het einde?

[allesofniets]

Hey Allemaal,

Ik heb mij nog niet eens fatsoenlijk voorgesteld hier, dus vandaar dat ik "met de deur in huis kom vallen”.

Veel vrienden heb ik niet en dat komt door mijn werk. Ik heb een “droombaan” zeg maar en ik ben tevens "het voorbeeld” van iemand die zich door niets of iemand heeft tegen laten houden om te doen waar zij van houd.
Zelfs heb ik een “droomman” die toevallig van hetzelfde houd en zo int leven staat als ik, nou ja, voor 80% dan.

Maar dat alles “comes with a price”.

Het spreekwoord:
“ het gras lijkt groener aan de overkant” bestaat niet voor niets. Het is echt zo.

Mijn droombaan betekent dat je zoals ik als zeer eerlijk en gevoelig mens, moet dealen met incapable mensen waar je met je verstand niet doorheen komt, maar wel geld aan verdient als je maar “ja en Amen” zegt. Het druist tegen mijn eigen ik in. Maar ik zou nooit binnen 4 muren kunnen leven en werken, dus het is een strijd, het één of het ander.

Zo ook in mijn relationele sfeer. Ik ben veel vrienden kwijt geraakt. Door jaloezie misschien? Ik heb mijn droomman en baan. Maar wat zij allemaal niet weten is wat voor shit ik heb moeten doorstaan voordat ik was waar ik nu ben en nog steeds naar op weg ben, want ik ben nog lang niet klaar.

Goed, wij willen heel graag een kindje samen. Lukt niet. Hij verminderd vruchtbaar, maar hij wil er ook niets voor laten om wel verbeterd vruchtbaar te worden. Strijd…. veel strijd. Ik verlies van mijn “droomman” in mijn ogen. Maar de rest van de wereld ziet dat niet, want dat is een teken van zwakte en zwakte kan niet geuit worden in deze wereld. Want dan verdien je geen geld meer en geld hebben wij nodig als wij een kindje willen en ons leven willen voortzetten zoals het is. Uberhaupt..

Leugens en bedrog binnen de relatie, vooral van “zijn” kant. Zo “overleeft” hij al jaren in deze verknipte wereld waarin hij leeft en doet. Waar ook ik ben in gerold. Hij kan er blijkbaar tegen, maar met een prijs… de prijs dat hij reageert als een blok beton, te kunt er niets tegen doen maar ook niet doorheen komen. Je staat alleen, altijd maar alleen oorlog en of je ding duidelijk te maken. Er komt geen eind aan. Ik raak verbitterd, vertrouw niets of niemand meer, want als je eenmaal je problemen laat zien aan de buitenwereld verdwijnt je aanzien.. aanzienlijk..

Seksueel is het er op uit gedraaid dat ik een boek ben gaan lezen zoals “Sperm Wars”. De titel spreekt voor zichzelf dacht ik zo. Nog nooit heb ik mij laten gaan op dat gebied maar dat betekent niet dat ik mij nog niet heb laten charmeren door een ander. Het voelt namelijk super goed als een ander je wel ziet staan.

“Droomman” zie ik alleen nog maar staan als we het over kindjes hebben. Echt heel slecht, ik weet het. Komt vast door de voortplanting hormonen. Verder erger ik mij namelijk aan zijn vieze adem door het roken. Hij rookte namelijk niet toen ik hem leerde kennen, maar ja wie ben ik om hem tegen te houden als hij wel weer gaat roken? Want dit heeft hij ooit wel gedaan en zijn vorige relatie dwong hem te stoppen, wat hij vervolgens ook gedaan heeft. Maar voor mij doet hij dit niet, terwijl ik wel de gene en enige ben waarmee hij toekomstplannen maakt voor een kind. Snap jij het nog? Hij zegt namelijk dat ik hem herinner aan zijn ex als ik niet wil dat hij rookt, terwijl hij 15 jaar geen peuk meer aangeraakt heeft!

Dus seksueel gaat alles achteruit, ja sorry, als hij loopt te hijgen in je smoel van genot en ik zou bij wijze van een piemel hebben, dan werd het acuut slap. Ja toch! Maar ipv dat droog ik op als een kurk uit het jaar 1835!

Bij wie kan ik terecht is dan de vraag. Bij niemand is mijn antwoord. Ik heb geen vrienden die dit willen aanhoren, mede doordat de vrienden die ik heb uit dezelfde wereld komen (plakkers) of het zijn vrienden die net zo makkelijk zeggen: “Nou dan ga je toch gewoon”. Zo makkelijk is het helaas niet. Al hoop ik soms van wel.

[Memories]

Warm welkom.

Laat ik ook maar eens met de deur in huis vallen dan. De droomman of droomvrouw bestaat niet. En daarmee bedoel ik dat ieder mens mindere kanten heeft of kanten waar hij of zij aan kan werken. Ga je een relatie aan, dan hoop ik van harte dat je beseft, dat ieder mens, nooit voor honderd procent geweldig is. Iemand is geweldig, ondanks kanten die minder zijn. Dat kan wel. En als partners, maar het geldt ook voor vrienden, kennissen en collega's, weet je dat je nooit iedere dag honderd procent geweldig kan verwachten. Als je samen een relatie aangaat, dan kom je ook mindere kanten van elkaar tegen. En op een gegeven moment is het goed om te kijken: ik houd van jou, ook met je mindere kanten, ook met de kanten waar ik niet zo goed mee om kan gaan soms, ook met de kanten die ik af en toe echt niet kan uitstaan. Daar kunnen we het over hebben, die leggen we op tafel, daar zijn wij eerlijk en duidelijk over, daar maken we ook weleens ruzie over, maar... ik heb begrip voor jou. Ik accepteer jou. En we werken er samen aan dat we dat allebei bij elkaar en ook bij onszelf zullen doen. Ik toon begrip. Ik accepteer. En ondanks dat ben jij nog steeds mijn droomprins of prinses.
Ik ga ervoor zorgen, als je wilt samen met jou, dat we elkaar zien en naar elkaar luisteren. En dat we elkaar, jij mij en ik jou, ondanks onze moeilijkheden, en onze onuitstaanbaarheden, kunnen blijven zien als droomman en droomvrouw. Want perfectie bestaat niet. Nooit. Vormen van perfectie wel. Sprookjeshuwelijken bestaan ook niet. Vormen ervan wel. En we zorgen er samen voor, dat we met elkaar het beste uit onze relatie halen. Ondanks dat er ook strubbelingen zijn. Dat is overal. Van elkaar houden is ook begrip tonen voor onze imperfecties. Misschien wel juist, juist dat, om te groeien.

Goed, wij willen heel graag een kindje samen. Lukt niet. Hij verminderd vruchtbaar, maar hij wil er ook niets voor laten om wel verbeterd vruchtbaar te worden. Strijd…. veel strijd. Ik verlies van mijn “droomman” in mijn ogen. Maar de rest van de wereld ziet dat niet, want dat is een teken van zwakte en zwakte kan niet geuit worden in deze wereld. Want dan verdien je geen geld meer en geld hebben wij nodig als wij een kindje willen en ons leven willen voortzetten zoals het is. Uberhaupt..

Dit is misschien wel het beste voorbeeld die je kan bedenken. Voor jou is hij blijkbaar alleen een droomman als hij vruchtbaar zou zijn en met jou een kindje zou hebben. Nu dit weg lijkt te vallen (hoe verdrietig ook, dat begrijp ik) lijkt hij opeens geen droomman meer te zijn. Terwijl hij nog altijd toch wel dezelfde man is, hij is alleen onvruchtbaar of verminderd vruchtbaar. De vraag is of hij dan werkelijk geen droomman meer is voor jou.
En hoe moeilijk ook... je uitten is misschien toch belangrijk, ondanks deze wereld. En wie weet verbreed het je zienswijzen en je wereld ook wel. Kritiek zal je altijd krijgen. Maar kunst is om erboven te leren staan.

Leugens en bedrog binnen de relatie, vooral van “zijn” kant. Zo “overleeft” hij al jaren in deze verknipte wereld waarin hij leeft en doet. Waar ook ik ben in gerold. Hij kan er blijkbaar tegen, maar met een prijs… de prijs dat hij reageert als een blok beton, te kunt er niets tegen doen maar ook niet doorheen komen. Je staat alleen, altijd maar alleen oorlog en of je ding duidelijk te maken. Er komt geen eind aan. Ik raak verbitterd, vertrouw niets of niemand meer, want als je eenmaal je problemen laat zien aan de buitenwereld verdwijnt je aanzien.. aanzienlijk..

Seksueel is het er op uit gedraaid dat ik een boek ben gaan lezen zoals “Sperm Wars”. De titel spreekt voor zichzelf dacht ik zo. Nog nooit heb ik mij laten gaan op dat gebied maar dat betekent niet dat ik mij nog niet heb laten charmeren door een ander. Het voelt namelijk super goed als een ander je wel ziet staan.

... en hier lijkt deels een aap uit de mouw te komen. Want blijkbaar is er meer mis. Het ligt niet enkel aan een kindje willen en het van hem niet kunnen krijgen blijkbaar. Er ligt in deze relatie veel meer over hoop. Maar er is enkel focus op kinderen. Laat ik je dit zeggen: in mijn optiek word een kind niet gelukkig, als de ouders niet gelukkig zijn. Een kind word niet gelukkig, als de basis van de ouders al niet goed is.
Je kijkt logischerwijs naar aandelen in de relatie van hem. Maar het kan ook heel goed zijn om ook naar jezelf te kijken. En dus in deze relatie naar elkaar.

Dus seksueel gaat alles achteruit, ja sorry, als hij loopt te hijgen in je smoel van genot en ik zou bij wijze van een piemel hebben, dan werd het acuut slap. Ja toch! Maar ipv dat droog ik op als een kurk uit het jaar 1835!

Er zijn alleen maar verwijten te lezen. Hele grove en erge verwijten. Als je wilt dat het goed komt, is het ook goed om eens met elkaar positiviteit op te zoeken. Waar ligt goedheid als je in het negatieve verdwijnt? En nogmaals, jij wilt een kind met hem, jij, jij, jij. Ik snap dat je bezig bent ermee en met voortplanting, maar deze situatie, is voor een kind niet goed.
En een kind hebben, zorgt er ook niet voor dat als het kind er is, dat de relatie dan wel weer goed zou zijn. Een kind is geen lijmmiddel. Een kind hebben, gaat een relatie niet redden.

[allesofniets]

Hey Memories,


Hartelijk bedankt voor je berichtje terug [AAI] , ik heb het bericht een paar keer overgelezen en toch heb ik een paar ‘opmerkingen’ .


"Dus seksueel gaat alles achteruit, ja sorry, als hij loopt te hijgen in je smoel van genot en ik zou bij wijze van een piemel hebben, dan werd het acuut slap. Ja toch! Maar ipv dat droog ik op als een kurk uit het jaar 1835!”..Mijn bericht Dit is sowieso bedoelt om het wat dragelijker te maken, jammer dat je mijn karakter hier niet gelijk uit kunt halen, ik houd wel van schuine grapjes. Zo los ik immers veel problemen op.


Jouw reactie:
Er zijn alleen maar verwijten te lezen. Hele grove en erge verwijten. Als je wilt dat het goed komt, is het ook goed om eens met elkaar positiviteit op te zoeken. Waar ligt goedheid als je in het negatieve verdwijnt? En nogmaals, jij wilt een kind met hem, jij, jij, jij. Ik snap dat je bezig bent ermee en met voortplanting, maar deze situatie, is voor een kind niet goed.
En een kind hebben, zorgt er ook niet voor dat als het kind er is, dat de relatie dan wel weer goed zou zijn. Een kind is geen lijmmiddel. Een kind hebben, gaat een relatie niet redden.


Mijn reactie: Ook hij wilt kinderen met mij Ook toen ik wel eens een pauze in wilde lassen voor het verwekken van een kind bleef hij drammen. Ik weet dat zo’n situatie niet goed is voor een kind. Deze beslissing hebben wij gemaakt toen alles nog “ koek en ei “ was.

Als ik het heb over “ droomman “ dan heb ik het over hoe Iedereen van de buitenwereld het ziet. Niet zoals ik het zie. Ik zie hem als een dood normale vent. Wij leven in een wereld gebaseerd op wat iedereen van ons vind en hoe iedereen ons ziet. Wat wij vinden en voelen doet er niet toe.

Jij hebt het over “de kunst om er boven te staan”. Ja inderdaad, maar zoals ik al zei: “het komt met een prijs”. Je wordt stomp en emotieloos zoals “droomman". Zo overleeft hij. Ik daarentegen ben toch wat gevoeliger en kan mij daar moeilijk bij neerleggen.


Zie dit bericht niet als een aanval. Zo is het niet bedoeld.

[Memories]

Dit is sowieso bedoelt om het wat dragelijker te maken, jammer dat je mijn karakter hier niet gelijk uit kunt halen, ik houd wel van schuine grapjes. Zo los ik immers veel problemen op.

Daar kan ik in mee gaan en dat kan ik begrijpen. Je zoekt immers manieren om met allerlei situaties om te gaan.
Maar uiteindelijk ga je dit probleem denk ik niet (en het bestaat niet uit 1 probleem, er zijn er veel meer) er niet mee oplossen.
Daar zou je toch, naast schuine grappen, andere manieren voor moeten vinden.

Ook hij wilt kinderen met mij Ook toen ik wel eens een pauze in wilde lassen voor het verwekken van een kind bleef hij drammen. Ik weet dat zo’n situatie niet goed is voor een kind. Deze beslissing hebben wij gemaakt toen alles nog “ koek en ei “ was.

Jullie willen samen een kind en doen er nu en in het verleden alles aan. Maar het wil momenteel niet lukken (en of het in de toekomst gaat lukken is niet zeker, zo lees ik je bericht) en inmiddels is de situatie alles behalve goed voor jou, maar deze situatie is ook niet goed voor hem. Als de situatie niet goed is voor jullie en jullie relatie, dan is het nogmaals, ook niet goed voor kind en een kind gaat de situatie niet verbeteren of veranderen, het is geen lijmmiddel. Dus... als jullie nog samen verbetering willen en samen verder willen, ga met elkaar op onderzoek uit hoe. Ga met elkaar goed en duidelijk in gesprek en laat elkaar uitpraten en maak in gesprekken geen verwijten. Als jullie toenadering willen naar elkaar, sta open voor elkaar. Als jullie samen nog een kindje willen, ga dan eerst aan de slag met jullie relatie, voordat jullie aan een kindje beginnen. Of daarmee verder gaan. Want stress en spanning voelt het kind ook al in de buik. Stress en spanning voelt het kindje, hoe klein ook, ook al aan als het net is geboren. En kinderen voelen sowieso situaties haarfijn aan. Dus als jullie nog willen... zorg voor harmonie, vriendelijkheid en liefde.

Als ik het heb over “ droomman “ dan heb ik het over hoe Iedereen van de buitenwereld het ziet. Niet zoals ik het zie. Ik zie hem als een dood normale vent. Wij leven in een wereld gebaseerd op wat iedereen van ons vind en hoe iedereen ons ziet. Wat wij vinden en voelen doet er niet toe.

Uiteindelijk gaat het er niet om wat een ander vind. Hoe moeilijk dat soms ook is. Natuurlijk kan je om raad en adviezen vragen als dat nodig is en daar iets mee doen of niet, maar uiteindelijk gaat het erom, wat iemand ook vind, hoe jullie met elkaar, het leven gaan opbouwen en samen groeien. Elkaar dus niet de tent uitlokken en kleineren en bezeren. Maar gebaseerd op vertrouwen en liefde. En ja, horen ook weleens fikse ruzies bij. Als je uiteindelijk maar terug kan gaan naar de basis. Misschien een troost: ook de mensen die wat over jullie zeggen, hebben geen droomleven en daar gaat ook van alles weleens mis.

Zie dit bericht niet als een aanval. Zo is het niet bedoeld.

Dat weet ik

[Memories]

Hoe is het nu met je?