Ik weet het niet meer

[gb0809]

Ik zit de laatste tijd niet lekker in mijn vel. Daarom heb ik besloten het eens op te schrijven. Hopelijk kan iemand mij vertelen wat ik hieraan kan doen. 

Ik ben een jongen die eigenlijk geen recht tot klagen heeft. Ik ben niet dom, niet lelijk, heb een prachtbaan, een mooi huis en alles wat ik me kan wensen. Toch ben ik iemand die heel lastig in elkaar steekt. Ik ben echt een denker. Daardoor kom ik nogal stil over. Mensen denken vaak dat ik arrogant ben. Als ze me leren kennen, hoor ik altijd: 'jij valt me ontzettend mee'. De laatste tijd ben ik eerlijk gezegd erg ongelukkig.

Ik kreeg op mijn 17de een relatie met het meisje van mijn dromen. Ik ken haar al sinds ik 8 ben. Het ging allemaal er goed tussen ons. Ik was zo gelukkig dat, hoe dom ook, vrijwel al mijn vrienden heb laten vallen.  Op een gegeven moment ging onze relatie niet zo goed meer. Na een sterfgeval (ben heel gevoellig als ik in aanraking kom met de dood) raakte ik depressief. Mijn ex wilde mij helpen maar ik sloeg hulp af. Ik reageerde alles op haar af. Tot ze het zat werd, ze ging bij me weg. Pas toen kwam ik erachter hoe belangrijk ze voor me was.

 Ik was kapot. Het enige wat ik deed was uitgaan. Ik probeerde alles te vergeten door drugs te gebruiken. Hierdoor heb ik mijn studie ook niet gehaald. Mijn vrienden die ik heb laten vallen hebben mij toen wel weer opgenomen in de groep. Ik ben met een paar vrienden op vakantie geweest. Daar drong het door dat het leven ook leuk kan zijn zonder drugs, uitgaan en mijn ex. 

Toen we terugkwamen kreeg ik een mailtje van mijn ex. Ze had een vriend en wilde graag met mij praten. Ze wilde vrienden worden.  Ik spreek haar nu best vaak. Sterker nog, ze heeft gesolliciteerd bij mij op kantoor en is aangenomen. Hier ligt het eerste probleem, ik wil dit niet. Ondanks dat we al 14 maanden niet meer samen zijn, mis ik haar nog steeds. Ik hou zielsveel van haar en wil haar zo graag terug. Aangezien zij een vriend heeft gaat dit niet gebeuren. Het liefst wil ik niks met haar te maken hebben tot ik over haar heen ben. Maar nu zie ik haar dus elke dag. Het ergste is dat ze met mijn gevoel speelt. Ze zegt bv. nog steeds schat ik hou van je. Laatst vertelde ik dat ik een opleiding wilde gaan doen in dubai. Hierop zei ze: 'Schat, ik sta achter je, ook als we weer samen zouden zijn zou ik bij je blijven als je daar zit'. Iets wat vrij raar is als je een vriend hebt. Ik kan hier niet meer tegen.

Ten tweede ben ik het zat met mijn vrienden.  Ik ben allang gestopt met drugs maar zij niet. Ik kwam vorige week bij een vriend thuis. Eentje zat te snuiven, de rest was of stoned of hadden paddo's gebruikt. Ze leven allemaal in hun eigen wereldje. Ze willen nooit eens een keer leuk uit of lekker op een terras zitten. Hun enige interesses zijn wiet, coke of xtc. Vanavond wilde ik eens lekker op een terras gaan zitten maar niemand heeft zin om te gaan. Ik zit nu, op een zaterdagavond, alleen thuis. Er is niemand waarmee ik dit allemaal eens kan bespreken. Ondanks dat ik elke dag mensen om me heen heb voel ik me eenzaam. Ik zou zo graag vrienden hebben waar ik mee kan praten en waar ik leuke dingen mee kan doen ipv bij iemand thuis onder invloed zijn van weet ik het wat allemaal. 

Het laatste issue is dat ik erg hard toe ben aan een relatie. Maar hoe vind je die als je nooit eens in de stad bent. Ik ga niet in mijn eentje uit. Het frusterende is dat ik regelmatig oogcontact heb met meiden op straat. Ik ben alleen niet iemand die er op af stapt. Ik zou niet weten wat ik moet zeggen en vind het eerlijk gezegd altijd een beetje 'glad' overkomen. Ik heb wel op datingsites gekeken maar daar zitten niet echt types op waar ik op val. Men beoordeelt elkaar daar alleen maar op uiterlijk. Wat heb je aan een knappe vriendin, als ze als persoon niet leuk is?? Ik zoek iemand die rust brengt, waar ik leuke dingen mee kan doen, waar ik mijn ei kwijt kan. Niet iemand die er alleen maar goed uit ziet.

Conclusie, ik voel eenzaam, alleen en zielsongelukkig. Materieel gezien heb ik alles maar immaterieel heb ik helemaal niks. Ik mis mijn ex(misschien ook wel puur omdat ik gewoon een relatie wil), ik heb geen leuke vrienden en ik mis een relatie in mijn leven. Wat moet ik nou doen? Ik weet het echt niet meer. Op deze manier vind ik het leven totaal niet leuk.

[angel12]

Ja, dat is een en ander dat je daar te vertellen hebt.

Voor je in een of andere relatie stapt, is het misschien beter te weten wat je wel en niet meer wil, wat je wel en niet meer aanvaard, waar je grenzen liggen, wat je waarden en normen zijn, enz...
Nu, dat is mijn ervaring, vanuit die ervaring wist ik met wat ik dus wou en heb ik bepaalde keuzes wel en niet gemaakt, consequent geweest.
Ik ben nu gehuwd met een man en het is een gelijkwaardige relatie. Ok, we hebben nog een en ander te leren anders zouden we niet op deze aarde rondlopen maar gelijkwaardigheid, respect is fundamenteel voor ons.
Dus, denk eens goed na voor je je in een of andere relatie stort vanuit gemis, aantrekkingskracht of ik weet niet wat. Lessen leren zul je sowieso wel doen, in elke relatie die je aangaat.

Je wil een relatie maar hoe kan je vrij zijn voor iemand nieuw als je nog vasthangt aan je ex.
Dan nog, wil jij je engageren met iemand die een relatie heeft en zulke uitlatingen doet ?
Als ik haar partner zou zijn, zou ik maken dat ik wegkom.
Maar goed, het gaat hier niet over wat ik wil maar waar jij naartoe wil gaan met je leven.

Verder, zelfs al ben je alleen, doe de dingen die je graag doet. Je ontmoet dan sowieso andere mensen. Dat is ook mijn eigen ervaring.

Ik wens je veel succes op je pad.

Angel

[Minerva]

Als ik je goed lees is de aanleiding tot de misere, een sterfgeval geweest. Dit heeft je enorm aangepakt en daarna ging het bergafwaarts. Je relatie ging kapot, je vluchtte in uitgaan, drugs, drank en you hit bottom.. zoals ze dat noemen.

Inmiddels ben je weer aan het opkrabbelen maar dat kost moeite om uit die negatieve sfeer en omgeving te komen. Drugs en drank vriendjes zijn doorgaans niet de beste vrienden die een mens zich kan wensen en je zit nu in de overgangsfase. Ik denk dat je eens kan kijken naar wat jij leuk vindt, wat je graag doet. Een hobby of sport of vrijwilligerswerk of vereniging waar je bij past. Daar vind je dan mensen met dezelfde interesses als jij, daar vind je aansluiting en kan je vriendschappen op bouwen die bij jou persoonlijkheid passen met mensen die dezelfde dingen leuk vinden of van waarde vinden, net als jij. Dat is een betere garantie dan vluchten in middelengebruik als het om langdurig "goed en verbonden voelen" gaat.