Jasmijn

Eetstoornis en relatie(s)?

beste lieve allemaal,

Ben een jonge vrouw met, hoe kan het ook anders op dit forum.....een eetstoornis.
Het is er "ingeslopen" en heb al ongeveer 10 jaar boulimia met "anorectische periodes"...
Tijden dat het beter gaat en tijden dat het slechter gaat.
Het heeft met zo ontzettend veel factoren te maken.
Ik heb nu erg veel last van boulimia en ondanks medicatie hiervoor wordt het niet beter, maar gaat het nu slechter.
Tegelijkertijd heb ik ook het verlangen naar een mooie relatie.
Dit is nu juist het probleem: dit verlangen is zo groot en ik wil ook zo graag "gevoeld" worden, dat ik soms juist door dit gemis eetbuien heb, omdat ik me zo alleen voel.
Tegelijkertijd krijg ik veel spanningen als ik een "afspraakje" heb en daardoor ook weer een eetbui....
Ik heb nu pas eenleuke jongen/man leren kennen; hij wil dit weekend weer afspreken, maar ik voel me nu echt te dik,(mijn gewicht schommelt nogal) en wil hem eigenlijk daardoor niet zien...
Ik weet ook dat ik me weer ga "isoleren" en dat dat ook weer deprimerend werkt.
Denk dat het misschien wel herkenbaar is voor velen?
Daarbij twijfel ik ook of ik wel een relatie wil met hem of vriendschap...
Ben nogal een twijfelaar....

Enfin, ik weet niet hoe ik om moet gaan met relaties.
Sommige mensen zijn van mening dat eerst het eetprobleem opgelost moet worden en dat je dan een relatie kan aangaan met iemand.
Anderen zijn van mening dat je de ander júist nodig hebt hierbij..
Ik vind het zo moeilijk.
Ik weet dat je niet kunt zeggen: zo nu, eerst dit oplossen en dan is dat aan de beurt...dingen overlappen elkaar en je kunt het niet plannen.

Hoe denken jullie over het aangaan van een (nieuwe) relatie met het hebben van eetstoornis?
En heeft er iemand misschien advies wellicht?

Alvast bedankt...!

Liefs, Jasmijn
Ei=mc2

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Ik begrijp dat het moelijk is, ik heb het meegemaakt - van de andere kant. Ik heb een tijdje een hele vage 'relatie' gehad met iemand die ook een eetstoornis had.
Ik heb helaas geen constructief advies voor je... :(
inactieve gebruiker

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Ik denk dat een nieuwe relatie je juist helpen kan je eetstoornis te boven te komen Jasmijn, enfin daar zou ik gewoon vanuit gaan in jouw geval.
Want na alles wat ik meegemaakt heb met mensen die ernstig aan anorexia lijden denk ik zo ondertussen wel te mogen vaststellen voor mezelf dat het een ongelooflijk sterke verslaving is vooral, een verslaving die heel je fysiologie beinvloed en zodanig dat je je gevoelens er behoorlijk mee op afstand kunt houden. Als je dit vervolgens vergelijkt met andere verslavingen als bv die aan heroine of tabak, dan is het ook daarbij zo dat het afkicken het beste zal lukken niet alleen vanuit het niet-meer-dit-en niet-meer dat gedacht , maar vanuit het 'wel', wat dan wél mogelijk wordt, in niet in een abstracte zin, maar concreet, jouw relatie dus zoals die straks al zich ontwikkelt.
vergelijkinkje, ik heb 33 jaar gerookt als een ketter, en het lukte me nooit echt te stoppen (heel kort alleen maar), uiteindelijk lukte dit me echter tamelijk moeiteloos toen ik een relatie kreeg die ik heel bijzonder vond en waar ik alles voor over had om die in stand te kunnen houden. vanuit abstarcte motieven of negatieve motieven (dan hoef ik niet meer bang te zijn voor .. niet meer geld uit te geven aan...niet meer asbakken te legen...niet meer enz) was dat me nooit gelukt.
Epi

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Dr. klaas legt uit... arts-
Nu moet het niet veel gekker worden.
Mijn Zware Van Nelle-verslaving duurde dan wellicht maar 18 jaar, mar dat waren 18 jaren vol relaties waarvan er niet één mij van die verslaving af heeft kunnen helpen. Sterker nog; het was het beeindigen van een relatie dat mij de laatste peuk op heeft doen steken.
Moraal van het verhaal: wil je stoppen met een verslaving, stop dan ook met je relatie.
Of konstateer gewoon dat Klaas poep aan het praten is.
Bovendien is die hele verslavingsvergelijking één die niet te maken valt, een eetstoornis zal dan enige vergelijkenis vertonen, maar mensen ontwikkelen een eetstoornis onder heel andere omstandigheden als ze een rookverslaving ontwikkelen waarmee je niet zomaar uit de lucht kan schreeeuwen dat oplossingen voor rookverslavingen dan ook wel zullen gelden voor eetstoornissen.
Klaas terug in je mand!
inactieve gebruiker

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

jij zou ook niet vanje anorexia afgekomen zijn in een relatie Epi, omdat er bij jou nog andere dingen bij komen kijken
Epi

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Dus jouw theorie geld voor iedereen behalve Epi bedoel je Klaas?
inactieve gebruiker

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

ps: anorexia=anorexiaverslaving, een verslaving net zo sterk en goed vergelijkbaar volgens onderstaande site met die aan extacy
http://www.gezondheidsnet.nl/medisch/ni ... nd-als-xtc

Ik hoop dat we verder serieus door kunnen gaan aan dit topic en onze postings hier neerzetten uitsluitend en alleen met het oog te proberen de topicstartster te helpen, oke Epi?
Epi

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Daar ben ik mee bezig Klaas, daar ben ik hard mee bezig...
Ik ben namelijk van mening dat Jasmijn niet geholpen is met de verhaaltjes die jij neerzet, ik denk dat Jasmijn geholpen is bij een kritische kanttekening; een scherp licht op volstrekt absurde verbanden.
Epi

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Nog grappiger is trouwens dat xtc helemaal niet zo verslavend is...
Ei=mc2

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

*zucht*

...en ik zit pas een maand op dit forum...
Siddartha

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Misschien moet je gewoon eerlijk zijn over je ziekte (als ik dat zo mag noemen) als dat het eventuele contact zo erg beïnvloedt. Dat lijkt mij eerlijk naar de ander en jezelf toe en het (eerlijkheid) verdiept het contact.

Sidd
arti

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Als het een goede relatie is, blijft het aan.
Ik denk dat het goed is om er eerlijk over te zijn. Wellicht kun je hem een boekje hierover laten lezen vanuit serie 'zorgen voor jezelf'. Wie weet gaan jullie er dan samen voor om er van af te komen.
Ik zou het in ieder geval een kans geven.
Jasmijn

Re: Eetstoornis en relatie(s)?

Dankjulliewel voor het "brainstormen" ...
Toevallig heb ik gisterenavond hem gemaild geen relatie te willen, maar vriendschap...
omdat ik teveel met mezelf zit....

Een gevangenis als een eetstoornis daar moet je toch álleen uit weten te breken, met ok, wat hulp van buitenstaanders...maar daar kan een helemaal nieuwe partner je toch niet bij helpen, denk ik dan...?
Daar kan je zo iemand toch ook niet mee opzadelen??

In ieder geval nu zijn alle hekken van de dam....want nu verwart hij mijn "onmogelijkheid" ....met geen liefde voor hem. Hij begrijpt niet dat ik hem niet wil zien...terwijl ik het toch, mijns inziens, duidelijk heb uitgelegd. Hoewel misschien ben ik toch wat vaag geweest. Nou ja...even nakijken nog...

Ik heb overigens geen anorexia, maar boulimia..dus mijn gevoelens liggen niet aan de oppervlakte; ze laten me juist alle hoeken van de kamer zien..

Verder blijft het gewoonweg moeilijk: verlangen naar... en de realiteit...etc..
nogmaals dank,

Groet Jasmijn

Terug naar “Eetproblemen”