Hallo,
Ik ben nu een paar weken verder dan de laatste pil Efexor en ben enorm bedroefd en ervaar enorme gevoelens kwaadheid en frustratie naar anderen toe. Ik heb daarjuist nog de ziel uit mijn lijf gehuild... Roepen, tieren, schreeuwen, huilen, naar een mes grijpen: 't zijn m'n dagelijkse bezigheden geworden. Ik heb schrik om anderen en mezelf iets aan te doen, want het loopt soms echt uit de hand. Ik loop rond met zwarte gedachten.
Wat kan ik doen? Tips, anyone?
Dit ga ik consequent toepassen:
Ik heb al een afspraak volgende week met mijn therapeut,psychiater en binnenkort ga ik "impulsing" doen om er lichamelijk terug wat door te komen. Mijn chiropractor helpt me om mijn lichaam een beetje te ontstressen. Alles zat keihard namelijk vast en deed verschrikkelijk veel pijn. Ik ga vanaf morgen de wekker consequent op een vast uur zetten. En als ik dan geen plannen heb ga ik stevig wandelen buiten om lichaam en geest te verlichten.Ik ga mijzelf verplichten om dagelijks naar buiten te komen, want de meeste dagen zit ik binnen. Hopelijk zal dit me al een beetje op weg helpen en zal ik misschien stap voor stap de goede richting uitgaan. Anders zie ik enkel een opname als laatste kans. Ik ben écht de pedalen kwijt en wil ze graag terugvinden...