mijn eigen leeftijd. Doordat ik alleen maar omga met oudere mannen kom ik vrijwel niet in contact met jongeren. Een soort vicieuze cirkel.

Sinds mijn jeugd probeer ik al om vriendschappen te krijgen met jongens van mijn eigen leeftijd. Dit lukt steeds niet.

De afgelopen jaren heb ik mij altijd voor de geest gehouden dat het vooral aan de andere jongens lag. Ze zouden te oppervlakkig zijn of ze zouden in vergelijking tot mij minder volwassen zijn. Mijn vrienden bevestigden vaak dat ik heel volwassen voor mijn leeftijd zou zijn. Kortom: goede reden om het probleem weg te schuiven, ik zou er namelijk niets aan kunnen doen!

Een aantal weken geleden zat ik met een collega in de auto en kwam dit onderwerp ter sprake. Ze vertelde mij dat ze onder de indruk is van hoe makkelijk ik contact leg met mensen. Voor jullie informatie: ik ben ondernemer en heb dagelijks te maken met veel mensen (jong en oud). Als reactie vertelde ik over mijn probleem dat het mij in mijn privéleven niet lukt om contact te maken / vrienden te worden met jongens van mijn eigen leeftijd. Hierop zei ze dat dit misschien wel komt doordat ik in mijn werk op mijn gemak ben en handel vanuit mijn 'comfortzone'.

Sinds die tijd is er bewustwording gekomen dat het waarschijnlijk juist niet aan de anderen ligt maar juist aan mijzelf (waarom ook niet!). Dat is op zich fijn, want dan kan ik er iets aan doen. Ik heb er de afgelopen tijd veel over nagedacht. Ik merk dat als ik contact maak met jongens van mijn eigen leeftijd ik zenuwachtig word. Ik ga dan snel praten (incl. door de ander heen) of ik weet juist totaal niet wat ik moet zeggen. Het is duidelijk dat ik me dan helemaal niet in mijn comfortzone bevind.

De vragen waar ik nu mee zit zijn als volgt:
- Hoe zou het komen dat ik tijdens werk wel in mijn comfortzone zit, maar privé niet?
- Hoe kan ik privé (bijv. tijdens het uitgaan) in mijn comfortzone komen bij het contact maken met leeftijdsgenoten?
Kortom, hoe kan ik er voor zorgen dat het mij lukt om vrienden te worden met leeftijdsgenoten?
En, denken jullie dat er misschien nog meer factoren zijn die hierin mee spelen dan alleen het bovenstaande? Ik ben mijzelf van bovenstaande nu bewust, maar misschien is dit nog niet het gehele deel en ligt het niet alleen aan de comfortzone...

Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties. Alvast bedankt voor de hulp.

[volhoudertje]

- Hoe zou het komen dat ik tijdens werk wel in mijn comfortzone zit, maar privé niet?

Als je tijdens je werk niet in je comfortzone zou zitten kun je beter een ander beroep kiezen, want dat werkt altijd in je nadeel. Je bent ondernemer, ik neem aan dat je dat werk graag doet en ook zelfverzekerd te werk gaat. Dat lijkt ook in overeenstemming te zijn met het beeld dat je van jezelf schetst. Hoewel je kwaliteiten een verlengde van jezelf zijn, is klanten en orders binnen halen is heel iets anders dan privé contacten leggen. Of toch niet?

- Hoe kan ik privé (bijv. tijdens het uitgaan) in mijn comfortzone komen bij het contact maken met leeftijdsgenoten?

Is klanten en orders binnen halen werkelijk iets anders dan scoren in het uitgaansleven? Het lijkt bijna of de rollen voor jou in het uitgaansleven omgedraaid zijn: jij bent ineens de sollicitant die geen overtuigend CV kan laten zien en gaat twijfelen. Maar waarom eigenlijk? Het is toch feitelijk gebaseerd op hetzelfde principe? Als je het vraagstuk'scoren in het uitgaansleven' eens op de business manier benadert, wat zou er dan gebeuren?

[nieuwsgierig123]

- Hoe zou het komen dat ik tijdens werk wel in mijn comfortzone zit, maar privé niet?

Als je tijdens je werk niet in je comfortzone zou zitten kun je beter een ander beroep kiezen, want dat werkt altijd in je nadeel. Je bent ondernemer, ik neem aan dat je dat werk graag doet en ook zelfverzekerd te werk gaat. Dat lijkt ook in overeenstemming te zijn met het beeld dat je van jezelf schetst. Hoewel je kwaliteiten een verlengde van jezelf zijn, is klanten en orders binnen halen is heel iets anders dan privé contacten leggen. Of toch niet?

Ik denk dat het verschil is dat je mensen bij je werk moet overtuigen van het product of de dienst die je verkoopt en in je privé-leven moet je mensen overtuigen van jezelf als mens. Dat zijn hele verschillende zaken. Zelf ben ik een vrij introvert persoon. Over koetjes en kalfjes praten houd ik nog geen half uur vol. Maar met iemand praten over een onderwerp dat mij interesseert (bij jou dus je werk) is veel makkelijker. Misschien is het een tip om via een datingsite te zoeken. In het uitgaansleven waar je het over hebt, kom je maar weinig mensen tegen waar je meteen een goed gesprek mee kan hebben (als je al kan praten tussen allerlei dronken mensen en met die harde muziek). Via een datingsite kan je eerst chatten kijken of je gedeelde interesses hebt etc

[volhoudertje]

Ik denk dat het verschil is dat je mensen bij je werk moet overtuigen van het product of de dienst die je verkoopt en in je privé-leven moet je mensen overtuigen van jezelf als mens.

Nee hoor, dat is in principe exact hetzelfde. Als je een product of dienst kunt verkopen, moet je ook in staat zijn om 'jezelf te verkopen'.
Daar gaat het bij solliciteren, uitgaan of daten immers om: jezelf zo goed mogelijk kunnen verkopen.

[nieuwsgierig123]

Ik denk dat het verschil is dat je mensen bij je werk moet overtuigen van het product of de dienst die je verkoopt en in je privé-leven moet je mensen overtuigen van jezelf als mens.

Nee hoor, dat is in principe exact hetzelfde. Als je een product of dienst kunt verkopen, moet je ook in staat zijn om 'jezelf te verkopen'.
Daar gaat het bij solliciteren, uitgaan of daten immers om: jezelf zo goed mogelijk kunnen verkopen.

Dat ben ik niet met je eens. Je kan namelijk 100% overtuigd te zijn van het product dat je verkoopt, maar niet 100% overtuigd zijn van jezelf. Als ik iemand moet overtuigen van een fantastisch product, dan moet ik alleen over het product praten en niet over mezelf. Dat zijn hele verschillende zaken

[volhoudertje]

Als ik iemand moet overtuigen van een fantastisch product, dan moet ik alleen over het product praten en niet over mezelf.

Hoe je het ook wendt of keert: als je gaat solliciteren of daten ben je zelf het fantastische product dat je met overtuiging aan de man of vrouw moet brengen.

[nieuwsgierig123]

Als ik iemand moet overtuigen van een fantastisch product, dan moet ik alleen over het product praten en niet over mezelf.

Hoe je het ook wendt of keert: als je gaat solliciteren of daten ben je zelf het fantastische product dat je met overtuiging aan de man of vrouw moet brengen.

Dat klopt. Maar als je een product verkoopt, bijvoorbeeld een telefoon, kan het zijn dat je zeker bent dat het de beste telefoon is die er is. In mijn ogen is het veel lastiger om dat over jezelf te zeggen en jezelf zo te verkopen. Ik kan bijvoorbeeld wel iets verkopen waar ik de waarde van ken of weet dat het een goed product is, maar om in een gesprek iets over mezelf te zeggen vind ik heel lastig.

[volhoudertje]

Ik kan bijvoorbeeld wel iets verkopen waar ik de waarde van ken of weet dat het een goed product is, maar om in een gesprek iets over mezelf te zeggen vind ik heel lastig.

Oefening baart kunst, jezelf op een zelfverzekerde manier te presenteren is te leren. Overigens biedt dat laatste geen garantie voor succes, maar de technieken en trucjes zijn te leren.

[nieuwsgierig123]

Ik kan bijvoorbeeld wel iets verkopen waar ik de waarde van ken of weet dat het een goed product is, maar om in een gesprek iets over mezelf te zeggen vind ik heel lastig.

Oefening baart kunst, jezelf op een zelfverzekerde manier te presenteren is te leren. Overigens biedt dat laatste geen garantie voor succes, maar de technieken en trucjes zijn te leren.

Voor de één is dat makkelijker te leren dan voor de ander. Daarom is het voor sommige denk ik makkelijker om eerst contact te leggen via chat of dergelijke

[Memories]

Ik kan bijvoorbeeld wel iets verkopen waar ik de waarde van ken of weet dat het een goed product is, maar om in een gesprek iets over mezelf te zeggen vind ik heel lastig.

Oefening baart kunst, jezelf op een zelfverzekerde manier te presenteren is te leren. Overigens biedt dat laatste geen garantie voor succes, maar de technieken en trucjes zijn te leren.

Voor de één is dat makkelijker te leren dan voor de ander. Daarom is het voor sommige denk ik makkelijker om eerst contact te leggen via chat of dergelijke

Weet je wat mij opvalt? Je geeft hier bepaalde inzichten en antwoorden, die je zelf ook heel goed kan gebruiken.