starr

zou dit een vorm van autisme kunnen zijn?

Hai allemaal,

Ik ben in behandeling bij de GGZ omdat ik anorexia heb gehad en een angststoornis.
Vorig jaar is er een psychologisch onderzoek bij mij gedaan en de uitslag was nogal...vaag.
De psychologe moest het gaan bespreken met een andere psycholoog en toen uiteindelijk kreeg ik de uitslag: schizotypie ofwel een schizotypische persoonlijkheidssstoornis.
dit bleek helemaal niet te kloppen gezien ik te weinig symptomen had (alleen sociale angst kwam erg overeen)
Voor mij is het op dit moment allemaal nogal vaag..Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en doordat ik heel kwetsbaar ben is die moeilijk te behandelen. Bij mij werkt vermijden namelijk vaak beter dan de angst op te gaan zoeken, omdat ik die angst vaak niet aan kan, doordat ik zo kwetsbaar ben.
Echter is hier in de psychologie (nog) geen naam voor zeggen ze bij de GGZ.
De laatste tijd zit ik wat te lezen over autisme en ik herken me best wel in sommige dingen als pdd-nos en asperger.
Een paar jaar terug had ik ook eens een vervangend psychiater en die zei dat het probleem bij mij vooral op sociaal vlak lag. Ik ben hier verder toen niet te veel op in gegaan maar ik moet er nog wel vaak aan denken.
Ik ben best wel een sociaal persoon. Ik ben meestal wel extravert. Maar dat ben ik eigenlijk alleen als het over serieuze dingen gaat.. ik kan niet zo goed meepraten over koetjes en kalfjes. Vooral ook niet met mensen die ik minder goed ken.
Sociaal ben ik ook erg anstig en vaak gedrag ik me erg afstandelijk tegenover mensen die ik niet zo goed ken. Ook al zou ik mezelf wel wat meer open willen stellen...vaak lukt dit gewoon niet op de één of andere manier. Het is alsof ik me soms automatisch afsluit voor andere mensen.
Ook heb ik moeite met relaties. Ik weet niet precies wat het is .. maar ik vind iemand dan te dichtbij komen en ik weet niet hoe ik daar mee om moet gaan. Ik heb wel relaties gehad maar dat stelde niet heel veel voor. Ik wist gewoon niet hoe ik mezelf moest uiten, dan voelde 't meer alsof 't niet echt wederzijds was.. dat vond ik moeilijk om te laten zien, dat ik echt om iemand gaf. In een relatie is het nemen en geven en ik vind geven heel moeilijk...terwijl ik echt niet egoistisch ben of zo, ik wil het juist wel graag laten zien maar ik kan dat op de 1 of andere manier niet.

Ik weet dat ik dit moet gaan bespreken bij de GGZ en dit wil ik ook zeker gaan doen ,maar ik vroeg me af of er misschien mensen zijn die hier iets over kunnen zeggen.. want ik vind het zo simpel om alles op 'onzekerheid' af te schuiven. Ik ben ook heel onzeker maar heb vaak het idee dat er gewoon meer aan de hand is en dit uit zich vooral in sociaal contact. Ik ben laatste maanden sociaal ook heel angstig, vooral op plekken waar veel mensen zijn, zoals een school.. maar om in de stad aan iemand de weg te vragen vind ik dan bijvoorbeeld weer niet moeilijk.
Ook kan ik heel weinig druk aan, in welke vorm dan ook.. niet alleen qua werkdruk, maar ook als ik bijv een hele drukke week heb en met vrienden dingen heb gepland enzo. Dat kan ik dan vaak niet goed aan in m'n hoofd zeg maar, en wordt het onoverzichtelijk voor me. Maar dat schijnt dus volgens mijn psycholoog te maken te hebben met dat ik zo kwetsbaar ben. Ik heb daardoor heel erg behoefte aan structuur. Ik kan niet goed met veranderingen omgaan en al helemaal niet met onvoorspelbaarheid. Daarom heb ik nood aan een zo voorspelbaar mogelijke omgeving met weinig druk.

ik heb het idee dat ik het niet echt helder uitleg allemaal, haha, maar ik vind het zelf ook best ingewikkeld om uit te leggen..in ieder geval ga ik dit dus nog bespreken bij de ggz, maar vroeg me af of jullie hier iets in herkennen of juist niet.

alvast bedankt voor jullie reacties :)
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: zou dit een vorm van autisme kunnen zijn?

Hoi Starr,
op zich is er via het internet natuurlijk geen zinnig woord te zeggen over psychologich onderzoek. Nu ja - een psycholoog heeft jou uren gesproken, testjes laten doen (of hoe het maar uitkomt) - dat is heel anders dan reageren op een verhaal.
starr schreef: Ik ben in behandeling bij de GGZ omdat ik anorexia heb gehad en een angststoornis.
Vorig jaar is er een psychologisch onderzoek bij mij gedaan en de uitslag was nogal...vaag.
(...)Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en doordat ik heel kwetsbaar ben is die moeilijk te behandelen. Bij mij werkt vermijden namelijk vaak beter dan de angst op te gaan zoeken, omdat ik die angst vaak niet aan kan, doordat ik zo kwetsbaar ben.
Echter is hier in de psychologie (nog) geen naam voor zeggen ze bij de GGZ.
Hm, "angst opzoeken" heeft een aantal verschillende namen en soms werkt het goed. Bij wie te kwetsbaar is is het schadelijk - aar ook dan is angst goed te behandelen...
Bij trauma geldt, dat de eerste fase van de behandeling bestaat uit "stabiliseren": onder andere leren, om goed voor jezelf te zorgen, te zoeken, waar je rustig van wordt, hoe je jezelf kunt troosten, moed inspreken, afleiden, etc.etc.etc. (Pas daarna komt het trauma aan de orde en bij heftige angst lijkt me dat ook zinnig.)
Heb je ooit op die manier therapie gehad...?
en daana kun je, met behulp van wat je in de eerste fase geleerd hebt, bijv. emdr doen. (Dwz.: eerste een positief beeld, met iets wat jou rust geeft, of ontspant, of moed geeft, etc - en dan dat beeld kort afwisselen met een negatief beeld - om een en ander behapbaar te houden.)
starr schreef: Ik ben best wel een sociaal persoon. Ik ben meestal wel extravert. Maar dat ben ik eigenlijk alleen als het over serieuze dingen gaat.. ik kan niet zo goed meepraten over koetjes en kalfjes. Vooral ook niet met mensen die ik minder goed ken.
Sociaal ben ik ook erg anstig en vaak gedrag ik me erg afstandelijk tegenover mensen die ik niet zo goed ken. Ook al zou ik mezelf wel wat meer open willen stellen...vaak lukt dit gewoon niet op de één of andere manier. Het is alsof ik me soms automatisch afsluit voor andere mensen.
Angst is een reflex, dus dat je je automatisch afsluit (hoe verveldend soms ook) dat is logisc, als je bang bent Het is een overlevingsmechanisme. Die kun je op zich wel om "leren" buigen. De vraag is oa. wat je dan preces nodig hebt in een specifieke situatie.
starr schreef:Ook heb ik moeite met relaties. Ik weet niet precies wat het is .. maar ik vind iemand dan te dichtbij komen en ik weet niet hoe ik daar mee om moet gaan. Ik heb wel relaties gehad maar dat stelde niet heel veel voor. Ik wist gewoon niet hoe ik mezelf moest uiten, dan voelde 't meer alsof 't niet echt wederzijds was.. dat vond ik moeilijk om te laten zien, dat ik echt om iemand gaf. In een relatie is het nemen en geven en ik vind geven heel moeilijk...terwijl ik echt niet egoistisch ben of zo, ik wil het juist wel graag laten zien maar ik kan dat op de 1 of andere manier niet.
:knuffel: Heel naar!
starr schreef:Ook kan ik heel weinig druk aan, in welke vorm dan ook.. niet alleen qua werkdruk, maar ook als ik bijv een hele drukke week heb en met vrienden dingen heb gepland enzo. Dat kan ik dan vaak niet goed aan in m'n hoofd zeg maar, en wordt het onoverzichtelijk voor me. Maar dat schijnt dus volgens mijn psycholoog te maken te hebben met dat ik zo kwetsbaar ben. Ik heb daardoor heel erg behoefte aan structuur. Ik kan niet goed met veranderingen omgaan en al helemaal niet met onvoorspelbaarheid. Daarom heb ik nood aan een zo voorspelbaar mogelijke omgeving met weinig druk.
Dit doet ene belletje rinkelen, dat verwant is aan ppd-nos. Op zich vind ik ppd-nos eerlijk gezegd ''geen'' diagnose: er wordt gezegd, dat er *iets* in je ontwikkeling als mens is misgegaan. Tja - dan weet je nog niets, maar een diagnose is juist bedoeld, om dingen wel dudelijk te maken.
Een lichamelijk aspect van je ontwikkling is, dat je je evenwicht moet leren bewaren. Ik geloof heel erg grif, dat je dat goed kunt. :)
Maar: bij sommige mensen 'vreet' dat energie. (Die je dus niet meer beschikbaar hebt voor andere dingen zoals sociaal zijn.)
Je evenwicht leren bewaren is ook erg nauw gekoppeld aan lichaamsbewustzijn - en aan lichaamstaal spreken en verstaan. En let wel: als mensen elkaar ontmoeten, dan is lichaamstaal plm. 75% van alle communicatie. Dus als je dat niet vloeiend spreekt en verstaat, ben je beslist in het nadeel. (Dat is een vorm van kwetsbaarheid, maar geeft veel meer handen en voeten dan "jij bent nu eenaal onzeker".)
Vaak is het zo, dat mensen die gedoe hebben in deze regio, van de weeromstuit erg hechten aan structuur, veel tijd nodig hebebn om indrukken te verwerken en slecht tegen veranderingen kunnen.
En het goede nieuws: het is vaak voor een groot deel relatef makkelijk te verhelpen. Neus (als dit je aanspreekt) een s rond op sites zoals http://www.novreflextherapie.nl/ (De site gaat vooral over kinderen, maar het werkt erg goed bij volwassenen!)

Terug naar “Autisme spectrum stoornissen”