Ik ben een man van 43, en eigenlijk nooit echt in staat geweest tot relaties.
Toch is het niet zo dat ik totaal onknap ben, maar er scheelt precies nogal wat met mij.
Zo stilletjesaan denk ik dat ik een 'cunt tease' ben, het mannelijk equivalent van een cocktease dus.
Niet dat ik superknap ben of dat ik er op uit ben om vrouwen de indruk te geven dat ik op hen val, en er een relatie of seks gaat van komen terwijl het niet zo is.
Alleen lijkt het er in de praktijk vaak tot zoiets te komen.
Is het mogelijk dat ik verslaafd ben aan suspens ?
De eerste keer dat ik in nieuw vrouwelijk gezelschap ben, ben ik vaak heel geïnteresseerd, kan ik er soms lang mee babbelen en voel ik mij ook fysiek opgewonden.
Als ik dan thuis ben kan ik er zelfs over fantaseren hoe het zou zijn om er seks of een relatie mee te hebben.
Maar vanaf daar gaat het precies bergaf, ik weet niet goed of ik het dan verder wil laten gaan of niet, en de opwinding die ik eerst voel vermindert, hoewel ze nog wel wat aanwezig is.
Maar zelf ga ik niet verder dan wat geflirt.
Uiteindelijk komt het tot een anticlimax.
Zelf ga ik feitelijk nooit verder dan conversaties en interesse tonen, van mijn kant komt er dus eigenlijk geen verdere stap.
Het kan zijn dat de vrouw in kwestie dan bijv. zich naast mij zit en met haar been tegen het mijne wrijft, maar op dat moment voel ik mij precies niet meer zo opgewonden, en dus reageer ik er niet op.
En ik voel mij dan tegelijk heel stom en ook een smeerlap omdat ik lichamelijke boodschappen uitstuur die ik uiteindelijk niet waarmaak.
Vroeger fantaseerde ik vaak van vrouwen die mij verkrachten (tot seks dwongen).
Kan het zijn dat ik onbewust die fantasie wil waarmaken en daarom dat soort gedrag vertoon ?
Ik weet niet, ik word eigenlijk gek van mijn eigen gedrag.
Ik voel mij niet in staat tot het hebben van een relatie, en voel mij regelmatig eenzaam.
Tegelijk verknoei ik alle kansen die ik krijg, en denk ik dat ik vaak anderen ook een slecht gevoel bezorg.