Pagina 1 van 1

depressieve gevoelens

Geplaatst: 13 mar 2011 02:07
door Kurt
Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen,

Ik heb sinds mijn 15e last van Paniekaanvallen en depressies. Heb met hakken over de sloot mijn middelbare school kunnen afmaken, hierna gewerkt waarna het een aantal jaar goed ging. Sinds dit jaar met een studie begonnen maar niet kunnen afmaken ivm depressie en wederom paniekaanvallen die zijn teruggekomen. De angsten zitten in hem in veel dingen bijv. Agorafobie (Angst om te blozen) en angst voor de dood en dergelijke, het bemoeilijkt gewoon mijndagelijkse leven (durf geen baan meer te nemen voel ik me te onzeker voor). Loop bij een psycholoog die ook een paniek-stoornis heeft kunnen vaststellen. Ben met school moeten stoppen, mijn moeder heeft eigenlijk het zelfde patroon afgelopen, zelfs nog jarenlang in een psychiatrische instelling moeten zitten vanwege haar depressies en ook nooit school kunnen afmaken. Er zitten bij mij gewoon goede dagen bij en slechte dagen bij, ik herken veel dingen die mensen beschrijven in andere topics. Ik zou het fijn vinden als mensen op mijn verhaal reageren, en eventueel verder zouden willen mailen of op een andere manier contact onderhouden

bij voorbaat dank,

Kurt

Re: depressieve gevoelens

Geplaatst: 13 mar 2011 02:17
door GeenPijn
Had die psycholoog die dat vaststelde geen tips of therapie? Daar is die toch voor?
Of een doorverwijzing naar iemand die er beter in gespecialiseerd is?

Heb je daar wel eens naar gevraagd?

Angstaanvallen komen best wel vaak voor, ik dacht voornamelijk op latere leeftijd, erg vervelend dat je er vanaf je 15e last van hebt. Dat van school snap ik wel. Hoe kun je in godsnaam leren als je teveel met angsten in je hoofd zit, je had geen schijn van kans door die rotziekte [zucht]

Re: depressieve gevoelens

Geplaatst: 15 mar 2011 02:19
door scampsd
Hallo Kurt,
Als ik je berichtje zo lees, ben je dus niet in staat om je leven de richting te geven die je wil omwille van je angsten/depressies. Ik lees dat o.a. dat je een studie hebt moeten afbreken omwille van je persoonlijke problemen.
Zoals "SomsPijn" schrijft heb je inderdaad weinig kans om te slagen in je studies, als je constant met die negatieve gedachten/gevoelens in je hoofd zit.
Ik ben de laatste om dit tegen te spreken, maar ik ben toch niet helemaal akkoord: ben je aan die studie begonnen zoals iedere andere scholier/student? Dan is het helemaal niet te verwonderen dat je niet slaagt: je bent namelijk niet zoals iedere scholier/student: je bent iemand die meer ondersteuning nodig heeft om een doel (in dit geval je studies) te bereiken, en daar is helemaal niets mis mee: mijn situatie bv. was heel wat minder erg, maar ik heb ook meer dan een jaar lang psychologische ondersteuning gekregen van mijn school (ik heb gestudeerd aan de K.U.Leuven), anders was ik er nooit geraakt. En nu ben ik blij dat ik die ondersteuning heb gehad, ik ben er geraakt.
Daarom zou ik je voorstellen, vooraleer je aan iets begint (werk of studie), eens na te gaan hoe je je kan laten ondersteunen terwijl je met dat werk of die studie bezig bent. Ik vrees anders dat je nog meer mislukkingen zal meemaken die je dan nog dieper in de put zullen duwen.

Veel geluk ermee!