Hoe ga ik om met deze vriend?

[Tirza]

Hoi,

Ik zit al een tijdje met een probleem waar ik niet uit kom, en ik heb behoefte aan de mening van buitenstaanders.
Ik heb al een aantal jaar een goede vriend, laat ik hem G noemen. We zitten beiden in het creatieve vak, daar kenen we elkaar ook van. We hadden meteen een klik en kregen al snel een beetje de klassieke broer-zus verhouding. Vanwege ons werk zijn we heerlijk gestoord met z'n tweeën, en doen we leuke dingen samen.

Er gaat alleen ergens iets goed fout. Ik zal proberen het kort te houden.
De vriend in kwestie heeft een nogal... opvallend karakter. Hij heeft absoluut charisma en waar hij komt valt hij op. Dat durft hij ook. Hij heeft een gigantisch 'masker' op, waar ik als een van de weinigen doorheen prik. Hij kan ontzettend lief zijn en meeleven. Maar hij speelt zo lang ik hem ken een spel met iedereen om zich heen. Hij doet zich graag voor als verwaand, arrogant, betweter en hij houdt (zoals hij het zelf zegt) graag alle touwtjes zelf in handen. En dat gaat niet altijd even vriendelijk.

Hij doet zich graag voor als belangrijkste persoon in de ruimte. Hij eist ALLE, maar dan ook ALLE aandacht op. Ik zou niet staan te kijken als er bij hem een theatrale persoonlijkheidsstoornis wordt gediagnosticeerd. Als de aandacht niet naar hem gaat, voelt hij zich ongemakkelijk en heeft hij een rottijd. Met gevolgen voor mij. Als ik (als zijn beste vriendin) in een groep met iemand anders praat, voel ik zijn ogen in mijn rug prikken of jengelt hij als een klein kind aan mijn arm. Het is binnen onze vriendenkring zo gegroeid dat iedereen zijn 'verwaande' spelletje mee speelt en ook alles van hem pikt.

Nu vraag je je ongetwijfeld af, waarom ik uberhaupt bevriend met hem ben. Er zit heel wat achter. Hij heeft een rotjeugd gehad waarin heftige dingen zijn gebeurd. Zijn familie (en daarbij een belangrijk deel van zijn opvieding) is weggevallen en opgepakt is in een instelling waar hij (zegt hij) niet hoorde. Ik kan hier verder niet te veel over in detail treden.

G. zelf heeft dus geen contact met zijn familie, maar heeft enkel een aantal goede vrienden en verder stort hij zich volledig op zijn werk. Wel betekent dit, dat ik bij hem op de eerste plaats kom. En dat vergt erg veel van mij. Hij verwacht van mij dat ik continu bereikbaar ben, mijn telefoon beantwoord of zin heb om hem een aantal keer per week te zien. En dat trek ik niet. Het is een leuke vriend voor 'leuke dingen', maar ook iemand die enorm veel energie vreet, alle aandacht opeist en mij in dingen wil pushen waar ik geen zin in heb ('Aaah doe niet zo flauw, ga nou mee, maak eens een leuk praatje met die en die voor mij').

Een aantal uitspraken van hem die ik uit het niets naar mijn hoofd krijg (vaak via smsjes):
-Zeg, wordt het niet eens tijd dat je eens kapt met continu naar je ouders gaan?
-Je kan je telefoon toch wel opnemen, je hebt toch niks beters te doen
-ik heb eigenlijk helemaal geen zin om met je af te spreken, maar ja, het moet maar.

Wij kunnen op een zeer sarcastische manier tegen elkaar praten, waar we dan de grootste lol om hebben. Maar dit ging mij te ver. Op een gegeven moment weet ik niet meer of hij meent wat hij zegt, maar dit meent hij. Ik heb zeer gevat gereageerd op deze berichten, dus ik laat wat dat betreft niet over mij heen lopen.

Hij heeft door dit gedrag al veel vrienden verloren. Hij heeft met iedereen ruzie, want 'hij heeft gelijk, hij doet niks fout en ze moeten maar naar hem komen om het goed te maken'. Helaas krijgt hij dit ook nog voor elkaar omdat mensen weten dat hij veel heeft meegemaakt en er eigenlijk niks aan kan doen.

Feit is dat ik een lieve partner heb, die tot op zekere hoogte met G. kan opschieten. Ik breng veel en graag tijd door met mijn partner, familie en schoonfamilie, waar G. ook al een aantal keer over de vloer is geweest. Deze hele laag mist hij, zelf heeft hij geen familie, partner of schoonfamilie.

Het afgelopen jaar irriteer ik mij mateloos aan G. Ik wil dit gedrag graag stoppen, en hem op zijn minst duidelijk maken dat ik niet gediend ben van al die aandacht die hij weg zuigt bij mij. Ik heb eerder aangegeven dat ik mijn telefoon opneem wanneer dat MIJ uit komt, en dan wordt hij boos. Dan negeert ie mij gerust een paar weken. En hij komt niet naar mij toe, hij wacht net zo lang tot ik hap. Dus als ik hem op zijn gedrag wil aanspreken, kan ik er van uit gaan dat hij een eind maakt aan onze vriendschap. Deze jongen is extreem moeilijk in de omgang, maar toch hebben we ook een hele leuke, bijzondere klik samen en wil ik onze vriendschap niet verliezen.

Heeft er iemand tips voor mij om hem te helpen? Mijn omgeving zegt dat ik er een punt achter moet zetten, maar ik zou heel graag beter met hem om willen kunnen gaan.

Alvast bedankt

[Roady]

Beste Tirza,

Wat goed dat je door zijn masker heen kunt kijken.
Je ziet een bekend verschijnsel:
Mensen missen de liefde tijdens het opgroeien of worden vernederd / gepijnigd door anderen, de reactie daarop is het afzetten hiertegen en het ontwikkelen van een manier om dit te voorkomen en te compenseren. Dit is ten alle tijde negatief en afbrekend.

Het lijkt mij een uitstekend idee om zeer goed op jezelf te passen, je grenzen aan te geven en hem nooit boven jezelf te plaatsen (dus zijn doen ten koste van jou).
Wie weet komt er nog 's een eerlijk gesprek waarbij hij zich echt kwetsbaar kan opstellen, maar dat betekent dat hij de pijn onder ogen moet komen waar hij voortdurend voor wegloopt.
Zijn gedrag wat je noemt (verwaand, arrogant, betweter en hij houdt (zoals hij het zelf zegt) graag alle touwtjes zelf in handen.) komen hieruit voort. Het is pure onzekerheid.

Vergeet niet dat als jij zijn ballonnetjes kapotprikt, zijn schijnwereldje in elkaar zal zakken als een plumpudding. Het zou een echte daad van vriendschap zijn als je hem hier eerlijk mee confronteert, desnoods kost het de vriendschap. Als hij tot inkeer komt, zal hij je dankbaar zijn, en de vriendschap alleen maar dieper en beter worden. Als hij zich ook tegen jou afzet en nog harder doorgaat met z'n luchtkasteel-bouwen, tja, dan heb je het geprobeerd en kun je niets anders doen dan jezelf beschermen.

Sterkte.

[Sander75]

Hoi Tirza, mijn advies? (voor zover dat kan helpen)
misschien even bij jezelf te raden gaan, wat die vriendschap jou oplevert, het is denk ik in een goede vriendschap geven en nemen, respect en vertrouwen.
Misschien kun je op schrijven wat de voordelen en wat de nadelen zijn van die vriendschap? misschien is hij extreem onzeker en verbergt hij dat op een manier die voor niemand goed is. Ten eerste moet je denk ik eerst aan jezelf denken.
Als het je steeds meer energie gaat kosten om met hem te praten/lachen en wat al niet, dan gaat het op den duur helemaal mis denk ik, dan ga je je steeds meer irriteren aan die persoon lijkt me.
Misschien kun je hem ook een brief schrijven waarin je hem alles uitlegt?
Ik heb natuurlijk geen idee of het helpt.
Succes.
Groeten, Sander

[FlowerPower2020]

Hoi Tirza, mijn advies? (voor zover dat kan helpen)
misschien even bij jezelf te raden gaan, wat die vriendschap jou oplevert, het is denk ik in een goede vriendschap geven en nemen, respect en vertrouwen.
Misschien kun je op schrijven wat de voordelen en wat de nadelen zijn van die vriendschap? misschien is hij extreem onzeker en verbergt hij dat op een manier die voor niemand goed is. Ten eerste moet je denk ik eerst aan jezelf denken.
Als het je steeds meer energie gaat kosten om met hem te praten/lachen en wat al niet, dan gaat het op den duur helemaal mis denk ik, dan ga je je steeds meer irriteren aan die persoon lijkt me.
Misschien kun je hem ook een brief schrijven waarin je hem alles uitlegt?
Ik heb natuurlijk geen idee of het helpt.
Succes.
Groeten, Sander

Het is maar de vraag of dat ook zijn manier van communiceren is. Er zijn mensen die niet zo goed kunnen tegen een brief. Maar misschien kan je in een brief net wat meer zeggen als in een gesprek. Zoiets van dat je het goed met hem kan vinden en dat hij je aardig vind maar dat je het jammer vind dat hij alle aandacht moet nemen. En ook aangeven hoe jij je erbij voelt, wat doet het met je. Maar ook duidelijk aangeven dat je niet boos bent op hem.

Zoiets?

Groetjes.

[Psycholoog Dea]

Beste Tirza,

Eén van de dingen die me opvalt is dat het gedrag van G. vaak wordt goedgepraat omdat hij veel nare dingen in zijn leven heeft meegemaakt. Hoewel deze ervaringen het uiteraard lastig maken en ook verklaring kunnen bieden, mag dat geen excuus zijn. Hij is zelf verantwoordelijk voor wat hij doet en hoewel het lastig voor hem is, kan hij zijn gedrag zeker wel aanpassen.

Hiervoor zal hij echter zijn angsten en onzekerheden onder ogen moeten zien. Je kunt hem als vriend hierop wijzen op je eigen manier en hopen dat hij hier wat mee doet. Als hij dit niet aankan of hier niet aan wil, dan kan je niet zo veel anders meer doen ben ik bang.

Het is goed dat je je eigen grenzen bewaakt, blijf dit vooral doen. Een goede vriendschap moet van beide kanten komen. Ik snap dat je jullie band graag wilt bewaren, maar dit moet niet ten koste van jezelf gaan. Je kunt hem aangeven dat je zijn situatie begrijpt, dat je hem graag wilt helpen en dat je jullie vriendschap belangrijk vindt. Het zal echter ook van zijn kant moeten komen dat hij ook rekening met jou houdt.

Ik wens je veel sterkte.

[Tirza]

Bedankt voor jullie goede reacties. Prettig om te lezen, fijn dat niemand oordeelt!

We wilden van de week samen afspreken, we telefoneerden, en toen kreeg ik van hem te horen dat hij zich irriteert aan hoe ik ben. Toen ik hem vroeg wat hij daarmee bedoelt, kreeg ik weer een vervelende sneer en toen heb ik gezegd dat de afspraak van mij niet meer hoefde. Ik heb de telefoon opgehangen en ik wacht nu net zo lang tot hij naar mij toe komt.

Ik heb het zelf op dit moment niet makkelijk, dus ben ik extra bevattelijk voor nare opmerkingen (ik zou volgens hem een zwaar complex hebben) en kan ik dit er niet nog eens bij hebben. Wat ik zo erg vind aan dit gedrag is dat iemand mij een naar schuldgevoel kan geven zonder dat ik ook maar iets verkeerd heb gedaan. Hij mag blij zijn dat er nog mensen om hem heen zijn die om hem geven, en dat lijkt hij niet te vatten.

Denken jullie dat ik in de toekomt iets van mij moet laten horen, in de zin van een bericht waarin ik uitleg wat mij dwars zit? Of hem in zijn sop gaar laten koken en er vanuit gaan dat hij dondersgoed weet dat de bal bij hem ligt?

[Sander75]

Lastig, maar als je op het moment zelf even niet zo lekker in je vel zit, zou ik denk ik eerst aan jezelf denken, eerst je eigen zaakjes op orde maken en dan verder zien.
Ook moet je doen wat je gevoel je ingeeft, blijf je denken aan je vriend, of kun je er afstand van nemen? als je maar blijft denken aan die vriend zou je dat misschien in een brief kunnen zetten, dat je zelf in een moeilijke periode zit en dat eerst wil oplossen, als hij dat niet kan begrijpen is het ook geen echte vriend denk ik.
Dit is mijn mening, heb zelf nooit in zo een situatie gezeten, dus moet ik proberen me te verplaatsen in jou situatie.
Sterkte en succes.
Groetjes Sander

[Roady]

Beste Tirza,

Je hebt uit frustratie gezegd dat de afspraak niet meer hoefde, maar je hebt nog niet gezegd wat je echt wilt zeggen. Ben je soms bang van hem dat je hier zo'n moeite mee hebt?

Wees gewoon duidelijk naar hem, zeg een keer helder wat je wilt en wat je dwarszit, luistert hij niet, zeg hem dan dat je geen contact meer met hem wilt, omdat je .... (vul maar in).
En dan moet je hem ook echt loslaten.

Hij misbruikt je, aan jou of je je wilt laten misbruiken.

[GeenPijn]

Heeft er iemand tips voor mij om hem te helpen? Mijn omgeving zegt dat ik er een punt achter moet zetten, maar ik zou heel graag beter met hem om willen kunnen gaan.

Wat wil je eigenlijk zelf?
Hem helpen of beter met hem om kunnen gaan.

Beter met hem om kunnen gaan krijg je alleen voor elkaar als hij respect voor je krijgt (ervan uitgaande dat hij normaal in elkaar zit ondanks zijn "leuke" trekjes). Geef je grenzen aan als hij in de buurt komt en er over heengaat. Accepteer dat gedrag niet van hem, hij zal je zeker gaan uitdagen. Want hij is geen weerstand van jou gewend. Laat je dat gedrag toe dan zal zijn gedrag niet veranderen. Waarom zou hij ook? Een privé voetveeg die alles slikt daar hou je toch geen rekening mee? Gedraag je als een deurmat en mensen zullen hun voeten op je rug afvegen.
Hou echter vol met niet accepteren van dat gedrag en hij zal zich gaan aanpassen. Dat of hij wordt bang voor je en zoekt een nieuwe voetveeg maar die kans acht ik klein.
Dus jij bepaalt mede zijn gedrag naar jou toe. Maar ik las net dat je al een goed begin had gemaakt. [045]

[momo]

hoeveel nare dingen je ook meegemaakt hebt, je uiteindelijke gedrag is nog steeds je eigen verantwoordelijkheid vind ik.

Er spelen altijd wel zaken waarom en hoe iemand reageert, maar dat mag geen excuus of goedpraten van alles worden.

Ik zou zeggen indien je behoefte eraan hebt zeg hem hoe jij je voelt, al denk ik dat het weinig effect zal hebben aan je posts te lezen.

Indien die behoefte er zelfs niet meer is, gewoon laten gaan. Je verdient beter dan hij je behandeld als 'vriend'

[FlowerPower2020]

Bedankt voor jullie goede reacties. Prettig om te lezen, fijn dat niemand oordeelt!

We wilden van de week samen afspreken, we telefoneerden, en toen kreeg ik van hem te horen dat hij zich irriteert aan hoe ik ben. Toen ik hem vroeg wat hij daarmee bedoelt, kreeg ik weer een vervelende sneer en toen heb ik gezegd dat de afspraak van mij niet meer hoefde. Ik heb de telefoon opgehangen en ik wacht nu net zo lang tot hij naar mij toe komt.

Ik heb het zelf op dit moment niet makkelijk, dus ben ik extra bevattelijk voor nare opmerkingen (ik zou volgens hem een zwaar complex hebben) en kan ik dit er niet nog eens bij hebben. Wat ik zo erg vind aan dit gedrag is dat iemand mij een naar schuldgevoel kan geven zonder dat ik ook maar iets verkeerd heb gedaan. Hij mag blij zijn dat er nog mensen om hem heen zijn die om hem geven, en dat lijkt hij niet te vatten.

Denken jullie dat ik in de toekomt iets van mij moet laten horen, in de zin van een bericht waarin ik uitleg wat mij dwars zit? Of hem in zijn sop gaar laten koken en er vanuit gaan dat hij dondersgoed weet dat de bal bij hem ligt?

Tja weet hij dat wel dat de bal bij hem ligt? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Als jij wilt wachten hoe je in de toekomst weer een nare sneer krijgt, neem je een passieve houding aan. Wees de eerste en vertel hoe jij het beleeft. Ga naar hem op zoek in plaats dat hij naar jou op zoek gaat. Dat zal misschien wat meer indruk maken.