Hi !
Er is pas ontdekt dat ik een combinatie heb van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en een afhankelijke pers. stoornis. Ik heb een vriendin (relatie) en zij heeft Borderliner. Zij slikt hier medicijnen voor.
Ik heb een aantal vragen die mij dwarszitten:
Is dit een goee combinatie voor een langdurige relatie, houdt dit stand ?
Hoe kan je als iemand met een ontwijkende pers. stoornis omgaan met iemand met Borderliner als dit opspeelt ?
-
Black Rose
- Berichten: 1711
- Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53
Re: Twee Persoonlijkheidsstoornissen en een relatie
Dit is eigenlijk een vraag waar geen pasklaar antwoord voor bestaat hoor.
Ik heb ook een persoonlijkheidsstoornis en een paar andere diagnoses en mijn vriendin heeft een meervoudige persoonlijkheidsstoornis : we zijn al meer dan 10 jaar samen en dat gaat nog altijd even goed.
In het algemeen zou je kunnen stellen dat als beide partners psychische problemen hebben dit een extra druk geeft op de relatie.
Volgens mij hangt dat vooral af hoe je met elkaar omgaat, kennis hebt van elkaars problematiek en daar rekening mee houdt.
Ik heb ook nog partners gehad zonder psychische problemen (mss wel -wie weet- maar nt gediagnosticeerd), maar nooit een relatie gehad die nog maar 1/1000'ste kon tippen aan deze
Mijn idee is dat mensen puzzelstukjes zijn, en het ene stukje past beter dan het ander.
Sommigen passen helemaal niet, anderen beetje maar wringen en dan zijn er die netjes in mekaar passen
Ziekte, van welke aard dan ook (fysiek of fysisch) doet daar niet veel aan toe.
Zolang je maar genoeg met elkaar communiceert vanaf het begin en met elkaar rekening houdt, dan voel je al snel of je het gepastte puzzelstukje gevonden hebt.
Ik heb ook een persoonlijkheidsstoornis en een paar andere diagnoses en mijn vriendin heeft een meervoudige persoonlijkheidsstoornis : we zijn al meer dan 10 jaar samen en dat gaat nog altijd even goed.
In het algemeen zou je kunnen stellen dat als beide partners psychische problemen hebben dit een extra druk geeft op de relatie.
Volgens mij hangt dat vooral af hoe je met elkaar omgaat, kennis hebt van elkaars problematiek en daar rekening mee houdt.
Ik heb ook nog partners gehad zonder psychische problemen (mss wel -wie weet- maar nt gediagnosticeerd), maar nooit een relatie gehad die nog maar 1/1000'ste kon tippen aan deze
Mijn idee is dat mensen puzzelstukjes zijn, en het ene stukje past beter dan het ander.
Sommigen passen helemaal niet, anderen beetje maar wringen en dan zijn er die netjes in mekaar passen
Ziekte, van welke aard dan ook (fysiek of fysisch) doet daar niet veel aan toe.
Zolang je maar genoeg met elkaar communiceert vanaf het begin en met elkaar rekening houdt, dan voel je al snel of je het gepastte puzzelstukje gevonden hebt.