Minerva schreef:Als je heel hard je best doet, heel veel leert en daar veel energie en tijd in steekt is het verklaarbaar dat je daarom na een jaar hard werken, best wel moe aan het worden bent. Wat maakt dat jij denkt dat moe zijn na een druk en intensief schooljaar, abnormaal is?
Als ik je stukje zo lees vraag ik me af wat jij doet aan ontspanning. Wat zet jij er tegen over? Wat doe je aan sport? Hoeveel rust neem jij per dag? En hoe gaat het met slapen?
Vermoeidheid kan ook ontstaan door een verkeerde balans tussen inspanning en ontspanning, tussen activiteit en rust, tussen verplichtingen en leuke dingen doen.
Ik heb moeite met ontspannen. Ik ga regelmatig sporten en speel soms op mijn Xbox, maar ik speel eigenlijk bijna nooit op mijn Xbox als ik er zo aan denk nu... Ik slaap wel slecht: ik ben niet goed in uitslapen en slaap vaak laat.
Ik heb even op de site gekeken die u mij net stuurde en ik herken mezelf in veel punten op die site. Docenten moeten mij vaak vertellen om niet zo snel te gaan of té diep na te denken over bepaalde dingen tijdens de les, want dan 'verwar' ik klasgenoten. Ik begrijp dat heel vaak niet en ik kan er een beetje boos en verveeld van worden. Ik begin me soms ook te vervelen op school. In tegenstelling tot vele anderen heb ik wel zin in school, maar het wordt saai voor mij, omdat het te makkelijk is. Ik kan ook erg slecht samenwerken met anderen, omdat die anderen veel te langzaam werken, naar mijn mening. Ik wilde dit aan mijn teamleider vertellen, maar ik wil niet arrogant of vervelend overkomen.
Ik merk al langer dan vandaag dat ik me begin te vervelen qua stof op een school met alleen bovenbouw Havo/Vwo.Er zijn nu al genoeg klasgenoten die heel jaloers naar mij kijken vanwege mijn extreem hoge cijfers, en zelfs vrienden... Dit vind ik wel heel jammer... Gelukkig zijn er ook vrienden die het mij gunnen en meer opkijken (mij als voorbeeld nemen) ipv jaloers gaan doen. Ik laat het hen (vrienden die niet raar doen) ook merken, dat ik het enorm waardeer. Ik vind het heel raar dat mensen vervelend gaan doen alleen omdat ik wat beter op school doe, want ik schep niet op en ik ben bescheiden (zeggen docenten). Werkelijkwaar: een vriend die ik eerst mijn beste vriend (op dat moment) kon noemen, is de laatste halfjaar begonnen met mij onzeker te maken: hij noemt mij lelijk, hij zegt dat ik geen piloot word, hij zegt dat het niet bijzonder is dat ik zulke cijfers haal (terwijl hij misschien niet eens overgaat), etc... Pech voor hem: het is niet gelukt en het lukt ook niet voor hem. Ik ben zelfverzekerd en ik straal dat uit, maar dat betekent niet dat ik het niet erg vind als hij zulke dingen zegt: ik praat niet meer met hem.
Volgende maand (juli) heb ik heel toevallig een intelligentietest!!! Komt goed uit.