Gemmell

Perfectionisme, leegte en niet meer genieten

Hallo iedereen,

ik ben een jongen van 20 en voel me al heel erg lang depressief.
Sinds mijn 12e heb ik last van stemmingswisselingen, iets waarvan ik dacht dat het bij de leeftijd hoorde.
Ik ben 2 jaar lang depressief geweest, ik kon nergens de lol meer van inzien, had paniekaanvallen, dat soort dingen. Ik zou daar toen voor naar de psycholoog gaan maar heb dat niet gedaan, omdat ik toentertijd dacht dat het niet zou helpen.
Soms kon ik er weken weinig last van hebben, maar vaak was het negatieve wel aanwezig. Op mijn 18e ging het weer mis.
Ik was klaar met de middelbare school en had geen echte 'verplichtingen' meer, ik mocht immers zelf kiezen of ik weer naar school ging, waar ik ging werken, etc.
Ik had verwacht dat vanaf dat punt het leven spannend zou worden, 1 groot avontuur, maar dat viel tegen.
Vanaf mijn 15e heb ik steeds meer hobby's en dromen laten vallen, ik werd onzeker en dacht bij alles dat het niet goed genoeg was.
Mijn perfectionisme is nu op zo'n punt, dat ik niets meer doe, omdat het nooit goed genoeg is en nooit een bevredigend gevoel geeft.
Prijzen winnen, verre landen bezoeken, het maakt niet uit, het geeft geen voldoening. Mijn verwachtingen zijn te hoog en ik kan ze niet bijstellen. Voor relaties geldt hetzelfde, in het begin denk ik dat het helemaal heb gevonden en van het een op het andere moment vind ik diegene saai. Hier is echter nooit een reden voor en kan zelfs ook uit het niets weer veranderen, waardoor ik constant een spelletje lijk te spelen met mensen, zonder dat ik dat zelf wil. Ook word ik soms zonder reden boos of erg chagrijnig, iets wat ik ook niet kan uitleggen.

Samengevat voel ik een constante leegte en kan ik niet meer genieten.
Mijn huisarts zegt dat er niets aan de hand is, maar ook mijn omgeving ziet dat ik hulp nodig heb.
Ik vraag me af of mensen er iets in herkennen en wat ik het beste kan doen.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Perfectionisme, leegte en niet meer genieten

Het kan in ieder geval geen kwaad om hulp te zoeken voor je klachten, Gemmell. Het is toch jammer als je een constante leegte ervaart en nergens van kunt genieten.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Perfectionisme, leegte en niet meer genieten

Ik had verwacht dat vanaf dat punt het leven spannend zou worden, 1 groot avontuur, maar dat viel tegen.
Vanaf mijn 15e heb ik steeds meer hobby's en dromen laten vallen, ik werd onzeker en dacht bij alles dat het niet goed genoeg was.
Mijn perfectionisme is nu op zo'n punt, dat ik niets meer doe, omdat het nooit goed genoeg is en nooit een bevredigend gevoel geeft.
Prijzen winnen, verre landen bezoeken, het maakt niet uit, het geeft geen voldoening. Mijn verwachtingen zijn te hoog en ik kan ze niet bijstellen. Voor relaties geldt hetzelfde, in het begin denk ik dat het helemaal heb gevonden en van het een op het andere moment vind ik diegene saai. Hier is echter nooit een reden voor en kan zelfs ook uit het niets weer veranderen, waardoor ik constant een spelletje lijk te spelen met mensen, zonder dat ik dat zelf wil. Ook word ik soms zonder reden boos of erg chagrijnig, iets wat ik ook niet kan uitleggen.

Samengevat voel ik een constante leegte en kan ik niet meer genieten.
Je verwachtte dat je leven spannend zou worden, 1 groot avontuur maar tegelijkertijd liet steeds meer hobbys en dromen vallen wat dan een tegengesteld effect heeft, lijkt me. Immers als je steeds minder doet en droomt dan wordt het leven minder spannen en minder avontuurlijk.

Vervolgens heb je het over perfectionisme die zijn wortels lijkt te vinden in onzekerheid. Daarbij leg je de lat heel hoog want het is nooit goed genoeg en je ervaart geen bevredigd gevoel. Je ervaart geen voldoening, hebt hoge verwachtingen in je activiteiten, ervaringen en relaties. Waar komt dat door? Waar komen die verwachtingen vandaan?

Hoe was jouw jeugd? Hoe was de relatie met je ouders? Hoe ben je opgevoed?

De reden waarom ik dit ook vraag zit 'm in het feit dat je vertelt over je wisselvallige gevoelens m.b.t. relaties met mensen, het ene moment ze alles vinden en dan weer saai, en het constante gevoel van leegte.
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Perfectionisme, leegte en niet meer genieten

Als je last hebt van perfectionisme, probeer het dan eens te beschouwen als een tekortkoming van je levensfilosofie. Ga eens terug naar de kern van het bestaan, ofwel de natuur. De natuur staat gelijk aan vergankelijkheid, en dat is iets dat door veel mensen als imperfectie wordt gezien. Tegelijkertijd is vergankelijkheid de enige constante zekerheid die de natuur te bieden heeft, het biedt ruimte voor ontwikkeling. Eigenlijk is vergankelijkheid zelf het enige dat onvergankelijk is en daarmee zou je haar als perfect kunnen beschouwen.

Probeer de imperfecties die je ervaart eens te zien als mogelijkheden in plaats van belemmeringen. Ontwikkeling vindt plaats door zowel goede als minder goede gebeurtenissen. Als je streeft naar perfectie kan je niet ontkennen dat ontwikkeling daarvoor een vereiste is. Maak dus eens wat meer gebruik van de mooie kansen die op je pad liggen, ook al zijn ze geen directe garantie voor geluk. Je zal merken dat je je er beter door gaat voelen. Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”