Hey Cece,
Op jongere leeftijd dan jij hoorde ik al van psychiaters dat ik hypergevoelig was, maar daar werd vroeger niet zoveel bij stil gestaan ; nu noemt het HSP.
Goed dat er nu wel bij stil gestaan wordt, want uiteindelijk heb ik het in extreme vorm en pas nu worden problemen als angst en depressie er aan gerelateerd.
Rond jouw leeftijd verliet ik de psychiatrie met de diagnose "karakterstoornis", daar moest ik het verder mee doen...
Pas nu (in dezelfde psychiatrie waar ik dagtherapie volg en 15 jaar later) zeggen ze : vroeger was je een typische Borderliner (wat ze nu ernstiger nemen dan wat ze vroeger een karakterstoornis noemden), nu ben je geen Borderliner meer want je automutileert niet meer en onderneemt geen zelfmoordpogingen meer (ondanks ze weten dat ik periodes heb dat ik daarmee bezig ben maar meer stilsta dan vroeger bij wat ik de mensen die me dierbaar zijn daar zou mee aandoen).
Wel heb je een duidelijke persoonlijkheidsstoornis met nog een paar kenmerken van Borderline, maar evengoed van andere persoonlijkheidsstoornissen
Dit om jou duidelijk te maken dat een persoonlijkheidsstoornis kan veranderen, maar ook en vooral dat het in de eerste plaats maar een naam is dat ze er op plakken.
Ook dat je met bepaalde situatie's -door ervaring, lessen die je trekt uit je verleden en tips en advies- anders (lees beter voor jezelf en omgeving) leert om te gaan.
De terugkomende periodes van depressie's zijn inderdaad niet opbeurend en je vraagt je elke keer weer af of dat heel je leven gaat blijven terug komen.
Mij werd ook geleerd, en het helpt ook tot in bepaalde mate, om vooral niet te vergeten dat aan die depressieve periodes in het verleden ook een einde is gekomen.
En als je je daar op focust besef je dat aan deze periode ook waarschijnlijk weer een einde zal komen. Ook al is het dan maar tijdelijk je blijft niet met de angst dat het zal blijven duren.
Ik wens je veel sterkte met je opname, en hoop dat je goed zal geholpen worden.