Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:By the way..! Ik vind het oprecht heel lief dat je steeds reageert, maar begrijp het ook volkomen als je zegt; ' vent, ga weg met je gezeur!! ;)


Laten we zeggen dat het tot op zekere hoogte een uitdaging is om een invalshoek te vinden die aanslaat. Wat uiterst moeizaam is bij jou, omdat jij je bijzonder hardnekkig verzet. Je neemt werkelijk niets van een ander aan en probeert alsmaar tegenargumenten te vinden. Als ik zeg dat jouw lijf niet jouw vijand is, maar jouw eigen negatieve gedachten, verdraai je dat onmiddellijk door het te interpreteren als het stellen van een schuldvraag. Daar gaat het helemaal niet om, Niek. ;-)
Niek33 schreef:Dit snap ik niet. Mijn lijf is niet de schuldige maar ik?? Volgens mij is het m'n lijf dat er zo uitziet zoals het doet, en is daarmee ook direct verantwoordelijk over de aantrekkingskracht.
Snap je dat werkelijk niet of durf je uitdaging niet aan dingen eens op een andere manier te bekijken?
Je bent geen domme jongen, daar ligt het niet aan. Je bent gewoon zo koppig als een ezel.
Tja, en zo kunnen we er een langdurig semantisch spelletje van maken. Welles nietes, welles nietes en uiteindelijk kom je er geen steek verder mee. Het is net als dat andere topic van jou over die foto-shoot. Je geeft geen millimeter toe. Aan een dood paard trekken heeft geen zin, Niek. Als je geholpen wilt worden zal je ook een beetje ruimte moeten geven Niek, anders schiet het echt niet op.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef: Laten we zeggen dat het tot op zekere hoogte een uitdaging is om een invalshoek te vinden die aanslaat. Wat uiterst moeizaam is bij jou, omdat jij je bijzonder hardnekkig verzet. Je neemt werkelijk niets van een ander aan en probeert alsmaar tegenargumenten te vinden. Als ik zeg dat jouw lijf niet jouw vijand is, maar jouw eigen negatieve gedachten, verdraai je dat onmiddellijk door het te interpreteren als het stellen van een schuldvraag. Daar gaat het helemaal niet om, Niek. ;-)
Sorry dat ik zo lastig ben...komt doordat ik al 10 jaar intensief aan het analyseren ben waar en waarom ik sta waar ik sta.
Maar jij denkt echt dat wanneer ik wat positiever rondloop er vanzelf vrouwen op mij afkomen?
Niek33 schreef:Dit snap ik niet. Mijn lijf is niet de schuldige maar ik?? Volgens mij is het m'n lijf dat er zo uitziet zoals het doet, en is daarmee ook direct verantwoordelijk over de aantrekkingskracht.
Snap je dat werkelijk niet of durf je uitdaging niet aan dingen eens op een andere manier te bekijken?
Je bent geen domme jongen, daar ligt het niet aan. Je bent gewoon zo koppig als een ezel.
Tja, en zo kunnen we er een langdurig semantisch spelletje van maken. Welles nietes, welles nietes en uiteindelijk kom je er geen steek verder mee. Het is net als dat andere topic van jou over die foto-shoot. Je geeft geen millimeter toe. Aan een dood paard trekken heeft geen zin, Niek. Als je geholpen wilt worden zal je ook een beetje ruimte moeten geven Niek, anders schiet het echt niet op.
Oja, die fotoshoot!.. gelukkig dat ik dat niet gedaan heb! Dom idee. Ik geef idd niet zomaar toe aan dingen, ik heb veel om rekening mee te houden.
Ik durf best dingen 's anders te zien, maar niet zomaar wanneer dingen zich keer op keer in de praktijk bewezen hebben. Ik ga niet de 12.427'ste persoon zijn die ook op het dunne ijs gaat staan wanneer de voorgaande erdoor zijn gezakt. Jij denkt dat je vanzelf aantrekkelijk word wanneer je positiever bent,.. maar wat je ff lijkt te vergeten is dat je daarvoor eerst ff moet accepteren dat je verder fysiek totáál geen aantrekkingskracht hebt. Het gaat dan enkel om je persoontje. Sorry... maar zoiets kan ik niet verkroppen. Echt niet.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef: Jij denkt dat je vanzelf aantrekkelijk wordt wanneer je positiever bent,.. maar wat je ff lijkt te vergeten is dat je daarvoor eerst ff moet accepteren dat je verder fysiek totáál geen aantrekkingskracht hebt. Het gaat dan enkel om je persoontje. Sorry... maar zoiets kan ik niet verkroppen. Echt niet.
Ja, mensen die een positief gevoel over zichzelf hebben worden over het algemeen als aantrekkelijker ervaren. Dat verzin ik niet, dat kun je zelfs nazoeken op het internet als je me niet gelooft.

Ik zal er maar eens een vergelijking tegen aan gooien. ;-)

Je loopt over de markt en je ziet twee marktkooplieden bij hun kraampje staan. De ene prijst vol overtuiging zijn koopwaar aan en roept met zijn galmende stem: "De lekkerste appels en peren, 2 Euro de kilo, nu of nooit!"
De andere koopman heet Niek en staat er wat bedremmeld bij en kan nog net heel bedeesd het volgende uitbrengen:
"Eh… er zitten wat vlekjes op de appels, ze zijn een beetje lelijk … kopen? Alsjeblieft?"
Wie verkoopt er het meeste fruit?

Ja, het gaat om je 'persoontje' en niet om je uiterlijk. Het gaat om wat je uitstraalt. Hoezo kun je dat niet verkroppen? Dacht je dat Stephen Hawking ooit getrouwd was als hij zich altijd had lopen excuseren dat hij in een rolstoel zat en amper meer kon praten? Ik dacht het niet, Niek.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Het is een hard gelag Niek, in een lijf te moeten verkeren dat niet aantrekkelijk oogt bij vrouwen. Het lijkt me niet juist zoiets te willen bagatelliseren. Zeker in deze tijd komt het uiterlijk steeds meer voorop te staan. Ik heb iemand wel eens gekscherend horen zeggen, dat we niet meer in een wereld van een 'survival of the fittest' leven, maar in een wereld waarin het draait om de 'survival of the prettiest'.
En dan heb je dus ook nog serieuze lichamelijke klachten, die je mat en moe maken.
Je bent wel van je slapeloosheid af las ik, dus je hebt niet meer die helse spanningen waarvan je 2008-2010 last had.
Het is klote om met die problemen te zitten die zich niet zomaar laten opheffen, een lijf dat je zelf verafschuwt, en pijnen door je rugvergroeiing.
Hoe zien familieleden, of vrienden jou? Heb je mensen met wie je een intiem gesprek over je probleem aan kan gaan? Deed je dat al eens?
Misschien heb je een zus, of een nicht met wie je goed contact hebt, zou je aan hen kunnen vragen of zij ook mensen dat je een erg onaantrekkelijk ogende man bent?
Misschien overdrijf je dat beeld wat je van jezelf hebt. Niet dat ik nu begin te bagatelliseren, want je verhaal is duidelijk; je hebt legio ervaringen met vrouwen opgebouwd en zij tonen zich niet erg toeschietelijk wanneer je in hun gezelschap verkeert.
Maar een goede vriendin, een zus, een nicht, zou je misschien kunnen raden...bv iets anders met je kapsel te doen, je anders te kleden...

Zou je daar eens over kunnen praten met iemand in je omgeving, iemand van de vrouwelijke sekse?
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Ja, mensen die een positief gevoel over zichzelf hebben worden over het algemeen als aantrekkelijker ervaren. Dat verzin ik niet, dat kun je zelfs nazoeken op het internet als je me niet gelooft.
Ik geloof je direct! Leuke vergelijking ook! Heb datzelfde al honderden keren gelezen op het net ;) Heb echt álles aangaande deze zaken uitvoerig gegoogleld.
Wat ik je steeds probeer te vertellen is dat ik jaaaren zo geleefd heb, precies zo als de weg die jij me steeds aanwijst. Ik heb jarenlang rondgelopen met enige trots over mijn verschijning. Echt! Geen grapje. Altijd praatgraag, veel lachen en lol maken met vrienden, dansen met uitgaan, met jan en alleman kletsen in de sportschool (ook toen ik er werkte) Dit allemaal ten tijde dat ik best trots was op hoe ik eruit zag.
Naar mijn inziens kon het niet beter wat uitstraling betreft, anders graag specifieke tips!
En toch, al met al leverde het me vrijwel geen vrouwelijke aandacht op. Heel sporadisch.
Dáárom vind je nu de ontzettende weerstand om vol in te zetten op 'uitstraling'. Mijn ervaring is er dus niet zo goed mee. Nogmaals, niet om nou perse negatief te gaan doen van 'dat wil ik niet' ...maar ik moet mijzelf erg beschermen tegen 'wéér op m'n smoel vallen' ..en aangezien ik wel door m'n vangnetten heen ben.....

Maar nog iets,. eerder was ik trots op m'n lijf, daardoor kon ik zelfverzekerder rondlopen. Waar ga ik nu trots mee rondlopen..??

volhoudertje schreef: . Hoezo kun je dat niet verkroppen?
Lijkt me logisch, je bent fysiek als man niet aantrekkelijk. Voor mijn gevoel leunt dat heel dicht tegen 'geen bestaansrecht meer' aan. In de natuur verstaald, je plant je niet meer voort. Waarom ben je er nog?
Ik voel dat dus heel erg als ik buiten loop en ik zie vrouwen in m'n omgeving. Eerder keek ik van; 'oh leuke dame' misschien misschien heb ik kans?! :o Nu denk ik; laat allemaal maar, wou dat ze er niet liep/fietste.
volhoudertje schreef: Dacht je dat Stephen Hawking ooit getrouwd was als hij zich altijd had lopen excuseren dat hij in een rolstoel zat en amper meer kon praten? Ik dacht het niet, Niek.
Nou haha,.. daar noem je ook wel iemand! Stephen! De man is briljant!! ..en daardoor heel instressant. Ik kan iets maken van hout. Zit een beetje verschil in ;)
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Max schreef: Hoe zien familieleden, of vrienden jou? Heb je mensen met wie je een intiem gesprek over je probleem aan kan gaan? Deed je dat al eens?
Misschien heb je een zus, of een nicht met wie je goed contact hebt, zou je aan hen kunnen vragen of zij ook mensen dat je een erg onaantrekkelijk ogende man bent?
Misschien overdrijf je dat beeld wat je van jezelf hebt. Niet dat ik nu begin te bagatelliseren, want je verhaal is duidelijk; je hebt legio ervaringen met vrouwen opgebouwd en zij tonen zich niet erg toeschietelijk wanneer je in hun gezelschap verkeert.
Maar een goede vriendin, een zus, een nicht, zou je misschien kunnen raden...bv iets anders met je kapsel te doen, je anders te kleden...

Zou je daar eens over kunnen praten met iemand in je omgeving, iemand van de vrouwelijke sekse?
Heb als kind zeker al 's bij m'n ouders aangeklopt dat ik echt problemen had met meisjes ivm zware acne. Dat ik er echt niks mee kon beginnen. Ze hadden geen idee wat te doen, dat moest ik zelf maar oplossen met de meisjes was hun antwoord.
Met familie in de jaren wel 's voorzichtig over gehad, maar men begrijpt het niet goed en kunnen er ook niets mee. Dus daarmee praten levert gewoon niks op.
Toen ik er jaren geleden stukje beter uitzag zeker dingen besproken met vriendinnen,.. die het dan totaal niet snapten. ééntje wilde nog net niet het woord 'model' in de mond nemen toen ze mij beschreef. Dat was wel grappig en vleiend ;)
Kreeg destijds in de sportschool vooral wel 's complimenten van vrouwen ...... van 50 jaar en ouder. Dusssss
Tja,.. qua kapsel heb ik een kort en vlotte coup alle windrichtingen en qua kleding shop ik vaak bij de WE en Jack&Jones. Dus leuke casual kleding.

Maarja goed,.. met bekenden en hulpverleners er over praten heeft niet heel veel zin aangezien die jou echt niet gaan vertellen dat je er niet zo heel leuk uitziet.
Zoiets zelfs nog meegemaakt 1,5 jaar geleden met een hulpverlener (man) en hij had ineens een vrouwelijke stagiere erbij zitten, errug mooie meid! Tuuuurlijk, waarom ook niet!?
Ging ie aan haar vragen of ze mij lelijk vond?! WAAAT?! :oops: dacht ik. Ik was net te laat met "Laat maar" zeggen. 'Neehoor' zei ze, helemaal niet. 'Zie je nou wel' zei de hulpverlener weer. Pfff,.. zo stom! Zei ook gelijk dat zij echt niet compleet eerlijk gaat zitten zijn over mij.
Dus dat soort dingen zie ik helemaal niet zitten. Vind een oordeel over mij prima, maar dan moet men dat wel anoniem doen, dus zonder dat hun geweten een rol speeld.
Lastig allemaal
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:
volhoudertje schreef:Dacht je dat Stephen Hawking ooit getrouwd was als hij zich altijd had lopen excuseren dat hij in een rolstoel zat en amper meer kon praten? Ik dacht het niet, Niek.
Nou haha,.. daar noem je ook wel iemand! Stephen! De man is briljant!! ..en daardoor heel instressant. Ik kan iets maken van hout. Zit een beetje verschil in ;)
Met houtbewerking kun je heel ver komen. ;-) Jozef was een timmerman en huwde uiteindelijk Maria, de moeder Gods. [027]
Niek33 schreef: Je bent fysiek als man niet aantrekkelijk. Voor mijn gevoel leunt dat heel dicht tegen 'geen bestaansrecht meer' aan. In de natuur verstaald, je plant je niet meer voort. Waarom ben je er nog?
Als je bestaansrecht alleen gebaseerd zou zijn op het vermogen je voort te planten dan zou het wel heel erg droevig gesteld zijn met de mensheid. Er zijn meer mensen die moeilijk een partner kunnen vinden, ook dat is een feit. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het voor jou onmogelijk is ooit iemand te vinden, Niek.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Met houtbewerking kun je heel ver komen. ;-) Jozef was een timmerman en huwde uiteindelijk Maria, de moeder Gods. [027]
Grapjas! ;)

volhoudertje schreef: Er zijn meer mensen die moeilijk een partner kunnen vinden, ook dat is een feit. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het voor jou onmogelijk is ooit iemand te vinden, Niek.
Nope, klopt. Ik houd wel van realiteit,.. en gedraag mij dus daarnaar. Maar je merkt wel dat wanneer je nu weet hoe de zaken écht liggen jij ook doodgeslagen bent?
In de hulpverlening loop ik hier ook telkens tegenaan,... snap soms ook werkelijk niet waarom ik het überhaupt nog probeer??
Ben ondertussen beetje bezig die vraag te beantwoorden.
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Ieder mens heeft een waardenperspectief of waardenstelsel en die kunnen wisselend zijn ingevuld, maar het zullen altijd meerdere waarden betreffen. Niet enkel: 'er goed uit zien', maar bv ook:
-je aan je interesses (natuur, reizen, sport, spel, literatuur, creativiteit, whatever) kunnen wijden, deze uit kunnen bouwen en daar zelf door groeien, jezelf daardoor ontplooien
-sociale contacten, een goede vriendenkring bezitten, die contacten zo goed mogelijk onderhouden, daar zo veel mogelijk van te genieten
-voor innerlijke rust en ontspanning zorgen
-een plezierige woning hebben, zo ingericht dat je je helemaal thuis voelt
-plezier, lol, vermaak, afleiding kunnen vinden in je leven

Enfin zoiets zou ik voor mezelf kunnen bedenken.

Wat nou het gekke is, naarmate die waarden in vervulling gebracht worden ga je jezelf al meer, niet alleen oke voelen, maar oke vinden. Ik ben ook nooit atletisch gebouwd geweest, en zie of zag er ook nooit uit als een echte adonis, maar naarmate ik mijzelf echt wezenlijk leerde ontplooien en me echt tevreden kon voelen over wat ik deed en hoe ik invulling gaf aan mijn leven bekeek ik tegelijk mijn uiterlijk met al groter tevredenheid. Het jasje van een tevreden mens, hoe zou dat jasje mij als tevreden mens ontevreden kunnen maken?
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Max schreef:Ieder mens heeft een waardenperspectief of waardenstelsel en die kunnen wisselend zijn ingevuld, maar het zullen altijd meerdere waarden betreffen. Niet enkel: 'er goed uit zien', maar bv ook:
-je aan je interesses (natuur, reizen, sport, spel, literatuur, creativiteit, whatever) kunnen wijden, deze uit kunnen bouwen en daar zelf door groeien, jezelf daardoor ontplooien
-sociale contacten, een goede vriendenkring bezitten, die contacten zo goed mogelijk onderhouden, daar zo veel mogelijk van te genieten
-voor innerlijke rust en ontspanning zorgen
-een plezierige woning hebben, zo ingericht dat je je helemaal thuis voelt
-plezier, lol, vermaak, afleiding kunnen vinden in je leven.
Iedereen heeft een ander waardenstelsel idd, die bij iedereen weer anders ingevuld is. Bij mij issie vrij kort kan ik je zeggen.
-Hobby's en interesses heb ik niet echt meer. Dat waren sport en gitaar spelen. Beide zijn er allang niet meer.
-Had vroeger echt hele kuddes vrienden, was ook altijd de spreekwoordelijk hort op. Was als kind al zo. Herinner mij nog goed, gingen we met ons allen op vakantie naar Frankrijk vroeger als kind, m'n ouders hadden de vouwwagen nog niet staan of ik had al een Frans vriendje/vriendinnetje.
Heb nu vrijwel géén vrienden meer.
Qua innerlijke rust en ontspanning kan ik gelukkig soms genieten van m'n stereo (mooie kwaliteit!) en natuurlijk mooie muziek, en van een goeie film. Dit is min of meer ook echt noodgedwongen! Da's de zure kant eraan.
-Die rust blijft instand wanneer ik nergens door getriggert word en ook nergens over nadenk! Gebeurt dat wel,.. heb ik serieus de poppen aan het dansen. Relativeren e.d ben ik mee gestopt, helpt niks.
-Qua lol, plezier e.d heb ik nauwelijks meer. Gelukkig heb ik een heel leuke hond die me af en toe 's aan het lachen maakt.
Reden waarom het zo is, is de constante vermoeidheid. Daardoor kan ik niks wat ik wil en is chat overal de lol wel vanaf. Moet me dus letterlijk overal doorheen slepen.
Als ik zo een gradatie moet aangeven zou ik zeggen dat ik voor 85% v/d tijd down tot flink depressief ben.
Dat drukt eventuele ontplooiing op diverse vlakken natuurlijk enorm!
-Wél vind ik het leuk qua inrichting in huis dingen aan te pakken! Aankomende week ook weer. Muren verven, andere aankleding van muren e.d. Maak ook vrijwel alles zelf! Meubels e.d. En heb ook echt een leuk huisje. Iets wat velen ook zo vinden, zijn vaak ook jaloers ;) dus dat is wel iets wat fijn is.

Max schreef: Wat nou het gekke is, naarmate die waarden in vervulling gebracht worden ga je jezelf al meer, niet alleen oke voelen, maar oke vinden. Ik ben ook nooit atletisch gebouwd geweest, en zie of zag er ook nooit uit als een echte adonis, maar naarmate ik mijzelf echt wezenlijk leerde ontplooien en me echt tevreden kon voelen over wat ik deed en hoe ik invulling gaf aan mijn leven bekeek ik tegelijk mijn uiterlijk met al groter tevredenheid.
Bijzonder! Waarom bekeek jij je lijf met een grotere tevredenheid dan? Of vond je het gewoon minder interessant?
Max schreef: Het jasje van een tevreden mens, hoe zou dat jasje mij als tevreden mens ontevreden kunnen maken?
Door je enkel te richten op je uiterlijk??
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Precies Niek, door je enkel daarop te richten
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:Maar je merkt wel dat wanneer je nu weet hoe de zaken écht liggen jij ook doodgeslagen bent? In de hulpverlening loop ik hier ook telkens tegenaan,... snap soms ook werkelijk niet waarom ik het überhaupt nog probeer?? Ben ondertussen beetje bezig die vraag te beantwoorden.
Doodgeslagen? Nou, dat valt wel mee. ;-) Waarom je het überhaupt nog probeert in de hulpverlening lijkt me inderdaad een interessante vraag. Ik ben ook benieuwd naar jouw antwoord hier op.

Een hulpverlener moet zich natuurlijk ook resultaat gericht opstellen. Als een hulpverlener bij een bepaalde cliënt het idee heeft dat er geen schot inkomt, dan houdt het gewoon op. Het is misschien zinvol om je af te vragen wat je nou eigenlijk van de hulpverlening verwacht.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Doodgeslagen? Nou, dat valt wel mee. ;-) Waarom je het überhaupt nog probeert in de hulpverlening lijkt me inderdaad een interessante vraag. Ik ben ook benieuwd naar jouw antwoord hier op.

Een hulpverlener moet zich natuurlijk ook resultaat gericht opstellen. Als een hulpverlener bij een bepaalde cliënt het idee heeft dat er geen schot inkomt, dan houdt het gewoon op. Het is misschien zinvol om je af te vragen wat je nou eigenlijk van de hulpverlening verwacht.
Van hulpverlening verwacht ik eigenlijk niks meer aangezien hun enkel kunnen helpen met acceptatie en dat soort dingen. Ik wil dit lichaam niet en wil dit leven niet en loop al jaren met de overtuiging dat ik waarschijnlijk het beste een einde aan m'n leven kan maken. Maar voor ik zo'n besluit definitief neem wil ik alles bekeken en besproken hebben.
Dus nu is het gewoon zo verder en kijken waar het schip strand.
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:-Hobby's en interesses heb ik niet echt meer. Dat waren sport en gitaar spelen. Beide zijn er allang niet meer.
-Had vroeger echt hele kuddes vrienden, was ook altijd de spreekwoordelijk hort op. Was als kind al zo. Herinner mij nog goed, gingen we met ons allen op vakantie naar Frankrijk vroeger als kind, m'n ouders hadden de vouwwagen nog niet staan of ik had al een Frans vriendje/vriendinnetje.
Heb nu vrijwel géén vrienden meer.
Qua innerlijke rust en ontspanning kan ik gelukkig soms genieten van m'n stereo (mooie kwaliteit!) en natuurlijk mooie muziek, en van een goeie film. Dit is min of meer ook echt noodgedwongen! Da's de zure kant eraan.
-Die rust blijft instand wanneer ik nergens door getriggert word en ook nergens over nadenk! Gebeurt dat wel,.. heb ik serieus de poppen aan het dansen. Relativeren e.d ben ik mee gestopt, helpt niks.
-Qua lol, plezier e.d heb ik nauwelijks meer. Gelukkig heb ik een heel leuke hond die me af en toe 's aan het lachen maakt.
Reden waarom het zo is, is de constante vermoeidheid. Daardoor kan ik niks wat ik wil en is chat overal de lol wel vanaf. Moet me dus letterlijk overal doorheen slepen.
Als ik zo een gradatie moet aangeven zou ik zeggen dat ik voor 85% v/d tijd down tot flink depressief ben.
Dat drukt eventuele ontplooiing op diverse vlakken natuurlijk enorm!
Je hebt heel erg goede periodes gekend, met bv "kuddes vrienden" Niek. Nou me dunkt dat in die tijd 'je uiterlijk' (je getob erover) geen enkele rol speelde. Je uiterlijk hield je er niet vanaf zo gemakkelijk contact met anderen -zelfs in den vreemde, in Frankrijk- te maken met anderen.
Die fixatie op je uiterlijk heb je misschien pas ontwikkeld tijdens je depressiviteit, en zou zelf wel eens een symptoom van je depressie kunnen zijn, evenals je vermoeidheid. Je hebt jarenlang heel slecht kunnen slapen, heel slecht je spieren kunnen ontspannen, gestresst als je was.
Jaren achtereen die mate van stress kennen zoals je beschreef, daar kan een immens zware en zeer langdurige depressie uit voortkomen. Ik heb het meegemaakt. En IN zo'n depressie raakt de werkelijkheid volkomen vertekend, wat oncontroleerbaar is voor degene die depressief is, omdat je niet uit je depressieve denken, zien, beschouwen, beleven kunt stappen maar daarin gevangen zit.
En daar zou psychologische hulpverlening wel degelijk heel erg goed te pas komen, om jou uit die depressie te helpen halen.
Dat is eerder niet gelukt, bij de instanties waar je hebt aangeklopt. Dat zegt helemaal niets. Zelf heb ik het de eerste twee keer dat ik mijn toevlucht zocht in psychotherapie ook slecht getroffen, er volstrekt niets aan gehad. De derde keer evenwel kwam ik bij een psychotherapeut die mij er honderd procent erbovenop geholpen heeft. Ik werd door de gesprekken met haar een ander mens, gelukkiger dan ooit eerder in mijn leven.
Het kan dus Niek, het kan
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Max schreef:
Je hebt heel erg goede periodes gekend, met bv "kuddes vrienden" Niek. Nou me dunkt dat in die tijd 'je uiterlijk' (je getob erover) geen enkele rol speelde. Je uiterlijk hield je er niet vanaf zo gemakkelijk contact met anderen -zelfs in den vreemde, in Frankrijk- te maken met anderen.
Die fixatie op je uiterlijk heb je misschien pas ontwikkeld tijdens je depressiviteit, en zou zelf wel eens een symptoom van je depressie kunnen zijn, evenals je vermoeidheid.
Nee, dat hield me in die tijd niet tegen, m'n uiterlijk. Het waren merendeels ook mannen. En in die tijd had ik natuurlijk gewoon energie om al die dingen te doen. Veel nieuwe vrienden maken en onderhoud van die vriendschap kost nou eenmaal ontzettend veel energie. Iets wat ik nu niet meer heb.
De fixatie op m'n uiterlijk was er toen zéker ook al!! Dat was er vanaf m'n 13e al. Vanaf toen ging dat op vrouwen gebied dan ook mis. Het is zeker een symptoom van m'n depressie destijds, en zo nu ook. Maar niet de vermoeidheid, die heeft z'n oorsprong niet zo in depressief zijn. Dat is voor een klein deel verantwoordelijk voor m'n vermoeidheid. Ik word gewoon woest als ik echt depressieve mensen hoor klagen dat ze zich zo moe voelen en heel de dag wel kunnen slapen,... maar als ze gaan sporten wel lekker flink kunnen sporten! Nou,.. ik kan dat niet eens. Verder dan ouderengym kom ik niet,.. doe ik nèt teveel? Kan ik 4-5 dagen bijkomen.
Max schreef: Je hebt jarenlang heel slecht kunnen slapen, heel slecht je spieren kunnen ontspannen, gestresst als je was.
Jaren achtereen die mate van stress kennen zoals je beschreef, daar kan een immens zware en zeer langdurige depressie uit voortkomen. Ik heb het meegemaakt. En IN zo'n depressie raakt de werkelijkheid volkomen vertekend, wat oncontroleerbaar is voor degene die depressief is, omdat je niet uit je depressieve denken, zien, beschouwen, beleven kunt stappen maar daarin gevangen zit.
En daar zou psychologische hulpverlening wel degelijk heel erg goed te pas komen, om jou uit die depressie te helpen halen.
Dat is eerder niet gelukt, bij de instanties waar je hebt aangeklopt. Dat zegt helemaal niets. Zelf heb ik het de eerste twee keer dat ik mijn toevlucht zocht in psychotherapie ook slecht getroffen, er volstrekt niets aan gehad. De derde keer evenwel kwam ik bij een psychotherapeut die mij er honderd procent erbovenop geholpen heeft. Ik werd door de gesprekken met haar een ander mens, gelukkiger dan ooit eerder in mijn leven.
Het kan dus Niek, het kan
Ik zal ook zeker wel depressief zijn, dat weet ik, ook weet ik dat er heel wat nodig is om mij daaruit te krijgen. Op de eerste plaatst staat: gewoon kunnen doen wat ik wil zonder zo achterlijk moe zijn en zo'n last van m'n lijf te hebben. Kan dat niet?...is psychische hulp zoeken verspilde moeite en geld. Dat is in de afgelopen 8 jaar wel gebleken. Want weetje,..in die twee jaar van belachelijk kapot en moe zijn, en toch niet kunnen slapen heb ik toch zó'n haat voor m'n lijf opgebouwd!! En dat zit er onverminderd nog steeds, vanwege de nog steeds aanwezige moeheid.

Jij hebt gesprekken gehad met één iemand begrijp ik? Da's ambulante zorg, da's echt veel te minimaal voor mij. Moet dan zeker in dagbehandeling gaan. Meerdaags. Maarja, dat is maximaal maar voor 9 maand en dus veel te kort. Plus dat het me veel te veel geld kost.
Kijk, bij m'n laatste deeltijdtherapie wilde ik ver weg van het miezerige leven wat ik leed, ver weg van dit vermoeide rotlichaam, ik wilde verbetering van die dingen! Waar ik ook echt keihard voor wilde werken. Waar hun voornamelijk op uit waren was juist daar niks aan doen en mij leren te accepteren dat dat het was waar ik het mee moest doen. Mij leren dat er goeie dingen tussen zaten. Tja.. als je heel erg goed wilt zoeken vind je misschien wel kleine positieve dingen. Eerlijk is eerlijk,.. wat je, of ik niet vond waren dingen waar ik gelukkig van werd. Dus is acceptatie níet de weg. Om de simpele reden dat ik er niet gelukkig van word.
Er is by the way ook niks te vinden wat lichaam en geest direct combineert tijdens therapie. Ik weet 100% zeker dat ik er nooit ga komen als ik 100% inzet op psychische hulp, en weet ook 100% zeker dat ik er niet kom wanneer ik inzet op lichamelijke hulp. Combi is niet te vinden helaas.
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Wanneer je over lichamelijk hulp spreekt, waar denk je dan aan? Aan medische hulp waardoor je minder last hebt van je rugvergroeiing? Zouden er geen mogelijkheden op dat gebied zijn overigens? Of bedoel je cosmetische chirurgie?

Zouden er mogelijkheden zijn op medisch gebied waardoor je je minder gehinderd zou voelen door je uiterlijk? Of anders gezegd: waardoor je denkt dat je fysiek meer aantrekkingskracht zou bezitten bij meisjes/vrouwen?

Wanneer je zo enorm gebukt gaat onder je negatieve gevoelens mbt je uiterlijk dan zou je misschien best in aanmerking kunnen komen voor een vorm van 'lichamelijke' hulp...maar in welke vorm stel je je die voor?
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Kan ik een trauma hebben?

Een lichamelijke beperking hoeft niet beperkend te zijn als het gaat om relaties.

Dit is een van de meest inspiratie volle mensen die ik ken, een geweldig uitstraling, een geweldige man... Zonder armen en zonder benen maar wat een karakter!

En o ja... hij is onlangs getrouwd...met een hele leuke vrouw.

Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Max schreef:Wanneer je over lichamelijk hulp spreekt, waar denk je dan aan? Aan medische hulp waardoor je minder last hebt van je rugvergroeiing? Zouden er geen mogelijkheden op dat gebied zijn overigens? Of bedoel je cosmetische chirurgie?
Wanneer je zo enorm gebukt gaat onder je negatieve gevoelens mbt je uiterlijk dan zou je misschien best in aanmerking kunnen komen voor een vorm van 'lichamelijke' hulp...maar in welke vorm stel je je die voor?
Ik denk dan aan medische dingen, betere hulp aangaande m'n vermoeidheid. Krijg telkens te horen dat ze het niet weten. En idd, hulp ivm met m'n rug. Al wel vaak fysio gehad hoor en weet precies wat er aan de hand is en wat ik eraan kan doen om m'n rug, m'n fysiek beter te krijgen. Maar dat word ernstig gehinderd door de vermoeidheid en lage fysieke belasting. Van spieren (sterker) trainen is eigenlijk geen sprake.
Max schreef: Zouden er mogelijkheden zijn op medisch gebied waardoor je je minder gehinderd zou voelen door je uiterlijk? Of anders gezegd: waardoor je denkt dat je fysiek meer aantrekkingskracht zou bezitten bij meisjes/vrouwen?
Ik weet zeker dat ik meer aantrekkingskracht zou bezitten wanneer ik een wat meer atletisch lichaam zou hebben. Dat is nou eenmaal aantrekkelijker dan een dun lijf. Ik weet dat zoiets aantrekkelijker is omdat ik dat ook zo ervaren heb in die jaren, maar ook is zoiets ook algemeen wel bekend.
Maar belangrijker!... IK vind het zelf ontzettend mooi! Vond spieren als kind al erg mooi en interessant! Ben op m'n 17e daarom ook begonnen met fitness, kon aan die acne niets doen, maar wel iets aan dat slungelige lijf. Dat gaf me altijd veel motivatie en zo kon ik beter omgaan met m'n uiterlijk.
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Minerva schreef:Een lichamelijke beperking hoeft niet beperkend te zijn als het gaat om relaties.

Dit is een van de meest inspiratie volle mensen die ik ken, een geweldig uitstraling, een geweldige man... Zonder armen en zonder benen maar wat een karakter!

En o ja... hij is onlangs getrouwd...met een hele leuke vrouw.

Klopt! Ik "ken" hem en al veel langer ;) Hij heeft idd een geweldig en bruisend karakter! Hij is op dat gebied een olympisch atleet! Zo zie ik dat tenminste.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Kan ik een trauma hebben?

Ja mooi hé... dat iemand die zo depressief is geweest en zo beperkt is in zijn lichamelijke capaciteiten dat psychisch heeft weten te overwinnen en compenseren. Je hebt gelijk als je zegt dat hij olympisch kampioen is, wat dat aan gaat :D
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Minerva schreef:Dit is een van de meest inspiratie volle mensen die ik ken, een geweldig uitstraling, een geweldige man... Zonder armen en zonder benen maar wat een karakter!
Smaken verschillen. Als ik eerlijk moet zijn heb ik het niet zo op Nick Vujicic. Hij legt heel erg de nadruk op het feit dat hij een christen is. Niks mis met christen zijn, maar ik vind Nick Vujicic een beetje klef en komt op mij niet sympathiek over.
In het andere topic van Niek heb al eens een link geplaatst naar Lizzie Velasquez, die ooit op YouTube aangeduid werd als 'de lelijkste vrouw ter wereld'.



De TedX Talk:



Een video van Nick Vujicic klik ik vrij snel weg, maar bij Lizzie Velasquez blijf ik geboeid kijken. Zo zie je dus dat 'uitstraling' belangrijk is, maar ook iets heel persoonlijks.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:
Max schreef:Wanneer je over lichamelijk hulp spreekt, waar denk je dan aan? Aan medische hulp waardoor je minder last hebt van je rugvergroeiing? Zouden er geen mogelijkheden op dat gebied zijn overigens? Of bedoel je cosmetische chirurgie?
Wanneer je zo enorm gebukt gaat onder je negatieve gevoelens mbt je uiterlijk dan zou je misschien best in aanmerking kunnen komen voor een vorm van 'lichamelijke' hulp...maar in welke vorm stel je je die voor?
Ik denk dan aan medische dingen, betere hulp aangaande m'n vermoeidheid. Krijg telkens te horen dat ze het niet weten. En idd, hulp ivm met m'n rug. Al wel vaak fysio gehad hoor en weet precies wat er aan de hand is en wat ik eraan kan doen om m'n rug, m'n fysiek beter te krijgen. Maar dat word ernstig gehinderd door de vermoeidheid en lage fysieke belasting. Van spieren (sterker) trainen is eigenlijk geen sprake.
Max schreef: Zouden er mogelijkheden zijn op medisch gebied waardoor je je minder gehinderd zou voelen door je uiterlijk? Of anders gezegd: waardoor je denkt dat je fysiek meer aantrekkingskracht zou bezitten bij meisjes/vrouwen?
Ik weet zeker dat ik meer aantrekkingskracht zou bezitten wanneer ik een wat meer atletisch lichaam zou hebben. Dat is nou eenmaal aantrekkelijker dan een dun lijf. Ik weet dat zoiets aantrekkelijker is omdat ik dat ook zo ervaren heb in die jaren, maar ook is zoiets ook algemeen wel bekend.
Maar belangrijker!... IK vind het zelf ontzettend mooi! Vond spieren als kind al erg mooi en interessant! Ben op m'n 17e daarom ook begonnen met fitness, kon aan die acne niets doen, maar wel iets aan dat slungelige lijf. Dat gaf me altijd veel motivatie en zo kon ik beter omgaan met m'n uiterlijk.
Wat zou nou de oorzaak van die vermoeidheid zijn Niek. Het is deels depressiviteit, zo zeg je, en deels is het een gevolg van je rugvergroeiing waardoor snel allerlei pijnen ontstaan bij inspanningen, heb ik dat goed begrepen van je?

In die periode van veel vrienden en veel uitgaan en veel fitnessen, zelfs jarenlang als fitness-instructeur gewerkt te hebben, zul je die ernstige snel optredende vermoeidheid niet gekend hebben.
Je bent dus OF fysiek er op achteruitgegaan, je rugvergroeiing kan misschien meer problemen dan voorheen zijn gaan geven, OF je bent langzaam maar zeker in een zich al meer verduurzamende 'chronische' depressie terechtgekomen, Of wellicht ook beide.

Zijn er in het geval van die vergroeiing operatief geen mogelijkheden je van je fysieke ongemakken ervan enigermate af te helpen? Is daar wel eens over gesproken door je huisarts of fysiotherapeut?

En, eigenlijk een vraag die ik al heel lang wilde stellen maar dan in verband met die depressiviteit die je ervaart: hoe sta je tegenover anti-depressiva? Je bent eerder opgenomen geweest vanwege ernstige depressiviteit, klopt dat? De oude stelregel om mensen van hun depressie af te helpen luidt dacht ik: pillen en praten. In hoeverre is er met antidepressiva wel eens geprobeerd jou van je depressieve verschijnselen af te helpen? Heb je daar ervaringen mee?
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

Max schreef:
Wat zou nou de oorzaak van die vermoeidheid zijn Niek. Het is deels depressiviteit, zo zeg je, en deels is het een gevolg van je rugvergroeiing waardoor snel allerlei pijnen ontstaan bij inspanningen, heb ik dat goed begrepen van je?
Zo ongeveer ;) In die twee jaar bijna niet slapen ga je helemaal kapot, toen ik wel weer goed sliep ben ik eigenlijk nooit weer hersteld. Het werd heel iets beter,.. en dat was het. En waarom dat is weet blijkbaar niemand.
Ben er zo vaak voor bij de huisarts geweest, diverse bloedonderzoeken, internist. Niemand weet wat.
Max schreef: In die periode van veel vrienden en veel uitgaan en veel fitnessen, zelfs jarenlang als fitness-instructeur gewerkt te hebben, zul je die ernstige snel optredende vermoeidheid niet gekend hebben.
Je bent dus OF fysiek er op achteruitgegaan, je rugvergroeiing kan misschien meer problemen dan voorheen zijn gaan geven, OF je bent langzaam maar zeker in een zich al meer verduurzamende 'chronische' depressie terechtgekomen, Of wellicht ook beide.
Nee, destijds had ik dat allemaal niet. Laatste 3 jaar van instructeur zijn had ik die vermoeidheid wel.
Wat ik dus net al zei, na de 'slecht slapen periode' ben ik eigenlijk niet meer herstel. Je moet je voorstellen dat je echt twee jaar lang in een burn-out fase zit. Er was geen herstel. Met een burn-out loopt men daar vaak tegenaan, en past hun inspanning daarop aan en hersteld langzaam. Bij mij was er twee jaar geen herstel. Ná m'n slecht slapen periode -in de afgelopen 5-6 jaar ben ik letterlijk honderden keren tegen de lamp (fysieke grenzen van m'n lichaam) aangelopen. Dat helpt natuurlijk ook niet. Het irritante van die intense vermoeidheid is dat ik er zó goed mee om kan gaan dat ik het vrijwel niet meer merk dat ik kapot ben. Ik merk het pas als het te laat is, dat m'n lichaam overgaat op adrenaline e.d dat soort hormonen om het lichaam toch nog energie te geven.
Resultaat is dat ik me dan echt zó k*t voel, en dan ook niet meer kan slapen. Dus geen herstel, dus duurt het zo dag of 3-5 voordat ik weer beetje bovenJan ben.
'Ga dan niet teveel doen' denk je dan. Hmm ja, Het houd dan in dat je vrijwel niks meer kunt, weg leven en toekomst. En dat is een continuë strijd.

Max schreef: Zijn er in het geval van die vergroeiing operatief geen mogelijkheden je van je fysieke ongemakken ervan enigermate af te helpen? Is daar wel eens over gesproken door je huisarts of fysiotherapeut?
Ben al erg vaak bij een fysio geweest, en weet dat dat helpt. Huisarts zegt telkens dat ik het niet moet zoeken in iets van een operatie. Hun weten eigenlijk niks meer.

Max schreef: En, eigenlijk een vraag die ik al heel lang wilde stellen maar dan in verband met die depressiviteit die je ervaart: hoe sta je tegenover anti-depressiva? Je bent eerder opgenomen geweest vanwege ernstige depressiviteit, klopt dat? De oude stelregel om mensen van hun depressie af te helpen luidt dacht ik: pillen en praten. In hoeverre is er met antidepressiva wel eens geprobeerd jou van je depressieve verschijnselen af te helpen? Heb je daar ervaringen mee?
Haha, ik gebruik -op eigen initiatief- al heel lang antidepressiva ;) Dát heeft mij gered qua slapen. Zodat ik dus geen spanning meer had en weer beter sliep na die twee jaar.
Maar die medicatie vermoeid ook, zegt de bijsluiter. Dus ook al vaak geprobeerd te stoppen, vermoeidheid werd er niet minder van. De spanning wel,.. dus het was gelijk weer beroerd slapen wanneer de dosis echt minimaal was. Nu gebruik ik al lang een minimale dosering.

Nope,.. klopt niet dat ik opgenomen ben geweest. Gelukkig niet zeg!
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Kan ik een trauma hebben?

Niek33 schreef:In die twee jaar bijna niet slapen ga je helemaal kapot, toen ik wel weer goed sliep ben ik eigenlijk nooit weer hersteld. Het werd heel iets beter,.. en dat was het. En waarom dat is weet blijkbaar niemand.
Ben er zo vaak voor bij de huisarts geweest, diverse bloedonderzoeken, internist. Niemand weet wat.
Is het geen chronische-vermoeidheidssyndroom (CVS)? Die diagnose ligt zeer voor de hand.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Niek33
Berichten: 397
Lid geworden op: 04 okt 2010 16:14

Re: Kan ik een trauma hebben?

volhoudertje schreef:
Is het geen chronische-vermoeidheidssyndroom (CVS)? Die diagnose ligt zeer voor de hand.
Yup! Die lijkt heel erg te passen! In de afgelopen jaren meerdere keren al voorgesteld bij huisarts, maar die blijven zeggen dat mijn vermoeidheid meerdere oorzaken heeft. Een precieze oorzaak kunnen ze dan weer niet geven glare
Maar goed,.. wanneer je wat beter kijkt naar symptomen van CVS moeten er blijkbaar "onverklaarbare" oorzaken zijn voor die vermoeidheid. Nouja,.. ik kan sowieso 3 hoofdzaken aanwijzen ;)

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”