Stressmannetje

Onverklaarbaar vreemd gevoel

Beste forum members,

Ik zit regelmatig met een vreemd gevoel, wat ik onderstaand zo goed mogelijk ga proberen te omschrijven.

In het algemeen ben ik gewoon gelukkig, heb ik veel vrienden en kan ik eigenlijk echt niet klagen. Ik kende tot nog toe geen al te grote tegenslagen in mijn leven en ben succesvol op school. Desondanks, krijg ik keer op keer te maken met een soort van stress wanneer ik in een grote groep mensen terecht kom waar ik niet 'weg' kan: meer specifiek in studentenaula's (ook al zit ik ondertussen in mijn Master Rechten en studeer ik dus al lang verder), in bijvoorbeeld een kerk... Maar op kot of op stap in studentencafés (waar het krioelt van de mensen) ervaar ik dit gevoelsprobleem niet.

Wanneer ik in een aula zit, wil ik altijd helemaal aan het uiteinde van de rij zitten (ZEKER NIET centraal, zodat ik 'opgesloten' zit). Liefst van al ook nog vanachter in de aula, zodat ik dicht bij de deur of een uitgang zit. Als ik in een kerk zit (wat op zich niet vaak voorkomt), wil ik ook zo ver mogelijk naar achter zitten. Een soort van claustrofobie, hoor ik sommige al denken. Maar dat is het volgens mij echt niet, in een stampvolle lift zitten vind ik bijvoorbeeld helemaal niet erg.

Het lijkt gewoon mis te gaan als ik 'verplicht' word om ergens te zitten en niet zelf kan beslissen om op te staan wanneer ik dat wil. Zo kan ik me dus echt uren slecht voelen in een aula tijdens de les: denk hierbij aan stressgevoelens, buikpijn, zweten, zenuwachtigheid,... Het hoogtepunt van die slechte gevoelens zijn op dagen dat ik weinig geslapen heb, de dag ervoor ben gaan feesten en het is pas helemaal erg als ik examens moet maken (tegenwoordig neem ik voor mijn examen een kalmeringsmiddel, imodium en een dafalgan). Diezelfde gevoelens komen op als ik niet weg kan uit een kerk. Ik zit dan constant met de gedachte in mijn hoofd: 'Wat als ik nu dadelijk hier neerval of me nog slechter ga voelen....?' - 'Wat als....' - 'Wat als.....' Gelukkig overwin ik quasi elke keer wel gewoon die moeilijke momenten en blijf ik, ondanks het rotgevoel, toch zitten (want zomaar opstaan zou ook vreemd zijn natuurlijk, en zo wil ik ook weer niet overkomen tov anderen).

Ik denk dat dit gevoel is ontstaan omdat ik als kind (al is dat ondertussen al lang geleden) x aantal keer flauwgevallen ben. Thuis eens, maar ook op publieke plaatsen. Die angst zit er precies nog altijd in. Maar enkel als ik me 'opgesloten' voel.

Wie o wie begrijpt wat ik bedoel (want het is niet zo simpel uit te leggen) en kan me eventueel helpen?

Alvast bedankt!
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Onverklaarbaar vreemd gevoel

Hoi stressmannetje en welkom op forum


Je hebt het goed uitgelegd, ik heb al vanaf kindzijnde net het zelfde gevoel van 'soort' paniek' bij ingesloten te zijn;
Bioscopen, theater, aula, liften (heb ik wel) , vergaderingen,file's, kassa's van supermarkten..enz


Het gaat zelfs zover dat als ik een knuffel krijg die niet te lang moet duren of ik voel het vastgehouden worden als een 'niet weg kunnen'

Waar het van komt weet ik niet, vind ik ook weinig bijdragen aan de oplossingen. Het is hoe je er nu mee omgaat dat telt :nod:

Medicijnen slik ik er niet voor, heb al genoeg pillen op mijn bordje voor andere lichamelijke zaken.

Een paar tips die ik toepas:

Vermijding.
Je zorgt ervoor dat je altijd op een hoek zit, zodat je de illusie hebt van daadwerkelijk snel weg te kunnen.
Afleiding.
Als het gevoel zich opdringt aan andere (leuke ) situaties gaan denken. Bouw jezelf een schuilplaats in de hoofd.
Zo heb ik een verlaten strand met kristalhelder zeewater waar ik ga zwemmen en heb een heel huis met mozaïekvloeren :lol: ingericht ergens op een heuvel in Parijs

Ik weet niet of je dat kan, maar ik kan terwijl ik ahw 'zoned out 'ben nog alles wat er rondom me gebeurd volgen en opnemen. Het is geen vorm van dissociatie.

Focus
Beetje een derivaat van bovenstaande.Je brein bezig houden op een bepaald punt.
Ik gebruik de fibonnacci reeks/maar dat is naar eigen smaak of persoonlijke voorkeur in te vullen.

ademhaling
Op zulke momenten komt je ademen in het gedrang en krijg je het benauwde flauwvalgevoel. Goed blijven ademen en je daarop concentreren

Er zullen vast nog andere reacties komen over therapie en dergelijke ,maar dit zijn mijn huis -tuin en keukenoplossingen en ze werken voor mij. Hopelijk heb je er iets aan

succes [045]
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Stressmannetje

Re: Onverklaarbaar vreemd gevoel

Hartelijk bedankt voor je reactie momo!

Ik weet zelf ook niet waar het vandaan komt. Zelf heb ik er wel geen (of minder) last van in de lift, files, kassa's van supermarkten en bij een knuffel al helemaal niet eigenlijk (integendeel zelfs).

Maar in alle andere gevallen die je opsomt komt dat vreemde gevoel inderdaad naar boven. Erg jammer, want dit is gewoon nergens voor nodig en dat besef ik zelf maar al te goed...

Bedankt voor je tips, ik ga er mee aan de slag. Wat is trouwens fibonnacci?

Nog andere met een gelijkaardig probleem of tips?
Alvast bedankt!
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Onverklaarbaar vreemd gevoel

Fibonnacci is een reeks getallen.

Google maar eens op fibonnacci, gulden snede, Leonardo da vinci en dan kom je er ook.
Understand: you been understood

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”