Eigenlijk wil ik er liever niets over kwijt, of er iets over zeggen, want ik schaam me heel heel erg.
Maar toch wil ik dit topic schrijven om anderen ervan te weerhouden een zelfde stomme fout te maken.
Ik wil niet uitbreiden over de toeloop tot dit alles, de oorzaak en een uitgebreid verhaal.
maar the point is... ik heb vrijdag een overdosis pillen ingenomen, en kwam daarmee op de eerste hulp van het ziekenhuis terecht omdat mijn vader de hulpdiensten in had geschakeld.
En.. het helpt niet, om als je wanhopig, depressief of boos of wat dan ook bent, dit te doen!
ik voelde me alleen maar dood en doodziek, kreeg een gevaarlijk lage bloeddruk, viel om de zoveel tijd flauw, kreeg spiertrekkingen en hartkloppingen en heb urenlang beroerd op de eerstehulp gelegen... om vervolgens drie dagen lang onwijs aan de diarree te zijn door de troep die ze me hadden gegeven om de gifstoffen uit mijn lijf te krijgen.
Raad het je dus geenzins aan...
is niet de oplossing, je bezorgd jezelf alleen maar een extra trauma, nare gedachten en een hele hoop ellende.
ik had al nachtmerries enzo, en heb er nu een bij, over ambulances en ziekenhuizen, en als ik een sirene hoor dan voel ik me angstig.
dus... alleen maar voor het hopen te voorkomen bij anderen schrijf ik dit op.
stel me alstjeblieft geen vragen hierover want ik praat er liever niet over.
wel zou het misschien fijn zijn als anderen hun negatieve ervaringen delen, misschien dat anderen dan beter nadenken.
ook al betwijfel ik het, want uit ervaring weet ik nu dat je op zo'n moment niet echt meer helder nadenkt maar gewoon impulsief dingen doet.
en, kijk uit met het tegelijk op en afbouwen van medicijnen die als bijwerking suicidale gedachten en verergering van depressie hebben... want dit had bij mij de grootste vinger in de pap, naast een aantal andere factoren.