Heey,
Ik weet echt niet wat er met me mis is. Ik studeer nu voor mijn eerste jaar voor leerkracht. Deze richting vind ik ontzettend leuk maar ik ben gewoon te lui om naar de les te gaan. Ik heb ook net gehoord dat dit de reden is , ik van 3/4 vakken onvoldoende heb. Ik ben het beu. Ik wil echt echt echt heel graag naar de les gaan maar ik vind telkens een excuus om niet te gaan. Vandaag ben ik niet gegaan omdat ik vannacht geen oog dicht had gedaan, ik had spierpijn , mijn hoofd en moest constant hoesten. Tegen d ochtend geraakte ik pas in slaap en wanneer mijn wekker ging (OM HALF 10!!) dacht ik, ik blijf liggen. T heeft toch geen zin om te gaan als ik zo in de les zit. Achteraf heb ik dan echt spijt. Ook de leerkrachten spreken me aan, en vragen wat er mis is. Ik heb talent zeggen ze en ze vinden het jammer dat ik mijn voeten veeg aan mijn aanwezigheid.
Dit gaat niet enkel over school.
Ik ben soms zelfs te lui om iets te doen, om te koken of om te eten. Soms draait dit dan om en zit ik de hele dag te eten! Het is niet dat ik dan op stap ga of iets anders want daar heb ik ook geen zin in. Ik blijf liever thuis in de zetel zitten.
Ik vind dit echt storend!!! Ik wil energie en ik wil dingen bereiken. Ik wil mijn examens rechtzetten en alles goed doen. Ik wil socialer zijn en meer buiten komen.
Ik heb echt geen discipline en ik wil zelf dat dit veranderd. Maar hoe?
Ik voel me vaak zo levensmoe. Ik zie soms echt niet het leuke van iets in.
Soms ga ik gewoon winkelen omdat ik dan buitenkom en ik me nog wel goed voel erna.
Dit zijn niet enkel kleding maar ook vaak lekker eten of drinken.
Zoals vandaag kocht ik het duurste broodje in de zaak terwijl ik niet het geld heb om zo'n dingen te blijven betalen.
Ik voel dat er echt iets mis met me is!
Ik heb al bloed laten trekken en er was niets mis. Dit was een half jaar geleden. Een maand geleden ben ik weer naar de dokter gegaan en die heeft me dan een kuur ampullen voorgeschreven die mijn energie zouden opboosten ofzoiets.
Maar zonder enig resultaat! Ik zit ook overdag soms redbulls te drinken om actiever te worden.
Ik denk niet dat ik me depressief voel want dat ben ik niet. Ik heb nu eindelijk een vaste vriend die me zelfzeker laat voelen en van wie ik erg veel hou.
Wat moet ik doen want ik ben ten einde raad??
Ik hoop op een spoedig antwoord!
-
BrokenBisquits
Re: ben ik lui of ben ik levensmoe?
Een vervelende situatie. En helaas werken die blikjes energiedrank alleen maar averechts. Je lichaam past zich namelijk snel aan, zowel aan wat ervan gevraagd wordt, als de stoffen die het binnenkrijgt. Ga je veel sporten dan kan je lichaam steeds meer lichamelijke inspanning aan, en krijg je veel chemicaliën binnen dan bouwt je lichaam weerstand op, of wordt ervan afhankelijk.
Naar mijn idee worden lichaam en geest bij veel mensen in deze maatschappij verkeerd geconditioneerd. Als je van kinds af aan bepaalde gedragingen en patronen aanleert kan dat op latere leeftijd tot zware problemen leiden. Denk aan obesitas, slechte conditie, niet in staat zijn kinderen op te voeden, verslaving, overdreven individualisme, en ga zo maar door.
Het lijkt me een goed idee eens bij jezelf na te gaan in hoeverre dit op jou van toepassing is. Aangeleerde gewoonten kunnen veranderd worden, maar hoe dieper ze geworteld zitten, des te radicaler moet je ingrijpen om ze effectief te veranderen.
Naar mijn idee worden lichaam en geest bij veel mensen in deze maatschappij verkeerd geconditioneerd. Als je van kinds af aan bepaalde gedragingen en patronen aanleert kan dat op latere leeftijd tot zware problemen leiden. Denk aan obesitas, slechte conditie, niet in staat zijn kinderen op te voeden, verslaving, overdreven individualisme, en ga zo maar door.
Het lijkt me een goed idee eens bij jezelf na te gaan in hoeverre dit op jou van toepassing is. Aangeleerde gewoonten kunnen veranderd worden, maar hoe dieper ze geworteld zitten, des te radicaler moet je ingrijpen om ze effectief te veranderen.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Neem waar, de vreugde in het absolute
Re: ben ik lui of ben ik levensmoe?
Heey, BrokenBisquits,
vervelend dat je ej zo voelt..!
De vraag "waar zit t m nu in...?" heb je jezelf natuurlijk ook al -tig keer gesteld.
IK heb een vermoeden.
Dat vermoeden is ao. gebaseerd op wat je aan het einde schreef: " Ik heb nu eindelijk een vaste vriend die me zelfzeker laat voelen en van wie ik erg veel hou."
Ten eerste: alleen maar heel erg fijn...!
Goed, dat je door hem zelfzekerder bent.
(Maar, fluisterde oma, "je hoort" uit jezelf zelfzeker te zijn.)
Ken je verder de index...? De lijst van verboden boeken, zoals de roomse kerk die vroeger hanteerde.
En: de index zelf stond ook op de index.
Dat er censuur was, werd meteen weggecensureerd.
(Prietsers mochten trouwens wel alles lezen wat op de index stond, het was alleen voor leken.)
Maar: zo gana dingen in je eigen hoofd mbt. angst ook.
Angst is zo'n intens rotgevoel, dat het zichzelf wegcensureert.
Mijn vermoeden is, dat je rondloopt met een fikse portie angst.
En dat die angst maakt, "dat van alles en nog wat te zwaar is."
Je gezonde, goede deel 'vind dat storens, want je wilt dingen bereiken' - prachtig!
Maar je angst voelt als ballast - en je voelt je levensmoe. Of zoals je schreef "Ik zie soms echt niet het leuke van iets in." Nee, met een fikse portie angst in je lijf IS er ook niets leuk.
Het enige dat telt, als er angst in het spel is - ook al heeft de angst zchzelf weggecensureerd - is veiligheid, wegwezen van wat je angst aanjaagt. Een pepmiddeltje veandert hier niets, maar dan ook niets aan. - (Nu ja, het doel van het experiment is, dat het informatie oplevert: pepmiddelen werken niet. Die "luiheid" is iets anders.)
(En het is OOK geen echte luiheid, want dan zou je je er nie gefrustreerd over voelen!!)
En als je iets voor deze verklaring voelt: angst is relatief makkelijk "de nek om te draaien" - dus schep moed, het kan!!
vervelend dat je ej zo voelt..!
De vraag "waar zit t m nu in...?" heb je jezelf natuurlijk ook al -tig keer gesteld.
IK heb een vermoeden.
Dat vermoeden is ao. gebaseerd op wat je aan het einde schreef: " Ik heb nu eindelijk een vaste vriend die me zelfzeker laat voelen en van wie ik erg veel hou."
Ten eerste: alleen maar heel erg fijn...!
Goed, dat je door hem zelfzekerder bent.
(Maar, fluisterde oma, "je hoort" uit jezelf zelfzeker te zijn.)
Ken je verder de index...? De lijst van verboden boeken, zoals de roomse kerk die vroeger hanteerde.
En: de index zelf stond ook op de index.
Dat er censuur was, werd meteen weggecensureerd.
(Prietsers mochten trouwens wel alles lezen wat op de index stond, het was alleen voor leken.)
Maar: zo gana dingen in je eigen hoofd mbt. angst ook.
Angst is zo'n intens rotgevoel, dat het zichzelf wegcensureert.
Mijn vermoeden is, dat je rondloopt met een fikse portie angst.
En dat die angst maakt, "dat van alles en nog wat te zwaar is."
Je gezonde, goede deel 'vind dat storens, want je wilt dingen bereiken' - prachtig!
Maar je angst voelt als ballast - en je voelt je levensmoe. Of zoals je schreef "Ik zie soms echt niet het leuke van iets in." Nee, met een fikse portie angst in je lijf IS er ook niets leuk.
Het enige dat telt, als er angst in het spel is - ook al heeft de angst zchzelf weggecensureerd - is veiligheid, wegwezen van wat je angst aanjaagt. Een pepmiddeltje veandert hier niets, maar dan ook niets aan. - (Nu ja, het doel van het experiment is, dat het informatie oplevert: pepmiddelen werken niet. Die "luiheid" is iets anders.)
(En het is OOK geen echte luiheid, want dan zou je je er nie gefrustreerd over voelen!!)
En als je iets voor deze verklaring voelt: angst is relatief makkelijk "de nek om te draaien" - dus schep moed, het kan!!
-
JN83
Re: ben ik lui of ben ik levensmoe?
Hoi Janneke en Radius, ik vind het leuk om te lezen hoe jullie schrijven. Vat het niet verkeerd op maar ik moet er echt om lachen! Ach ja, humor kan geen kwaad. Goede adviezen dat wel! 
Maar om niet af te wijken van het onderwerp van de topicstarter hoeven we het daar niet verder over te hebben!
Ik weet ook niet wat er mis is met jou BB (zo noem ik je, dat is even makkelijker). Jij weet beter wat je kunt doen dan wij, want wij krijgen een klein verhaal maar er kunnen vast meer dingen meespelen die bepalend zijn in jouw leven.
Wat duidelijk naar voren komt is dat je moe bent en bezig bent in opleiding en werk. Dat kost je blijkbaar veel energie terwijl de buitenwereld op je inpraat dat je talent hebt. Dat zal dan ongetwijfeld zo zijn maar wat vind jij zelf? En ook al heb je talent, kun je het werk dan wel aan? Je hebt gehoord dat je lui bent. Van wie heb je dat gehoord en hecht je daar waarden aan? Wat zou je daar aan kunnen doen?
Energie en de moed om hier een bericht te plaatsen heb je wel. Je bent het beu, je wilt niet meer en ga zo maar door. Het lijkt een beetje op vluchtgedrag.
Waarom pak je het probleem niet met beiden handen aan? J
e kunt tegen jezelf zeggen; Ik kan het! Ik moet ervoor gaan!
Je begint nu en klaar!
Je hebt de keuze er iets van te maken of je doet er niets mee. Simpel!
“Ik voel dat er echt iets mis met me is!”
Je denkt een beetje negatief meer niet.
“ampullen”
Naam ampul???
“Redbulls”
Korte werkingsduur. Sporten werkt beter!
“Ik heb nu eindelijk een vaste vriend die me zelfzeker laat voelen en van wie ik erg veel hou.”
Wat vind hij er van en kan hij niet koken?
“Wat moet ik doen want ik ben ten einde raad?”
Ben je er al uit?
“Ik hoop op een spoedig antwoord!”
Als je zo denkt is het logisch dat je moe wordt.
Haastige spoed is zelden goed.
Als je het ook nog eens fout doet.
Heb je kans dat je er moe van wordt.
Maar om niet af te wijken van het onderwerp van de topicstarter hoeven we het daar niet verder over te hebben! Ik weet ook niet wat er mis is met jou BB (zo noem ik je, dat is even makkelijker). Jij weet beter wat je kunt doen dan wij, want wij krijgen een klein verhaal maar er kunnen vast meer dingen meespelen die bepalend zijn in jouw leven.
Wat duidelijk naar voren komt is dat je moe bent en bezig bent in opleiding en werk. Dat kost je blijkbaar veel energie terwijl de buitenwereld op je inpraat dat je talent hebt. Dat zal dan ongetwijfeld zo zijn maar wat vind jij zelf? En ook al heb je talent, kun je het werk dan wel aan? Je hebt gehoord dat je lui bent. Van wie heb je dat gehoord en hecht je daar waarden aan? Wat zou je daar aan kunnen doen?
Energie en de moed om hier een bericht te plaatsen heb je wel. Je bent het beu, je wilt niet meer en ga zo maar door. Het lijkt een beetje op vluchtgedrag.
Waarom pak je het probleem niet met beiden handen aan? J
e kunt tegen jezelf zeggen; Ik kan het! Ik moet ervoor gaan!
Je begint nu en klaar!
Je hebt de keuze er iets van te maken of je doet er niets mee. Simpel!
“Ik voel dat er echt iets mis met me is!”
Je denkt een beetje negatief meer niet.
“ampullen”
Naam ampul???
“Redbulls”
Korte werkingsduur. Sporten werkt beter!
“Ik heb nu eindelijk een vaste vriend die me zelfzeker laat voelen en van wie ik erg veel hou.”
Wat vind hij er van en kan hij niet koken?
“Wat moet ik doen want ik ben ten einde raad?”
Ben je er al uit?
“Ik hoop op een spoedig antwoord!”
Als je zo denkt is het logisch dat je moe wordt.
Haastige spoed is zelden goed.
Als je het ook nog eens fout doet.
Heb je kans dat je er moe van wordt.