Beste mensen,
Na lang nadenken toch maar besloten om hier mijn verhaal te doen, hopende op antwoorden, begrip, luisterend oor, tja wat eigenlijk?
Ik zal van vooraf aan beginnen (alvast bedankt voor het lezen).
Ik ben een man van midden 30, getrouwd en vader van een zoontje.
Enkele jaren geleden ben ik gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis / piekerstoornis. Nu is het echt op een punt gekomen dat het mijn hele dag / leven overneemt.
Ik maak me echt zorgen om alles, de kleinste dingen wat men maar kan bedenken. Heeft mijn zoontje een pukkeltje of ergens een schaafwond, dan denk ik al meteen aan het ergste en zit ik al met de telefoon in mijn hand om de dokter te bellen. Praat een kennis een paar dagen niet tegen me, maak ik me zorgen dat hij boos op me is en wil ik hem het liefste bellen om te vragen wat er speelt. Reageert de buurman niet op een WhatsApp, bel ik het liefste meteen aan om te vragen of ik iets fout heb gedaan / gezegd, and so on and so on......
Hier stopt het echter niet. Ik kan bijvoorbeeld ook niet 'genieten' van het hebben van een eigen huis. Is er een lek? Dan zie ik in mijn hoofd al bij wijze van het dak instorten en mezelf failliet gaan (totaal onrealistisch want ik heb een goede baan met een goed inkomen, maar dat even terzijde). Ik zeg dit tussen haakjes erbij, omdat ik stiekem wel weet dat die kans heel klein is (te verwaarlozen eigenlijk), maar op zo een momenten totaal in de paniek schiet en niet meer rationeel kan denken over het onderwerp. Ook wil ik door iedereen leuk en aardig gevonden worden en kan ik er echt van wakker liggen als iemand me niet aardig vindt of me haat / een hekel aan me heeft.
Voor mijn gevoel heb ik al zoveel dingen geprobeerd. Mindfullness, EMDR, Anti - depressiva, psycholoog elke week praten, niks lijkt te helpen.
Mijn vrouw houdt me enigszins nog met het hoofd boven water, maar ik merk dat het nu invloed op het huwelijk begint te hebben. Voor haar is het zeker ook niet makkelijk. Men dacht dat het kwam door het overlijden van mijn moeder toen ik jonger was, maar hier heeft het totaal niet mee te maken volgens mij.
Ik kan er maar niet bovenop komen en blijf sukkelen met alles.
Hopelijk hebben jullie ervaringen hiermee hebben.
Alvast bedankt voor jullie reactie!