Onzeker door blikken

[reteketet dit is annet]

:notworthy:

ha, ha ik had wel een ander antwoord verwacht van iemand die met gevoel bezig is...
zoiets als negeren inderdaad ofzo.
Maar er zijn ook niet veel opties he in zo'n situatie..
Ik ben zelf wel beresterk geworden door het krachttrainen, maja, ik denk altijd: stel dat een vriendje van 1 van hen mij ff in elkaar gaat rammen, daar kan ik nooit tegenop.
Maar om te beginnen komt het aan op het beheersen van je angst en dat om te zetten in haat, zoiets toch? Leer je dat met Reiki of meer of een oosterse vechtsport ofzo? (ik ben nog op zoek waar ik dat kan leren naast het krachttrainen wat mij ook al flink heeft gesterkt zowel geestelijk als lichamelijk)
Ik weet als ik bang ben, ik me heel slap ga voelen ook al weet ik dat ik beresterk ben.
Aan de ander kant denk ik wel eens dat een ingreep makkelijker zou zijn om er goed uit te zien dan al deze technieken leren om steeds weer die situaites aan te kunnen als je wordt uitgelachen.
Of waar ik mee bezig ben:
een uitgaans-plek zoeken waar die etters niet (veel) lopen en mensen respect voor elkaar hebben ongeacht hoe ze eruit zien :zon:
(bv goa-house feesten?)

[Nicol]

Nou ja zeg Wat als je wordt uitgedaagd en uitgescholden door jongens, terwijl meiden erbij stonden te lachen, en je bent zelf een meisje van een kop kleiner? En niemand legt je uit dat je dit niet verdient of dat je niet bent waar ze je voor uitschelden? Maar alleen te horen krijgt dat je te stil, te teruggetrokken en te verlegen bent? Wat doe je dan?

[inactieve gebruiker]

misschien die mensen die zo reageren erop wijzen dat je zo een dubbel onrecht wordt aangedaan Nicol.
Wat jou nu overkomt overkomt veel mensen die op dit forum belanden, dus die mensen die door emotionele verwaarlozing en (psychische en/of fysieke) mishandeling, getreiter, en uitbuiting andere kwalen hebben opgelopen dan jij, zoals een ernstige depressiviteit die worden soms ook zo wonderlijk benaderd, met alleen maar verwijten omtrent hun depressieve symptomen.
Zo kennen we een meisje op dit forum die volkomen kapot is en in een psychiatrische afdeling van een ziekenhuis is terecht gekomen na een vergeefse zelfdodingspoging. Wanneer de psychiater die haar daar na 14 dagen eens komt opzoeken merkt dat ze hem niet vriendelijk in de ogen kijkt, en niet met een blijde glimlach hem tegemoettreedt, zich voorstellend en allerlei andere plichtplegingen meer, maar ernstig timide en met een trillend lijf naar de grond staart, wat zegt die psychiater dan: je mag wel een beetje meer respect naar ons toe tonen meisje, en als je praten wilt met me, dan maak je maar een afspraak met een begeleider. Goedemiddag.

Het is opgelost hoor, er is heel wat verbetering in de situatie van dit meisje/kind (zonder dedain!). Maar daar is heel wat voor nodig geweest.

Vertel eens wat meer over jouw situatie als wilt, en wie jou zo bejegent. Zijn dat ook weer psychologen/psychiaters van de mondriaan zorggroep?

[marcie]

Wanneer de psychiater die haar daar na 14 dagen eens komt opzoeken merkt dat ze hem niet vriendelijk in de ogen kijkt, en niet met een blijde glimlach hem tegemoettreedt, zich voorstellend en allerlei andere plichtplegingen meer, maar ernstig timide en met een trillend lijf naar de grond staart, wat zegt die psychiater dan: je mag wel een beetje meer respect naar ons toe tonen meisje, en als je praten wilt met me, dan maak je maar een afspraak met een begeleider. Goedemiddag.

Tja, veel van die hulpverleners hadden dus echt veel beter groenteboer ofzo kunnen worden.

[reteketet dit is annet]

=;
Ach mensen...
hoop toch niet op de hulpverlening het is 1 grote stronthoop
Ze zijn alleen handig om extra geld te krijgen bv de pgb.
Als je echt hulp wilt ga dan eens naar een praatgroep van ex-6 en blijf niet steken bij die kwelling die hulpverlening heet en jou nog een groter schuldcomplex probeerd aan te lullen!!
BIj STICHTING EX-6 zitten mensen die weten waar je het over hebt!
Mensen die in de isoleer en opname als een beesten zijn behandeld etc.
Die mensen zijn ook totaal afgeknapt op de hulpverlening.
Hier vind je steun, herkenning, opluchting en vriendschap die je nooit heb gekent kende maar altijd hebt zocht :thumbright:

:hug:

[inactieve gebruiker]

ik denk dat het beter is wat mondiger worden ten aanzien van de reguliere bestaande hulpverlening. Want ze hebben wel de equipment, de accomodatie, het geld, en in principe de know-how, de kennis, de wetenschap, en de mensen en op zich fantastische opleidingen

[reteketet dit is annet]

Ahem, ja sorry hoor maar als mijn hulpverleenster tegen mij klaagt hoe zwaar het wel niet is om met haar dikke lijf te moeten leven vraag ik me af aan welke kant van de tafel ik zit.... [-o<

...maar er zullen best goeie tussenzitten daar niet van.
in al die jaren dat ik er zit heb ik toen 1 goeie gevonden...helaas kreeg die een betere functie aageboden, hij was zelf maar wat blij dat ie daar weg was...

[Boet]

@ Annet. Haat is een ongelooflijk destructieve kracht...in het bijzonder voor jezelf. Reiki heeft me geleerd meer naar mijn eigen gevoel te luisteren en ernaar te handelen. Tai Chi leert me ontspannen bewegen en de geest rustig te laten worden. Dat laatste is overigens ook de sleutel tot succesvolle zelfverdediging. Ik heb het geprobeerd met mijn instructeur; een 'jochie' van 28 met een stuk minder botte kracht dan ikzelf.

Ik kom er niet eens bij in de buurt en het kost hem geen enkele moeite

Het is de geestelijke rust die je juist de kracht en het overzicht geeft dat je nodig hebt. Haat gaat het op de lange duur niet doen; het slaat slechts naar binnen.

@ Nicol. Dat was mijn 'voorland' ook een beetje. Ik ben er 'letterlijk' bovenuit gegroeid. Eerst lichamelijk. Later ook geestelijk. Dat laatste is overigens mogelijk zonder dat je een dubbelgespierde kleerkast bent; ken een meisje van niet iets meer dan anderhalve meter en het model 'elfje'; die heeft meer peper in haar r**t dan wie dan ook; één keer blazen en ze ligt om...het zit allemaal in de geest.

Als je jezelf in de loop der jaren kunt 'programmeren' dat je niets bent, kunt of waard bent, dan kan dat -logischerwijs- ook de andere kant op; je bént geweldig, je kúnt alles doen wat je wilt en je bént idioot veel waard...

Waarom niet? :zon:

Groet,

Robert

ps) het fenomeen 'hufter' vind je overal in je leven terug. Probeer je te omringen met mensen die positief in het leven staan en écht belangstelling voor je hebben...waar je mee omgaat, wordt je mee besmet...

[Nicol]

@ Nicol. Dat was mijn 'voorland' ook een beetje. Ik ben er 'letterlijk' bovenuit gegroeid. Eerst lichamelijk. Later ook geestelijk. Dat laatste is overigens mogelijk zonder dat je een dubbelgespierde kleerkast bent; ken een meisje van niet iets meer dan anderhalve meter en het model 'elfje'; die heeft meer peper in haar r**t dan wie dan ook; één keer blazen en ze ligt om...het zit allemaal in de geest.

Als je jezelf in de loop der jaren kunt 'programmeren' dat je niets bent, kunt of waard bent, dan kan dat -logischerwijs- ook de andere kant op; je bént geweldig, je kúnt alles doen wat je wilt en je bént idioot veel waard...

Waarom niet? :zon:

Groet,

Robert

ps) het fenomeen 'hufter' vind je overal in je leven terug. Probeer je te omringen met mensen die positief in het leven staan en écht belangstelling voor je hebben...waar je mee omgaat, wordt je mee besmet...

Ik moet er misschien bijzetten dat ik nu niet meer gepest wordt. Dat was in mijn jeugd.
Maar nu zit ik met een wantrouwen jegens mensen, en m'n onzekerheid in omgang met mensen. Bang om afgewezen te worden. En ik vat altijd alles heel snel negatief op.

[Boet]

Had ik begrepen Nicol. Maar de gedachtengang die je in die tijd hebt opgedaan, speelt je nog altijd parten. Is een kwestie van jarenlange conditionering geweest.

Het gaat je flink wat moeite kosten om dit om te draaien. Temeer omdat je feitelijk al zo lang in een bepaalde gedachtengang zit. Maar het kán omgedraaid worden.

Groet,

Robert

[Bep]

Ik moet er misschien bijzetten dat ik nu niet meer gepest wordt. Dat was in mijn jeugd.
Maar nu zit ik met een wantrouwen jegens mensen, en m'n onzekerheid in omgang met mensen. Bang om afgewezen te worden. En ik vat altijd alles heel snel negatief op.

Dit is zo herkenbaar, ik heb er ook nog steeds last van. Toch vergis ik me er ook vaak in. Ik maak me druk om niks om het maar zo te zeggen. Ik ben bijvoorbeeld door de reactie van een collega geheel uit mijn doen voor een paar dagen omdat ik het op mijzelf betrek en dan blijkt het later heel iets anders te zijn geweest. Ik ben dan maar steeds aan het afwachten waarom men zo gedaan heeft tegen me en dan komt de twijfel en het verdriet en voel me beroerd en dat allemaal om niets.

Toch blijf ik nog steeds twijfelen aan mijn medemens, of men mij wel serieus neemt en vat het ook eerst negatief op totdat men het tegendeel heeft bewezen in hun houding ten opzichte van mij. Ik weet dat het verkeerd is en dat ik er direct iets van moet zeggen of naar vragen, maar dat durf ik nog steeds niet. Ben benieuwd of het mij ooit eens lukken zal.

Het duurde trouwens ook een poos voordat ik hier durfde te reageren, omdat men geen knop heeft om te wijzigen, ik wil zelfs hier alles perfect neerzetten, ik begin dan en hou dan maar weer op en geef maar geen reactie. Ook dit heeft denk ik met hetzelfde probleem te maken ondanks dat jullie mij niet kunnen zien heb ik geen zelfvertrouwen hierin.

[reteketet dit is annet]

Ik denk dat voor sommige (inclusief mijzelf) wij iemand nodig hebben die sterk in de schoenen staat, ook een zware periode heeft meegemaakt, en de wil heeft om ons te helpen.
Zo heb ik gister een gesprek gehad bij ex-6 , eerst had ik wantrouwen tov van haar omdat ze fotomodel is geweest.
Nu blijkt ze me te willen helpen met mijn uiterlijk, iets waar ik jarenlang naar heb gezocht!
Ik moest me wel openstellen en dat heeft even geduurd.
Ik hoop nu eindelijk dat dit openstellen iests positiefs gaat opleveren.
Ach...ik heb niks meer te verliezen...alleen maar te winnen!
stichting ex-6 is het beste wat me ooit overkomen is :notworthy: