Britt'79

Een leven zonder antidpressivum II

Hallo,

Ik ben nu een paar weken verder dan de laatste pil Efexor en ben enorm bedroefd en ervaar enorme gevoelens kwaadheid en frustratie naar anderen toe. Ik heb daarjuist nog de ziel uit mijn lijf gehuild... Roepen, tieren, schreeuwen, huilen, naar een mes grijpen: 't zijn m'n dagelijkse bezigheden geworden. Ik heb schrik om anderen en mezelf iets aan te doen, want het loopt soms echt uit de hand. Ik loop rond met zwarte gedachten.

Wat kan ik doen? Tips, anyone?

Dit ga ik consequent toepassen:
Ik heb al een afspraak volgende week met mijn therapeut,psychiater en binnenkort ga ik "impulsing" doen om er lichamelijk terug wat door te komen. Mijn chiropractor helpt me om mijn lichaam een beetje te ontstressen. Alles zat keihard namelijk vast en deed verschrikkelijk veel pijn. Ik ga vanaf morgen de wekker consequent op een vast uur zetten. En als ik dan geen plannen heb ga ik stevig wandelen buiten om lichaam en geest te verlichten.Ik ga mijzelf verplichten om dagelijks naar buiten te komen, want de meeste dagen zit ik binnen. Hopelijk zal dit me al een beetje op weg helpen en zal ik misschien stap voor stap de goede richting uitgaan. Anders zie ik enkel een opname als laatste kans. Ik ben écht de pedalen kwijt en wil ze graag terugvinden...
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Een leven zonder antidpressivum II

Ik heb je bericht even afgesplitst omdat het in een andermans topic stond en dat is niet handig.

Je hebt hulp ingeroepen, je gaat naar buiten, je probeert je geest en lijf zoveel mogelijk te helpen om goed op de been te komen. Dus dat vind ik op zich al heel goed van je allemaal. Dat zijn allemaal dingen die je kunnen helpen.

Wat ik mis is of je dingen doet die je gewoon leuk vindt om te doen. Gezellig de stad in met vriendinnen misschien ? Een hobby of sport die je doet en waar je ontspanning en plezier uit haalt ? Vrijwilligerswerk waar je voldoening of betekenisgeving uit kan halen ? Een studie of iets anders waarbij je je talenten ontwikkelt of je innerlijke groei geeft, een uitdaging biedt om iets nieuws te leren en te ervaren ?

Dit zijn allemaal dingen die je aandacht afleiden en je mogelijk energie en plezier geven. Je een boost kunnen geven en ontspanning bieden.

Je kan ook voor ontspanning meditatie, mindfullness of ontspanningsoefeningen doen. Muziek luisteren of een goede film kijken is ook heerlijk. En wat dacht je van een etentje of een dagje uitwaaien op het strand of een boswandeling maken ?
Inzicht als Uitweg..
Annemiek

Re: Een leven zonder antidpressivum II

Hoi Britt!

Ik kan niet uit je berichtje opmaken hoe lang je Efexor hebt geslikt en of je het hebt afgebouwd?

Misschien dat het je wat geruststelt, maar ik heb die intense woedegevoelens en agressie van binnen ook een paar weken gehad toen ik was gestopt met de Efexor. Ik had het niet direct nadat ik gestopt was, maar wel een maand erna. Ik heb het ook elders op internet gelezen dat anderen na gestopt te zijn met antidepressiva ook zulke woedegevoelens hadden. Ik kon intens kwaad zijn op mijn beste vriendin en ook op een collega. Omdat ik wist dat het irrationeel was,heb ik er niets mee gedaan, gewoon geprobeerd over me heen te laten komen en uiteindelijk is het ook verdwenen. Zo heb ik na het stoppen met de AD verschillende periodes van gevoelens gehad: een dus met van die woede, maar ook intense geirriteerdheid, een periode van chagrijnigheid en nu - na 5 maanden gestopt te zijn - lijkt de stabiliteit bijna gevonden te zijn.

Ik zou je dus een hart onder de riem willen steken en adviseren om te proberen het zoveel mogelijk over je heen te laten komen...

Sterkte!

AAnnemiek
Britt'79

Re: Een leven zonder antidpressivum II

@Mystica: Bedankt om mijn berichtje hier te zetten. Ontspanning zoeken is momenteel moeilijk... maar ik werk eraan. Af en toe kan een film of boek me wel onstpannen. Ik ben een jaar geleden verhuisd naar een andere provincie door mijn vriend te volgen. De keuze was niet ideaal, maar onze relatie zit goed. Hier lukt het me niet zo goed om nieuwe mensen te leren kennen en heb aanpassingsproblemen. Voor mijn vriend is het allemaal niet zo belangrijk, hij woont er en daarmee uit. Hij woont wel een pak dichter bij z'n vrienden en z'n familie dan ik en kan die, als hij wil, ook regelmatig zien. Bij mij ligt dat iets moeilijker. Ik woon veel verder van mijn familie en heb weinig of geen vrienden/kennissen van vroeger. Dit is ook te wijten aan het feit dat ik niet altijd de energie vind om lange afstanden af te leggen, en sommigen hebben me gewoon vlakaf gezegd dat ik nu eenmaal ben gaan verhuizen en dat het dan maar logisch is om mekaar minder te zien. Mijn familie (moeder) doet de moeite niet echt om me op m'n nieuwe plek te komen opzoeken. Op een jaar tijd heb ik haar hier 2 keer gezien.

@Annemiek: Het is nu ongeveer 2 weken geleden sinds m'n laatste pil Efexor (37,5 mg). Ik heb het ongeveer 8 maanden genomen, een dosis van 150 mg. Voor mij heeft het echter nooit gewerkt. Ik heb ooit nog nooit zulke afkickverschijnselen moeten ondervinden. In het verleden nam ik ook al Prozac en Seroxat, maar het was nooit doeltreffend genoeg. Momenteel neem ik wel nog Valdoxan, ook een antidepressivum die inwerkt op de slaap. Ik slaap inderdaad beter, maar het pakt de depressieve klachten niet aan, heb ik de indruk. Momenteel volg ik opnieuw gesprekstherapie en start ik met "inpulsing"

groetjes
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Een leven zonder antidpressivum II

Medicijnen zijn niet de oplossing voor een depressie probleem he. Ze onderdrukken alleen de meest pijnlijke of nare gevoelens. De oorzaak is daarmee niet weg en je zult dan ook je leven anders moeten inrichten om er genoeg uit te halen wat je positieve energie geeft.

De belangrijkste zaken om orde te krijgen zijn :

Een gezond sociaal leven waarin er voldoende contact is met gelijkgestemden, vrienden/vriendinnen waar je dingen mee kan delen, leuke dingen mee kan doen.

Hobby, sport, vrijwilligerswerk: activiteiten waarbij je gelijkgestemden ontmoet en waar je afleiding en voldoening uit kan halen. Je zelf ontplooiien, groeien en voor nieuwe uitdagingen stellen zodat je je niet eenzijdig ontwikkelt en enkel afhankelijk wordt van die paar dingen die je wel hebt in je leven (partner, werk of studie).

Dingen doen die je ontspannen en/of die je leuk vindt. Waar je energie uit haalt en die niet enkel een hoop energie kosten. Je energiebalans dient positief te zijn anders pleeg je roofbouw op je lichaam en geest en dat je gaat je opbreken.

Een brede bestaansbasis maken met diversiteit aan mensen, activiteiten en ontwikkelmogelijkheden zodat je een evenwichtiger leven op bouwt want als er dan op 1 vlak iets mis gaat dan heb je tenminste de andere vlakken nog waar je op terug kan vallen. Je kan het zien als een booreiland in woeste zee. Het kan zich pas goed en sterk houden als de basis niet gebouwd is op te weinig (bestaans)pilaren.
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”