Hallo allemaal,
Graag wil ik mijn ervaringen uitwisselen en informatie op doen over mijn 'beperkingen'
Ik ben benieuwd of iemand zich hierin herkend en hoe jullie hiermee omgaan.
Ik ga dit niet een heel lang verhaal maken maar het is begonnen ongeveer 13 jaar terug. Voor de duidelijkheid daarvoor heb ik nooit geen klachten gehad.
Ik ben toen 'onwel' geworden in een omgeving met veel mensen, beelden en geluiden kwamen toen heel anders binnen en dacht op dat moment dat ik dood ging. Achteraf schijnt dit een soort burnout te zijn geweest en ben toen ook een paar maanden uit de running geweest. Ik heb toen ook een aantal sessies bij een psycholoog gehad.
Sinds die ervaring heb ik moeite met situaties waarbij de aandacht op mij gericht is, b.v. besprekingen, verjaardagen etc. Een presentatie voor een groep mensen is iets wat ik bijvoorbeeld absoluut niet zou kunnen doen. Als het extreem is bij mij vermijdt ik liever zoveel mogelijk sociale contacten.
Ik heb hier vooral moeite mee tijdens de wintermaanden of in stressvolle dagen.
Als ik mij in zo'n situatie bevindt krijg ik een overweldigend gevoel dat ik de situatie moet verlaten. Ik kan mensen niet aan blijven kijken en kijk liever ergens anders heen, begin te zweten, voel andrenaline.. etc. etc.
Het is in de jaren een stuk beter geworden en ik kan prima functioneren met mijn 'beperkingen' maar ben ze liever kwijt dan rijk natuurlijk
Ik vraag me af of dit iets is wat voor altijd bij je blijft na een burnout, iets wat jezelf moet beschermen?
Groetjes.