Laura7

Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

Hoi allen,

Ik weet niet of ik dit op de goede plek neerzet. Ik weet op dit moment niet meer wat ik moet doen, dus leg ik het hier voor. De kans is aanwezig dat het een beetje een kriskras wordt door elkaar heen.

Ik kan absoluut niet over mij en mijn gevoelens praten, elke keer als er in mijn omgeving iets vraagt en het gaat iets dieper dan 'hé hoe gaat het?' 'ja met mij gaat het goed', dan klap ik dicht. Op zo'n moment crasht alles in mijn hoofd en kan ik niet meer fatsoenlijk nadenken. Ik begin onzin uit te kramen en achteraf denk ik: had ik het maar anders gedaan.Op zo'n moment weet ik ook niet eens wat ik denk, ook al zou ik het wel willen zeggen, ik kan er gewoon geen gevoelens en gedachten aan koppelen.

Ik denk de laatste tijd vaak dat ik een (lichte) vorm van autisme heb. Elke keer vertel ik mezelf weer dat ik me aanstel en dat ieder persoon wel iets van autisme heeft, maar toch knaagt er iets. Als ik iets in mijn hoofd heb hoe iets zal gaan, dan is het ook niet meer uit mijn hoofd te krijgen. Als ik ergens begin op werk of stage, dan moet ik altijd de eerste maand(en) wennen voordat ik gewend ben en heb kunnen aanpassen. Dit heeft mede te maken met het feit dat ik zo perfectionistisch ben als de pest. Voordat ik iets uitvoer, zeg of typ denk ik daar altijd eerst lang over na.

Elke keer denk ik weer: maar waarom, als ik al een vorm van autisme zou hebben, zou ik dat willen weten? Ik heb mijn leven in zekere zin op de rit. Ik heb een vriend, ga naar school en heb zo mijn activiteiten daarnaast. Toch kan ik het niet loslaten.

Misschien klinkt dit allemaal een beetje vaag, maar ik hoop dat jullie je gedachten erover kunnen delen. Ik kom namelijk met mezelf en mijn gedachten niet meer verder..

Groetjes
TheEmperor85

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

Hoi Laura,

Zoals je zelf al aangeeft: inderdaad, iedereen heeft wel een paar autistische trekjes. De gemiddelde vrouw scoort zo rond de 9 punten op de Baron Cohen test, mannen 12 tot 15. Pas als je rond de 30 scoort moet je je 'zorgen' gaan maken.
Elke keer denk ik weer: maar waarom, als ik al een vorm van autisme zou hebben, zou ik dat willen weten? Ik heb mijn leven in zekere zin op de rit. Ik heb een vriend, ga naar school en heb zo mijn activiteiten daarnaast. Toch kan ik het niet loslaten.
Als je het echt niet los kan laten zou ik persoonlijk voor uitsluitsel kiezen en een test aanvragen bij je huisarts of lokale hulpverlener.
Is helemaal niet eng, gewoon een paar vragen invullen en that's it eigenlijk.

Vraag is natuurlijk of je het wílt weten. Die vraag kan alleen jij beantwoorden. Als je zeer negatieve associaties krijgt bij het woord 'autisme', denk er dan nog eventjes goed over na.
Kan alleen zeggen dat het me persoonlijk e.e.a aan inzicht heeft verschaft ten opzichte van m'n eigen gedrag. Dat ik 'niet zomaar gek ben ofzo'. Al was ik nog kind toen het werd vastgesteld (ik scoorde 46 van de 50 punten op die befaamde test, dus dat bleek ook niet helemaal voor niets te zijn geweest).
En de kunst is dan het je leven inderdaad niet te laten beinvloeden. Gewoon je leven leven, gewoon alles doen wat andere mensen ook doen, alle uitdagingen aangaan die het leven/lot biedt. Als iets goedgaat, dan ben je extra trots, gaat het mis dan weet je ook direct waarom. ;)

Ben benieuwd naar je antwoord :)
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

Ik dacht dat ik goeie punten had toen ik die op test 41 scoorde 011


In mijn geval (ik ben nu veertiger) is er in mijn jeugd nooit aandacht aan besteed. Zolang de schoolresultaten maar schitterend waren was er voor mijn ouders geen probleem. Hoeveel moeite en constante aanpassing ik had om de wereld te ordenen in mijn hoofd of ermee contact te maken was bijzaak.

Ik vind de term asperger helemaal niet negatief. Er vielen vele stukken op zijn plaats die ik vroeger als totaal irrationeel bekeek.Ik heb een goed diploma behaald, altijd snel werk gevonden en blonk uit in bepaalde dingen.Het aanpassen gaat je ook makkelijker af als je erover leest en inziet dat er niks stuk is, enkel de bedrading ligt anders.

En supersociaal of fan van veel drukte en mensen zal ik dan wel niet worden, ik heb heel veel dingen zoals hele bibliotheken verslinden , internet , mijn dieren en een select groepje mensen waar ik me wel goed bij voel.

Je leven leven en inrichten zoals jij je het best voelt, wat voor jou werkt en bijleren in situaties waar je jezelf (en autisme trekken) tegenkomt.
zeker niet gaan spiegelen aan de norm of de meerderheid, dat werkt enkel tegen je en frustreert.

Ieder mens is uniek en mensen met autisme nog dat tikkeltje unieker zeg ik altijd (ipv apart of vreemd;ook al zing ik op slechte dagen wel luidkeels Creep van radiohead ;) )
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Laura7

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

Hoi, beetje late reactie,

Ik denk dat het heel wat dingen inderdaad zou verduidelijken, mocht het wel zo zijn. Mocht het niet zo zijn, dan weet ik ook dat ik daar de oorzaak niet moet zoeken. Maar die stap naar een dokter (of iemand) toe is erg groot. Helaas gok ik dat ik de enige ben die daar een beslissing over kan maken.

Groetjes
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

TheEmperor85 schreef:De gemiddelde vrouw scoort zo rond de 9 punten op de Baron Cohen test, mannen 12 tot 15.
Pas als je rond de 30 scoort moet je je 'zorgen' gaan maken.
Ik heb voor de aardigheid net even ge-Googled naar die Baron Cohen test en kwam tot een score van 16.

http://www.wired.com/wired/archive/9.12/aqtest.html
* Liebe Macht Frei *
TheEmperor85

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

volhoudertje schreef:
TheEmperor85 schreef:De gemiddelde vrouw scoort zo rond de 9 punten op de Baron Cohen test, mannen 12 tot 15.
Pas als je rond de 30 scoort moet je je 'zorgen' gaan maken.
Ik heb voor de aardigheid net even ge-Googled naar die Baron Cohen test en kwam tot een score van 16.

http://www.wired.com/wired/archive/9.12/aqtest.html
De 'echte' test heeft ruim 300 vragen (plus een indringend gesprek met iemand die er zegt voor gestudeerd te hebben) maar dan zit je dus heel gemiddeld VH :)
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

TheEmperor85 schreef:De gemiddelde vrouw scoort zo rond de 9 punten op de Baron Cohen test, mannen 12 tot 15.
Pas als je rond de 30 scoort moet je je 'zorgen' gaan maken.



en ik ben gewoon nergens gemiddeld in :badgrin:
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
iris2012

Re: Autisme? Gedachtenwisseling hierover nodig

Beste Laura,

Ik leef met een partner die waarschijnlijk AS heeft. Heb dus zelf geen AS of ASS.

Ik begrijp dat het heel lastig voor je moet zijn zoals je nu in je gedachtenproces zit. De twijfel is misschien nog lastiger dan het ermee omgaan. Heb je de online Baron Cohen test al eens gedaan? Die geeft, zoals anderen in deze thread al aangeven, een redelijk goede indicatie van waar je op de schaal staat.

Ik loop zelf inmiddels al geruime tijd bij een psycholoog en kan mij herinneren hoe enorm groot de stap is om te zeggen: Ik kom er zelf niet meer uit, ik heb hulp nodig. Zo moet je het ook zien: het is hulp. Het betekent niet dat je gek bent of tekortschiet. Het betekent niet dat je behoeftig bent. Het kan je alleen helpen jezelf beter te begrijpen en op den duur beter om te gaan met dit soort vragen, zodat je geen kortsluiting meer krijgt in je hoofd.

Je kunt bij je huisarts een verwijzing vragen naar een psycholoog. Daarbij hoef je niet eens aan te geven dat je je afvraagt of je autisme hebt, als je dat lastig vindt. Je kunt gewoon aangeven dat je behoefte hebt om eens met iemand te praten over dingen die jij moeilijk vindt in je leven. Bij mijn huisarts is een sociaal psychiatrisch verpleegkundige aangesloten. Zo iemand kan je ook helpen inschatten waar je de meest geschikte hulp kunt krijgen. Je kunt ook altijd iemand die je vertrouwt vragen om met je mee te gaan, als je dat prettig vindt.

En je kunt ook eerst zoeken naar een psycholoog waarbij je je prettig voelt en op basis daarvan een verwijzing van de huisarts vragen.

Ik begrijp dat het een enorme stap lijkt maar zo blijven rondlopen is ook niet fijn. Ik denk dat je uiteindelijk heel opgelucht zult zijn als je de stap zet, wat het resultaat daarvan ook mag zijn.

Overigens hoeft uiteindelijk ook niet te blijken dat je autisme hebt. Het is ook mogelijk dat je je emoties niet hebt leren herkennen/onder woorden brengen. Of dat er iets anders is. Of helemaal niets.

Ik zou je op het hart willen drukken niet met je zorgen te blijven rondlopen. Zoek iemand waarbij je je prettig voelt en die je vertrouwt, dat is wel heel belangrijk.

Het is al hartstikke goed dat je onder woorden weet te brengen wat je dwarszit, dat is de eerste stap!

Ik wens je veel sterkte en succes,
Iris

Terug naar “Autisme spectrum stoornissen”