Eenzaam als ik alleen ben

[Fjan]

Hallo allemaal,

Ik ben een jongen van 20 jaar, ik heb een leuke vriend waar ik nu een jaar en 4 maanden een relatie mee heb. Sinds augustus dit jaar woon ik samen met hem in een anti-kraak woning in Enschede, ik kom zelf uit omgeving 's-Hertogenbosch, en hij uit de achterhoek. Een grote stap voor mij dus, om naar Enschede te verhuizen.

De reden dat ik hier ben gaan wonen is voor de studie, en mede dat ik mijn vriend meer kan zien (hij studeert hier ook in de buurt).
In dit huis voel ik me wel redelijk op mijn gemak, maar zodra ik alleen ben, ga ik mij erg * voelen.

In het weekend ga ik naar Brabant, omdat ik op zaterdag daar nog werk (ik ben bezig met werk te zoeken in Enschede, maar geen flauw idee waar ik moet zoeken).

In Brabant heb ik nog een aantal vrienden, niet veel meer, want iedereen heeft zijn eigen leventje, iedereen heeft een relatie, dus er blijft weinig over.
Als ik alleen thuis ben, voel ik mij ook erg *, er is niks te doen, ik verveel me kapot, en ik wil graag iets doen, maar ook weer niet omdat ik de volgende dag om 07:00 uur moet beginnen op het werk, tot 17:00. Lange dag dus.

Nu weet ik niet precies wat het is, ik voel me wel eenzaam die keren, en het is vrijwel alleen maar als het buiten donker is. De nieuwe studie bevalt me goed, leuke klasgenoten, maar de leukste wonen allemaal buiten Enschede, daar kan ik dus vrij weinig mee.

Ik ben zelf een jongen die veel dingen wilt doen, ik zou graag wat extra vrienden hebben, die heb ik ook wel van mijn studie, maar die wonen te ver weg, om een avondje iets leuks te gaan doen.

Mijn vriend denk dat ik meer 'uitdaging' zoek in het leven, dit is mijn eerste 'serieuze vaste' relatie, en misschien is dat nog te vroeg voor mij. Hij denk dat ik iets mis, natuurlijk wil ik hier helemaal niet aan denken, omdat ik gelukkig ben met hem. Op de dagen/avonden dat ik alleen ben, zou ik graag iets willen ondernemen, werken, naar vrienden, of wat dan ook. Maar omdat dit er niet is, voel ik mij erg *, het enige waar ik aan denk is: Iedereen heeft iets te doen, en ik niet.

Een rot gevoel dus. Voor de zomer vakantie heb ik ongeveer 5 maanden bij een psycholoog gezeten, ik zag haar om de 2 weken, en dit deed mij erg goed. Ik zat hier vooral voor mijn geaardheid, omdat ik daar nog moeilijk mee om kon gaan. Ook was ik erg gesloten tegenover mijn ouders, en was ik totaal geen praten, en redelijk verlegen. Op dit moment zie ik haar niet meer omdat ik door de weeks in Enschede ben.

Dit heeft mij erg goed gedaan, en dat is denk ik ook de rede dat de studie mij nu zo goed bevalt. Ik ben zelfs mee op introductie kamp geweest, waar ik normaal altijd tegenop zag.

Of ik nu een beetje depressief ben ik weet het niet. Er is een rot gevoel in mij, wat vooral in de avonden naar boven komt, ik ben erg kieskeurig qua vrienden, dat is denk ik ook een nadeel.

Wat het precies is in mij weet ik niet. Waar die eenzaamheid vandaan komt, weet ik niet. Soms voel ik me rot als ik samen met mijn vriend op de bank zit, waarom, geen flauw idee.
Verder wil ik graag wat kilo's afvallen, het is niet dat ik vet ben, maar een kilo of 5 mag er zeker wel vanaf. Dit gaat alleen erg moeilijk, omdat ik door stress weer ga eten, en die stress komt van de eenzaamheid.

Herkent iemand zich hierin? Of weet iemand waar het misschien aan kan liggen? Ik wordt er erg gek van.


Alvast bedankt voor het lezen van dit verhaal. Ik hoor graag meningen van anderen!

[Deborah]

Ooh dat herken ik wel! Ja je kan je knap eenzaam voelen in zo'n (middel) grote stad waarin je niemand kent. Ik heb een tijdje helemaal in mijn eentje in Utrecht gewoond. Ik ben toen bij twee clubjes gegaan, een zangclub en een schilderclub. Ik weet niet wat jij leuk vindt om te doen, maar er is vast wel iets te vinden wat je kunt gaan doen. Op zo'n clubje leer je mensen kennen en je bent iets leuks aan het doen in plaats van thuis te zitten simmen. Ga alsjeblieft niet bezig met afvallen. Zolang je niet 'vet' bent zoals jij dat zegt is er geen enkele reden toe. Als je een beter figuur wilt hebben kun je beter gaan fitnessen, dat is ietsje gezonder dan dat gedieet en je ontmoet nog mensen ook.

[Fjan]

Ik ben totaal geen sportmens. Dus dat gaat hem niet worden. Verder vind ik wel dat er wat kilos af moeten omdat ik me er steeds minder prettig bij voel.

Maar als ik bij mijn ouders thuis ben, en ik ben alleen. Heb ik hetzelfde. Zelfs als er iemand bij is, kan ik het nog wel eens hebben.

En tja een clubje, ik heb niet écht een hobby..

[Deborah]

Er is vast wel iets wat jij leuk vindt. Kijk de locale gemeentegids er eens op na, er zit vast wel iets bij wat je past. Hou je niet van sport omdat je er niet zo goed in bent en je het idee hebt dat je dan voor gek staat? Er zijn ook wel sporten die je in groepsverband op je eigen niveau kunt doen, zoals bv spinning, yoga of fitness. (vaak vinden sport haters yoga wel leuk, omdat dat gaat om rustig bewegen zonder forceren) Verder zou je op een cursus kunnen gaan. Er zijn vast genoeg dingen waar je niks vanaf weet en waar cursussen in worden gegeven. Een cursus Engels (voor zover je dat niet al goed spreekt natuurlijk) of cursus EHBO is nooit weg.

xl=1&ds=to%3A%3Bl1%3A1098%3Bl2%3A1210%3 ... 4982&ps=30

Ik heb even voor je gezocht op marktplaats, ik hoop dat de link hierboven werkt. (anders moet ik zelf maar eens een cursus html gaan doen). Er staat ook een cursus massage bij, daar zal je vriend blij mee zijn! Succes!