Omdat ik niet meer weet waar ik heen moet met mijn gedachten, stuur ik dit bericht.
Misschien kan iemand mij een handvat geven om het verleden wat mij achtervolgd te laten rusten.
Toen ik 15 / 16 jaar oud was, ben ik in contact gekomen met een paar oudere jongens. Omdat ik in die tijd erg naief was en beinvloedbaar en nog niet wist hoe de wereld in elkaar zat, heb ik me door hun laten beinvloeden.
Thuis had ik problemen met mijn ouders en ik had ook niet veel vriendinnen. Ik werd regelmatig gepest op school en voelde me erg eenzaam. De oudere jongens die ik had leren kennen praatten veel met me, waardoor ik me gewenst voeldde. Ze zeiden lieve dingen. al snel kregen deze lieve woorden een sexueel tintje. Ik zag het toen niet in hoe fout het was...
Ik heb meerdere malen sex gehad met deze jongens. Waarom heb ik dat toch gedaan...
Ze gaven me het gevoel dat ik er wel toe deed. Maar ik deed dingen die ik eigenlijk helemaal niet wilde doen. Waarom heb ik niet om hulp geroepen. waarom heb ik me laten gebruiken? waarom geloofde ik zolang in hun woorden?
een buitenstaander zag wat die jongens met me deden. daar ben ik heel veel mee gepest. Mijn ouders zijn zelfs op de hoogte gebracht, waardoor ik nog meer ruzies had thuis. Ik was de slet en het was allemaal mijn eigen schuld...
Dit achtervolgt me al jaren. Ik kan het niet laten rusten. Ik wil de gebeurtenissen uit mijn gedachten verbannen, maar steeds komt het terug in een vlaag of in een droom.
Het is toch ook allemaal mijn schuld geweest. Ik heb me toch laten gebruiken. Ik was er toch zelf bij. Maar waarom voel ik me dan zo misbruikt en vies.
Mijn huidige partner weet van mijn verleden. Hij zegt dat ik het moet laten rusten. Maar het lijkt alsof ik het niet kan laten rusten, voordat ik weet waarom dit is gebeurd. Waarom heb ik deze dingen gedaan?
-
anoniem83
-
volhoudertje
- Moderator
- Berichten: 15139
- Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
- Locatie: In Nederland Door Omstandigheden
Re: achtervolgd
Het antwoord heb je zelf al gegeven in de tweede alinea van je berichtje: je was jong, naïef en beïnvloedbaar. Je had problemen thuis, je werd gepest, je voelde je eenzaam etc.anoniem83 schreef:Mijn huidige partner weet van mijn verleden. Hij zegt dat ik het moet laten rusten. Maar het lijkt alsof ik het niet kan laten rusten, voordat ik weet waarom dit is gebeurd. Waarom heb ik deze dingen gedaan?
Je kunt heel blij zijn met je huidige partner. Hij heeft ook gelijk dat je het moet laten rusten en een plaats geven.
En ik ga er van uit dat je partner ook best bereid je daarbij te helpen en te steunen.
* Liebe Macht Frei *
Re: achtervolgd
Je leeftijd heeft hierin ongetwijfeld het grootste aandeel gehad. Je was zoals je zegt beinvloedbaar en daarbij zijn pubers bezig met het verkennen van hun grenzen. Daar horen overschrijdingen bij. Jouw verhaal is daarvan een duidelijk voorbeeld, maar er zijn vele andere voorbeelden van seksueel gedrag, geweld en vandalisme door pubers. Ze willen zich profileren, bij een groep horen en door hun vrienden gewaardeerd, geprezen en gerespecteerd worden.
Op het moment dat het gebeurde was het misschien niet wat je echt wilde, maar als puber heb je er veel voor over om bij een groep te horen. Een verstandige afweging van 'lasten en baten' zou uitwijzen dat zulk gedrag meer verdriet dan geluk te weeg brengt. Deze afweging maak je echter als puber niet, want je wil koste wat het kost geen buitenbeentje zijn. Dat is gezond gedrag wat bij de leeftijd hoort en daar hoef je geen spijt van te hebben. Je hebt je grens gevonden en dat is wat je ermee gewonnen hebt.
Schaamte hoef je eveneens niet te hebben. Iedereen weet dat pubers zulke dingen doen en ondanks dat mensen er soms om lachen snappen ze het best. Als je eenmaal volwassen bent wordt zedelijk gedrag van je verwacht, maar daar ontbreekt het bij jou denk ik niet aan. Maak het verleden niet te zwaar en probeer als het even kan de wijze lessen ervan te waarderen. Sterkte en succes.
Op het moment dat het gebeurde was het misschien niet wat je echt wilde, maar als puber heb je er veel voor over om bij een groep te horen. Een verstandige afweging van 'lasten en baten' zou uitwijzen dat zulk gedrag meer verdriet dan geluk te weeg brengt. Deze afweging maak je echter als puber niet, want je wil koste wat het kost geen buitenbeentje zijn. Dat is gezond gedrag wat bij de leeftijd hoort en daar hoef je geen spijt van te hebben. Je hebt je grens gevonden en dat is wat je ermee gewonnen hebt.
Schaamte hoef je eveneens niet te hebben. Iedereen weet dat pubers zulke dingen doen en ondanks dat mensen er soms om lachen snappen ze het best. Als je eenmaal volwassen bent wordt zedelijk gedrag van je verwacht, maar daar ontbreekt het bij jou denk ik niet aan. Maak het verleden niet te zwaar en probeer als het even kan de wijze lessen ervan te waarderen. Sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Neem waar, de vreugde in het absolute
Re: achtervolgd
Lieve anoniem, welkom.
Wat je doet is dat je zelf al de antwoorden geeft. Je geeft aan dat je naief en beïnvloedbaar was. Ik denk dat het te kort door de bocht is jezelf de schuld te geven. Volgens mij werkt het zo niet. De jongens hadden in hun achterhoofd veel beter moeten weten. Je had thuis problematiek en je had last van pestgedrag door anderen. Allemaal zaken die op dat mmoent meespeelden en ervoor kunnen zorgen dat je eenzaamheid voelde, ongemak, verdriet en angst. Wat er dan kan gebeuren is dat je troost en liefde zocht ergens anders. Maar dat wil niet zeggen dat je schuldig bent aan wat er gebeurde. Je kon het namelijk niet goed voorzien. Er gebeurde erg veel met je in die tijd. En waarschijnlijk hoopte je op wat aandacht/liefde/vriendschap. Dat hoopte je te krijgen maar dat pakte anders uit met alle gevolgen van dien. Je geeft in je tekst ook aan dat je je gewenst voelde bij de jongens. Op dat moment heb je dat nodig en is dat een fijn gevoel. Zeker als je problemen hebt.
Je vraagt je af waarom je seksueel contact hebt gehad met de jongens. Waarschijnlijk waarom je het meerdere keren hebt gedaan. Wat voor kan komen is, is dat een groep meer invloed heeft dan jij alleen hebt op hen op op jezelf. Het is gemakkelijker om met een groep iets voor elkaar te krijgen soms, dan alleen. Jij zat in lastig vaarwater en op dat moment gebeurde er ook nog eens zoiets met je. Dat is heel erg. Maar de jongens maakte dat niet zoveel uit en hadden in de gaten dat je beïnvloedbaar was. Daar ben je niet schuldig aan. In die periode heb je deels moeten overleven en zag je dit niet aankomen. De jongens hadden het recht niet om dit te doen. Als je eenmaal ergens inzit dan is het lastig om eruit te komen en te stoppen. Er zit namelijk druk achter en er worden dingen van je verwacht. "Wat nou, als ik tegen hen, nee zeg?" "Wat gaat er dan gebeuren?" "Pikken ze dat van mij?" Daarom komt het ook voor dat het vaker gebeurd. (Op invloed van hen omdat je die gedachten kan hebben.)
Als je eenmaal in een groep zit waar dingen gebeuren die je eigenlijk niet wilt, maar je weet niet wat je moet doen en je zit verstrikt en met angst, dan is het moeilijk om het aan te geven en om hulp te roepen of het later aan te geven. Voel jezelf niet schuldig aan dit gebeuren. Hoe moeilijk dat misschien nu nog voor je is.
Heel veel sterkte!!!
Wat je doet is dat je zelf al de antwoorden geeft. Je geeft aan dat je naief en beïnvloedbaar was. Ik denk dat het te kort door de bocht is jezelf de schuld te geven. Volgens mij werkt het zo niet. De jongens hadden in hun achterhoofd veel beter moeten weten. Je had thuis problematiek en je had last van pestgedrag door anderen. Allemaal zaken die op dat mmoent meespeelden en ervoor kunnen zorgen dat je eenzaamheid voelde, ongemak, verdriet en angst. Wat er dan kan gebeuren is dat je troost en liefde zocht ergens anders. Maar dat wil niet zeggen dat je schuldig bent aan wat er gebeurde. Je kon het namelijk niet goed voorzien. Er gebeurde erg veel met je in die tijd. En waarschijnlijk hoopte je op wat aandacht/liefde/vriendschap. Dat hoopte je te krijgen maar dat pakte anders uit met alle gevolgen van dien. Je geeft in je tekst ook aan dat je je gewenst voelde bij de jongens. Op dat moment heb je dat nodig en is dat een fijn gevoel. Zeker als je problemen hebt.
Je vraagt je af waarom je seksueel contact hebt gehad met de jongens. Waarschijnlijk waarom je het meerdere keren hebt gedaan. Wat voor kan komen is, is dat een groep meer invloed heeft dan jij alleen hebt op hen op op jezelf. Het is gemakkelijker om met een groep iets voor elkaar te krijgen soms, dan alleen. Jij zat in lastig vaarwater en op dat moment gebeurde er ook nog eens zoiets met je. Dat is heel erg. Maar de jongens maakte dat niet zoveel uit en hadden in de gaten dat je beïnvloedbaar was. Daar ben je niet schuldig aan. In die periode heb je deels moeten overleven en zag je dit niet aankomen. De jongens hadden het recht niet om dit te doen. Als je eenmaal ergens inzit dan is het lastig om eruit te komen en te stoppen. Er zit namelijk druk achter en er worden dingen van je verwacht. "Wat nou, als ik tegen hen, nee zeg?" "Wat gaat er dan gebeuren?" "Pikken ze dat van mij?" Daarom komt het ook voor dat het vaker gebeurd. (Op invloed van hen omdat je die gedachten kan hebben.)
Als je eenmaal in een groep zit waar dingen gebeuren die je eigenlijk niet wilt, maar je weet niet wat je moet doen en je zit verstrikt en met angst, dan is het moeilijk om het aan te geven en om hulp te roepen of het later aan te geven. Voel jezelf niet schuldig aan dit gebeuren. Hoe moeilijk dat misschien nu nog voor je is.
Heel veel sterkte!!!
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Re: achtervolgd
Als ik even mag, want ik begrijp het niet goed: je bent slachtoffer. Waarom zoek je dan de schuld bij jezelf?