Esmee1997

Ouders VS. vriendje

Hoi,

Ik ben Esmee, ik ben nieuw op dit forum en heb een probleem.
Ik heb 15 jaar en heb nu al 15 maanden met mijn vriend.

We hebben na 2 maanden verkering voor het eerst seks gehad, hij was heel lief voor me en alles ging goed en Ik had alles uitgebreid in mijn dagboek gezet. Ik durfde mijn moeder niets te vertellen omdat mijn ouders daar eigenlijk nooit over praten, dus ik wist niet hoe ik het moest zeggen en wat ze er van zouden vinden aangezien ik wel erg jong was/ben. maar wat gebeurde er.. Mijn moeder heeft mijn dagboek gevonden en (volgens haar) "perongeluk" allemaal gelezen! ze moest huilen en was boos. ik wist niet hoe ik moest reageren dus huilde zelf ook mee. ik voelde me echt veraden, iemands dagboek lezen! dat doe je toch niet?!

dit is al een hele tijd geleden maar de situatie met mijn ouders en vriend is nog niet goed, want mijn ouders willen niet met mij over seks en over de pil etc. praten. Ik mag niet naar mijn vriend toe tenzij zijn ouders zeggen dat ze thuis zijn en het weekend is. En als hij bij thuis is mogen we niet samen naar boven.

uiteraard kan ik dit niet volhouden en ga ik steeds stiekem en lieg ik vaak tegen ze. ik hou van mijn vriend en hij van mij, maar ik hou ook van mijn ouders. ik wil gewoon met ze kunnen praten over alles en niet hoeven liegen. Doordat ik vaak lieg, krijg ik steeds ruzies en wordt alles alleen maar erger. ik ben al een paar keer weggelopen, ookal weet ik wel dat dat natuurlijk niets oplost. ik wil dan gewoon even weg van alles en niet al dat gezeik aanhoren.

de ouders van mijn vriend zijn gelukkig erg makkelijk hierin en hebben al aangeboden om een gesprek te voeren over de pil en de hele sitautie nu met mijn ouders (en eventueel met mij en mijn vriend erbij.) maar mijn ouders willen nergens over praten en zijn erg streng hiermee...

ik voel me nu steeds heel down omdat ik het gevoel heb dat ik moet kiezen tussen mijn ouders en mijn vriend. Mijn vriend heeft weleens gemene dingen over mijn ouders gezegd. en dat doet me pijn, dat heb ik ook gezegd en dat doet hij ook niet meer maar toch weet ik dat hij ze niet mag en dat is natuurlijk echt niet leuk. Ook mijn ouders zijn niet even aardig voor mijn vriend.. ik wil graag dat ik naar mijn vriend toe mag en dat mijn ouders en vriend een betere relatie krijgen.

ik hoop dat iemand misschien tips heeft of misschien wel hetzelfde probleem heeft!?

groetjes,
Esmee
TheEmperor85

Re: Ouders VS. vriendje

'


Sprak je al even op de chat :)

Erg vervelende situatie inderdaad. Ik kan er weinig van zeggen want ik was zelf 15 :P en m'n toenmalige dinnetje 13.
Maar (daar komt ie), ik begrijp je ouders ergens wel, en ik denk, hoop, dat je dat zelf ook ergens wel begrijpt.
Het is natuurlijk helemáál niet goed van je moeder om je dagboek te lezen want dat is inderdaad ultra privé...maar nu ze het toch weten, hoe wil je het graag zien dat ze er mee omgaan?

Je vriend mag je blijven zien. Dat is opzich positief toch? En natuurlijk zitten je ouders er niet op te wachten dat hun dochter straks thuiskomt met 'mam, ik ben zwanger :)' . Niet op die leeftijd.

Wat ik zou proberen, als ik jou was, om je ouders er toch van proberen te overtuigen dat de pil opzich geen slecht idee is, en proberen aan te geven dat je het echt niet fijn vind dat ze constant zo op je letten. En wat jij daar dan voor teruggeeft is een stukje vertrouwen, dat je ze beloofd (en je daar ook aan houdt) om geen sex te hebben tot je 16 bent. Ik heb het vermoeden dat je ouders met 16 een stuk minder moeite hebben dan 15. Dat is een soort van psychologische grens. Want : als de liefde tussen je vriend en jou echt is, dan kunnen die paar maanden onthouding er wel vanaf, toch? :) Als je op die manier samen kan blijven is dat heel fijn.

Wat denk je er van?
quodpersortem

Re: Ouders VS. vriendje

Ik ben het met Emperor eens, 16 is een soort grens. Oa omdat het in veel landen (en bepaalde staten van Amerika) betekent dat je als 'volwaardige' (seks)partner wordt gezien.

Ik heb hier zelf geen ervaring mee (tegen de tijd dat ik voor het eerst verkering/seks had was ik al een tijdje minderjarig, en bovendien ben al ik vanaf mijn 15e aan de pil ivm heftige ongesteldheden).

Het klinkt ook een beetje alsof je ouders het feit dat hun dochter een seksleven heeft proberen te verdringen. Heel logisch ook, als je er over nadenkt: Jij bent nog een kind in hun ogen, en vermoedelijk hebben ze het nooit echt zien aankomen. Ik weet niet hoe je met je ouders over seks praat, maar ik denk dat het handig is om hier heel praktisch in te zijn. Jij bent 15, jij weet wat je wilt (en dat is intimiteit met je vriend), en of je ouders het nu verbieden of niet--ze hebben er eigenlijk niet zoveel meer over te zeggen. Het is namelijk jouw lichaam, jouw leven, en zij moeten je leren los te laten.

Je kunt het ook duidelijk proberen te maken dat het feit dat je aan de pil wilt juist een teken is van volwassenheid: Je neemt immers het heft in eigen handen, en wilt duidelijk niet zwanger raken.

Helaas kun je nog niet zelf naar de huisarts toe zonder dat deze het verplicht geheim moet houden (ik geloof dat je daar 16 of 18 voor moet zijn, dat weet ik zo niet precies). Je zult het er dus nog eens met je ouders over moeten hebben. En hey, misschien is het iets om over andere vormen van anticonceptie te praten? Daarmee bedoel ik niet condooms, maar een spiraaltje of de prikpil. Daarmee zeg je dan ook meteen volwassen genoeg te zijn voor deze stap in je leven (die je eigenlijk toch al hebt gemaakt :lol: --wat dat betreft, goedzo, meid!).

In ieder geval, ik wens je veel succes. Ik ken meerdere mensen die wel in eenzelfde situatie als jou hebben gezeten, en die meiden hebben uiteindelijk allemaal hun gelijk gekregen :D

(En in de tussentijd, natuurlijk wel een condoom gebruiken he? :roll: )

Gut, nu voel ik me net als zo'n vragenpagina van een meidenblad :lol: Daar kunnen trouwens nog wel goede tips in staan! Blader de (girls versie van?) Cosmo eens door als je in de winkel bent, of de Tina of w/e er nog meer staat. Je bent namelijk lang niet de enige!
Leeuwtjuh

Re: Ouders VS. vriendje

Ik vraag me af waarom sommige ouders het zo verschrikkelijk moeilijk maken voor hun kinderen wat betreft anticonceptie? Ik ben gewoon naar mijn ouders toegegaan op mijn vijftiende en heb gezegd: ik menstrueer onregelmatig - waarbij mijn vader zijn oren bedekte en vroeg of hij dit wel moest horen - en daarna vervolgens gevraagd of ik aan de pil mocht. Groen licht van beiden; met de melding 'zoek het zelf uit en regel het maar, we don't care - wat jij wilt'. Nou is het in mijn geval alles behalve goed geweest, die anticonceptiepil in verband met de hormonen, maar ik vind de manier waarop mijn ouders er zo 'chill' over deden wel tof. Als ik dan lees in hoeverre sommige ouders het hun kinderen onmogelijk maken en telkens in een lastig parket brengen... Echt vreemd.

*onvolwassen reactie* Ik vind je ouders maar stom!

Maar goed... Moeders lezen vrijwel altijd 'per ongeluk' een dagboek. Dat is helaas inherent aan het moederschap. Ze blijven het doen ook, zelfs als ze zeggen dat ze het niet doen. Maar goed, dat is een ander verhaal.

Ik kan je een heleboel tips geven hoe je je ouders moet omzeilen (daar was ik als rotpuber letterlijk een pro in) maar dat lijkt me niet de oplossing. De manier waarop de ouders van je vriend aanbieden om het gesprek aan te gaan vind ik overigens wel een hele goede optie. Wellicht kun je ze uitnodigen voor het eten? Dat jij en je vriend koken voor beide set ouders en dan van tevoren niets zegt over wat er besproken gaat worden? Dan zet je je ouders misschien wel even voor het blok, maar dat is dan iets voor latere zorg. Dat lijkt me een stuk beter dan telkens moeten blijven liegen. Wel goed van je dat je probeert om de band met je ouders goed te houden!

Sterkte love3
Esmee1997

Re: Ouders VS. vriendje

Bedankt voor alle tips!

het stoppen tot mijn zestiende.. ik wil het graag proberen maar denk niet dat ik dat ga volhouden! :tongue:
ik ga maar is op internet op zoek of ik de pil anoniem kan krijgen bij mijn huisarts of dat je daar echt zestien voor moet zijn. En anders moet ik het gesprek maar aangaan met mijn vriend en zijn ouders erbij, want zelf met mijn ouders praten lukt het me niet..
Ik had ookal beetje gezocht naar andere anticonceptie, maar dan moet je ook maandelijks ongeveer naar de dokter(prikpil) en ook bij een spiraaltje moet je die bij de dokter laten zetten, en ik heb geen idee of dat dan wel anoniem kan? ik ga het allemaal wel even uitzoeken denk ik.

En tips om mijn ouders te omzeilen zijn altijd welkom hoor!
LoveToDraw

Re: Ouders VS. vriendje

Je kan het wel proberen naar de huisarts te gaan. Hij kan namelijk ervoor kiezen alles wat je zegt geheim te houden voor je ouders, dat mag namelijk al vanaf 12 jaar.
Het is alleen zo dat de huisarts, als het echt heel ernstig zou zijn, wel zou kunnen beslissen om het wel aan je ouders te vertellen maar wel in overleg met jou.
Dat las ik hier:
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen ... licht.html

Op mijn 13e heb ik ook weleens met een huisarts over iets ernstigs gepraat en hij heeft geen woord tegen mijn ouders gezegd, terwijl de meeste mensen dat wel zouden doen.
Dus je zou het kunnen proberen ;)
Succes!

Terug naar “Ouders & gezin”