Hai allemaal,
Ik ben in behandeling bij de GGZ omdat ik anorexia heb gehad en een angststoornis.
Vorig jaar is er een psychologisch onderzoek bij mij gedaan en de uitslag was nogal...vaag.
De psychologe moest het gaan bespreken met een andere psycholoog en toen uiteindelijk kreeg ik de uitslag: schizotypie ofwel een schizotypische persoonlijkheidssstoornis.
dit bleek helemaal niet te kloppen gezien ik te weinig symptomen had (alleen sociale angst kwam erg overeen)
Voor mij is het op dit moment allemaal nogal vaag..Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en doordat ik heel kwetsbaar ben is die moeilijk te behandelen. Bij mij werkt vermijden namelijk vaak beter dan de angst op te gaan zoeken, omdat ik die angst vaak niet aan kan, doordat ik zo kwetsbaar ben.
Echter is hier in de psychologie (nog) geen naam voor zeggen ze bij de GGZ.
De laatste tijd zit ik wat te lezen over autisme en ik herken me best wel in sommige dingen als pdd-nos en asperger.
Een paar jaar terug had ik ook eens een vervangend psychiater en die zei dat het probleem bij mij vooral op sociaal vlak lag. Ik ben hier verder toen niet te veel op in gegaan maar ik moet er nog wel vaak aan denken.
Ik ben best wel een sociaal persoon. Ik ben meestal wel extravert. Maar dat ben ik eigenlijk alleen als het over serieuze dingen gaat.. ik kan niet zo goed meepraten over koetjes en kalfjes. Vooral ook niet met mensen die ik minder goed ken.
Sociaal ben ik ook erg anstig en vaak gedrag ik me erg afstandelijk tegenover mensen die ik niet zo goed ken. Ook al zou ik mezelf wel wat meer open willen stellen...vaak lukt dit gewoon niet op de één of andere manier. Het is alsof ik me soms automatisch afsluit voor andere mensen.
Ook heb ik moeite met relaties. Ik weet niet precies wat het is .. maar ik vind iemand dan te dichtbij komen en ik weet niet hoe ik daar mee om moet gaan. Ik heb wel relaties gehad maar dat stelde niet heel veel voor. Ik wist gewoon niet hoe ik mezelf moest uiten, dan voelde 't meer alsof 't niet echt wederzijds was.. dat vond ik moeilijk om te laten zien, dat ik echt om iemand gaf. In een relatie is het nemen en geven en ik vind geven heel moeilijk...terwijl ik echt niet egoistisch ben of zo, ik wil het juist wel graag laten zien maar ik kan dat op de 1 of andere manier niet.
Ik weet dat ik dit moet gaan bespreken bij de GGZ en dit wil ik ook zeker gaan doen ,maar ik vroeg me af of er misschien mensen zijn die hier iets over kunnen zeggen.. want ik vind het zo simpel om alles op 'onzekerheid' af te schuiven. Ik ben ook heel onzeker maar heb vaak het idee dat er gewoon meer aan de hand is en dit uit zich vooral in sociaal contact. Ik ben laatste maanden sociaal ook heel angstig, vooral op plekken waar veel mensen zijn, zoals een school.. maar om in de stad aan iemand de weg te vragen vind ik dan bijvoorbeeld weer niet moeilijk.
Ook kan ik heel weinig druk aan, in welke vorm dan ook.. niet alleen qua werkdruk, maar ook als ik bijv een hele drukke week heb en met vrienden dingen heb gepland enzo. Dat kan ik dan vaak niet goed aan in m'n hoofd zeg maar, en wordt het onoverzichtelijk voor me. Maar dat schijnt dus volgens mijn psycholoog te maken te hebben met dat ik zo kwetsbaar ben. Ik heb daardoor heel erg behoefte aan structuur. Ik kan niet goed met veranderingen omgaan en al helemaal niet met onvoorspelbaarheid. Daarom heb ik nood aan een zo voorspelbaar mogelijke omgeving met weinig druk.
ik heb het idee dat ik het niet echt helder uitleg allemaal, haha, maar ik vind het zelf ook best ingewikkeld om uit te leggen..in ieder geval ga ik dit dus nog bespreken bij de ggz, maar vroeg me af of jullie hier iets in herkennen of juist niet.
alvast bedankt voor jullie reacties