Ik ben iemand die zeer gevoelig is aan bepaalde situaties .
Ik pieker ook echt dag en nacht , heb vaak last van stemmingswisselingen en soms wat depressieve gevoelens.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat ik dit allemaal gekregen heb omdat ik nooit met mijn problemen ergens terecht kon .
Mijn ouders hebben nooit echt een luisterend oor gehad wanneer ik problemen had met iets of iemand , steeds kreeg en krijg ik het verwijt dat ikzelf de oorzaak wel zal zijn .
Ik begrijp zelf nog wel best wanneer ikzelf de oorzaak ben van het probleem en zie dat ook in , maar steeds die verwijten dat je het aan jezelf te danken hebt en je niet begrepen voelen dat vreet enorm aan mij .
Als je een probleem hebt dan durf je het zelfs nog niet te vertellen of je kropt het op omdat je toch weet dat je je weer onbegrepen zal voelen .
Zijn er hier ook mensen die zich steeds onbegrepen voelen en vaak nergens terecht kunnen met hun problemen ?
Je onbegrepen voelen maakt mij echt zo boos en je begint dan ook nog eens vaak aan jezelf te twijfelen ook .