Hallo,
Via Google ben ik hier terecht gekomen.
Mijn zoon van 22 had het erg moeilijk en is via de huisarts naar een psycholoog verwezen. Deze kon hem op een gegeven moment niet verder helpen en heeft hem naar een psychiater doorgestuurd. Hij slikt Fluvoxamine 100 mg en dat samen met de regelmatige bezoekjes aan de psychiater, helpt hem goed.
Nu heeft hij afgelopen week te horen gekregen dat hij binnenkort wel kan stoppen met die medicijnen. Ik heb inmiddels veel opgezocht over die antidepressiva en heb begrepen dat je daar niet zomaar van de ene op de andere dag mee kan stoppen. Volgens zijn psychiater kan dat wel.
Is er misschien iemand die me hier iets meer over kan vertellen?
Alvast hartelijk dank voor de reacties.
Groetjes, Yvonne (een bezorgde moeder).
-
een moeder
-
Nowan
Hallo Moeder,
Als ik jou was dan zou ik willen praten met die pych.
Over waarom hij dat zo vindt.
Want idd., is het in de meeste gevallen niet slim om abrubt te stoppen met A.D.
De patient krijgt dan veelal last van 'onttrekkingsverschijnselen' en dat is echt niet prettig.
Dus ik zou willen weten waarom hij dat zegt.
Ik weet b.v. wel dat het bij sommige A.D. minder speelt dan bij andere.
Citalopram b.v geeft veel minder hevige onttrekkingsverschijnselen'.
Dus het zóú event. kunnen dat fluvoxamine dat ook heeft.
Maar dat is dan ook wat ik zou willen weten.
Bovendien werd er altijd beweerd dat ineens staken een groot risico geeft van 'terugval'.
Maar in de psychiatrie wordt ook niet stil gezeten en veranderen de visies soms als het weer.
Als ik jou was dan zou ik willen praten met die pych.
Over waarom hij dat zo vindt.
Want idd., is het in de meeste gevallen niet slim om abrubt te stoppen met A.D.
De patient krijgt dan veelal last van 'onttrekkingsverschijnselen' en dat is echt niet prettig.
Dus ik zou willen weten waarom hij dat zegt.
Ik weet b.v. wel dat het bij sommige A.D. minder speelt dan bij andere.
Citalopram b.v geeft veel minder hevige onttrekkingsverschijnselen'.
Dus het zóú event. kunnen dat fluvoxamine dat ook heeft.
Maar dat is dan ook wat ik zou willen weten.
Bovendien werd er altijd beweerd dat ineens staken een groot risico geeft van 'terugval'.
Maar in de psychiatrie wordt ook niet stil gezeten en veranderen de visies soms als het weer.
-
een moeder
Dank jullie wel voor de reacties.
Hij slikt die Fluvoxamine trouwens voor z'n angst-en paniek stoornis, zou dat verschil maken met depressiviteit? Het afbouwen daarvan dan?
Zijn er hier nog meer mensen die dit medicijn nemen? Sorry voor al die vragen, maar het probleem is, dat er alleen contact is tussen die psychiater en m'n zoon.
Groetjes, Yvonne.
Hij slikt die Fluvoxamine trouwens voor z'n angst-en paniek stoornis, zou dat verschil maken met depressiviteit? Het afbouwen daarvan dan?
Zijn er hier nog meer mensen die dit medicijn nemen? Sorry voor al die vragen, maar het probleem is, dat er alleen contact is tussen die psychiater en m'n zoon.
Groetjes, Yvonne.
-
Nowan
Nee, dat maakt geen verschil voor wat de onttrekkingsverschijnselen betreft.
Als alleen je zoon contact heeft met die psych, kun je je zoon die dingen niet laten vragen dan?
Want niet alleen kunnen de ontrekkingsverschijnselen heel onaangenaam zijn maar er is ook nog een grote kans op terugval.
Normaliter doen mensen er máánden lang over om af te bouwen.
En met maanden bedoel ik om en nabij de zes maanden.
Als alleen je zoon contact heeft met die psych, kun je je zoon die dingen niet laten vragen dan?
Want niet alleen kunnen de ontrekkingsverschijnselen heel onaangenaam zijn maar er is ook nog een grote kans op terugval.
Normaliter doen mensen er máánden lang over om af te bouwen.
En met maanden bedoel ik om en nabij de zes maanden.
-
DarkElf
Hallo Yvonne,
Het hangt er vanaf hoelang hij dit medicijn al neemt, maar ik ga ervan uit meer dan zes weken, omdat je dan pas kan weten of het al dan niet werkt.
Ik zou bij geen enkel AD aanraden om aburpt te stoppen, omdat de kans op "ontwenningsverschijnselen" erg groot is. Eén van die verschijnselen kan een terugval of zelfs een ergere vorm van het probleem zijn waarvoor je het in de eerste instantie nam. Je moet nagaan dat het lichaam na die tijd gewend is om op het medicijn te draaien en het opeens zonder die stoffen moet stellen. Bij mezelf merk ik het reeds 's avonds als ik 's ochtends vergat mijn pillen te slikken: misselijk en draaierig. Bij Fluvoxamine zal dit pas later het geval zijn, omdat het lang in het lichaam blijft zitten. Nu kan het evengoed zijn dat je zoon er geen hinder van ondervindt, maar persoonlijk zou ik het risico niet nemen.
Ik heb Fluvoxamine effe gegoogleld en blijkbaar is de normale startdosis 100 mg. Maar er bestaat ook 50 mg, en waarschijnlijk kunnen die tabletten nog gebroken worden. Best te doen dus om over een periode van pakweg vier weken af te bouwen.
Verder vond ik:
8. Kan ik zomaar met dit middel stoppen?
Nee, bouw bij voorkeur langzaam af over een periode van vier weken. Na plotseling stoppen krijgen sommige mensen last van angst, duizeligheid, draaierigheid, hoofdpijn, misselijkheid en zweten. Deze verschijnselen treden vaak pas één tot vier dagen na plotseling stoppen op en zijn binnen drie weken over.
Niet iedereen heeft veel last van ontwenningsverschijnselen. Kijk daarom hoe u reageert als u de dosering iets vermindert. Als u er geen last van heeft kunt u sneller afbouwen. Vraag uw arts hierbij om advies.
Ik zou aanraden dat je zoon hiermee met zijn arts hierover uitvoerig een gesprek heeft. Als psychiater zal hij de risico's best wel kunnen inschatten, maar is het ook zijn taak om de vragen van zijn cliënt te beantwoorden.
Ik hoop dat jullie samen de beste beslissing kunnen nemen.
Groetjes, DarkElf.
Het hangt er vanaf hoelang hij dit medicijn al neemt, maar ik ga ervan uit meer dan zes weken, omdat je dan pas kan weten of het al dan niet werkt.
Ik zou bij geen enkel AD aanraden om aburpt te stoppen, omdat de kans op "ontwenningsverschijnselen" erg groot is. Eén van die verschijnselen kan een terugval of zelfs een ergere vorm van het probleem zijn waarvoor je het in de eerste instantie nam. Je moet nagaan dat het lichaam na die tijd gewend is om op het medicijn te draaien en het opeens zonder die stoffen moet stellen. Bij mezelf merk ik het reeds 's avonds als ik 's ochtends vergat mijn pillen te slikken: misselijk en draaierig. Bij Fluvoxamine zal dit pas later het geval zijn, omdat het lang in het lichaam blijft zitten. Nu kan het evengoed zijn dat je zoon er geen hinder van ondervindt, maar persoonlijk zou ik het risico niet nemen.
Ik heb Fluvoxamine effe gegoogleld en blijkbaar is de normale startdosis 100 mg. Maar er bestaat ook 50 mg, en waarschijnlijk kunnen die tabletten nog gebroken worden. Best te doen dus om over een periode van pakweg vier weken af te bouwen.
Verder vond ik:
8. Kan ik zomaar met dit middel stoppen?
Nee, bouw bij voorkeur langzaam af over een periode van vier weken. Na plotseling stoppen krijgen sommige mensen last van angst, duizeligheid, draaierigheid, hoofdpijn, misselijkheid en zweten. Deze verschijnselen treden vaak pas één tot vier dagen na plotseling stoppen op en zijn binnen drie weken over.
Niet iedereen heeft veel last van ontwenningsverschijnselen. Kijk daarom hoe u reageert als u de dosering iets vermindert. Als u er geen last van heeft kunt u sneller afbouwen. Vraag uw arts hierbij om advies.
Ik zou aanraden dat je zoon hiermee met zijn arts hierover uitvoerig een gesprek heeft. Als psychiater zal hij de risico's best wel kunnen inschatten, maar is het ook zijn taak om de vragen van zijn cliënt te beantwoorden.
Ik hoop dat jullie samen de beste beslissing kunnen nemen.
Groetjes, DarkElf.
-
een moeder
Hallo,
Hier ben ik weer als zeer ongeruste moeder.
Het heeft maar kort geduurd dat hij zonder de Fluvoxamine (Fevarin) kon. Inmiddels slikt hij daarvan al 150mg per dag. Hij hield zich er altijd netjes aan, om hierbij geen alcohol te drinken. Dat is hij op een gegeven moment toch gaan doen en in het weekend drinkt hij vaak meerdere biertjes.
Daar wist ik niets van, omdat hij dan pas thuis komt als ik al in bed lig. Totdat z'n broer me vertelde dat hij zich zo vreemd gaat gedragen als hij alcohol drinkt. Gisteravond kwam hij rond 9 uur thuis van een feestje met studiegenoten. Ik merkte meteen dat hij anders was dan anders en ook dat hij gedronken had. Hij ging op de bank liggen en heeft daar een paar uur gelegen, terwijl ik tv zat te kijken. Al die tijd was hij zo onrustig, sloeg maar met z'n benen van de ene naar de andere kant, soms ook met z'n armen. Schrok hier heel erg van, heb hem nog nooit zo meegemaakt. Hij was verder wel gewoon aanspreekbaar.
Zou zo graag eens met zijn psychiater willen praten. Maar heb inmiddels begrepen dat mijn zoon daar toestemming voor moet geven en dat doet hij niet. Sinds hij die dosering heeft verhoogd is mijn zoon er niet beter op geworden. Dat zie ik niet alleen, maar mijn man en z'n broers ook. Hij lijkt soms net een zombie, kijkt zo vreemd uit z'n ogen en slaapt zo veel....
Misschien heeft iemand nog een tip voor me of herkent er iets van en anders vind ik het fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon.
Hartelijke groeten en sterkte voor iedereen.
Hier ben ik weer als zeer ongeruste moeder.
Het heeft maar kort geduurd dat hij zonder de Fluvoxamine (Fevarin) kon. Inmiddels slikt hij daarvan al 150mg per dag. Hij hield zich er altijd netjes aan, om hierbij geen alcohol te drinken. Dat is hij op een gegeven moment toch gaan doen en in het weekend drinkt hij vaak meerdere biertjes.
Daar wist ik niets van, omdat hij dan pas thuis komt als ik al in bed lig. Totdat z'n broer me vertelde dat hij zich zo vreemd gaat gedragen als hij alcohol drinkt. Gisteravond kwam hij rond 9 uur thuis van een feestje met studiegenoten. Ik merkte meteen dat hij anders was dan anders en ook dat hij gedronken had. Hij ging op de bank liggen en heeft daar een paar uur gelegen, terwijl ik tv zat te kijken. Al die tijd was hij zo onrustig, sloeg maar met z'n benen van de ene naar de andere kant, soms ook met z'n armen. Schrok hier heel erg van, heb hem nog nooit zo meegemaakt. Hij was verder wel gewoon aanspreekbaar.
Zou zo graag eens met zijn psychiater willen praten. Maar heb inmiddels begrepen dat mijn zoon daar toestemming voor moet geven en dat doet hij niet. Sinds hij die dosering heeft verhoogd is mijn zoon er niet beter op geworden. Dat zie ik niet alleen, maar mijn man en z'n broers ook. Hij lijkt soms net een zombie, kijkt zo vreemd uit z'n ogen en slaapt zo veel....
Misschien heeft iemand nog een tip voor me of herkent er iets van en anders vind ik het fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon.
Hartelijke groeten en sterkte voor iedereen.
-
inactieve gebruiker
Heeft je zoon een goed contact met zijn psychiater denk je? Wat voor therapie geeft die psych? Wat is de oorzaak denk je van je zoon zijn depressiviteit?
Er is vermoedelijk een reden dat je zoon naast zijn ad-gebruik het toch niet laten kan het af en toe flink op ene drinken te zetten (op je beschrijving afgaand).
Hoe is jouw contact met hem, en zijn vader?
Groetjes, Klaas
Er is vermoedelijk een reden dat je zoon naast zijn ad-gebruik het toch niet laten kan het af en toe flink op ene drinken te zetten (op je beschrijving afgaand).
Hoe is jouw contact met hem, en zijn vader?
Groetjes, Klaas
-
een moeder
Bedankt voor je reactie Klaas.
Hij kan het goed vinden met die psychiater en hij wordt behandeld voor angst-en paniekstoornissen. De verhouding tussen hem, z'n broers en ons (z'n ouders) is prima.
Weet jij iets van dat vreemde lichamelijke gedrag, de combinatie van AD en alcohol dus? Daar maak ik me eigenlijk de meeste zorgen over.
Groetjes, Yvonne.
Hij kan het goed vinden met die psychiater en hij wordt behandeld voor angst-en paniekstoornissen. De verhouding tussen hem, z'n broers en ons (z'n ouders) is prima.
Weet jij iets van dat vreemde lichamelijke gedrag, de combinatie van AD en alcohol dus? Daar maak ik me eigenlijk de meeste zorgen over.
Groetjes, Yvonne.
-
inactieve gebruiker
Daar kan ik als leek eigenlijk geen antwoord op geven, maar misschien mag ik wel mijn vermoeden uitspreken dat het onrustig beweeglijke slapen van je zoon alles met stress te maken heeft, en dat zijn zombie gedrag alles te maken heeft met de dingen waar hij zijn toevlucht toe neemt om die stress te ontvluchten. (in je droombewustzijn steken die stressgevoelens dan weer levensgroot de kop op dus, zoals ik ook heb meegemaakt, ben je voortdurend aan het woelen en knarsetanden draaien om je heen slaan enz )
heb je enig idee wat hem destijds depressief gemaakt heeft en of die oorzaak of oorzaken ook goed bekeken zijn door zijn psych in diens gesprekken met je zoon?
heb je enig idee wat hem destijds depressief gemaakt heeft en of die oorzaak of oorzaken ook goed bekeken zijn door zijn psych in diens gesprekken met je zoon?
-
B.Nikolik
Al die tijd was hij zo onrustig, sloeg maar met z'n benen van de ene naar de andere kant, soms ook met z'n armen. Schrok hier heel erg van, heb hem nog nooit zo meegemaakt. Hij was verder wel gewoon aanspreekbaar.
Het klinkt alsof uw zoon welleens een jointje rookt; dit verklaart de spasmes met zn benen en armen, de vreemde blik en het slaapritme.Hij lijkt soms net een zombie, kijkt zo vreemd uit z'n ogen en slaapt zo veel....
En het drinken... Als het met mate gebeurt is het niet echt een probleem. Een beetje alcohol maakt fluoxamine niet gevaarlijk dus ik zou me eerder druk maken over de emotionele toestand van uw zoon dan farmacologische interacties.
-
een moeder
Hier ben ik weer eens als bezorgde moeder.
Weet zeker dat hij geen jointjes rookt en natuurlijk maak ik me zorgen om z'n emotionele toestand. Maar wij, als ouders, kunnen hem gewoon niet helpen, hoe we ook ons best doen.
Volgende week moet hij weer naar de psych en hij wil de dosering alweer verhoogd hebben....Maar de laatste tijd valt hij steeds vaker in een soort van comateuze slaap. Krijg hem dan echt niet wakker. Dat is bijv. nadat hij een normale nachtrust heeft gehad, eind van de middag uit school komt en dan op bed gaat liggen. Maar ook in het weekend, dan slaapt hij vaak 12 uur aaneen en valt dan 's middags ook gewoon weer in zo'n diepe slaap. Dat kan toch alleen maar door die Fluvoxamine komen?
Weet zeker dat hij geen jointjes rookt en natuurlijk maak ik me zorgen om z'n emotionele toestand. Maar wij, als ouders, kunnen hem gewoon niet helpen, hoe we ook ons best doen.
Volgende week moet hij weer naar de psych en hij wil de dosering alweer verhoogd hebben....Maar de laatste tijd valt hij steeds vaker in een soort van comateuze slaap. Krijg hem dan echt niet wakker. Dat is bijv. nadat hij een normale nachtrust heeft gehad, eind van de middag uit school komt en dan op bed gaat liggen. Maar ook in het weekend, dan slaapt hij vaak 12 uur aaneen en valt dan 's middags ook gewoon weer in zo'n diepe slaap. Dat kan toch alleen maar door die Fluvoxamine komen?