Hoi,
Ik heb 2 weken anti-depressiva geslikt, maar heb daar alleen de negatieve bijwerkingen aan over gehouden.
Daarmee bedoel ik de suicidale gedachten en ik snijd mezelf inmiddels ook al een week.
Toen mijn huisarts dit hoorde, moest ik meteen stoppen met de anti-depressiva.
Ik gebruikte cipralex, ook wel lexapro genoemd.
Wie heeft deze ervaring nog meer en kun je van dat snijden af komen?
Ik vind het zelf namelijk doodeng, maar de drang om het te doen is krachtiger.
Groetjes,
patsas
-
Olympus
Re: Bijwerkingen anti-depressiva
Hoi patsas ik denk citalopram ook wel onder de catagorie anti-depr genoemt volgens mij, maar mijn bijwerkingen waren duizelig concentratie problemen slaapstoornissen en blackouts dit ging later weer weg toen het medicijn in was gewerkt.patsas schreef:Hoi,
Ik heb 2 weken anti-depressiva geslikt, maar heb daar alleen de negatieve bijwerkingen aan over gehouden.
Daarmee bedoel ik de suicidale gedachten en ik snijd mezelf inmiddels ook al een week.
Toen mijn huisarts dit hoorde, moest ik meteen stoppen met de anti-depressiva.
Ik gebruikte cipralex, ook wel lexapro genoemd.
Wie heeft deze ervaring nog meer en kun je van dat snijden af komen?
Ik vind het zelf namelijk doodeng, maar de drang om het te doen is krachtiger.
Groetjes,
patsas
Tja van dat snijden af komen.... Ik zou zeggen zorg dat er geen scherpe voorwerpen zijn en je zelf kunnen beheersen. Ik weet dat het moeilijk is je weet het ook van mij, maar je moet er tegen vechten!
Succes
Thijs
-
inactieve gebruiker
afkicken impliceert verslaving, en moderne ssri's zijn ten enemale niet verslavend
kom nu eens asjeblieft 1 keer met juiste info WE
Waarom STELSELMATIG met onzin, volstrekt onware beweringen aankomen op een serieus forum als dit
Oke , je bent zwaar gefrustreerd om het een of ander, maar kun je daar niet wat constructiever mee omgaan?
Als jij geen baat hebt gehad bij ad gebruik, prima. Nooit meer proberen ook.
Maar laat anderen met rust in plaats van steeds met dit soort flauwe indianenverhalen aan te komen, nu weer dat iedere ad-gebruiker zou moeten 'afklicken', een term die echt nergens op slaat, en daarbij weet je niet wat je zegt. Er gebeuren verschrikkelijke dingen met ad-gebruikers wanneer ze zomaar zonder overleg met hun psych stoppen met hun ad. Niet vanwege 'het afkicken' , maar vanwege het grote risico op een soms levensbedreigende terugval.
Heb jij wel een geweten WE, of ben je zo zwaar gefrustreerd dat je alleen dat nog voelt, en alleen vanuit dat gevoel nog handelt en reageert?
kom nu eens asjeblieft 1 keer met juiste info WE
Waarom STELSELMATIG met onzin, volstrekt onware beweringen aankomen op een serieus forum als dit
Oke , je bent zwaar gefrustreerd om het een of ander, maar kun je daar niet wat constructiever mee omgaan?
Als jij geen baat hebt gehad bij ad gebruik, prima. Nooit meer proberen ook.
Maar laat anderen met rust in plaats van steeds met dit soort flauwe indianenverhalen aan te komen, nu weer dat iedere ad-gebruiker zou moeten 'afklicken', een term die echt nergens op slaat, en daarbij weet je niet wat je zegt. Er gebeuren verschrikkelijke dingen met ad-gebruikers wanneer ze zomaar zonder overleg met hun psych stoppen met hun ad. Niet vanwege 'het afkicken' , maar vanwege het grote risico op een soms levensbedreigende terugval.
Heb jij wel een geweten WE, of ben je zo zwaar gefrustreerd dat je alleen dat nog voelt, en alleen vanuit dat gevoel nog handelt en reageert?
-
inactieve gebruiker
Als het ernstige depressiviteit (die een fatale afloop kan hebben, ken je die cijfers ook, WE?) ) kan helpen verminderen of zelfs geheel te boven te komen, dan moet je die effecten die bij het stoppen kunnen optreden (wat heel erg mee zal vallen wanneer je geleidelijk afbouwt) maar voor lief nemen.
Ik ben zelf met een hoge dosis citalopram gestopt, no problem. Zoloft, idem dito, van 200mg naar nul, geen enkel probleem. En nu heb ik een ad die aanslaat, waarvan een lage dosis genoeg is. Doet me bijzonder goed. Blijf het mijn verdere leven heel graag gebruiken. Bijwerkingen: niente. Voel me super fit, super geconcentreerd, levenslustig, relaties lopen lekker, alles helemaal prima.
Hoop dat dat mag van je WE, dat ik zo dom mag zijn om een enthousiast gebruiker te zijn en te blijven van mijn AD, net zoals zeer vele andere mensen die ik uit mijn omgeving en van de fora op internet ken.
Ik ken maar 1 spijtoptant eigenlijk. Te weten: WE
Je doet het geregeld voorkomen alsof er van 1 groot, wereldwijd complot sprake is en alsof jij de messias bent die alle ad gebruikers wakker moet schudden voor allerlei ellende waar ze door hun ad-gebruik in zouden verkeren...
Dat is gewoon belachelijk.
Groetjes, Klaas
Ik ben zelf met een hoge dosis citalopram gestopt, no problem. Zoloft, idem dito, van 200mg naar nul, geen enkel probleem. En nu heb ik een ad die aanslaat, waarvan een lage dosis genoeg is. Doet me bijzonder goed. Blijf het mijn verdere leven heel graag gebruiken. Bijwerkingen: niente. Voel me super fit, super geconcentreerd, levenslustig, relaties lopen lekker, alles helemaal prima.
Hoop dat dat mag van je WE, dat ik zo dom mag zijn om een enthousiast gebruiker te zijn en te blijven van mijn AD, net zoals zeer vele andere mensen die ik uit mijn omgeving en van de fora op internet ken.
Ik ken maar 1 spijtoptant eigenlijk. Te weten: WE
Je doet het geregeld voorkomen alsof er van 1 groot, wereldwijd complot sprake is en alsof jij de messias bent die alle ad gebruikers wakker moet schudden voor allerlei ellende waar ze door hun ad-gebruik in zouden verkeren...
Dat is gewoon belachelijk.
Groetjes, Klaas
Lieve Klaas P,
Ik vind het vervelend dat er op mijn vraag zo heftig gereageerd wordt en ik begrijp je heel goed hoor.
Mijn huisarts zei ook dat als je geleidelijk stopt, je geen problemen krijgt. Maar ik heb deze bijwerkingen en kan er echt niets aan doen. Ik heb ook op de site van mijn ad gekeken en zag inderdaad dat het suicidale gedachten kan geven.
Nu ik daar ook echt last van heb, vind ik het doodeng, maar het lost niets op als jullie onderling woordenwisselingen hebben.
Ik zou het fijner vinden als ik een goed antwoord kreeg en daar dan ook echt iets mee kon.
Ik wil je niet boos maken, want ik vind dat je hele goede opmerkingen hebt, maar kunnen jullie je niet bij mijn vraag houden?
Heel veel lieve groetjes,
patsas
Ik vind het vervelend dat er op mijn vraag zo heftig gereageerd wordt en ik begrijp je heel goed hoor.
Mijn huisarts zei ook dat als je geleidelijk stopt, je geen problemen krijgt. Maar ik heb deze bijwerkingen en kan er echt niets aan doen. Ik heb ook op de site van mijn ad gekeken en zag inderdaad dat het suicidale gedachten kan geven.
Nu ik daar ook echt last van heb, vind ik het doodeng, maar het lost niets op als jullie onderling woordenwisselingen hebben.
Ik zou het fijner vinden als ik een goed antwoord kreeg en daar dan ook echt iets mee kon.
Ik wil je niet boos maken, want ik vind dat je hele goede opmerkingen hebt, maar kunnen jullie je niet bij mijn vraag houden?
Heel veel lieve groetjes,
patsas
-
inactieve gebruiker
Re: Bijwerkingen anti-depressiva
Patsas, je hebt helemaal gelijk, en daarom mijn excuses. Ik viel over deze reactie van WE:
"Hebben jullie nooit gedacht aan afkicken van die antidepressiva troep?, een mens is instaat omzichzelf te genezen... je moet wel hard werken (gezonde levensstijl) en veel geduld hebben, dat is een probleem van onze huidige maatschappij alles moet snel snel snel."
Maar had het beter gewoon kunnen negeren. Oke, streep eronder, en nog eens excuus.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Natuurlijk zeg ik niet dat dit niet kan. Maar je aandoening en gevoelens op dit moment als simpelweg de bijwerking van je ad zien...hm...
Waarom ben je een ad gaan gebruiken Patsas? Er was al iets aan de hand begrijp ik daaruit..en dat wat er aan de hand was, dat is erger geworden, je depressiviteit is verhevigt, of heeft zich verder ontwikkelt.
Misschien is je ad daar debet aan, misschien is het ook alleen zo, dat je ad niet aansloeg, waardoor je depressiviteit erger kon worden.
We kunnen dat waarschijnlijk niet goed uitmaken.
Wanneer je aandoening een bijwerking is van het stoppen met de cipralex zal die ook geleidelijk minder worden (lijkt me een logische redenering, of niet?)
Mocht dat niet het geval zijn, zal je aandoening (suicide-gedachten en automutilatie) een symptoom zijn van een zich verhevigende depressiviteit. Van een depressiviteit die toen jij met je cipralex begon nog in een beginstadium was.
In dat geval zou je misschien het best een andere ad kunnen proberen.
Ik heb er zelf twee gehad die niets voor me deden (en waarbij de depressivietit zich ook verder ontwikkelde) en vervolgens éen die echt geweldig aansloeg (efexor). Er zijn geen twee ad's die volkomen hetzelfde werken. Wanneer de éen niet aanslaat, zou je in het algemeen gesteld, zeker een andere moeten proberen bij ernstige depressiviteit.
Een manier om van automutilatie af te komen zou ik je niet kunnen aanreiken.
Volg je ook een therapie? Zo niet, dat zou je beslist moeten doen, in mijn ogen.
Succes en sterkte, Klaas
"Hebben jullie nooit gedacht aan afkicken van die antidepressiva troep?, een mens is instaat omzichzelf te genezen... je moet wel hard werken (gezonde levensstijl) en veel geduld hebben, dat is een probleem van onze huidige maatschappij alles moet snel snel snel."
Maar had het beter gewoon kunnen negeren. Oke, streep eronder, en nog eens excuus.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik denk dat je voorzichtig moet zijn met 'de conclusie' dat je suicidale gedachten en automutilatie 'bijwerkingen van je ad' zijn.patsas schreef:Hoi,
Ik heb 2 weken anti-depressiva geslikt, maar heb daar alleen de negatieve bijwerkingen aan over gehouden.
Daarmee bedoel ik de suicidale gedachten en ik snijd mezelf inmiddels ook al een week.
Toen mijn huisarts dit hoorde, moest ik meteen stoppen met de anti-depressiva.
Ik gebruikte cipralex, ook wel lexapro genoemd.
Wie heeft deze ervaring nog meer en kun je van dat snijden af komen?
Ik vind het zelf namelijk doodeng, maar de drang om het te doen is krachtiger.
Groetjes,
patsas
Natuurlijk zeg ik niet dat dit niet kan. Maar je aandoening en gevoelens op dit moment als simpelweg de bijwerking van je ad zien...hm...
Waarom ben je een ad gaan gebruiken Patsas? Er was al iets aan de hand begrijp ik daaruit..en dat wat er aan de hand was, dat is erger geworden, je depressiviteit is verhevigt, of heeft zich verder ontwikkelt.
Misschien is je ad daar debet aan, misschien is het ook alleen zo, dat je ad niet aansloeg, waardoor je depressiviteit erger kon worden.
We kunnen dat waarschijnlijk niet goed uitmaken.
Wanneer je aandoening een bijwerking is van het stoppen met de cipralex zal die ook geleidelijk minder worden (lijkt me een logische redenering, of niet?)
Mocht dat niet het geval zijn, zal je aandoening (suicide-gedachten en automutilatie) een symptoom zijn van een zich verhevigende depressiviteit. Van een depressiviteit die toen jij met je cipralex begon nog in een beginstadium was.
In dat geval zou je misschien het best een andere ad kunnen proberen.
Ik heb er zelf twee gehad die niets voor me deden (en waarbij de depressivietit zich ook verder ontwikkelde) en vervolgens éen die echt geweldig aansloeg (efexor). Er zijn geen twee ad's die volkomen hetzelfde werken. Wanneer de éen niet aanslaat, zou je in het algemeen gesteld, zeker een andere moeten proberen bij ernstige depressiviteit.
Een manier om van automutilatie af te komen zou ik je niet kunnen aanreiken.
Volg je ook een therapie? Zo niet, dat zou je beslist moeten doen, in mijn ogen.
Succes en sterkte, Klaas
Hoi Klaas,
Het zou inderdaad kunnen wat jij zegt.
Ik kreeg de ad voorgeschreven, omdat ik het niet meer zag zitten. In overleg met mijn huisarts en psychotherapeute ben ik ze gaan slikken. Ik stond er zelf niet zo positief tegenover, want ik houd niet van medicijnen (wie wel), maar uiteindelijk ben ik ze wel gaan slikken. Na 2 weken, merkte ik dat die gedachten steeds erger werden, maar nu ik ze een week niet gebruikt heb, zijn die gedachten en dat snijden nog steeds niet verminderd, dus ik denk dat je toch gelijk hebt.
Ik ben in behandeling bij een psychotherapeute, maar heb daar tot nu toe niet veel aan gehad. Ik heb dat ook bij haar neergelegd en ik krijg vrijdag te horen hoe we verder gaan, en of ik met haar of met iemand anders verder ga. Ik zou het fijn vinden om iemand anders, bij voorkeur een psychiater te krijgen. Ik kan met die man heel goed praten, dus dat zou wel heel prettig zijn.
Morgen moet ik naar de huisarts en dan zal ik eens vragen of ik niet een ander ad kan slikken, want mijn armen en polsen zien er niet uit. Vol met sneeen en blauwe plekken, dus zo kan het niet langer.
In ieder geval vind ik het heel lief dat je weer een berichtje hebt gestuurd en natuurlijk kan ik me ook af en toe heel kwaad maken om uitspraken van anderen, maar dat lost toch niets op.
Heel veel lieve groetjes,
patsas
Het zou inderdaad kunnen wat jij zegt.
Ik kreeg de ad voorgeschreven, omdat ik het niet meer zag zitten. In overleg met mijn huisarts en psychotherapeute ben ik ze gaan slikken. Ik stond er zelf niet zo positief tegenover, want ik houd niet van medicijnen (wie wel), maar uiteindelijk ben ik ze wel gaan slikken. Na 2 weken, merkte ik dat die gedachten steeds erger werden, maar nu ik ze een week niet gebruikt heb, zijn die gedachten en dat snijden nog steeds niet verminderd, dus ik denk dat je toch gelijk hebt.
Ik ben in behandeling bij een psychotherapeute, maar heb daar tot nu toe niet veel aan gehad. Ik heb dat ook bij haar neergelegd en ik krijg vrijdag te horen hoe we verder gaan, en of ik met haar of met iemand anders verder ga. Ik zou het fijn vinden om iemand anders, bij voorkeur een psychiater te krijgen. Ik kan met die man heel goed praten, dus dat zou wel heel prettig zijn.
Morgen moet ik naar de huisarts en dan zal ik eens vragen of ik niet een ander ad kan slikken, want mijn armen en polsen zien er niet uit. Vol met sneeen en blauwe plekken, dus zo kan het niet langer.
In ieder geval vind ik het heel lief dat je weer een berichtje hebt gestuurd en natuurlijk kan ik me ook af en toe heel kwaad maken om uitspraken van anderen, maar dat lost toch niets op.
Heel veel lieve groetjes,
patsas
-
ruby
Ik snap de reactie van anderen wel,maar ik wil in dit geval de kant van "WE" kiezen.
Ook ik ben zwaar tegen psychiatrische medicijnen.(enkeling uitgezonderd)
Sowieso de antidepressiva...
Ik heb een heel heftig verhaal achter de rug en werd in het begin ook aan de medicijnen gezet.Buiten dat ik me niet goed voelde ervan,merkte ik ook dat mijn problemen alleen maar verslechterden.
Bovendien denk ik nog steeds dat als ik verder was gegaan met die "troep" dat ik dan vandaag de dag nog niet over het hele verhaal heen zou zijn.Dan had ik na jaren pas de echte pijn gevoeld,die ik nu al ver achter me heb gelaten.Het enige waar ik nu nog last van heb,is van onzekerheid.De echte pijn is weg,maar de onzekerheid zal voor mij altijd blijven...
Medicijnen lossen niks op,ze geven je geen zelfvertrouwen,helpen je niet bij het echte probleem en het is gewoon bekend dat mensen onder zulke medicijnen dingen kunnen gaan doen,die zij anders niet zouden doen.
Een voorbeeld is het topic hier.
Er is alleen niet helemaal duidelijk waarom Patsas deze medicatie gekregen heeft.
Ik vind dat wat het probleem ook is,AD kunnen nooit de oplossing zijn voor het échte probleem.
Het is gewoon echt wel zo dat een hoop medicijnen voorgeschreven worden om de medicijnen industrie te verrijken.
Kom op zeg,open je ogen!
Bij elk dingetje,of elk aandoening word direct een recept uitgeschreven.
Ik las trouwens in een ander topic een tip van iemand.
Als je de drang hebt om te snijden,dan kun je een post elastiekje om je pols dragen.Als je dan echt de drang niet meer tegen kan houden,dan trek je aan het elastiekje.Dat laat alleen een lichte blauwe plek achter en geen snijwonden of littekens.
Bedenk je nog maar eens een keer als je arts weer zulke medicatie voorschrijft.
Het zal misschien bij sommige mensen werken,bij anderen ( zoals ik ook) werkt het voor geen meter en verslechterd het alleen de kwaliteit van je leven.
Mocht ik nu te ver gaan...
Speak to me
Xx ruby
Ook ik ben zwaar tegen psychiatrische medicijnen.(enkeling uitgezonderd)
Sowieso de antidepressiva...
Ik heb een heel heftig verhaal achter de rug en werd in het begin ook aan de medicijnen gezet.Buiten dat ik me niet goed voelde ervan,merkte ik ook dat mijn problemen alleen maar verslechterden.
Bovendien denk ik nog steeds dat als ik verder was gegaan met die "troep" dat ik dan vandaag de dag nog niet over het hele verhaal heen zou zijn.Dan had ik na jaren pas de echte pijn gevoeld,die ik nu al ver achter me heb gelaten.Het enige waar ik nu nog last van heb,is van onzekerheid.De echte pijn is weg,maar de onzekerheid zal voor mij altijd blijven...
Medicijnen lossen niks op,ze geven je geen zelfvertrouwen,helpen je niet bij het echte probleem en het is gewoon bekend dat mensen onder zulke medicijnen dingen kunnen gaan doen,die zij anders niet zouden doen.
Een voorbeeld is het topic hier.
Deze persoon had geen last van deze symptomen, vóórdat degene de medicijnen ging slikken.Ik heb 2 weken anti-depressiva geslikt, maar heb daar alleen de negatieve bijwerkingen aan over gehouden.
Daarmee bedoel ik de suicidale gedachten en ik snijd mezelf inmiddels ook al een week.
Er is alleen niet helemaal duidelijk waarom Patsas deze medicatie gekregen heeft.
Ik vind dat wat het probleem ook is,AD kunnen nooit de oplossing zijn voor het échte probleem.
Het is gewoon echt wel zo dat een hoop medicijnen voorgeschreven worden om de medicijnen industrie te verrijken.
Kom op zeg,open je ogen!
Bij elk dingetje,of elk aandoening word direct een recept uitgeschreven.
Ik las trouwens in een ander topic een tip van iemand.
Als je de drang hebt om te snijden,dan kun je een post elastiekje om je pols dragen.Als je dan echt de drang niet meer tegen kan houden,dan trek je aan het elastiekje.Dat laat alleen een lichte blauwe plek achter en geen snijwonden of littekens.
Bedenk je nog maar eens een keer als je arts weer zulke medicatie voorschrijft.
Het zal misschien bij sommige mensen werken,bij anderen ( zoals ik ook) werkt het voor geen meter en verslechterd het alleen de kwaliteit van je leven.
Mocht ik nu te ver gaan...
Speak to me
Xx ruby
-
B.Nikolik
antwoord: bijwerking anti-depressiva
Edit: Ik heb dit overgeplaatst uit een andere topic van pastas.
Hoi Ruby,
Ik kamp al langer met psychische klachten, omdat nu ongeveer 9 jaar geleden, mijn man (toen 34), overleden is aan longontsteking. Ik ben toen maar gewoon doorgegaan, omdat mijn dochtertje nog maar 14 maanden oud was en ik vond dat ik er in ieder geval voor haar moest zijn. Ik heb nooit de tijd genomen om alles goed te verwerken.
Toen mijn dochtertje 9 was, deed ze communie en toen is er bij mij een knop om gegaan en ben ik alles opnieuw gaan verwerken.
Ik kwam via de huisarts bij de psychologe, daar heb ik 1,5 jaar gesprekken gehad, maar ik vond dat ik niet echt heel erg vooruit ging. Via de huisarts ben ik toen bij een psychotherapeute terecht gekomen. In eerste instantie dacht ik, he,he, eindelijk gaan ze er eens wat dieper op in. Na het 3e gesprek had ik het idee, weer net zo ver te zijn als bij de psychologe. Het hielp me niets, ik ging alleen maar achteruit had ik het idee.
Op een gegeven moment ben ik maar weer naar de huisarts gegaan, want ik kreeg ook allemaal lichamelijke klachten. Het bleek hier om een te snel werkende schildklier te gaan. Ik weet dat nu ongeveer 4 maanden en slik daar medicijnen voor. Het is niet altijd even makkelijk, want ik slaap sinds 2 jaar erg slecht tot niet. Dus ook dat geeft een hoop onrust.
Verder heb ik last van spanningshoofdpijn en ook heb ik chronische rugklachten. Dus je kunt je voorstellen dat ik heel wat therapeuten afloop in mijn vrije tijd. Ik werk daarnaast ook nog 3 dagen en sta voor groep 8, hartstikke leuk, maar mijn psychische problemen vreten energie.
Mijn ouders en schoonouders weten niets van dit alles, want die zullen op een manier reageren dat ze me niet helpen, maar het zal juist een negatieve werking op mij hebben, dus vertel ik ze niets.
Mijn dochtertje weet het wel, maar die weet niet dat ik suicidale gedachten heb en mezelf sinds het gebruik van de ad snijd.
Ik heb die ad pas 15 dagen geslikt en moest nadat mijn huisarts van mij vernomen had dat het helemaal verkeerd ging, meteen stoppen.
Mijn huisarts is echt een hele fijne man en schrijft echt geen medicijnen voor als het niet nodig is. Hij is niet zo snel met recepten, gelukkig, want ik houd er ook niet van. Ik ben keihard voor mezelf en weet wanneer ik echt iets nodig heb.
Zo, nu snap je het misschien een beetje, ik hoop het.
Heel veel lieve groetjes,
patsas
Hoi Ruby,
Ik kamp al langer met psychische klachten, omdat nu ongeveer 9 jaar geleden, mijn man (toen 34), overleden is aan longontsteking. Ik ben toen maar gewoon doorgegaan, omdat mijn dochtertje nog maar 14 maanden oud was en ik vond dat ik er in ieder geval voor haar moest zijn. Ik heb nooit de tijd genomen om alles goed te verwerken.
Toen mijn dochtertje 9 was, deed ze communie en toen is er bij mij een knop om gegaan en ben ik alles opnieuw gaan verwerken.
Ik kwam via de huisarts bij de psychologe, daar heb ik 1,5 jaar gesprekken gehad, maar ik vond dat ik niet echt heel erg vooruit ging. Via de huisarts ben ik toen bij een psychotherapeute terecht gekomen. In eerste instantie dacht ik, he,he, eindelijk gaan ze er eens wat dieper op in. Na het 3e gesprek had ik het idee, weer net zo ver te zijn als bij de psychologe. Het hielp me niets, ik ging alleen maar achteruit had ik het idee.
Op een gegeven moment ben ik maar weer naar de huisarts gegaan, want ik kreeg ook allemaal lichamelijke klachten. Het bleek hier om een te snel werkende schildklier te gaan. Ik weet dat nu ongeveer 4 maanden en slik daar medicijnen voor. Het is niet altijd even makkelijk, want ik slaap sinds 2 jaar erg slecht tot niet. Dus ook dat geeft een hoop onrust.
Verder heb ik last van spanningshoofdpijn en ook heb ik chronische rugklachten. Dus je kunt je voorstellen dat ik heel wat therapeuten afloop in mijn vrije tijd. Ik werk daarnaast ook nog 3 dagen en sta voor groep 8, hartstikke leuk, maar mijn psychische problemen vreten energie.
Mijn ouders en schoonouders weten niets van dit alles, want die zullen op een manier reageren dat ze me niet helpen, maar het zal juist een negatieve werking op mij hebben, dus vertel ik ze niets.
Mijn dochtertje weet het wel, maar die weet niet dat ik suicidale gedachten heb en mezelf sinds het gebruik van de ad snijd.
Ik heb die ad pas 15 dagen geslikt en moest nadat mijn huisarts van mij vernomen had dat het helemaal verkeerd ging, meteen stoppen.
Mijn huisarts is echt een hele fijne man en schrijft echt geen medicijnen voor als het niet nodig is. Hij is niet zo snel met recepten, gelukkig, want ik houd er ook niet van. Ik ben keihard voor mezelf en weet wanneer ik echt iets nodig heb.
Zo, nu snap je het misschien een beetje, ik hoop het.
Heel veel lieve groetjes,
patsas
-
ruby
Gelukkig dat jij een goede en lieve dokter hebt.
Ik ga ook alleen maar af op mijn eigen ervaring.
Ik geloof gewoon niet dat medicijnen iets oplossen.
Het verdriet om iemand te verliezen waar je heel veel van houd,dat is moeilijk om te voelen.Ik weet ook hoe dat voelt...
Maar het moét wel.
Ik zie het zo dat als ik dat verdriet wegstop met medicijnen,dan ben ik bang dat het dubbel terug komt als je daarmee stopt.Snap je?
Niet iedereen zal het met me eens zijn...Maar dat hoeft ook niet.
Dit is ook alleen maar mijn mening.
Sterkte met alles.
Geloof in jezelf en de kracht die je hebt..
Xx Ruby
Ik ga ook alleen maar af op mijn eigen ervaring.
Ik geloof gewoon niet dat medicijnen iets oplossen.
Het verdriet om iemand te verliezen waar je heel veel van houd,dat is moeilijk om te voelen.Ik weet ook hoe dat voelt...
Maar het moét wel.
Ik zie het zo dat als ik dat verdriet wegstop met medicijnen,dan ben ik bang dat het dubbel terug komt als je daarmee stopt.Snap je?
Niet iedereen zal het met me eens zijn...Maar dat hoeft ook niet.
Dit is ook alleen maar mijn mening.
Sterkte met alles.
Geloof in jezelf en de kracht die je hebt..
Xx Ruby
Lieve Ruby,
Ik moest van mijn huisarts stoppen omdat de bijwerkingen gewoon te gevaarlijk zijn.
Nu weet ik alleen niet meer of het alleen om de bijwerkingen ging, want ik ervaar het nu nog steeds als niet prettig.
Ik snijd mezelf, vaker dan dat ik wil
Ik kan het echt niet tegenhouden, ook al wil ik dat nog zo graag.
Het is een soort drang, die ik niet kan doorbreken.
Als het goed is krijg ik vrijdag eindelijk de therapie die ik nodig heb, hoop ik.
Nou, jij ook heel veel sterkte, Ruby!
Liefs,
patsas
Ik moest van mijn huisarts stoppen omdat de bijwerkingen gewoon te gevaarlijk zijn.
Nu weet ik alleen niet meer of het alleen om de bijwerkingen ging, want ik ervaar het nu nog steeds als niet prettig.
Ik snijd mezelf, vaker dan dat ik wil
Ik kan het echt niet tegenhouden, ook al wil ik dat nog zo graag.
Het is een soort drang, die ik niet kan doorbreken.
Als het goed is krijg ik vrijdag eindelijk de therapie die ik nodig heb, hoop ik.
Nou, jij ook heel veel sterkte, Ruby!
Liefs,
patsas
-
Olympus
He patsaspatsas schreef:Lieve Ruby,
Ik moest van mijn huisarts stoppen omdat de bijwerkingen gewoon te gevaarlijk zijn.
Nu weet ik alleen niet meer of het alleen om de bijwerkingen ging, want ik ervaar het nu nog steeds als niet prettig.
Ik snijd mezelf, vaker dan dat ik wil
Ik kan het echt niet tegenhouden, ook al wil ik dat nog zo graag.
Het is een soort drang, die ik niet kan doorbreken.
Als het goed is krijg ik vrijdag eindelijk de therapie die ik nodig heb, hoop ik.
Nou, jij ook heel veel sterkte, Ruby!
Liefs,
patsas
Ik denk niet dat het door die medicijnen zelf komt, maar door he slechte bui die het starten van de medicijnen produceerd.
Het is mij haar fijn uitgelegd door een psychiater. Die zei:
Dus ik zelf denk dat dat dipje dat het gecreérd heeft net iets te veel voor je was. Zit je bij het ggz? Probeer dan je medicijnen voortaan via een psychiater te laten regellen die heeft meer vak kennis vanaf dat gebied!Bij het starten van de medicijnen krijg je verscheidende bijwerkingen en je zal je even erg rot gaan voelen, maar daarna als je bloedspiegel stijgt zal het snel afnemen
Hoop dat je er wat aan hebt.
gr
Thijs
Hoi Thijs,
Natuurlijk heb ik daar wat aan.
Nee, ik zit bij het PEC, daar heb ik een psychotherapeute, maar morgen hoor ik wat er gaat veranderen.
Ik heb vandaag van mijn huisarts diazepam gekregen, een kalmeringsmiddel in hele lage dosering, maar dat is om me 's avonds wat meer te kunnen ontspannen.
Ik ben eigenlijk meteen al na 15 dagen ad te hebben gehad, gestopt, moest van mijn huisarts.
In ieder geval bedankt!
Liefs,
patsas
Natuurlijk heb ik daar wat aan.
Nee, ik zit bij het PEC, daar heb ik een psychotherapeute, maar morgen hoor ik wat er gaat veranderen.
Ik heb vandaag van mijn huisarts diazepam gekregen, een kalmeringsmiddel in hele lage dosering, maar dat is om me 's avonds wat meer te kunnen ontspannen.
Ik ben eigenlijk meteen al na 15 dagen ad te hebben gehad, gestopt, moest van mijn huisarts.
In ieder geval bedankt!
Liefs,
patsas
-
-Nickie-
Ja en nee; zover ik goed ben ingelicht, zijn deze stoffen niet verslavend in die zin dat gebruikers ernaar verlangen zoals bij alcohol en tabak. Maar bij velen blijken de ontrekkingsverschijnselen bij het stoppen heel hevig te zijn. Het kan voor sommigen zelfs onmogelijk zijn om er ooit nog mee te stoppen. Het is ook niet zo dat het ontwennen, na een paar weken al afgelopen is. Vaak beginnen de problemen pas na maanden niet genomen te hebben. De arts zal dan zeggen dat iemand er nog niet aan toe is om te stoppen, terwijl de problemen voordat men eraan begon niet zo erg waren als na het stoppen.antidepressiva zijn wel degelijk verslavend als men lange tijd neemt, als je moeite wilt nemen lees maar op google.
Hoi WE,
Ik vind dat niet zo'n leuke opmerking, want iedereen ervaart het zoals hij of zij dat wil.
Ik heb heel veel aan hun commentaar en ik heb van jou die artikelen gelezen en heb daar ook heel veel aan, maar ik vind niet dat dit een topic moet worden, waar we elkaar even flink de waarheid zeggen, want ik ben deze topic begonnen en ik heb een vraag gesteld en het enige wat ik wil is dat ik wat antwoorden kan lezen en daar wat mee kan.
Dus in ieder geval bedankt voor je artikelen
Liefs patsas
Ik vind dat niet zo'n leuke opmerking, want iedereen ervaart het zoals hij of zij dat wil.
Ik heb heel veel aan hun commentaar en ik heb van jou die artikelen gelezen en heb daar ook heel veel aan, maar ik vind niet dat dit een topic moet worden, waar we elkaar even flink de waarheid zeggen, want ik ben deze topic begonnen en ik heb een vraag gesteld en het enige wat ik wil is dat ik wat antwoorden kan lezen en daar wat mee kan.
Dus in ieder geval bedankt voor je artikelen
Liefs patsas
-
Olympus
Hoi patsas,
Ik hoop dat het nu dus al wat beter gaat, maar je moet wel is (als dat niet zo is je medicatie via het PEC later lopen. Ik heb er veel profeit van.
Ik heb een enkele dagen bijna zelfmoord gepleegt iets wat ik normaal niet doe (alleen denk), maar deze keer kwam het me iets te dichtbij doen.
Ik heb voor het eerst het tegen iemand verteld mijn psych. ik kreeg verdubbeling van mijn medicatie (150 mg/gr ik weet het niet eens ipv 75) en extra sesies + een mogelijke extra andere therapie, maar waar ik hier op doel is de bijwerkingen.
Ik lig al ruim 4 dagen uit de roelatie door de bijwerkingen ik ben de hele dag door misselijk en ben duizelig + evenwichts stoornissen. in het begin voelde ik me zwaar [censuur], maar nu trekt het weer bij.
Ik hoop dat alles weer beter met je zal gaan.
En ik antwoord graag hoor.
mvg
Thijs
Ik hoop dat het nu dus al wat beter gaat, maar je moet wel is (als dat niet zo is je medicatie via het PEC later lopen. Ik heb er veel profeit van.
Ik heb een enkele dagen bijna zelfmoord gepleegt iets wat ik normaal niet doe (alleen denk), maar deze keer kwam het me iets te dichtbij doen.
Ik heb voor het eerst het tegen iemand verteld mijn psych. ik kreeg verdubbeling van mijn medicatie (150 mg/gr ik weet het niet eens ipv 75) en extra sesies + een mogelijke extra andere therapie, maar waar ik hier op doel is de bijwerkingen.
Ik lig al ruim 4 dagen uit de roelatie door de bijwerkingen ik ben de hele dag door misselijk en ben duizelig + evenwichts stoornissen. in het begin voelde ik me zwaar [censuur], maar nu trekt het weer bij.
Ik hoop dat alles weer beter met je zal gaan.
En ik antwoord graag hoor.
mvg
Thijs