Eduard

Overgangsverschijnselen bij mijn zus, of toch iets anders?

Ik zal proberen het kort te houden, al weet ik nu al dat dat niet gaat lukken ;-). Maar goed, ik ben 45 (al zie ik er vééél jonger uit natuurlijk, ahum ;-)), mijn zus is 53 (okee, ziet er ook jonger uit), en eigenlijk kunnen we ons hele leven al goed door één deur. Mijn zus is altijd wat pittiger geweest, ze was op haar 17e al (met reden) het huis uit; ik ben zelf wat gemoedelijker van aard, en laat eenieder graag zoals-ie is.

Afijn, de laatste maanden heb ik wel het idee dat ze iets bij me probeert te triggeren, me uitdaagt. Dat begon op vakantie eind september, ik heb een weekje bij haar op de camping gestaan in Zuid Frankrijk, en ondanks (of dankzij) dat ik niet erg de behoefte had de héle tijd samen dingen te doen (ik had nog wat te verwerken voor mezelf), was het toch best gezellig. We zijn twee keer samen even op stap geweest, een avondje naar een leuke kustplaats en daar gegeten, niks mis mee. Verder heb ik haar zelfs 200 euro betaald zodat ze juist op die camping kon staan, en de helft van de boodschappen was (natuurlijk) voor mijn rekening.
Maar na terugkomst beklaagde ze zich, ze had nog nooit zo'n rotvakantie gehad (kwam ook door haar nieuwe vriend, die daarna meteen exit was), ik was ook niet gezellig geweest want ze had juist wel verwacht meer samen te ondernemen (wat we niet hadden afgesproken)... nah, dat viel me wat tegen, ik had het haar nou niet bepaald moeilijker gemaakt dacht ik. Heb dat ook gemeld en ja, het lag meer aan haar vriend, haar rugpijn, etcetera. Fijn, uitgepraat.

Maar nadien is het toch wel een waslijstje aan dingen. Vraagt ze mij advies over bijvoorbeeld een laptop, koopt ze die, dan komt er ineens uit dat ze 'die van mij moest (...) kopen'. Duh? Als er íets is wat mijn karakter kenmerkt, dan is het wel dat niemand van mij ooit iets zal móeten
Nodigt ze me uit voor O&N, ik mag mijn ex-vriendin meenemen (is nu meer een zusje namelijk), regelen die twee onderling dat er ook even een hele grote TV meemoet voor haar. In mijn auto. Is op zich niet erg, maar er was mij nog niet gevraagd of ik dat wel zag zitten, die TV in mijn klassieke auto. Dan moet op nieuwjaarsdag die TV per sé nog aangesloten en ingeregeld worden, dat kan ze dan toch wel zelf? Ik wilde namelijk graag op tijd weg, had nog een afspraak (en moest in totaal eerst nog 240 km rijden), maar nee die kanalen moesten er eerst in. Dat het toen minder gezellig werd lag echter natuurlijk wel aan mij hè ;-).

Toen werden zus en ik eind februari uitgenodigd voor een 50-jarig huwelijksfeest van een oom en tante die we lang niet gezien hadden, zus had namelijk wat bonje met die tante gehad. Nou, leuk, ik wilde ze ook wel weer eens zien! En of ik dat weekend ook wilde helpen een nieuwe kast inelkaar te zetten. Ja hoor, prima. Maar een paar dagen later kwam ineens naar boven dat er ook eerst een oude kast uitelkaar moest, en zij had bedacht dat dat voor mij wel leuk zou zijn... kon ik mijn agressie wat kwijt zei ze ;-). Jaja, nou dat doe ik wel op mijn eigen manier, en ik maakte bezwaar tegen het feit dat het zo meer een klusweekend werd dan iets anders, dus die oude kast ging van mijn lijstje af. Maar bij aankomst stond de buurman buiten te lachen, die riep iets over 'aan het werk zetten', ik had geen idee waar hij het over had en zus.. die werd kwaad en trok mij snel mee naar huis. Ik sprak haar echter aan op die opmerking, stipte die oude kast even aan (de manier waarop), en toen draaide zus de boel om... dat ik nú al ongezellig deed, dat ik dwars deed...
Eenmaal binnen ben ik er echter op doorgegaan en heb mijn ongenoegen over dat achter-mijn-rug-om geregel geuit, en zus schoot in de verdediging. Ze kwam met de opmerking dat een andere buurman mij (...) gematst had door die oude kast te slopen, en zij had hém toen beloofd dat ik hem zou helpen met houthakken... en ik wist van niks. Ik maakte bezwaar en zei dat het háár oude kast was, dus hoezo had hij mij dan gematst, ik had namelijk ook niet toegezegd die kast te zullen slopen..
Zus ging toen helemaal de andere kant uit, vond nog steeds dat hij míj had gematst, en ze meldde toen maar dat ze eigenlijk ook helemaal geen zin had aan dat feest maar dat alleen maar voor mij deed. O? Had dat dan even eerder gezegd, dat had mij een rit van 180 km bespaard, dan was ik thuisgebleven.
Het weekend zelf was op zich wel gezellig, het weerzien met de familie was leuk, en ik heb vooral leuk gepraat met mijn tante en met mijn oudste neef, die bleek een interessante baan in Den Haag te hebben. Maar dan is er weer zoiets als dit: zus rijdt mee in mijn auto, maar gooit de deur nogal ruw open, echt tegen het eindstuk in en nog iets verder.. Niet zo gezond, ik heb haar gevraagd daar even op te letten, maar ze ging er gewoon mee door. En dat met zo'n blij lachend hoofd van ik-doe-net-of-ik-gek-ben... Nah, niet leuk, want als ik er nog iets van zeg ben ik de zeikerd, ook al is het mijn auto waarvan ik graag wil dat zij er ook netjes mee omgaat.

Nou ja, een paar weken later... belt ze me bijna in paniek op, ze probeerde me de hele week al te bellen (maar niets gemerkt op mijn huistelefoon, en ja, wel één voicemailmelding op de mobiel maar van een afgeschermd nummer dus dan luister ik niet zo gauw); staat er in de folder van de Aldi een TV-USB stick, en of ze die moet kopen. En het leek haar vooral leuk voor míj... Nou zus, doe geen moeite, op een camping kijk ik als het moet desnoods een film op mijn netbook, maar TV hoeft niet hoor. Ah. Briljant idee van me, want dat kon zij natuurlijk ook zo doen... Maar het stukje 'vooral voor jou' stoorde me het meest. En die druk, alsof ze me echt de hele week al niet kon bereiken... eeh zus, ik heb ook email weet je ;-).

Klapper op de vuurpijl is echter net deze week naar boven gekomen. Ik zou/zal begin april naar België, ze werkt deze zomer op een camping aldaar, en met een buurman van haar gaan we een vlonder in de voortent maken. Beter, voor als het regent enzo. Is gezellig, en ik doe het graag. Maar ze had gezegd dat ik ook wel iemand mee mocht nemen, die ex-vriendin bijvoorbeeld. Nou, daar had ik nog niet bij stilgestaan, ik ging er verder ook niet op in, een weekend 'met de jongens' lekker zagen en timmeren leek me ook wel leuk.
Maar ze had nog gebeld met die ex, en wist haar toen te vertellen dat ik 'haar daar ábsoluut niet wilde hebben'. Mijn ex verdrietig dus, die zou zoiets van mij niet verwacht hebben. Maar ik had dat helemaal niet gezegd, ik had er zelfs nog niet eens over nagedacht! Plus dat er ook nog even werd verteld dat ook mijn tante mij niet zo leuk meer had gevonden (leek me vreemd), én..... zus had naar mijn ex toe toch iets losgelaten over wat mij afgelopen jaar is overkomen op relatiegebied, en dat had ze juist beloofd niet te doen; mijn ex zou er verdriet van hebben, want die wil niet dat iemand mij pijn doet. Maar goed, ze vertelde niet alles, alleen maar iets over 'trio's enzo...'. Dus mijn ex-lief dacht weer dat ik dat zelf had gedaan, waarschijnlijk tegen mijn zin in, maar nee.. nu moest ik eigenlijk haar wel het hele verhaal vertellen, en bleek dus dat ik door mijn laatste vriendin even in de wachtkamer was gezet terwijl zíj aan de trio-ervaringen ging. En ja, ze wist dat dat mij pijn moest hebben gedaan, dus nu wist zij ineens ook waarom ik het afgelopen jaar niet zo blij meer was als voorheen.

Nou ja, dat laatste is gelukkig al heel veel beter geworden, ik heb wel weer zin in de lente enzo ;-). Maar nu... mijn zus is bezig op een manier die mij niet echt zint, ze gaat over mijn grenzen heen, zoekt uitvluchten wanneer ik haar er op aanspreek, heeft geen respect voor mijn eigendommen, vertelt onwaarheden tegen mensen die belangrijk voor me zijn (en veroorzaakt zo weer moeilijke momenten elders), en ik vraag me zo onderhand af wat ze dan allemaal over mij vertelt aan anderen. Iemand mag mij rustig een klootzak vinden, maar dan graag uit eigen ervaring vastgesteld, en niet op grond van andermans gepraat. Ik baal hier dus van, heb eigenlijk geen zin meer om dat weekend te gaan vlonderbouwen, wat moet ik ermee...

Maar goed, ik zal dit wel moeten aankaarten. Wil mijn zus dan nog geen respect voor me opbrengen en legt ze de schuld bij mij, dan zie ik geen andere mogelijkheid haar even in haar sop te laten gaarkoken.. Maar zou dit nu allemaal veroorzaakt of verergert worden door de overgang?

Overigens is ze ook op een ander vlak wat verandert... had ze voorheen een hekel aan die rondstuurmailtjes met reclame, stuur-dit-door-naar-al-je-vrienden, of slideshows met foto's; nu doet ze er zelf naar hartelust aan mee en krijg ik geregeld de domste rommel opgestuurd. Tsja ;-).
Zoeza

Re: Overgangsverschijnselen bij mijn zus, of toch iets anders?

Vervelende situatie maar ontzettend leuk opgeschreven :-)

Ik denk dat de enige manier is om het haar uit te leggen zoals je hier ook uitgelegd hebt. Geef duidelijk je grenzen aan. Zeg dat je het niet wil doen en wel waarom. Dan is het aan haar om jou te respecteren en jouw grenzen te accepteren of in haar sop gaar laten koken.

Succes! Oja en welkom hier!

Terug naar “Map 'Psychologie'”