Dag allemaal,
ik wil op deze manier mijn verhaal ook eens kwijt kunnen aan mensen met dezelfde ervaringen/ hetzelfde verleden. Ik heb eigenlijk al heel mijn leven een lichte neiging tot angst en sociale fobie, daarmee viel echter wel relatief goed mee te leven. In juli 2015 ben ik meermaals verplicht geweest tot het nemen van bepaalde drugs door slechte vrienden, hierdoor liep ik een trauma op en sindsdien zit ik in een soort van angstcyclus waar ik precies niet meer uit kan. Ik heb reeds enkele weken verbleven in het ziekenhuis dit jaar en slik al 6 maand antidepressiva (Serlain), dit ben ik nu beginnen af te bouwen in overleg met mijn arts wegens negatieve bijwerkingen. Daarnaast nam ik ook Xanax, maar hiermee ben ik ook gestopt. Ik kan mijn problemen als volgt beschrijven:
- het gevoel hebben dat ik mijn lichaam niet meer kan controleren, depersonalisatie volgens psychiater.
- angst voor sterk licht. ( Ik durf ook amper buitenkomen zonder zonnebril)
- depressief en moodswings
- niet alleen buiten durven, ik ga niet meer uit en mijn sociaal leven is ook niets meer
- moeite, vooral geestelijk. En mijn gedachten niet kunnen afremmen
-...
Normaal ging ik deze maand terug studeren maar kan dit volgens mijzelf nog niet volledig aan omdat ik steeds weer angsten heb. Ik moet wel zeggen dat ik in vergelijking met begin dit jaar al verbetering merk, ik heb een vriendin die mij ook wat kan steunen maar ik ben toch nog steeds een beetje hopeloos en zie geen licht aan het einde van de tunnel. Mijn arts en psycholoog raadden mij ook al aan om contact te zoeken met mensen die ook in angst leven en zo toch niet het gevoel te hebben er alleen voor te staan.
Kan er mij iemand nog tips en raad geven om mijn leven terug wat positiviteit te geven, of is er iemand waarmee ik eens goed kan praten? Ik wil gerust ook iemand helpen die in dezelfde situatie zit.
groeten,
Lars