Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Gisteren stond ik eventjes zo goed als euforisch terug aan de top aan de berg, om wat later wakker te worden in een diep dal.
Ik besef dat ik mezelf weer wat wijs gemaakt heb (heb het beschreven onder m'n topic "een onmogelijke vriendschap").
Langs de ene kant bewijst dit dat ik nog over enige vorm van hoop en optimisme beschik, maar de klop volgt altijd achteraf wanneer blijkt dat ik het opnieuw te ver ben gaan zoeken. [zucht]
hedy

Re: Lap, het is weer zover

Herken je verhaal helemaal. We leven in een steeds harder wordende wereld, waarin je moet knokken om volgens je eigen 'trilling' tekunnen en mogen leven.
Poolster

Re: Lap, het is weer zover

Hey Black Rose,

Ik vind best ook veel van mezelf terug in je verhaal, hoe je de dingen dagelijks beleeft, hoe het allemaal goed lijkt te gaan het ene moment...en hoe je gevoel plots kan keren.

Weet je, 1 dag tegelijk, laat anderen maar meedoen aan 'de ratrace', leef op jouw tempo en concentreer je op alle mooie dingen die je hebt en op wat elke dag net wel gelukt is; samen komen jullie er wel, love conquers all, if not a lot ;)


Fijne groet,

Poolster
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

@ Hedy : Ik vind het frappant dat je het woord trilling gebruikt, omdat ik het nergens (dat ik me kan herinneringen) zelf gebruikt heb in m'n topic, en toch voelt alles "zo" aan.
Trilling in mezelf (die kan schommelen), trilling van de mensen rond me heen, trilling van bepaalde plaatsen : alles lijkt inderdaad om trilling en kanaliseren ervan te draaien :nod:

@ Poolster : 't Is waar als ik zou kunnen leven van dag tot dag, of op het moment.
En ik vermoed dat het voor veel van ons zo is.
Maar niet evident om dat toe te passen : mij lukt dat niet, ook al blijf ik maar proberen :-s
De "ratrace" doe ik al lang niet meer aan mee hoor ;)
In die zin dat ik voorop stel dat ik zelf beter word en vooroordelen van mensen zoveel mogelijk naast mij probeer te laten.
Het is al best moeilijk genoeg om met mezelf te leven :-P
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Lap, het is weer zover

Wat een leuk idee dat trillen. Als alles een trilling is dan voel je met wat en wie je dissonant 'trilt'

En inderdaad, 1 dag (soms zelfs een halve) tegelijk is een prima instelling. De goeie, de slechte en de moordende dagen.

cheerqd5
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
hedy

Re: Lap, het is weer zover

Zo voelt het voor mij, de trilling is uit balans.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Trilling uit balans, of misschien ongewenst teveel negatieve trillingen opvangen?
Soms voel ik me als een spons bijvoorbeeld, die al het negatieve opslorpt en niet kwijt raakt.
tommy9119

Re: Lap, het is weer zover

Ik weet niet of je er nog naar op zoek bent gegaan, maar zoja, misschien kan dit dan ook nog helpen:

http://www.coaching-co.be/index.php?page=coaches-be

;)

Succes verder. :)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Bedankt Tommy,

Ik denk niet direct aan NLP momenteel, maar moest ik van gedacht veranderen het is een duidelijke link met adressen.
Gebruikersavatar
Selfje
Berichten: 1586
Lid geworden op: 25 jan 2012 13:27

Re: Lap, het is weer zover

kwam je even een 3some brengen

hoe gaat het met je?
Spoiler:
is het al bijna tijd voor foto's? :-P
Laat je glimlach de wereld veranderen,
maar laat de wereld niet je glimlach veranderen.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

selfje schreef:kwam je even een 3some brengen

hoe gaat het met je?
Spoiler:
is het al bijna tijd voor foto's? :-P
Hey, echt lief [AAI]

Vandaag bij de psychologe geweest hier in het GGC.
Veel gepraat en ze luistert, luistert, luistert... : mooie eigenschap, maar ik krijg niet veel feedback/tips.
Ergens kan ik dat wel plaatsen het is nog maar ons derde gesprek; anderzijds vult dat de leegte niet op van de tijden dat ik in therapie was (kan ook nooit hetzelfde zijn, daar waren verschilende hulpverleners waar ik bij terecht kon).
Ik hoop wel dat ze me nu zoveel mogelijk laat praten om een beter inzicht te krijgen over m'n problematiek en de feedback en tips later talrijker zullen zijn.

Verder moe, al is het nu alweer over (typisch voor mij 's avonds), druk geweest : gisteren naar ziekenhuis voor echo van m'n schildklier waaraan ik geopereerd werd in september (alles oké), terug thuis was m'n moeder met een vriend voor de tweede dag aan het puzzelen om ons bad&douche-combi te installeren : chinese handleidingen, een geluk dat het met tekeningen is maar meer is het ook niet :eek:
Dus nog mee gepuzzeld en tegen 's avonds was het af. Vandaag nog wat siliconen aangebracht en morgen uittesten cheerqd5

Later volgt nog het afbreken van de lavabo, plaatsen van nieuwe & kastjes maar daar ga ik nu even niet proberen aan te denken.

Electrieker laat weer niets van zich horen :evil:
Dakwerker zou volgende week afwerken?

M'n therapeute heeft geen nieuwe vrienden meer bij aangemaakt op FB : ofwel niet actief geweest ofwel houdt ze het "bescheiden" om haar privacy te beschermen.
En nee, zelfs zij plaatste nog geen foto 006
Afwachten dus... Wel drang om iedere dag eens een kijkje te gaan nemen.

En hoe gaat het met jou Selfje? Ik vind geen topic over jou terug : wie is die lieve dame die regelmatig reageert op m'n topic? Enkel antwoorden met wat je wenst te delen uiteraard ;)

Het is nu wat donker om een foto te nemen, niet?
Maar alléé, ik dacht als ik haar daarmee plezier kan doen ; zal eens ééntje plaatsen van het bad die we gezet hebben.
Eéntje van het internet (dus niet van onze eigen badkamer want die is niet zo groot en dan kan ik het niet volledig in beeld krijgen).
Dus bij deze :
Afbeelding
Gebruikersavatar
Selfje
Berichten: 1586
Lid geworden op: 25 jan 2012 13:27

Re: Lap, het is weer zover

fijn om weer even een update te krijgen.

Ik vind je bad prachtig! :)

Ik heb zelf geen topic ;) er staat wat over mij bij voorstellen en ik heb een miep topic geopend,
maar omdat ik niet zoveel te miepen heb op het moment, is hij waarschijnlijk helemaal naar achteren gegaan
Laat je glimlach de wereld veranderen,
maar laat de wereld niet je glimlach veranderen.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Ik heb het woord "miepen" moeten opzoeken, wist niet wat het betekende :D
Spijtig genoeg kom ik mijn eigen topic even volmiepen vandaag.

Was nochtans niet zo slecht opgestaan.
Mijn vriendin had al gedoucht en daar kwam het eerste nieuws van de dag : er is één klein probleempje, ik kan de douchekop niet voldoende naar beneden draaien om te voorkomen dat het water verder sproeit dan de wand.
'k Heb het rotding eens bekeken, en idd je kan het maar 4 standen verzetten.
Even aan gepruts en alles kwam boven : het sukkelen om de cabine in mekaar te steken, die electrieker die maar op zich laat wachten (diegene die begin mei zou beginnen aan de werken), enz...
Kan een boek schrijven over alles wat niet vlot momenteel en het gebrek aan momenten dat ik nog kan genieten van iets.
Maar dat heeft geen zin, 'k ga mij opnieuw in alles opjagen en jullie ermee vervelen.

Ik kreeg dat rotding maar niet uit mekaar, mijn spieren verkrampten meer en meer bij elke gedachte die bovenkwam en ik voelde me opnieuw vervreemden van mijn omgeving.
Wel verloor ik deze keer geen gevoelens van honger/dorst zoals vorige keer.
Kon enkel opnieuw maar kort reageren wanneer mijn vriendin iets vroeg en zou het liefst van al verdwenen zijn in het niets door hoe ik me voelde en een ander doe voelen.
Mijn vriendin stelde voor om naar de winkel te gaan achter iets voor moederdag en dus zou ik me moeten douchen.
Maar ik m'n lichaam voelde aan alsof het zou uitéénspatten en ik wou gewoon niet onder die douche, voelde zodanig veel druk lichamelijk en boosheid van binnen dat ik bang was dat ik een crisis zou krijgen onder de douche en die het niet zou overleven.

Ik liep hier rond als een kieken zonder kop, en mijn vriendin vond het niet erg als we niet konden gaan vandaag maar ze wou wel weten of we gingen gaan.
Daar moet je dan eens proberen op te antwoorden wanneer je het zelf niet weet en het aanvoelt alsof er elk moment een bom gaat ontploffen in je lichaam.
Terug dat gevoel dus van "laat allemaal mijn kop met rust".

Even later had ik dan besloten dat ik zo de dag niet doorkon en heb een halfje genomen van mijn Temesta die ik normaal gezien 's avonds neem.
Toen had ik besloten van me gewoon aan de lavabo te wassen, kleren aan en naar de winkel.
Maar intussen was mijn vriendin een beetje verward geworden en had zij besloten om een dutje te gaan doen : is ook niet gemakkelijk voor haar met haar problematiek.
Begreep het dus best, maar ja dankzij mijn rotgevoel voelt zij zich nu ook slechter.
Proficiat Blackrose : je bent er weer héél goed mee omgegaan vandaag :evil:
Zo heb ik 2 keer met de deur van de keukenkast tegen m'n hoofd geslaan uit colère.
Was gebeurd voor ik het wist, en 't was de kant waar ik het meest spanning voelden : heb nog gedacht achteraf (hoe belachelijk het ook lijkt) dat er daar misschien iets mis was en de klop op die plaats misschien niet slecht was.

Heb me dan even in de zetel gelegd : was aan het hyperventileren en nadat ik wat bekomen was ben ik een bad gaan nemen.
Met lavendelolie, want dat heeft zo'n ontspannende werking op de spieren : behalve op de mijne uiteraard.
M'n moeder had nog gebeld voor mijn vriendin ging rusten, hoorde aan m'n stem dat er iets scheelde en ik gaf m'n vriendin dan maar door.
Uiteraard ging de angst bij m'n moeder dan ook terug de lucht in, en ze zou later eens langskomen vandaag.

Ben niets ontspannen geraakt van m'n halve Temesta, m'n warm bad en heb de hele dag tegen m'n goesting rond gelopen, voor zover ik wist waar ik moest lopen.
Vergelijk het met een robot die ontregeld is : op die manier beweeg ik me voort met die spanning, en weet niet waar naartoe/wat te doen, kan geen beslissingen meer nemen.
M'n moeder heeft het rotding uit mekaar gekregen : met een vijl de gaten vergroot zodat de douchekop nu beter staat.
Ik denk dat ze er een drietal uur aan bezig geweest is.

Ondertussen hoorde ik hoe bezorgd ze weer was, bang dat ik stommiteiten zou doen : ik begrijp het allemaal maar al te goed hoor.
Ze begrijpt het niet, vergelijkte het met 6 maanden geleden toen we nog naast die rotburen woonden die ons geen moment van de dag rust gunden en waar onze woonst even bewoond door hen als door onszelf leek.
Nu hebben we het toch stukken beter?

Ja, ja, ja en nog 1000000x JA :nod: :nod: :nod:
Des te meer voor mij nog moeilijker te begrijpen waarom, waardoor ik nog even gespannen loop dan vroeger, waarom ik een hekel heb aan het opstaan 's morgens, waarom ik gewoon niet kan genieten (of te weinig) van al het betere dat we nu hebben.
En daar kan ik gewoon geen antwoord op geven aan mijn moeder ook niet.

Om 23u30 heeft ze me nog gebeld vanavond : niet zomaar, maar gewoon omdat ze niet weet in welke toestand haar dochter zich op dat moment bevindt.
Of de druk gezakt is, de bom ontploft, en of het nog enigzins leefbaar is voor mijn vriendin.
Op dat moment was ik met mijn vriendin naar een programma aan het kijken met muziek die we ooit opgenomen hadden, met de hoop m'n gedachten wat te verzetten.
De druk was al ietsje gezakt, m'n gedachten wat verzet dus ik hoop dat ze zelf niet heel de nacht wakker ligt.
Ik hoorde aan haar stem hoe ze zelf zenuwachtig was, was trouwens nog aan het strijken om dat uur...

De boosheid is nu heel erg terug geslagen op mezelf.
Ik heb een pracht van een vriendin en moeder.
Een dikke gelukszak ben ik tov andere mensen, en toch slaag ik erin om ze op een paar uur tijd met angst, stress, en noem maar op te zadelen.

Zoals mijn therapeute me eens zei de dag nadat ze een telefoontje gekregen had van m'n vriendin omdat ik over m'n toeren thuis gekomen was.
Nadat ik vernoemd had dat ik niet meer naar de therapie zou mogen gaan als ik nog éénmaal zo thuiskwam, zei ze "Ze heeft gelijk. Ik weet één ding : je vriendin houdt heel veel van jou".
Toen ik antwoordde dat dit wederzijds is, zei ze : "Dat kan, maar ze heeft momenteel denk ik veel meer werk met jou dan jij met haar".
In the rose!

Morgen een nieuwe dag zeker?
Wanneer krijg ik dat beest in mij eens kalm?
Gebruikersavatar
Selfje
Berichten: 1586
Lid geworden op: 25 jan 2012 13:27

Re: Lap, het is weer zover

Volgens mij wordt het tijd dat alle verbouwingsperikelen voorbij zijn.
En dan echt alle, ook de nasleep en alle kinderziektes eruit zijn.

Dit vreet aan jullie beiden. Jullie hebben rust nodig om weer op krachten te komen.

Ik was ook zeer geïrriteerd geweest al zo'n ongelooflijk duur ^%&)#@ badmeubel ( ;) )
alles nat maakt. Je zult toch bedenken dat ze daar wel rekening mee houden
en bij het testen zoiets zien? 023

Wat heb jij toch een ontzettend lieve vriendin en lieve moeder ! 3some
Ik zou bijna jaloers op je worden haha.

Ik hoop dat je vandaag in staat bent om naar de winkel te gaan. Ik hoop dat je iets leuks vind voor je moeder (en je schoonmoeder?) Misschien kun je zelfs stiekem nog iets voor je vriendin kopen, een heel lief, klein, frutseldingetje ;)
Gewoon om haar te laten zien dat ook nu jij het moeilijk hebt, je haar nog heel graag ziet love3
Ik merk uit jouw verhalen dat zij het er soms ook heel moeilijk mee heeft.

:knuffel:
Laat je glimlach de wereld veranderen,
maar laat de wereld niet je glimlach veranderen.
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Lap, het is weer zover

uhoh, dingen die niet werken naar behoren of ineens opduiken waar ik niet zo direkt een oplossing voor weet.

Buiten erop slaan, dat is altijd een goeie.

Heel erg herkenbaar, daar wordt ik piepel van en kan me er zo in verliezen dat al de rest onbelangrijk word even.
gelukkig helpt jouw omgeving , de mijne laat me mijn plan trekken.

Gisteren was het trouwens weer even zover toen ik thuis (bij mijn huisje) wat poetste en een kleine band water op de badkamermuren ontdekte. :-s Eerst zoeken naar een lek, wat niet kon want er is daar niks aangesloten, dan alle vensters open om de muffe geur buiten te laten en alles opvegen met handdoeken en denken denken denken :evil: hoe kan het?

In de auto op de terugweg was ik eruit (vochtige lucht , koude oppervlakken zoals tegels, neerslaan, condens°) maar ja toen was mijn kleine poetsklus al weer in 'het water gevallen' en huilen zou niet helpen want dat droeg bij tot nog meer vochtproblemen. 011

Even maar een klein voorbeeld hoe als je al zo een moeite hebt om alles te doen en je plant goed 1 ding het hele schema doet in elkaar donderen. En dan heb ik gedonder met mezelf.Wat ik dan nog eens kan uitzweten in meer spierpijn en stuff.

Je mag wel blij zijn met je mams en je vriendin love3 en het gaat weer zakken na een tijd... tot er iets anders opduikt :D

that's life but we can beat it occasion14
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Lieve Momo & Selfje ; bedankt om mijn gemiep te lezen en te reageren [AAI] .
De rust is verre nog niet in zicht : we zullen een nieuwe electrieker moeten contacteren en binnen (hoop ik we wachten nog steeds op het opmeten) een 3-tal maanden worden er ook nieuwe ramen en voordeur geplaatst.
Pas achteraf kunnen we beginnen met schilderen, laminaat verder afwerken boven, enz...
[zucht]
De prijs van de douche&bad-combi viel nog mee hoor, al ziet het er luxueus uit ;)
Ik vrees dat de lage prijs te wijten is aan de lage kwaliteit : zoals een verbinding o.a. die we apart zijn gaan bijkopen omdat diegene die er bijgeleverd werd niet waterdicht was.
Voor ons hoefde het niet met al die snufjes aan, maar er waren weinig combi's en in een kleine badkamer was het de enige optie.

Ben deze morgen nog heel verdrietig en wanhopig opgestaan, maar na het ontbijt onmiddelijk een wasje gedaan, in m'n kleren gesprongen en naar de winkel geweest.
M'n moeder was toch wel blij met haar cadeautje ; we hebben het haar vandaag gegeven want morgen gaat ze dansen.
Schoonmoeder krijgt "nul de bottens" (een uitdrukking van hier ;) ).
M'n vriendin heeft zo goed als helemaal gebroken met haar familie voor haar eigen bestwil.
Voor onze verhuis belde haar moeder haar nog af en toe, wanneer het haar pastte.
Sinds onze verhuis heeft m'n vriendin gezegd dat dit niet meer hoefde : niemand heeft voorgesteld om te helpen, maar dat is "onze eigen schuld" daar we het eerst moesten vragen.
Daar waren we net te fier voor om aan mensen die een situatie waarin moeder haar zoon nog steeds onder hetzelfde dak laat wonen ondanks hij rond vijftig moet zijn, werk heeft en al een 15 jaar aan het bouwen is als normaal beschouwen.
Wetend dat die toen hij al zo goed als volwassen was héél de jeugd van mijn vriendin verpest heeft, en ook een deel van haar toekomst aangezien ze al 20 jaar MPS heeft.
'k Ga er geen tekeningetje bij maken, want zo goed zij als ik proberen te leven met de gedachte dat dit wezen niet meer bestaat.
Zelfs toen wij al een paar maanden samen waren nam haar moeder haar kwalijk dat ze het mij verteld had, want straks zou iedereen het weten.
Haar "moeder" heeft echt wel een verkeerd zicht op wie het slachtoffer is :evil:

Dus blijft er enkel nog mijn familie over en die beperkt zich tot mijn moeder, mijn broer en zijn vriendin.
M'n moeder is dan echt wel de mama van ieder van ons :nod:

Momo, ik vind het zo erg om te lezen dat jij nooit hulp krijgt voor zulke zaken.
Heb je dan ook geen vrienden of kennissen die af en toe een handje toesteken?
Wat ik je anders kan aanraden als je een klus ik huis zou hebben die je zelf niet kan oplossen is iemand vragen die met PWA cheque's werkt.
Onze trap naar boven is gezakt en ligt schuin : hier hadden we niet onmiddelijk iemand die ons kon voor helpen.
We zijn naar zo'n centrum geweest hier en ze hebben een schrijnwerker gestuurd die hem vast gemaakt heeft aan de muur.
Hij blijft wat schuin lopen (trap is vervormd na jaren niet vast te zitten in muur), maar zit nu tenminste vast en we gaan er zeker niet doorzakken ;)

Wat een toeval trouwens dat jij net over condensproblemen schrijft!
In onze badkamer is er enkel een koepel die je kan opendraaien om te ventileren : dat lukt dus niet wanneer het regent :lol: .
Dus hadden we zo'n ventilatiesysteem gekocht die je aansluit op een buis die naar buiten loopt.
M'n vriendin heeft vandaag een gat geboord door de muur van de badkamer en ik moest kijken of het allemaal goed kwam langs de andere kant in de berging.
Mocht niet overnemen want dan zouden we beiden als indiaantjes rondlopen : van het boren in de bakstenen.
Toen kreeg ik wel een terugslag van gisteren, en ben van miserie aan iets anders beginnen prutsen.
M'n moeder is dan toegekomen en terwijl ik dus met dat ander werkje bezig was, kwam mijn vriendin plots af met het ventilatiesysteem om te verbinden met electrische draad.
Tuurlijk heeft dit dan voorrang, maar ik weet niet hoe dat komt op zo'n moment heb ik het echt heel moeilijk om van het ene op het andere over te stappen.
Voel me dan echt een "kind" die wat gestoord is.
Snapte er eerst niet veel van, maar wanneer ik de draden verbonden had, in het stopcontact stak en het werkte was het gelukkig voorbij.

Echt een gezellige dag kon je het weer niet noemen : na een tijdje wordt je die afbraak en opbouwwerken beu [crying] .
Maar daarna als alles opgekuist is, weet je dat er weer iets gedaan is...tot er weer iets nieuws opduikt zoals Momo schreef.

Maar inderdaad : we shall beat it ;)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

I'm still beating : ik wou echt dat ik iets had om op te kloppen, letterlijk!
Liefst een dakwerker momenteel.

Ik doe zo hard mijn best.
Eergisteren ben ik begonnen met mijn moeder één van de badkamerkasten in mekaar te steken ; duurde langer dan voorzien aangezien de uitleg van de schuiven er niet tussen zat.

Gisteren was mijn moeder hier om 13u met een vriend om de oude lavabo uit te breken en de nieuwe badkamermeubelen in mekaar te steken en te bevestigen.
Tot 21u zijn ze bezig geweest, en ik zweer die man die komt helpen die heeft geen 30 min pauze in totaal genomen.
Even was het moeilijk : ik heb echt nood aan stap voor stap te werken bij zoiets en het plan te volgen.
De vriend die hielp heeft daar echter geen geduld voor. In het begin probeerde hij het zo te volgen, maar plots nam hij opnieuw een stuk waar nog niet aan begonnen moest worden en toen zei mijn moeder : " Laat hem doen, zo gaat het tenminste vooruit".
Toen was ik echt op mijn tenen getrapt.
Ik heb al zoveel gemaakt in therapie, thuis, hersteld en dat klonk dus echt wel alsof ik niets kan.
De nacht voordien had ik opnieuw gedroomd dat ik in therapie was met alle verdrietige gevoelens vandien achteraf.
Nadat mijn moeder dit gezegd had, herinnerde ik me ook dat ik thuis niet veel moest doen, maar als ze mij iets vroeg het van de eerste keer goed moest zijn ofwel "kon ik het niet" en was er geen tweede keer.
Ben buiten even gaan zitten en echt moeten huilen : 't kwam allemaal boven, het gemis van de therapie, de complimentjes die ik er kreeg als ik iets gemaakt had, het gevoel die ik voordien lang meegedragen heb dat ik niet veel goeds kon doen.
En nochtans ik heb echt een schat van een moeder!
Alles wat zij voor ons al gedaan heeft, ik wil haar geen enkel verwijt sturen op dat vlak.
Ik vermoed dat zij net als ik over veel zaken zelf de controle wenste te houden, al geeft ze nu toch al sneller een complimentje dan vroeger.
We hebben het vandaag ook uitgepraat.

Ik weet soms niet waar zij en die vriend de energie halen : maar gisteren toen het gedaan was, waren wij echt "op", vooral psychisch.
Zij wilden nog iets gaan eten...
We zijn dan 20 jaar jonger confused5

Gisteren was dan ook in mijn ontgoocheling het perfecte moment om de dakwerker eens op te bellen.
Deze zou eerst vorige woensdag of vrijdag komen, dit is niet gebeurd en hij heeft niets laten weten.
Oké, het had toen ook wat geregend en dan kon hij geen roofing branden maar intussen scheen de zon :angry:
Maandag belde mijn vriendin hem, hij zou vandaag komen om 7u 's morgens of tegen de middag en gisteren iets laten weten : en wie hoorden we niet? Juist!

Dus ik die telefoon genomen en meneer zei doodleuk dat hij donderdag zou komen, wat woensdag moest hij aan een grote werf beginnen.
Toen ik duidelijk maakte dat dit zo niet afgesproken was en wij ons speciaal vrij gemaakt hadden begon hij bij te draaien : vandaag zou hij komen rond de middag maar 't kon ook 13u zijn.
Ik had weer een voorgevoel hé!
Heb de kastjes afgewassen, ons gerief d'erin gelegd en vanaf 14u zijn we hem regelmatig beginnen bellen : op GSM en vast en echt IK MOET ME INHOUDEN OM HEM NU NIET OPNIEUW TE BELLEN :evil:
Mailbox staat uiteraard vol, meneer heeft niet teruggebeld, op vast hebben we nochtans ook ingesproken...
Echt waar ik ben het zo beu!

Moest er dan nog bijkomen dat ik bij het willen aanvijzen van één van de handvatjes van de kasten in het verkeerde gat zat en een gaatje zit vooraan in de kast.
De logica van de schuiven is nog niet gevonden, en ik raak er niet aan uit.
Wil ik vanavond aan m'n PC, geen internet.
Heb de router dan eens uitgezet en terug aan en hier ben ik.

We hebben nog zo'n waslijst van zaken die we moeten doen de komende weken, en echt ik word gek als er mij nog meer mensen voor de zot gaan houden en er niet meer structuur komt.
'k Heb deze namiddag alweer een tranquilizer extra moeten nemen om te kalmeren en tegen het avondeten kon ik bijna niet eten zoals ik op m'n adem was van de zenuwen.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Vandaag terug op gesprek moeten gaan bij de psychologe hier in de buurt.

Twee weken samenvatten (de belangrijkste gebeurtenissen tenminste) op drie kwartier tijd is echt naar lucht happen tussen de woorden voor mij [blink]

Er zijn me toch wat zaken opnieuw tegengevallen uit het gesprek :

- Toen ik mijn bezorgdheid uitte over het feit dat ik de laatste tijd in de namiddag eens een tranquilizer extra nam, snapte ze die bezorgdheid niet.
Nochtans weet ze dat ik vroeger een opname gehad heb naar aanleiding van een verslaving en zwaar gebruik van tranquilizers + hoe moeilijk & belangrijk het voor mij is om dit nu onder controle te houden.
Zij vergelijkt het gewoon met een diabetespatiënt die regelmatig insuline nodig heeft confused5
Naar mijn weten is dit niet verslavend...
Zo kan ik het verder zelf wel oplossen : Wanneer het niet gaat neem ik een tranquilizer extra en zo kan ik zorgeloos mijn leven doorbrengen als zombie.

Als ik dan vertel dat ik sinds eergisteren terug met magnesiumsupplement gestart ben in de hoop dat de spanning op mijn spieren zal verminderen, dan vraagt ze wel of dit in overleg is met mijn dokter???!!!

Hallo zeg, ik ga enkel bij de huisdokter als het niet anders kan.
Ik schreef op mijn 18 jaar een boek over uit de bib over vitaminesupplementen en zoek er nog steeds veel over op.
De gemiddelde huisdokter weet waarschijnlijk niet eens welke soorten magnesiumsupplementen er verkrijgbaar zijn, en dat sommige neurotoxisch zijn.
En dan maakt zij zich zorgen omdat ik magnesiumsupplementen slik zonder doktersadvies, maar als ik zeg dat ik extra tranquilizers neem dan vraagt ze niet of mijn dokter daarvan op de hoogte is...

Snappen wie snappen kan!
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

'k Ben thuis gekomen en heb de telefoon genomen om een afspraak te maken met mijn psycholoog van vroeger (waar ik in therapie was).
Volgende week vrijdag mag ik er naartoe.

Kijk ernaar uit, heb het zo nodig : het gesprek met mijn vertrouwde psycholoog, de mensen terug zien daar, even terug naar de vertouwde hulpverlening van vroeger 006
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Even een update voor ik ga slapen, want ik heb het gevoel dat ik de slaap niet ga kunnen vatten...

Gisteren om 21u sms'te de dakwerker plots dat hij deze morgen zou komen afwerken om 7u30.
Is niet gepast via een sms'je en één dag op voorhand, maar ach als we er daarna maar vanaf zijn en dat hoofdstuk kunnen afsluiten.
Deze morgen was hij er met de panelen die te vervangen waren op het terras aangezien ze die vernield hadden door het dak af te breken ( ook nog een venster trouwens).
Niemand mee : hij zou het werk alleen doen, maar vroeg wel aan mijn vriendin of ze mee op het dak wou.
Ik heb gezegd dat daar geen sprake van was, ook al is het een plat dak ze is niet verzekerd als ze eraf valt.
Hij verwijdert de panelen met de gaten, vervolgens moet er toch iemand het dak op om de rubbers tegen te houden ; dus doe ik het.
Blijken de panelen te smal te zijn en dus niet te passen [zucht]
Verkeerd gemeten? Verkeerd geleverd?
Neemt hij z'n gsm en blijkt dat de leverancier pas vrijdag de panelen kan wisselen.
Nu vrijdag keek ik echt naar uit om op gesprek te gaan bij mijn psycholoog van vroeger en de andere mensen terug te zien : dus dat gaat niet door!
Heb ik eens iets om naar uit te kijken, ga ik me dat niet laten afpakken omdat meneer ons al 3x heeft laten zitten zonder iets te laten weten.

Hij ging alles "open" laten terwijl het gaat regenen : geen sprake van heb ik gezegd, dus oude panelen er terug op.
Heb toen vermeld dat zulke panelen in elke doe-het-zelf zaak te verkrijgen zijn en hij er daar maarmoest achter gaan : we wachten al lang genoeg.
Toontje was wel iets hoger toen van mij...
Hoor ik hem achter mijn rug iets mompelen, vraag daarna wat hij gezegd heeft en dat was dus : "je mag al blij zijn dat ik mijn verantwoordelijkheid neem".

Toen is de bom ontploft en ben ik echt beginnen uitvliegen ; verantwoordelijkheid nemen in de zin dat je herstelt wat je beschadigd hebt lijkt mij toch het minste, en dat dan nog durven zeggen terwijl er nog meer beschadigd werd + niet proper afgewerkt is confused5
Dus vloog het eruit : " 't Zou er dat nog aan mankeren zeker? En mijn plat dak is ook nog niet afgewerkt (kan niet zolang die panelen nog moeten vervangen worden)"
Heb er nog aan toegevoegd dat ik gefilmd had toen ze het dak afbraken hoe ze tewerk gegaan zijn en dat ik het op internet zou smijten :evil:

Daarna ben ik echt naar binnen moeten gaan ; ben van de ene plaats naar de andere gelopen, wist niet wat ik er verder mee moest en kon mijn kwaadheid niet kwijt.
Gelukkig is mijn vriendin iets diplomatischer en heeft zij aangegeven dat hij moest begrijpen dat ik kwaad was nadat hij niets meer had laten weten.
Want meneer was aan het twijfelen om z'n boeltje te nemen en het af te bollen.
Achteraf heeft hij zelf toegegeven dat hij niet meer durfde terug te bellen aangezien hij voor de zoveelste keer niet was komen opdagen en zich bij haar geëxcuseerd.
Uiteindelijk is er besloten dat de leverancier donderdag de panelen komt omruilen die nu in de tuin liggen te rusten en hem achteraf verwittigen zodat hij ze dan komt plaatsen.

'n Rotdag dus, en vooral het feit dat ik opnieuw geconfronteerd wordt met mijn onmacht om te gaan met zulke situatie's.
Moest ik mijn vriendin niet gehad hebben was hij mss nooit meer komen opdagen, maar eigenlijk had ik toch wel voldoende redenen om boos te worden zeker?
Ik kan ook niet achteraf terug rustig gaan discussiëren of overleggen, als het bij mij begint te borrelen dan is de orkaan niet op een paar uur voorbij gewaaid.
Dan loop ik ook best weg van de situatie ipv nog verder te exploderen 023
Ik heb zowat alle plaatsen in huis afgelopen, gewoon om af te koelen en uiteindelijk achter de PC gaan zitten om mijn gedachten weg te houden van de situatie.
Hij heeft daarna nog iets op de schouw gelegd die nog moest gebeuren en kon echt niet meer praten tegen die man of hem aankijken, enkel zijn aanwezigheid in huis wakkerde terug boosheid op.
Echt frustrerend ; ik weet niet hoe andere mensen daarmee omgaan, maar ik weet één ding alleen zou het mij niet lukken.
Ik heb echt wel alle redenen om boos te zijn, maar het is zo beangstigend dat ik het niet zelf tot een goed eind kan brengen.
Leeuwtjuh

Re: Lap, het is weer zover

Ik zou ook moeite met mijn zelfbeheersing krijgen hoor... Zo'n gast had het hier ook zwaar gehad. Je bent niet de enige.

p.s. heb je coniferen in de tuin?
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Leeuwtjuh schreef:Ik zou ook moeite met mijn zelfbeheersing krijgen hoor... Zo'n gast had het hier ook zwaar gehad. Je bent niet de enige.

p.s. heb je coniferen in de tuin?
Nee, Leeuwtjuh deze staan niet in de tuin.
Vanwaar deze vraag? Ik heb het moeten opzoeken wat het precies is en herkende een spar die wel in mijn moeder's tuin staat.
Daarmee dacht ik : "Leeuwtjuh bedoelt waarschijnlijk of val hem aan met die dennenaalden, of smijt met die denne-appels naar zijn hoofd" 011
Ben ik juist? ;)

Morgen zou hij terugkomen nadat de leverancier de te smalle panelen is komen ruilen voor de juiste.
Ze geven onweer en buien cheerqd5 :evil:
Ben al zenuwachtig dat het niet zal doorgaan 023
Zou ik toch nog achter een paar denne-appels gaan bij mijn moeder? [027]
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Lap, het is weer zover

Ze zijn toch het plat dak komen afwerken vandaag en hopelijk is alles goed gedaan zodat ze hier nooit meer moeten binnenkomen.
Wat een opluchting cheerqd5 cheerqd5 cheerqd5
'k Voel me wel doodmoe : veel nachtmerrie's de laatste tijd (elke nacht) en deze morgen was de angst zo groot dat het niet zou doorgaan + het bekomen van de nachtmerrie's dat ik continu met hartkloppingen liep en hyperventileerde.
Heb dus maar een tranquilizer genomen...

Maar nu kan ik eindelijk bekomen, eens kijken wat ik morgen ga aandoen om naar de instelling te gaan en deze avond vroeg in mijn nestje proberen te kruipen.
Want ik loop echt al dagen met kringen onder mijn ogen en zie er niet uit.
Dus enkel nog me-time vandaag ;)

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”